ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 441 เดินทางกลับ
ตอนที่ 441 : เดินทางกลับ
หวังเย่าได้ทำการเอาแร่ไฟออกมาจากถุงมิติและวางลงที่พื้นดินข้างบ่อน้ำเพื่อสร้างค่ายกลเคลื่อนย้าย
ปลายทางคือที่พักของกลุ่มทหารรับจ้างโลกาในเมืองหัวเซี่ย
ก่อนหน้านี้หวังเย่าได้บอกหลี่ว่านเฟิงเรื่องการเดินทางจากที่นี่ไปยังเมืองหัวเซี่ยไว้แล้ว
หลี่ว่านเฟิงได้ยินแบบนั้นก็ตกลงให้หวังเย่าพาพวกเขากลับไปที่เมืองหัวเซี่ยและจะส่งตัวคนร้ายทั้งห้าคนให้กับศาลสูงสุดเพื่อดูว่าจะเค้นอะไรจากปากทั้งห้าคนนี้ได้บ้าง
หลี่ว่านเฟิงไม่คิดจะฆ่าทั้งห้าคน ยังไงซะบางทีพวกนี้อาจจะมีประโยชน์และมีของสำคัญอยู่กับตัว
เมื่อถอดหน้ากากหัวหน้าทีมออก หลี่ว่านเฟิงก็พบว่าใบหน้าอีกฝ่ายที่มีดีแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น ใบหน้าอีกครึ่งนั้นถูกทำลายไปแล้ว มันไม่อาจจะรู้ถึงใบหน้าที่แท้จริงได้
หลังจากนั้นไม่นาน หวังเย่าก็สร้างค่ายกลจนเสร็จ
เมื่อทุกคนไปยืนประจำตำแหน่ง มิติรอบตัวก็เกิดการบิดเบี้ยวไปก่อนที่จะมีแสงระเบิดออกมา จากนั้นร่างของทุกคนก็หายไปจากที่นั่นทันที
คนร้ายทั้งห้าคนที่โดนจับตัวมานั้นก็หายตัวไปเช่นกัน
หลังจากนั้นค่ายกลที่ตั้งอยู่ที่ข้างบ่อน้ำนั้นก็ได้ระเบิดออก แร่ไฟได้กลายเป็นจุดแสงนับไม่ถ้วนก่อนจะสลายหายไป
ที่ลานด้านหลังของที่พักของกลุ่มทหารรับจ้างโลกาในเมืองหัวเซี่ยนั้นมีค่ายกลขนาดใหญ่ตั้งเอาไว้อยู่
ตอนนั้นค่ายกลนั้นกลับเปล่งแสงสว่างจ้าออกมาก่อนที่ หวังเย่า, หลี่ว่านเฟิง และทหารคนอื่น ๆ จะปรากฏตัวขึ้นที่นั่นนี่คือที่ที่หวังเย่าได้ส่งพวกคนที่ถูกกลุ่มนรกทมิฬจับตัวมา
แม้ว่าพวกนั้นจะกลับมาที่นี่ก่อนแล้วแต่เดาว่า จ้าวเมิ่งซีก็น่าจะพอดูแลพวกนั้นได้
ด้วยความฉลาดของจ้าวเมิ่งซีแล้ว แค่ถามคนพวกนั้นก็อาจจะพอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นและควรจัดการกับมันยังไง
หวังเย่าคิดว่ามันไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
เมื่อเห็นว่าค่ายกลเคลื่อนย้ายทำงาน ฟ่านฉิงเหมย, จ้าวเมิ่งซี และ หยางเสี่ยวหยวน ที่เป็นผู้ช่วยของจ้าวเมิ่งซีก็มุ่งหน้าไปที่ลานด้านหลังทันที
เมื่อเห็นหวังเย่าและหลี่ว่านเฟิง ทั้งสามคนก็พากันสบายใจขึ้นมา
หวังเย่าเดินทางไปยังที่ที่อันตรายอย่างมาก มันทำให้พวกเธอกังวลมาโดยตลอด
เมื่อเห็นหวังเย่ากลับมาแล้ว พวกเธอจึงสบายใจขึ้นมาได้
“นายกลับมาแล้ว” ทั้งสองมองไปที่ หวังเย่าแล้วพูดขึ้นมา
“ฉันกลับมาแล้ว ขอโทษด้วยที่ทำให้เป็นห่วง” หวังเย่ามองไปยังทั้งสองคนและรู้ว่าทั้งสองคนรู้สึกยังไง เขาได้เดินเข้าไปและกอดพวกเธอเอาไว้
ทั้งสามกอดกันแน่นราวกับว่าตัวของทั้งสามติดกันไม่อาจจะแยกออกจากกันได้
“อะแฮ่ม ! ”
ไม่กี่นาทีต่อมา หลี่ว่านเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะกระแอมออกมา เขาเหมือนจะเตือนว่ามีหลายคนอยู่ที่นี่ด้วย
