ตอนที่ 1475 สังการเจียงเห่อเทียน!
กระบี่เล่มนี้ช่างน่ากลัวนัก!
คลื่นความสายหนึ่งกลัวแวบผ่านหัวใจของเจียงเห่อเทียน
เขามาถึงช้า จึงไม่ได้เห็นยามที่ฉู่หลิวเยว่ลงมือเมื่อครู่ก่อน และเอาชนะเจียงจื่อหยวนได้ด้วยกระบี่เล่มเดียว
ตอนนี้เขาเลยไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉู่หลิวเยว่ถืออยู่นั้น คืออาวุธศักดิ์สิทธิ์แห่งจุนเจ๋อ!
เจียงเห่อเทียนทั้งตกใจระคนโกรธเกรี้ยว เมื่อเห็นหยดเลือดสองสามหยดไหลลงมาจากหว่างคิ้วของตน
ทว่ายามนี้ ตัวเขารู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่ว่าจะเลือกทางไหน ก็ล้วนยากเกินจะรับมือได้!
ฉึบ…
เขาตั้งจิตแน่วแน่ สองเท้าแยกออก ดวงหน้าเคร่งขรึมในพริบตา
พลังปราณอันทรงพลังระเบิดออกมาจากในร่างกาย!
แรงกดดันอันน่าทึ่งแผ่สยาย!
อายเย็นยะเยือกแผ่ซ่านออกจากร่างกายของเขา และแพร่กระจายไปยังบริเวณโดยรอบอย่างรวดเร็ว!
พื้นดินใต้เท้าของเขาก่อตัวเป็นชั้นน้ำแข็งหนา ด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
พร้อมกับเกราะน้ำแข็งสีเงินบางเฉียบ ที่ปรากฏขึ้นในมือของเขา!
แหลมคม! เย็นเฉียบ!
สะท้อนกับแสงสุริยันที่สาดส่องลงมา เป็นประกายเย็นๆ ระยิบระยับ!
ฉู่หลิวเยว่สัมผัสได้ว่าพื้นที่รอบตัวของนาง ได้รับผลกระทบจากพลังนี้ และเริ่มก่อตัวหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ!
มันคืออาณาเขตเซียนเทพของเจียงเห่อเทียน
ความเร็วของพลังปราณในกายนางเคลื่อนไหวช้าลง ทุกชุ่นที่ขยับเข้าไปใกล้ ล้วนทำได้ยากกว่าก่อนหน้านี้มาก
ในชั้นอากาศรอบๆ กระบี่ชื่อเซียว เสมือนมีมือที่มองไม่เห็นจำนวนมาก พยายามสกัดกั้นมันอย่างสุดกำลัง!
แรงกดดันอันหนักหน่วงพุ่งเข้ามาบดขยี้นาง ทุกอณูกล้ามเนื้อบนกายถูกบีบรัดแน่นจนแทบระเบิด!
ฉู่หลิวเยว่แอบได้ยินเสียง ‘กรอบ’ ยามกระดูกของนางถูกรัด!
ฉู่หลิวเยว่ปวดร้าวไปทั่วทั้งกาย!
นางกัดฟันแน่น จนได้กลิ่นสนิทอบอวลในปาก
เจียงเห่อเทียนทะลวงขึ้นสู้ผู้แข็งแกร่งเหนือเทพได้หลายปีแล้ว ถึงเขาจะยังห่างไกลจากการก้าวไปสู่ระดับที่สูงขึ้น แต่ก็ถือว่ามีพลังมากกว่าผู้แข็งแกร่งเหนือเทพทั่วไปมาก
ฉู่หลิวเยว่อาจจะสู้กับผู้แข็งแกร่งครึ่งเทพได้ แต่หากต้องสู้กับผู้แข็งแกร่งเหนือเทพที่ช่ำชองและทรงพลังเช่นนี้…
ก็เสี่ยงอยู่เหมือนกัน
อาณาเขตเซียนเทพ!
