ตอนที่ 391 ในถ้ำใต้ดินฆ่าศัตรูสบายจริงๆ (1)
ท่ามกลางเสียงโหวกเหวกโวยวาย เวลาหนึ่งวันก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
วันที่ 25 ธันวาคม พวกฟางผิงเข้ามาในถ้ำใต้ดินได้ห้าวันแล้ว
“เสถียรแล้ว!”
อู๋ชวนเอ่ยเสียงดังเตือนคนอื่นๆ
จางติ้งหนานเผยใบหน้าเศร้าสร้อยอยู่บ้างก่อนจะเลือนหายไปในชั่วพริบตา
ครั้งนี้ป้องกันทางเดินไว้ได้แล้ว แต่ปรมาจารย์สองคน ยอดฝีมือขั้นหกสิบหกคนก็สละชีพอยู่ที่นอกทางเดินเช่นกัน
ถอนหายใจแล้ว จางติ้งหนานก็มองไปทางอู๋ชวนและจ้าวซิ่งอู่ โค้งกายอย่างน้อมนอบ
ทุกอย่างแสดงออกอย่างชัดเจนแล้ว!
ครั้งนี้รบกวนทั้งสองคนแล้ว!
อู๋ชวนและจ้าวซิ่งอู่เผยสีหน้าหนักแน่นเช่นกัน ไม่ได้มากความอะไร แต่เผยท่าทีออกไปว่าจะป้องกันทางเดินไว้ให้ได้
ฟางผิงเห็นแบบนั้นก็เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “พวกท่านอาวุโสทั้งหลาย อย่าเศร้าใจเกินไปสิครับ เดี๋ยวออกไป ผมคิดว่าพวกเราต้องเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ เต็มไปด้วยความปลื้มปริ่มภาคภูมิใจ! ตอนนี้คนข้างนอกต้องกังวลใจมากแน่ๆ ขวัญกำลังใจถดถอย ถ้าพวกเราทำเหมือนกับทหารที่แพ้สงคราม ขวัญกำลังใจจะยิ่งถูกกระทบไปอีก เดิมทีทุกคนก็หวาดกลัวต่อพวกถ้ำใต้ดินอยู่แล้ว อย่าทำแบบนี้สิครับ ผมคิดว่าออกไปต้องอวดผลงานสักหน่อย บอกว่าพวกเราทำเรื่องสำคัญมามากมาย ทุกคนที่สละชีวิตอยู่ที่นี่ สามารถพูดได้ว่าเลือดของพวกวีรบุรุษไม่หลั่งไหลเสียเปล่า แต่ไม่อาจจะพูดเกินจริงมากไป…”
ทุกคนหัวเราะออกมาเล็กน้อย เรื่องนี้ยังต้องให้เธอสอนหรือไง
จางติ้งหนานกลับลดความเศร้าลงไปแล้ว พยักหน้าเบาๆ “เป็นอย่างนั้นจริงๆ จะเพิ่มความหวาดกลัวของพวกถ้ำใต้ดินกับทุกคนไม่ได้ ผู้ฝึกยุทธ์ถ้ำไม่ได้น่ากลัวสักนิด!”
พูดจบ จางติ้งหนานก็ถอนหายใจ เอ่ยว่า “กลับไปกันเถอะ!”
“ไป!”
ครู่ต่อมาทุกคนก็ทยอยเข้าสู่น้ำวน
—
หนานเจียง
นอกทางเดิน
ตอนนี้ทุกคนต่างเป็นกังวลใจ
หลังจากที่เหล่าเจิ้งออกมา ทั้งหมดก็เป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด พากันร้อนอกร้อนใจ
ข่าวสารบางอย่างสามารถปิดบังคนทั่วไป กลับไม่อาจปิดบังคนทั้งหมดได้
ครั้งนี้มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เป็นหนึ่งในกำลังสนับสนุนหลักของหนานเจียง หลัวอี้ชวนได้รับข่าวแล้ว หลี่ฉางเซิงตายในสนามรบ หลิวพั่วหลู่บาดเจ็บหนัก ฟางผิงไม่ทราบชะตากรรม
มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ ครั้งนี้มีปัญหาแล้ว
หากอีกสองคนตายในถ้ำใต้ดินเหมือนกัน นั่นจะยิ่งได้รับผลกระทบอย่างหนัก
รายงานข่าวออกไปถึงมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้แล้ว
เวลานี้กระทั่งถังเฟิงยังเร่งตามเข้ามา
ทั้งสองคนยืนอยู่นอกทางเดินมาสองวันไม่ไปไหน
ข้างหลังยังมีพวกนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้ยืนอยู่เงียบๆ ตอนนี้ใครต่างก็รู้ว่าปัญหาร้ายแรงขึ้นแล้ว
แย่กว่าที่คาดไว้!
