ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 428 มาแล้ว
ด้านในคุกนั้นทาสหลายคนพากันมองไปที่ผู้หญิงที่โจรอุ้มเข้ามา นี่ คือสิ่งที่พวกเขาเห็นแทบจะทุกวัน พวกเขารู้อยู่แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น แม้ว่าจะเคยเห็นเรื่องนี้จนชินตา แต่ถึงอย่างนั้นในตาของพวกเขาก็ยังมี น�าตาไหลออกมาอยู่
พวกเขาไม่อาจจะทําอะไรได้นอกจากโกรธแค้นคนพวกนี้ แต่มันก็ แค่นั้น…ไม่อาจจะทําอะไรได้จริงๆ
พวกเขาได้แต่ต้องปิดหูและปิดตาเพื่อเป็นการเคารพผู้หญิงคนนั้น
ที่ด้านนอกคุกผู้หญิงที่ถูกอุ้มนั้นได้แต่หลับตาและเงียบไป
ครั้งนี้กลับถึงเวลาของเธอ…
เมื่อเห็นท่าทีของทาสในคุก โจรพวกนั้นก็ยิ่งได้ใจไปใหญ่ จากนั้น มันก็ได้พูดขึ้นมา “วันนี้มีเด็กน้อยแอบเข้ามาที่นี่ มันคิดจะหาเรื่องกลุ่ม นรกทมิฬของเรา”
ทันทีที่ได้ยินแบบนั้นผู้หญิงที่หลับตาอยู่และทาสคนอื่นๆ ต่างก็พา กันลืมตาขึ้น พร้อมประกายความหวังที่เกิดขึ้นในดวงตา
เมื่อเห็นสีหน้าของทุกคน โจรอีกคนก็เหมือนจะสนุกไปด้วยและ หัวเราะออกมา
“ฮ่าฮ่า พวกแกโลกสวยเกินไปแล้ว” “ฉันรู้ว่าพวกแกคิดอะไรอยู่ พวกแกหวังว่าไอ้เด็กนั่นจะช่วยแกได้ สินะ ? ” “อย่าฝันไปเลย ! แค่เด็กคนเดียวไม่ต้องถึงมือหัวหน้ากับหัวหน้า สาขาหรอก แค่โจรขั้นกลางกับขั้นต้นก็ฆ่ามันได้แล้ว ! ” “คิดจะท้าทายกลุ่มนรกทมิฬด้วยตัวคนเดียวนั้นแม้แต่ผู้ตรวจสอบ 4 ดาวก็ไม่กล้าที่จะทํา” “เด็กนั่นเอาความกล้ามาจากไหนกัน ฮ่าฮ่า..” พวกโจรพากันถากถางออกมา สายตาที่เป็นประกายของทาสทุกคนกลับหม่นแสงไปอีกครั้ง ใช่ โจรพวกนี้พูดถูก แค่คนเดียวมันยากจะสู้กับโจรทั้งฝูงได้ นี่ไม่ ต้องพูดถึงความกลัวที่กัดกินหัวใจพวกเขาอยู่แล้วเลย เพราะมันคือ ความจริง พวกเขาไม่อาจจะเพ้อฝันได้ พวกเขาคิดว่ามันอาจจะมีหวัง แต่ตอนนี้พวกเขาก็ต้องตกอยู่ใน ความสิ้นหวังอีกครั้ง
เมื่อเห็นสีหน้าของทาสทุกคน พวกโจรก็พากันหัวเราะกันออกมา อย่างสะใจ
“ถ้าเด็กนั่นมันโผล่มาตรงหน้าฉัน ฉันจะสอนให้มันรู้จักโลกที่ แท้จริงว่าเป็นยังไง”
หลังจากที่หัวเราะออกมาโจรที่อุ้มผู้หญิงก็ทําการสังหารผู้หญิงคน นั้นทันที
“งั้นหรือ ? ฉันล่ะอยากเห็นจริงๆ ว่าแกจะสั่งสอนฉันยังไง”
ตอนนั้นเองกลับมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา เสียงนี้ดูอ่อนเยาว์แต่ก็แฝงไป ด้วยพลัง
“ใครน่ะ ! ?”