คือช่องว่างระหว่างนางกับอีกฝ่ายที่ใหญ่ที่สุด!
ขณะเดียวกัน เจียงเห่อเทียนก็พลันเคลื่อนไหว!
ร่างเงาของเขาหายวับไปในบัดดล และได้ยินเพียงเสียงกะเทาะของเกร็ดน้ำแข็งดังขึ้น ครู่ต่อมา เขาก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังด้านหลังฉู่หลิวเยว่!
สองคนทั้งสองห่างกันเพียงสามเก้าเท่านั้น!
แววตาของเขาน่ากลัวยิ่งนัก ก่อนจะยกมือขึ้นออกไปข้างหน้า!
“กรงเล็บน้ำแข็ง!”
ขณะที่เขายกมือขึ้น พลังปราณของสวรรค์และโลกรอบตัว ราวถูกพลังอันแข็งแกร่งบางอย่างเรียกออกมา และควบแน่นอย่างรวดเร็ว!
เสียงลมหวีดหวิวดังลั่น!
ลมหนาวพลันก่อตัว!
ฉู่หลิวเยว่หนาวสั่นไปทั้งใจ!
เส้นความคิดในสมองพลันตึงเปรี๊ยะ!
เจียงเห่อเทียนเคลื่อนไหวอย่างว่องไว ฉู่หลิวเยว่หันกลับมาโจมตีเขา แต่ก็สายเกินไปแล้ว!
กรงเล็บนี้…ถึงนางไม่ต้องการ ก็จำต้องทนรับมัน!
“ซั่งกวนเยว่ยังเยาว์นัก…แม้ว่าตอนนี้นางจะอยู่ระดับเก้าขั้นกลาง แต่นางจะสู้กับผู้แข็งแกร่งเหนือเทพได้อย่างใด?”
“ใช่แล้ว! ดูสิ ตราบใดที่เจียงเห่อเทียนเปิดใช้อาณาเขตเซียนเทพ เขาก็สามารถใช้มันบดขยี้ทุกอย่างมันได้สบายๆ! กรงเล็บน้ำแข็งนั่น คือไพ่ตายของเผ่าเซียนสุ่ยหลิง ข้าว่าปะทะในครานี้…เกรงว่าซั่งกวนเยว่จะพ่ายแพ้เสียกระมัง”
“ถึงอสูรศักดิ์สิทธิ์ในตำนานทั้งสองตัวนั้นจะทรงพลัง แต่ท้ายที่สุดแล้ว นี่คือการต่อสู้ระหว่างผู้ฝึกตนสองคน พวกมันช่วยนางได้แค่บางอย่างเท่านั้น…”
ทุกคนต่างกระซิบกระซาบกันเบาๆ เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ฉู่เยว่กำลังเสียเปรียบ
ผู้อาวุโสวั่นเจิงและคนอื่นต่างร้อนรน และอยากยื่นมือเข้าช่วย ทว่าพอเหลือบมองใบหน้าขาวใสไร้อารมณ์ของหรงซิวที่อยู่ด้านข้างแล้ว พวกเขาก็จำต้องระงับความร้อนรนในใจนั่นลง แล้วอดทนรอต่อไป
…
เกราะน้ำแข็งแหลมคมพุ่งตรงไปที่แผ่นหลังของฉู่หลิวเยว่!
หมายเจาะทะลุหัวใจจากทางด้านหลัง!
แต่ทันใดนั้นเอง ทั่งทั้งร่างของฉู่หลิวเยว่พลันเปร่งแสงสีทอง!
“เกราะศักดิ์สิทธิ์ทองแดง!”
และเพียงพริบตา ชุดเกราะเนื้อเบาสีทองแดงก็ห่อหุ้มร่างของนางไว้อย่างสมบูรณ์!
แก๊ง!
