ตอนที่ 1362 เผชิญหน้า
ในหุบเขาแห่งนี้ มีโครงกระดูกมังกรฝังอยู่จริงๆ!
ทุกคนล้วนตกตะลึงกับภาพตรงหน้า!
พื้นดินยังคงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง พร้อมกับโครงกระดูกที่โผล่ออกมาใต้พิภพมากขึ้นเรื่อยๆ
แรงกดดันมหาศาลพุ่งทะยานขึ้นมา!
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงตะโกนเสียงดังลั่น
“รีบหนีขึ้นไปเร็ว!”
คนทั้งหมดถึงได้ดึงสติกลับมาและเริ่มวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว พวกเขากระโจนขึ้นไปบนอากาศ แล้วกระโดดออกจากหุบเขาทีละคน!
แม้ภายนอกจะเต็มไปด้วยหิมะขาวโพลน แต่ยามนี้ หุบเขาด้านล่างได้กลายเป็นสถานที่อันตรายไปแล้ว!
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงกระโจนขึ้นไปข้างบนเป็นคนสุดท้าย
ทันทีที่ปลายเท้าแตะลงบนพื้นหิมะ เขาก็หันกลับไปมองอย่างรวดเร็วพลันอ้าปากค้าง!
ในหุบเขาที่ทอดตัวยาวและเต็มไปด้วยทรายสีแดง มีโครงกระดูกมังกรขนาดใหญ่ค่อยๆ โผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน!
พื้นดินแตกร้าว หินภูเขามากมายถล่มลงไป!
“นี่มัน… มีกระดูกมังกรฝังอยู่ใต้ดินจริงๆ หรือนี่!?”
ชือรุ่ยเออร์จ้องมองตาเขม็ง พลางอุทานเสียงต่ำ
“แต่เผ่ามังกรให้ความสำคัญกับศพของพี่น้องร่วมเผ่าพันธุ์มาก และไม่เคยทิ้งซากไว้นอกเขตพื้นที่ของพวกมัน แล้วเหตุใดถึงมีโครงกระดูกอยู่ที่นี่ล่ะ?”
และยังเป็นโครงกระดูกที่อยู่ในสภาพสมบูรณ์อีกต่างหาก!
“ดูนั่น!”
ใครบางคนกรีดร้องเสียงดังลั่น
ทุกคนหันไปมองอย่างพร้อมเพรียง ก่อนจะเห็นกระดูกส่วนหางขนาดใหญ่สีขาวปรากฏขึ้นจากระยะไกล!
กระดูกมังกรอีกส่วนปรากฏขึ้นแล้ว!
ขณะเดียวกัน ก็มีเสียงมังกรคำรามดังแผ่ซ่านไปทั่วผืนผาและพสุธา!
ตามมาด้วยกระโหลกส่วนที่สาม!
ครืน!
พื้นหิมะใต้ฝ่าเท้าสั่นคลอน เสียงมังกรคำรามดั่งสนั่นหวั่นไหว!
…
พลังของมังกรนั้นแกร่งกล้าแลน่าเกรงขามเสียจนผู้คนที่เคลื่อนไหวอยู่ในทุ่งหิมะอันกว้างใหญ่ของบุพกาลชายแดนเหนือ ล้วนตกอกตกใจกันยกใหญ่ เมื่อได้ยินเสียงของมัน!
ผู้คนมากมายเริ่มพากันมุ่งหน้ามาทางนี้!
…
บนทุ่งหิมะที่ไหนสักแห่ง บุรุษผู้หนึ่งเคลื่อนตัวไปด้วยความว่องไว
แต่พอได้ยินเสียงนี้ เขากลับหยุดชะงัก แล้วหันไปมองต้นเสียงทันที
ครั้นเห็นกระดูกมังกรสีขาวปรากฏขึ้นทีละชิ้น ดวงตาของบุรุษผู้นั้นพลันเบิกกว้างด้วยความหวาดผวา
จากนั้นเขาก็รีบเร่งฝีเท้าจนมาถึงพื้นที่เปิดโล่งแห่งหนึ่ง
บนพื้นปรากฏขั้นบันไดที่ทอดตัวลงสู่ใต้พิภพ
เขาขยับตัวเล็กน้อย และหายวับไปจากบริเวณนั้นอย่างรวดเร็ว
สองขาก้าวลงบันไดไปเรื่อยๆ กระทั่งพบกับห้องโถงกว้างด้านล่าง
“นายท่าน!”
