เย่ชิวอ้างว่าวิธีการของเขาไม่มีนัยส าคัญอะไร แล้ววิธีของพวก เขาล่ะ?
นี่เป็ นเรื่องน่าขายหน้าเกินไป อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่มีเหตุผล ที่จะหักล้างและทาได้เพียงทนทุกข์อย่างเงียบ ๆ ท้ายที่สุด พวกเขาก็ หยุดอีกฝ่ายจากการถ่อมตัวไม่ได้
“ฮ่าฮ่า… ท่านเทพเป็ นคนตรงไปตรงมาจริง ๆ ช่างถ่อมตน เกินไป” ใบหน้าของอู๋ฉางเฟิงมืดลงในขณะที่เขาหัวเราะและชมเชย อย่างไม่เห็นแก่ตัว หัวใจของเขาอดไม่ได้ที่จะเจ็บปวดกับคู่มู่ไห่ ไม่ เป็ นไรถ้าปกติแล้วอีกฝ่ ายเป็ นคนชอบเล่นนอกกฎและหยิ่งยโส ใน บรรดาคนทั้งหมด อีกฝ่ายกลับยั่วยุเย่ชิว
เมื่อเผชิญกับคาชมของพวกเขา เย่ชิวก็ปล่อยไปอย่างง่าย ๆ เขา ยิ้มอย่างใจเย็นและพูดว่า “ท่านประจบข้าแล้ว”
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พูดว่า “ข้าสงสัยว่าเหตุใดผู้อาวุโสถึง มาที่โถงฝึกเมฆาม่วงของข้าในวันนี้ ท่านไม่ได้มาที่นี่เพื่อตามหาข้า รึ”
หลังจากสร ้างความสาราญใจแล้ว เขาก็ตรงไปที่จุดประสงค์ เย่ ชิวไม่มีอะไรจะคุยกับพวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อ บางอย่าง อย่างไรก็ตาม ฉีฮวนอาจเป็ นคนเดียวที่มาที่นี่เพื่อบางอย่าง
สาหรับผู้อาวุโสคนอื่น ๆ นั้นมาร่วมสนุกเพื่อดูศิษย์รุ่นเยาว์จากกลุ่ม ต่าง ๆ เพื่อดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของพวกเขา
ในบรรดาพวกเขา คนที่ทาให้พวกเขาสงสัยมากที่สุดคือหยา หยาจากเมฆาม่วง ตัวตนพิเศษของนางในฐานะศิษย์ของเย่ชิวดึงดูด ความสนใจเป็ นอย่างมาก ในที่สุดพวกเขาก็เห็นว่าเย่ชิวน่าสะพรึง กลัวเพียงใด และรู ้ชัดเจนว่าศิษย์ของเขาน่ากลัวเพียงใด
พวกเขาตกใจมาก ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่ากู้จวินผู้ซึ่งได้รับ ความโปรดปรานมากที่สุด และหยาหยาผู้ซึ่งได้รับความโปรดปราน น้อยที่สุดตอนนี้กลับอยู่คนละโลกกัน
แม้ว่าศักยภาพของกู้จวินจะเติมเต็มพรสวรรค์ของเขา แล้วหยา หยาล่ะฒ นางแสดงฝีมือได้อย่างยอดเยี่ยม ทุกคนตัดสินนางผิดไป ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่านางจะมาอยู่ในแนวหน้าของศิษย์กลุ่มนี้
พวกเขาตกใจมาก แต่ผู้อาวุโสเหล่านี้ไม่ได้พูดอย่างชัดเจน พวกเขาก าลังคิดอะไรบางอย่าง