เสียงแหลมบาดหูดั่งสนั่นหวั่นไหว!
ทันทีที่เกราะน้ำแข็งสัมผัสกับชั้นแสงของเกราะสีทอง สองเท้าของฉู่หลิวเยว่พลันดีดตัว แล้วหมุนเอวอย่างไง!
ฉู่หลิวเยว่สะกัดกั้นพลังส่วนใหญ่ของเกราะน้ำแข็งไว้ได้ ทิ้งสีขาวตื้นๆ ไว้บนเกราะของตน แล้วรีบเคลื่อนตัวออกไป!
ฉู่หลิวเยว่ใช้แรงดีดนี้พุ่งตัวไปข้างหน้า แล้วกลิ้งตัวหลุนๆ! หลบหนีจากเจียงเห่อเทียนอย่างรวดเร็ว!
จากนั้น นางก็ใช้มือข้างหนึ่งยันพื้นไว้ แล้วใช้มืออีกข้างขว้างกระบี่ออกไป!
เส้นแสงสีทองเหลือบแดงทะยานไปบนท้องฟ้า! ตวัดผ่านอากาศไป!
ขณะที่เจียงเห่อเทียนกำลังตกใจที่ฉู่หลิวเยว่ครอบครองเกราะที่แข็งแกร่งเช่นนี้ วิสัยทัศน์เบื้องหน้าเลือนรางไปพักหนึ่ง ก่อนจะเห็นกระบี่ชื่อเซียวที่พุ่งเข้ามาอีกครั้ง!
เขาตะเบ่งเสียงอย่างไม่สบอารมณ์
กระบี่เล่มนี้ทรงพลังนัก แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้เจ้านายของมัน เป็นเพียงจอมยุทธ์ระดับเก้าเท่านั้น!
พื้นที่โดยรอบนี้คืออาณาเขตเซียนเทพของเขา
ทุกสิ่งที่นี่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา
แล้วยังต้องกลัว…
แกร่ก!
พลันมีสุ้มเสียงแตกหักดังขึ้น
หัวใจของเจียงเห่อเทียนเต้นระส่ำ ก่อนจะหันควับไปมองทางต้นเสียง
ภาพที่เห็นทำเขาตกใจสุดขีดราวดีแตกซ่าน!
ก้อนเปลวเพลิงสีแดงทองกำลังลุกไหม้แลแผดเผาบริเวณขอบอาณาเขตเซียนเทพที่เขาวาดไว้ จนทั่งปรากฏรอยแตกแขนงสีดำขึ้น!
หงส์ทองคำ!
ทันใดนั้นเจียงเห่อเทียนก็นึกถึงบางอย่าง หงส์ทองคำนั้นเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ระดับบรรพกาล และยังสามารถสร้างหรือทำลายอาณาเขตเซียนเทพได้ด้วย!
เปลวไฟสีแดงทองนั้นคืออาณาเขตเซียนเทพของมัน!
ยามนี้อาณาเขตทั้งสองกำลังปะทะกัน และเห็นได้ชัดว่าเขาเสียเปรียบ!
นี่เขาลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไร!
เขาต้องรีบหาทางออกโดดด่วน!
เจียงเห่อเทียนตัดสินใจอย่างรวดเร็ว แล้วกระทืบเท้าข้างหนึ่งลงบนพื้น!
เปรี้ยง!
เกิดเสียงกัมปนาทสะเทือนเลือนลั่น!
แผ่นน้ำแข็งหนาที่ควบแน่นบนพื้น แตกออกอย่างรวดเร็ว!
ลำแสงเย็นๆ สีเขียวสลับขาวผสมผสานกับอายเย็นที่พลั่งพรู่ออกมาจากแผ่นน้ำแข็งแตกเหล่านั้น พลันพุ่งไปทางฉู่หลิวเยว่!
เพียงชั่วครู่ มวลอากาศเย็นเหล่านั้นก็ปกคลุมฉู่หลิวเยว่ไว้จนหมด!