เขาคุกเข่าลงด้วยความประหม่า
ไม่นานกระจกสัมฤทธิ์บานใหญ่ ก็เผยให้เห็นใบหน้าเปื้อนเลือด
“เจ้าพามู่ชิงเห่อกลับมาได้หรือไม่?”
ชายคนนั้นทรุดตัวลงกับพื้นพลางก้มศีรษะลงต่ำ
“เรียนนายท่าน มู่ชิงเห่อถูกนำตัวกลับมาแล้วขอรับ หากแต่กลายเป็นคนพิการไปแล้ว ตอนนี้เขาถูกกักขังอยู่ในคุกใต้ดิน เพื่อรอรับโทษจากท่าน แต่ทว่า…”
“แต่อันใด?”
“แต่… ที่สุสานเกิดเรื่องแล้วขอรับ! ตอนนี้กระดูกมังกรหลายชิ้นปรากฏออกมาแล้ว! อีกไม่นานก็คงจะ…”
เกิดความเงียบขึ้นทั่วทั้งห้องโถงใหญ่
เสียงแหบพร่าในกระจกสัมฤทธิ์เงียบลง
แต่ชายที่คุกเข่าอยู่บนพื้นกลับยิ่งหวาดกลัวมากขึ้น เขารู้สึกเย็นวาบไปทั่วแผ่นหลัง และแทบไม่กล้าสูดหายใจแรง
“… มิใช่ว่าพวกมันหลับใหลอย่างสงบมาโดยตลอดหรือ? ไยจู่ๆ ถึงได้ตื่นขึ้นกัน?”
เสียงนั้นฟังดูเย็นชาและน่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆ
“ข้า ข้าน้อยมิทราบขอรับ… เรื่องนี้ ข้าน้อยเองก็เพิ่งทราบเหมือนกัน ดังนั้น…”
เพี๊ยะ!
พลังปราณอันรุนแรงสายหนึ่งพุ่งออกมาจากกระจกสัมฤทธิ์ แล้วกระแทกใส่หน้าชายคนนั้นที่คุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างแรง!
เขาไม่กล้าหลบ และจำต้องแหงนหน้ารับแรงปะทะนั้น จนกระเด็นล้มไปอีกทาง
รอยตบสีแดงปื้นใหญ่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าซีกหนึ่ง เลือดสีสดไหลซึมออกมาจากมุมปากของเขา
“หากไม่รู้ ก็ไสหัวไปดูเสีย!”
สถานที่แห่งนั้นเงียบสงบมาหลายพันปีแล้ว และพวกเขาก็อยู่กันอย่างสงบมาโดยตลอด ทว่าตอนนี้…
“ขอรับ! ใช่แล้ว! ข้าน้อยจักไปเดี๋ยวนี้!”
ชายคนนั้นตอบกลับระรัวราวตื่นตระหนก ก่อนจะหยัดตัวขึ้นแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากไร้เงาของอีกคน โลหิตสีชาดบนกระจกพลันพุ่งพล่านเดือดดาลไม่หยุด กระทั่งผ่านไปครู่ใหญ่มันถึงค่อยๆ สงบลง
…
ยามนี้ฉู่หลิวเยว่ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นข้างนอกเลยสักนิด
นางพยายามทะลวงครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สุดท้ายก็ทำได้เพียงใกล้จะทะลวงผ่าน แต่ก็ไม่สำเร็จเสียที
ทุกครั้งที่นางล้มเหลว พลังปราณในจุดตันเถียนจะสลายตัว ส่งผลอวัยวะหลักภายในเจ็บปวดอย่างรุนแรง
ทว่าไม่นาน นางก็จะกลับมายืนหยัด และพยายามทะลวงอีกครั้ง!
บนหลุมศพไร้นาม มีรอยแตกมากมายพัวพันกันราวเส้นใย
พลังมากมายหลั่งไหลออกมาจากข้างในนั้น
ฉู่หลิวเยว่เริ่มสัมผัสได้ถึงพลังเหล่านั้นที่ห่อหุ้มนางไว้อย่างสมบูรณ์ และรู้สึกราวถูกข่มอยู่รำไร
ดวงตาของนางปิดสนิท ใบหน้านวลซีดลงเรื่อยๆ
…
คำราม!