เสียงกระแอมของหลี่ว่านเฟิง ทำให้หวังเหยา จ้าวเมิ่งซี และฟ่านฉิงเหมยได้สติกลับมา
ฟ่านฉิงเหมยถือว่าดีหน่อยเธอเป็นคนใจกล้า เธอแค่หน้าแดงเล็กน้อยเท่านั้น แต่สำหรับคนขี้อายอย่างจ้าวเมิ่งซีนั้นกลับหน้าแดงก่ำทำอะไรไม่ถูก ทั้งสองคนรีบถอยออกมาจากหวังเย่าทันที
เมื่อเห็นหน้าของจ้าวเมิ่งซีที่แดงก่ำ ผู้ช่วยอย่างหยางเสี่ยวหยวนก็ได้แต่แอบหัวเราะออกมา
นี่คือหัวหน้าของเธอ นาน ๆ ทีจ้าวเมิ่งซีถึงจะแสดงด้านนี้ออกมาให้คนอื่นเห็น
เธอรู้ว่าในบริษัทนั้น จ้าวเมิ่งซีถือว่าเป็นหญิงที่แกร่งคนหนึ่ง
นิสัยขี้อายแบบนี้ยากที่จะแสดงออกมา มันเป็นธรรมดาที่จะทำให้หยางเสี่ยวหยวนแปลกใจ
หวังเย่าไม่ได้สนใจสายตาของหยางเสี่ยวหยวนแต่อย่างใด นี่ไม่ต้องนับสายตาของคนอื่น ๆ เลย
บอกได้ว่าเขาน่ะหน้าด้านอย่างมาก
“ลุงหลี่ ไม่เป็นอะไรสินะ” ทั้งสองทักทายหลี่ว่านเฟิง
“ฮ่าฮ่า สบายใจได้ ฉันน่ะตายยาก ฉันไม่เป็นอะไรง่าย ๆ หรอก” หลี่ว่านเฟิง หัวเราะออกมา เขาเหมือนไม่ได้ใส่ใจอะไรกับเรื่องนี้มากนัก
“ดีแล้ว” หญิงสาวทั้งสองพากันหัวเราะออกมา
“งั้นฉันขอไปส่งตัวห้าคนนี้ให้ศาลสูงสุดก่อน แล้วค่อยคุยกันทีหลัง” หลี่ว่านเฟิงชี้ไปที่ชายที่สวมหน้ากากทั้งห้าคนก่อนจะพูดขึ้นมา
“ได้ ลุงหลี่” หวังเย่าตอบกลับ
จากนั้นหลี่ว่านเฟิงก็ได้พาทหารของเขานำตัวนักโทษทั้งห้าคนออกจากที่นี่
“มันน่าจะมีคนถูกส่งมาก่อนหน้านี้ พวกเขาอยู่ไหนกัน ? ” เมื่อหลี่ว่านเฟิงแยกตัวออกไป หวังเย่าก็คิดถึงทาสที่โดนจับตัวมา
“ไม่ต้องกังวล พวกนั้นสบายดี ” จ้าวเมิ่งซีมองไปที่หวังเย่าแล้วพูดขึ้น “ ตอนแรกฉันก็ไม่คิดว่าจะมีคนถูกส่งมาที่นี่ ฉันคิดว่าค่ายกลเกิดการทำงานผิดปกติหรือไม่ก็มีคนบุกรุกเข้ามา แต่เมื่อถามรายละเอียดก็รู้ข้อมูลทุกอย่าง ฉันได้ส่งพวกเขาไปพักที่โรงแรม มันไม่ได้มีปัญหาอะไร ! ” จ้าวเมิ่งซีพูดขึ้น
เมื่อได้ยินแบบนั้น หวังเย่าก็ยกนิ้วโป้งให้กับจ้าวเมิ่งซี และยิ้มออกมา “ ทำได้ดี สมกับเป็นภรรยาของราชาจริง ๆ เธอมีความสามารถจริง ๆ ”
“ใครเป็นภรรยาของนาย ฉันยังไม่แต่งงานซะหน่อย” จ้าวเมิ่งซีกลอกตาใส่หวังเย่า
“มันก็ขึ้นอยู่กับเวลา อีกไม่นานเธอก็จะมาเป็นภรรยาของฉัน ฉิงเหมยเองก็ด้วย” หวังเย่ามองไปยังทั้งสองคนและหัวเราะออกมา
ทั้งสองคนฮึดฮัดออกมาพร้อมแสดงสีหน้าเคร่งเครียด
“นายได้ทำลายรังโจรของกลุ่มนรกทมิฬไปแล้วจริง ๆ หรือ ? ” นี่คือเรื่องที่ทั้งสองกังวลมากที่สุด และเรื่องนี้ก็เริ่มเป็นที่พูดถึงกันไปทั่วแล้ว
กลุ่มคนที่หวังเย่าส่งมาก่อนหน้านี้บอกว่า หวังเย่าได้ทำลายรังโจรของกลุ่มนรกทมิฬไปแล้ว
เมื่อหวังเย่ากลับมาที่นี่โดยไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ทั้งสองก็อยากรู้ว่ากลุ่มโจรที่อันตรายที่สุดนั้นโดนทำลายไปแล้วจริงรึไม่และพบกับจุดจบยังไง