ร่างกายของฉู่หลิวเยว่ตื่นตัวถึงขีดสุด!
นางผุดลุกขึ้น และเพียงนึกคิด โล่สีดำที่ดูโบราณและเรียบง่ายก็ปรากฏขึ้นตรงหน้านาง!
ตึง!
โล่แผ่นใหญ่ตั้งตระหง่าน! และคลุมร่างของฉู่หลิวเยว่ไว้อย่างแน่นหนา!
เมื่อเจียงเห่อเทียนเห็นโล่สีดำ เขากลับไม่คิดจะสนใจ และยังยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยันอีก
ในเวลานี้ การใช้โล่เก่าๆ นั่นป้องกันการโจมตีของเขา มันไม่ดูน่าขันเกินไปหน่อยหรือ!
ทว่าก่อนเขาจะได้เหยียดยิ้มอย่างเปรมปรีดา ก็พลันมีเสียงกัมปนาทอีกเสียงดังขึ้น!
เขารีบหันมองไปมองทันที ก่อนจะเห็นแสงสีม่วงเหลือบทองที่อีกด้านหนึ่งของอาณาเขตเซียนเทพ ที่เจาะเข้ามาในอาณาเขตเซียนเทพของเขาเป็นรูที่สอง!
ในไม่ช้า อาณาเขตเซียนเทพของเจียงเห่อเทียนก็ถูกอาณาเขตเซียนเทพของถวนจื่อและจื่อเฉินโจมตีจากทั้งสองฝั่ง และบุบลงทีละชุ่น!
โพลงสีดำขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ!
พร้อมกับเคลื่อนความผันผวนที่ปั่นป่วนราวกระแสน้ำเชี่ยวกราก ทั่วทั้งพื้นที่บิดเบี้ยวจนน่าหวาดหวั่น!
ดาบท้องฟ้าสีชาดสูญเสียสิ่งกีดขวางชั้นนั้นไป หันกลับทันที และเพิ่มความเร็วในเวลาเดียวกัน! ตรงไปที่ประตูของเจียงเหอเทียนเลย!
กระบี่ชื่อเซียวที่พุ่งออกไปพลันเปลี่ยนทิศแล้วเร่งความเร็ว! พุ่งไปยังเบื้องหน้าของเจียงเห่อเทียน!
เจียงเห่อเทียนใจเต้นรัว เหตุใดกระบี่เล่มนี้ถึงไล่กวดเขาเช่นนี้!
แต่ที่เขาไม่รู้ก็คือ อาวุธศักดิ์สิทธิ์ของจุนเจือคืออาวุธหลอมวิญญาณ ซึ่งมีจิตนึกคิดเป็นของตัวเอง
จิตวิญญาณของอาวุธนั้นเชื่อมโยงกับฉู่หลิวเยว่ ทำให้เกิดสายใยที่แน่นแฟ้น และเข้าใจความคิดของกันและกัน
ขอเพียงสื่อจิตถึงกัน ก็สามารถเป็นดั่งแขนนาให้กันได้!
เมื่อเห็นกระบี่ชื่อเซียวพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง เจียงจื่อเทียนก็พลันคิดล่าถอย
ทว่าพอก้าวเท้าออกไป ก็จำต้องตกใจเมื่อพบว่าตนนั้น เคลื่อนตัวเข้ามาติดอยู่ในตำแหน่งที่อาณาเซียนเทพทั้งสามปะทะกัน! จนขยับไปไหนไม่ได้!
ตอนนี้ สำหรับกระบี่ชื่อเซียว เขากลายเป็นเป้านิ่งโดยปริยาย!
ฟิ้ว!
กระบี่เล่มยาวพุ่งทะยานผ่านอากาศ!
แล้วแทงทะลุเข้าไป!
โลหิตมากมายพุ่งกระจายออกมา!