พวกฟางผิงจะสามารถมีชีวิตรอดกลับมาหรือเปล่า ตอนนี้ในใจของทุกคนยังสับสนอยู่บ้าง
ในฝูงชนเฉินอวิ๋นซีเผยใบหน้าซีด ห้าวันนี้เธอแทบเฝ้าอยู่ที่นี่มาโดยตลอด
“ทางเดินเสถียรแล้ว!”
ถังเฟิงเอ่ยเบาๆ ในนั้นพวกปรมาจารย์ต่างเผยสีหน้าระแวดระวัง โอบล้อมทางเดินเอาไว้ พวกถังเฟิงไม่เข้าไปใกล้ แต่ก็ไม่ได้ออกห่างจนเกินไป
จะมีคนออกมาหรือเปล่า?
“ฟางผิง…จะออกมาหรือเปล่า?”
เฉินอวิ๋นซีพึมพำด้วยเสียงแหบพร่า
หลิวเมิ่งเหยาที่อยู่ด้านข้างปลอบใจว่า “ไม่เป็นอะไรแน่นอน”
มาถึงขั้นนี้แล้ว ใครยังไม่เข้าใจความรู้สึกของเฉินอวิ๋นซีอีก
แต่ตอนนี้ทุกคนทำได้แค่ปลอบใจเท่านั้น
ครั้งนี้ปรมาจารย์เข้าไปมากขนาดนั้น ขั้นหกอีกกองใหญ่ ตอนที่ฟางผิงเข้าไปเพิ่งจะขั้นสี่
ตกลงจะมีชีวิตรอดออกมาหรือเปล่า พูดได้ยากจริงๆ
—
ในขณะที่ปรมาจารย์ต่างระแวดระวัง คนอื่นๆ กำลังอยู่ในความกังวลใจ
ห้องโลหะผสมก็มีลมหายใจแผ่กระจายออกมา
“รายงาน!”
เสียงตะโกนดังขึ้นจากห้องโลหะผสม กระจายไปทั่วทิศทาง
ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ จู่ๆ หลายคนก็โล่งใจขึ้นมา ฟางผิง ฟางผิงกลับมาแล้ว!
นอกฝูงชน เฉินอวิ๋นซีดีใจอย่างห้ามไม่อยู่ อยากจะเข้ามา ท้ายที่สุดยังคงหยุดฝีเท้าไว้
ไม่นานประตูห้องโลหะผสมก็เปิดออก
ตอนนี้ฟางผิงออกมาพร้อมไอสังหารพลุกพล่าน ในมือถือดาบยาวอบอวลด้วยคาวเลือดเข้มข้น พอเดินออกมาจากห้องโลหะผสมก็ตะโกนเสียงดังว่า “รายงาน ยึดทางเดินไว้ได้แล้ว! สงครามครั้งนี้สังหารขั้นแปดไปหนึ่งคน ขั้นเจ็ดสี่คน ผู้ฝึกยุทธ์ระดับกลางนับหมื่นคน! ทำลายเมืองและหมู่บ้านนับไม่ถ้วน ระเบิดเมืองราชาถ้ำใต้ดิงพังทลาย! ขั้นเก้าของถ้ำใต้ดินหดหัวอยู่ในเมืองไม่กล้าออกมาอีก พวกเราชนะแล้ว!”
ตอนที่เสียงของฟางผิงดังสะท้อนทั่วสารทิศ ตอนแรกมีแต่ความเงียบ ผ่านไปสักพัก รอบๆ ก็มีเสียงเฮ้ดังขึ้นมา!
“ชนะแล้ว!”
“ยึดไว้ได้แล้ว!”
“มนุษย์ต้องเป็นฝ่ายชนะได้อยู่แล้ว!”
ในวงล้อมข้างนอก พวกปรมาจารย์ต่างสบสายตากัน อดมองไปยังพวกคนที่เดินอยู่ข้างหลังไม่ได้
ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย จางติ้งหนานและหลิวพั่วหลู่บาดเจ็บหนักอย่างที่คิด
แต่ครู่ต่อมาทุกคนกลับงุนงงอยู่บ้าง นั่นไม่ใช่หลี่ฉางเซิงหรือไง?
แต่ฟางผิงไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น ตะโกนต่อว่า “สงครามครั้งนี้รองคณบดีหลี่สาขายุทโธปกรณ์ของมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้สังหารขั้นแปด ทะลวงไปถึงขั้นแปด เพิ่มปรมาจารย์ยอดฝีมือให้กับมนุษยชาติของพวกเราอีกหนึ่งคน ยินดีกับประเทศชาติ ยินดีกับมนุษยชาติด้วย!”
“ขอแสดงความยินดีกับปรมาจารย์!”
ครู่ต่อมาเสียงดังก็กระจายออกมา หลายคนน้ำตาคลอเบ้า มนุษยชาติมีปรมาจารย์เพิ่มมาอีกหนึ่งคน นั่นก็มีความหวังเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งส่วนแล้ว!
มียอดฝีมือทะลวงด่านอีกคนแล้ว!