โครงกระดูกมังกรปรากฏขึ้นอีกชิ้น!
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงและคนอื่นๆ ตกใจกับภาพตรงหน้า จนพูดอันใดไม่ออกสักคำ
ตั้งแต่ค้นพบกระดูกมังกรชิ้นแรก หลังจากนั้นก็เริ่มมีโครงกระดูกอีกหลายส่วนปรากฏขึ้นบนทุ่งหิมะ
จนถึงตอนนี้ก็มีห้าชิ้นแล้ว!
“ผู้อาวุโสเจ้าคะ ท่านสังเกตหรือไม่ว่า ดูเหมือนโครงกระดูกเหล่านี้… จะมีศูนย์กลางอยู่ที่สถานที่ที่พวกเราเพิ่งจากมา…”
ชือรุ่ยเออร์มองดูมันสักพัก และอดไม่ได้ที่จะถามเบาๆ
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงขมวดคิ้ว
เขาเองก็สังเกตเห็น
กระดูกมังกรเหล่านี้ถูกฝังไว้ใต้ดิน และรวมตัวกันอยู่รอบๆ พื้นที่แห่งนั้น
เพียงแต่ทิศทางการวางหัวมังกรนั้น แตกต่างจากกระดูกชิ้นอื่น
ซึ่งนั่นคือสิ่งที่เขากังวลมากที่สุด!
แค่ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ก็รู้แล้วว่า จะต้องมีความลับอันยิ่งใหญ่ซ่อนอยู่หลังประตูบานนั้นแน่นอน!
ฉู่เยว่เองก็ยังติดอยู่ข้างใน!
“รีบกลับไปที่นั่นเดี๋ยวนี้!”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงออกคำสั่ง!
ทุกคนต่างตกใจ
“ฮวาเฟิง…”
ผู้อาวุโสคนหนึ่งมองเขาอย่างเป็นกังวล
กว่าพวกเขาจะหนีมาถึงตรงนี้ได้ แล้วยังจะให้หันกลับไปทางเดิมอีกหรือ!?
ทุกคนล้วนมองเห็นว่าตอนนี้ สถานที่แห่งนั้นอันตรายกว่าครู่ก่อนเสียอีก หากดึงดันที่จะกลับไป พวกเขาจักตกอยู่อันตรายอีกครั้ง
สีหน้าของผู้อาวุโสฮวาเฟิงดูเคร่งเครียด
“ต่อให้รออยู่ที่นี่ แล้วคิดหรือว่าพวกเจ้าจักรอดไปได้?”
ผู้อาวุโสคนนั้นตกใจจนพูดไม่ออก
ก็จริง!
ตอนนี้ไม่ว่าพวกเขาจะหนีไปที่ใด ก็ยังตกอยู่ในวงล้อมของกระดูกมังกรเหล่านี้อยู่!
หากเกิดอันใดขึ้นจริงๆ พวกเขาคงหลบไม่พ้น…
ทันใดนั้น ชือรุ่ยเออร์ก็นึกอันใดขึ้นได้ นัยน์ตาของนางฉายแววประหลาดใจ พลันหันกลับไปมองทันควัน!
หิมะตกหนัก บรรยากาศมืดฟ้ามัวดิน
โครงกระดูกมังกรปรากฏขึ้นอีกชิ้น!
แรงกดดันบริเวณกลางหุบเขารุนแรงเรื่อยๆ!
ราวกับมีบางอย่างกำลังจะระเบิดออกมา!
หัวใจของนางเต้นระส่ำ
หรือมันจะเป็น…
“ผู้อาวุโสเจ้าคะ พวกข้าจะกลับไปพร้อมกับท่าน!”
นางกล่าวอย่างหนักแน่น
“คุณหนูรอง?”
ชายชราคิ้วขาวมองนางด้วยความประหลาดใจ
ชือรุ่ยเออร์ชะงักไปแวบหนึ่ง
“ไม่แน่ว่า ข้างในนั้นอาจมีหม้อน้ำเทวศักดิ์สิทธิ์อยู่ก็ได้!?”