ในทางกลับกัน ฉีฮวนเป็ นคนแรกที่เดินเข้ามาและพูดว่า “ท่าน เทพ ข้ามาที่นี่เพราะผู้อาวุโสใหญ่ขอให้ข้ามอบของขวัญให้ท่าน”
ขณะที่เขาพูด เขาก็หยิบจี้หยกออกมาแล้วพูดว่า “มีสมบัติทาง ธรรมชาติมากมายอยู่ข้างใน ทั้งหมดนี้เป็ นสมบัติคุณภาพสูงที่ข้า เลือกอย่างระมัดระวังมาจากศาลาลิขิตดารา”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ความสนใจของเย่ชิวก็พุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุด ต้องรู ้ว่า สิ่งที่เขาขาดมากที่สุดในตอนนี้คือสิ่งเหล่านี้
เขาไม่ได้คาดหวังว่าผู้อาวุโสใหญ่จะทางานเร็วขนาดนี้ ในตอน แรก เย่ชิวคิดว่าอีกฝ่ ายคงล้อเล่นและให้ก าลังใจเขา เขายังคงเตรียม ที่จะไปที่ศาลาลิขิตดาราในอีกไม่กี่วันนี้เพื่อใช ้เล่ห์เหลี่ยมและดูว่าอีก ฝ่ายจะรับได้หรือไม่
โดยไม่คาดคิด ผู้อาวุโสใหญ่กลับขอให้ฉีฮวนส่งของขวัญมา แทน มันช่วยแก้ปัญหาให้เย่ชิวได้มาก
“ฮ่าฮ่า ได้”
สมที่เป็ นผู้อาวุโสใหญ่ เขาใจกว้างมาก ก่อนหน้านี้เย่ชิวได้ ตรวจดูคร่าว ๆ มีสิ่งประดิษฐ ์เซียนและยาเซียนนับไม่ถ้วนในจี้หยก แม้ว่าสมบัติเหล่านี้ไม่ได้มีประโยชน์มากสาหรับเขา แต่มันมี ประโยชน์มากสาหรับศิษย์ของเขา ยิ่งไปกว่านั้น นี่ไม่ใช่สิ่งที่ขาดทุน หากเขาใช ้สิ่งเหล่านี้แล้วได้ผลตอบแทนที่ดี เขาคงดีใจอย่างมาก
“ฮิฮิ… ดี ดี คราวนี้ ข้าไม่ต้องคิดแล้วว่าจะหาของพวกนี้มา อย่างไร” เย่ชิวยิ้มด้วยความพึงพอใจและรับของขวัญเหล่านี้ด้วยสี หน้าสงบ
แล้วเขาก็พูดว่า “ผู้อาวุโสฉี ท่านใจดีเกินไป เช่นนั้นข้าก็จะไม่ ตระหนี่”
ฉีฮวนยังหัวเราะและพูดว่า “นี่เป็ นครั้งแรกที่ข้าเห็นคนได้รับ สมบัติจากผู้อาวุโสใหญ่ในรอบหลายปี เจ้าคือคนแรก หากเป็ นคน อื่น พวกเขาคงถูกถลกหนังออกแล้ว”
“ฮ่าฮ่า!” เย่ชิวหัวเราะเสียงดังและพูดว่า
“ท่านพูดอะไรกัน เราทุกคนต่างต้องบ่มเพาะอัจฉิรยะส าหรับ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์ สิ่งของพวกนี้อยู่นิ่งเฉยก็ไร ้ค่า มันจะ ดีกว่าหากใช ้มันในสถานที่ซึ่งมันสามารถใช ้เพื่อปลดปล่อยคุณค่า ของมันได้อย่างแท้จริง”
นิสัยที่เสียสละของเย่ชิวทาให้ทุกคนตะลึง
บ่มเพาะอัจฉริยะสาหรับดินแดนศักดิ์สิทธิ์เยียวยาสวรรค์รึ? นี่ ไม่ใช่เรื่องน่าอายเกินไปหรอกหรือ สมบัติหายากมากมายคงลอยเข้า กระเป๋ าเจ้าไปหมดแล้ว เจ้ายังคงต้องการบ่มเพาะอัจฉิรยะอีกหรือ?