ส่วนก่อนหน้านี้อยู่ขั้นหก จู่ๆ ข้ามไปขั้นแปด ทุกคนยังไม่ทันตระหนักถึงเรื่องนี้จริงๆ
พวกเขาไม่ได้ตระหนัก พวกปรมาจารย์กลับมองหน้ากัน แตกต่างจากที่คาดอย่างสิ้นเชิง!
เวลานี้ทั่วร่างของหลี่ฉางเซิงเป็นสีทองวาววับ ทะยานขึ้นฟ้าว่า “ต่อสู้เพื่อมนุษยชาติ ต่อสู้เพื่อประเทศจีน!”
“ยินดีกับปรมาจารย์ด้วย!”
เสียงเฮ้ดังลั่นยิ่งกว่าเดิม!
ข้างล่างนั้นพวกถังเฟิงตกตะลึงอย่างหนัก!
เกิดอะไรขึ้นกัน?
ไม่ใช่บอกว่าตายในสนามรบแล้วเหรอ?
ขั้นแปด!
ทำไมจู่ๆ ก็ข้ามมาขั้นแปดได้?
นี่…เรื่องยินดีจะมาอย่างไม่คาดคิดเกินไปแล้ว
นอกห้องโลหะผสม
พวกปรมาจารย์พากันมองไปทางพวกจางติ้งหนาน ตกลงสถานการณ์เป็นมายังไงกันแน่?
ตอนนี้พวกเขาแทบจะอัดอั้นตันใจตายอยู่แล้ว
จางติ้งหนานพยักหน้าเล็กน้อย กลับไม่ได้พูดอะไรมาก
ไม่ว่าเจ้าเด็กฟางผิงจะอยากทำอะไร เขาคร้านที่จะสนใจแล้ว อย่างน้อยก็ต้องมอบความหวังให้คนหนานเจียง ตอนนี้พวกผู้ฝึกยุทธ์ที่อยู่รอบๆ มีขวัญกำลังใจขึ้นมาแล้ว เป้าหมายสำเร็จผลก็เพียงพอแล้ว
ส่วนคนที่เสียสละชีวิตพวกนั้น วีรบุรุษ…สามารถจดจำ แต่กลับไม่อาจพูดมากมายที่นี่ได้
หากถูกทุกคนรู้เข้า ฝ่ายตัวเองมีปรมาจารย์ตายสองคน บางทีอาจจะเกิดความตื่นตระหนกขึ้นมา
ต้องค่อยๆ ให้ทุกคนยอมรับความจริงพวกนี้
ตอนนี้ตาเฒ่าหลี่ก็กระโดดลงมาแล้ว ไม่โอ้อวดอะไรอีก
เห็นทุกคนมองเขา ตาเฒ่าหลี่ก็เอ่ยอย่างเรียบนิ่ง “มองฉันทำไมกัน?”
“นาย…นายขั้นแปดแล้วจริงๆ?”
ในฝูงชน มีคนไม่กล้าเชื่ออยู่บ้าง
ตาเฒ่าหลี่ยิ้มไม่พูดอะไร ถ้าเป็นเรื่องโกหกจะบอกนายหรือไง?
ตกใจแทบตายล่ะสิ!
ไม่ว่าจะจริงหรือไม่จริง ร่างทองอยู่ที่นี่ นายเชื่อก็ดี ไม่เชื่อก็ช่าง
อยากคิดยังไงก็คิดอย่างนั้น ทว่าในใจตาเฒ่าหลี่กลับร้อนรนอยู่บ้าง ต้องรีบทะลวงขั้นแปดอย่างแท้จริงให้ได้ไวๆ แล้ว ตอนนี้เสแสร้งอยู่ที่นี่ ไม่เหมาะสมเท่าไหร่
พวกปรมาจารย์พูดคุยกัน ฟางผิงก็ไม่ไปรบกวน เดินไปรวมตัวกับคนจากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้อีกฝั่งหนึ่ง
ถังเฟิงและหลังอี้ชวนยังไม่ทันเปิดปาก เฉินอวิ๋นซีกลับเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่าซะก่อน “ฟางผิง นายไม่เป็นไรสินะ?”
ฟางผิงมองเธอไปแวบหนึ่ง หัวเราะแห้งๆ ก่อนจะกระแอมไอว่า “ฉันจะเป็นอะไรได้! ในถ้ำใต้ดินครั้งนี้ฉันเกือบจะระเบิดยอดฝีมือขั้นเก้าได้แล้ว ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นเจ็ดขั้นแปดกว่าสิบคนไล่ตามฉัน ฉันยังอยู่รอดปลอดภัยเลย หากไม่ใช่ว่าสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย ครั้งนี้ฉันคงขุดหินพลังงานกลับมาได้หลายหมื่นจินแล้ว น่าเสียดาย เวลานั้นถูกขั้นเก้าทั้งสองไล่ฆ่า ไม่สะดวกพกมา ครั้งนี้ก็เอาของกลับมาได้นิดหน่อยเหมือนกัน…”
———————-