ในพริบตาพวกโจรทุกคนต่างก็พากันแสดงท่าทีกังวลออกมา
มิติเกิดการบิดเบี้ยวพร้อมกับสองร่างที่ปรากฏขึ้น
หวังเย่าคิ้วขมวดและมองไปที่คุกนั้นรวมไปถึงผู้หญิงที่เพิ่งถูกโจร ฆ่าไป
“แกนี่เอง ! ”
ตอนนี้ในใจของหวังเย่าเต็มไปด้วยความอาฆาต
โจรพวกนี้อาจจะรู้ตัวว่าเขาเข้ามาที่นี่ตั้งแต่แรกแล้ว
เมื่อเห็นหวังเย่ากับเสี่ยวซวีที่ปรากฏตัวขึ้นมา พวกโจรต่างก็แสดง จิตสังหารออกมา
“เด็กน้อย แกคงเป็นคนที่หัวหน้าพูดถึงสินะ แกกล้าเข้ามาที่นี่ แก ไม่กลัวตายรึไง ! ” โจรคนนั้นมองไปที่หวังเย่า
โจรคนอื่นๆ เองก็พากันยิ้มออกมา
ทําไมหวังเย่าถึงได้โผล่มาที่นี่ได้ มิติเมื่อตะกี้ก็เกิดการผันผวน พวก โจรไม่รู้ด้วยซ�าว่ามิติเกิดการผันผวนขึ้นมาตอนไหน
โดยเฉพาะกับการที่พวกมันรับรู้ได้แค่ว่าคลื่นพลังจากตัวหวังเย่า ไม่ได้แข็งแกร่งนัก พวกมันก็ยิ่งมั่นใจว่าหวังเย่าจะต้องตายด้วยมือพวก มันอย่างแน่นอน
ส่วนสาวน้อยน่ารักนั้นพวกมันไม่ได้ใส่ใจ นี่คงเป็นลูกสาวของ ตระกูลใหญ่สักตระกูลที่หวังเย่าอาจจะช่วยมาได้
พวกมันคิดว่าเสี่ยวซวีเป็นแค่เด็กน้อยทั่วไป
สิ่งที่พวกมันไม่รู้คือตอนนี้พวกมันได้เผชิญหน้ากับคนสองคนที่น่า กลัวอย่างมาก นี่ไม่ต้องพูดถึงการที่สองคนนี้แค้นเคืองพวกมันเลย
“เด็กน้อย ส่งเด็กผู้หญิงข้างๆ แกมาซะ เผื่อฉันจะฆ่าแกโดยไม่ให้ ทรมาน ฮ่าฮ่า”
พวกโจรพากันมองไปที่เสี่ยวซวีด้วยสายตาหื่นกระหาย
คําพูดนี้ทําให้เสี่ยวซวีคิ้วขมวดจนกําหมัดแน่น เธอน่ะรังเกียจคน พวกนี้จริงๆ
“ข้าจะจัดการให้เอง ! ” เสี่ยวซวีเพิ่งจะพูดจบก็แผ่แรงกดดันอันน่า กลัวที่ปะทุออกมาจากร่าง
ตอนนั้นเองที่พวกโจรถึงกับต้องทรุดตัวลงไปกับพื้น
“กร๊อบบบ ! ”
“อ๊ากกกกก ! ”
กระดูกในร่างพวกมันแตกหักและป่นเป็นชิ้นเล็กๆ พวกมันพากัน กรีดร้องออกมา
“ไม่ต้องกังวลไป พวกแกไม่ตายง่ายๆ หรอก” หวังเย่ามองไปยัง โจรพวกนั้นแล้วพูดขึ้นมา
ตอนนี้พวกโจรเจ็บปวดไปถึงวิญญาณ พวกมันจะได้ยินคําพูดของ หวังเย่าได้ยังไง เพราะถึงยังไงตอนนี้พวกมันก็เหมือนกับตายทั้งเป็น แล้ว
โจรที่อุ้มผู้หญิงคนตะกี้ก็นอนหมอบอยู่กับพื้นไม่อาจจะทําอะไรได้
หวังเย่าเดินไปที่หน้าคุกแล้วทําลายกรงขังออก ก่อนจะปลดโซ่ ให้กับทุกคน
จนตอนนั้นทุกคนถึงได้สติกลับมา
“ฉันขอโทษจริงๆ….” เมื่อเห็นสภาพของทุกคน หวังเย่าก็ไม่ อาจจะพูดอะไรได้อีกนอกจากขอโทษพวกนี้
คนพวกนี้ควรจะมีชีวิตที่ดีในเมืองแต่กลับโดนพวกโจรจับมาและ ทรมานแบบนี้
แค่คิดก็ปวดใจแล้ว
ที่หวังเย่าทําได้ตอนนี้ก็คือต้องช่วยพวกเขาทุกคน จากนั้น…
เขาต้องทําลายรังโจรพวกนี้ให้สิ้นซาก ! !