ศิษย์รอบข้างไม่ใช่ผู้มาใหม่ พวกเขาล้วนแต่เป็ นสุนัขจิ้งจอกเฒ่า พวกเขารู ้ดีว่าผู้อาวุโสจากศาลาเยียวยาสวรรค์พวกนี้ขี้เหนียวไม่ ด้อยไปกว่ากัน โดยปกติแล้ว สมบัติทางธรรมชาติเหล่านั้นมีมูลค่า สมบัติอย่างมาก เหล่าผ้อาวุโสก็คงทาใจใช ้ไม่ได้ด้วยซ้า นับประสา อะไรกับการเลี้ยงดูศิษย์ พวกเขาไม่เชื่อเรื่องไร ้สาระของเย่ชิวในการ ใช ้มันเพื่อบ่มเพาะศิษย์เด็ดขาด มันอาจฟังดูดี พวกเขาอดไม่ได้ที่จะ ดูถูกเย่ชิว ผู้อาวุโสที่อยู่ตรงนั้นต่างก็เลิกสนใจเขาและอิจฉาอย่าง มาก
เมื่อเห็นว่าบรรยากาศเงียบเหงาลงเล็กน้อย เย่ชิวคงบอกได้คร่าว ๆ ว่าพวกเขากาลังคิดอะไรอยู่ เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มในใจ จากนั้น เขา ก็คัดแยกสมบัติในจี้หยก หลังจากจัดระเบียบอย่างจริงจัง เย่ชิวก็หยิบ สิ่งประดิษฐ ์เซียนระดับกลาง ดาบเพลิงคลั่ง ออกมา
อาวุธนี้เต็มไปด้วยกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัวและปกคลุมไปด้วย เปลวเพลิงที่รุนแรง มันทรงพลังมาก มันน่ากลัวยิ่งกว่าสิ่งประดิษฐ ์ เซียนระดับสูงทั่วไปเสียอีก หากผู้ใช ้เป็ นผู้ฝึ กตนธาตุไฟด้วย พวก เขาจะสามารถปลดปล่อยพลังที่ยิ่งใหญ่ออกมาได้
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่ชิวก็เผยยิ้มออกมา จากนั้น เขาก็หันตัวกลับ และพูดกับหยาหยา “ศิษย์เอ๋ย ผู้อาวุโสใหญ่ส่งสมบัติมามากมาย ข้า เห็นว่าเจ้าไม่มีอาวุธที่เหมาะสม รับดาบนี้ไปใช ้ก่อน ใช ้ไปก่อน ชั่วคราว ข้าจะหาอาวุธที่ดีกว่านี้ให้เจ้าในภายหลัง”
ทันทีที่คาพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ทั้งสถานที่เงียบลง
“เวรเอ๊ย! เขาให้จริง ๆ”
“อึก… “
“เวรเอ๊ย! ข้าคิดว่าเขาล้อเล่น เขาให้จริงหรือ”
ณ ลมหายใจนี้ ทาให้ทุกคนตะลึง พวกเขาเฝ้ าดูอย่างอ้างว้าง เมื่อหเห็นยาหยาได้รับดาบเพลิงคลั่ง ความอิจฉาเข้ากดดันจิตใจของ พวกเขาจนหมดสิ้น
พวกเขาอยู่ในส านักมาหลายปี แล้ว แต่พวกเขาไม่เคยเห็น อาจารย์ริเริ่มที่จะมอบสิ่งประดิษฐ ์เซียนมาก่อน ต้องขอบคุณของ ตนเองที่ทุ่มทั้งเงินและทรัพยากรจานวนมากเพื่อจัดหาอาวุธที่ เหมาะสมให้พวกเขา
มันคงเป็ นเรื่องโกหกที่จะบอกว่าพวกเขาไม่ได้อิจฉาเมื่อเห็นฉาก นี้ พวกเขาอิจฉามากจนอยากจะสังหารใครสักคน
“ขอบคุณท่านอาจารย์เจ้าค่ะ” หยาหยามีความสุขมากขณะที่ นางสารวจดาบเพลิงคลั่งในมือของนางและขอบคุณเขาด้วยรอยยิ้ม
ดาบนี้เป็ นสิ่งที่เหมาะสมกับความแข็งแกร่งในปัจจุบันของนาง อาจารย์ของนางใจดีเกินไป เขามอบยาอายุวัฒนะแก่นางทันทีที่นาง เข้าสานัก และตอนนี้ เขายังให้สิ่งประดิษฐ ์เซียนแก่นางด้วย นางจะหา อาจารย์ที่ดีเช่นนี้ได้ที่ใด
การกระท าของเย่ชิวท าให้ทุกคนตะลึง มุมปากของฉีฮวนกระตุก เขาไม่คาดคิดว่าเย่ชิวจะเรียบง่ายขนาดนี้ เนื่องจากมันไม่ใช่สมบัติ ของตนเอง เขาจึงไม่ลังเลที่จะให้มันกับนางหรือ
หลังจากนั้นไม่นาน ฉีฮวนกล่าวว่า “ฮ่าฮ่า ท่านเทพ ท่านไม่เคย ปิ ดบังอะไร ท่านมอบสิ่งประดิษฐ ์เซียนอย่างใจกว้าง ข้าประทับใจ ประทับใจยิ่งนัก”
เย่ชิวเห็นด้วย “จุดแข็งที่สุดของข้าคือข้าไม่เคยปิดบังอะไรจาก ศิษย์ของข้า”
