ตอนที่ 1344 ฆ่าไม่ได้
“อีกาเก้าหาง!”
ชือรุ่ยเออร์ที่ยืนอยู่ด้านข้างชายชราคิ้วขาวก็อุทานขึ้นมาเสียงดัง
“หนีเร็ว!”
เมื่อทุกคนได้ยินเสียงนั้น ก็รู้สึกตกใจอย่างมาก ก่อนจะรีบถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว!
อีกาเก้าหางเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์!
มีนิสัยดุร้าย พลังโจมตีแข็งแกร่ง!
แต่ที่สำคัญมากกว่านั้นก็คือ พวกมันมาเป็นฝูง!
เพียงชั่วครู่เดียวก็ถูกอีกาเก้าหางล้อมเอาไว้แล้ว หากคิดจะหนีออกไปก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น!
หลังจากนั้นทุกคนก็เห็นกลุ่มเมฆสีดำมุ่งหน้ามาทางนี้ด้วยความรวดเร็ว!
หลังจากนั้นไม่นานมันก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าแล้ว!
พวกมันแต่ละตัวมีตัวไม่ใหญ่ ทั้งตัวเป็นสีดำเข้ม ดวงตาสีดำขลับเย็นชา จงอยปากแหลมคมสีขาว กลับสามารถฉีกเนื้อออกมาได้ทุกเมื่อ!
ด้านหลังของมันนั้น มีเส้นขนที่ยาวและแข็งแรงเก้าเส้น ปกติแล้วมันจะอยู่รวมตัวกันและหลุบต่ำลงเล็กน้อย ในตอนที่มันเข้าสู่ช่วงเวลาการต่อสู้ ขนเหล่านั้นจะตั้งตรงขึ้นมา ลำแสงส่องประกายระยิบระยับทั้งงดงามและอันตราย!
ทุกคนต่างทยอยถอยหลัง พวกเขาเร็วแล้ว แต่อีกาเก้าหางเร็วกว่า!
ขณะที่ปีกของมันสั่นสะเทือน อีกาเก้าหางที่บินเหนือทุ่งหิมะก็โฉบเข้ามาอย่างรวดเร็ว!
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุด จึงสามารถเตรียมตัวรับมือได้
เขารีบกั้นม่านพลังเอาไว้ด้านหน้าอย่างรวดเร็ว!
ตึงๆ!
อีกาเก้าหางหลายตัวกระแทกม่านพลังนั้นอย่างรุนแรง!
ฉู่หลิวเยว่ได้ยินเสียงดังนั้น ก็หันกลับไปมองอย่างอดไม่ได้ แววตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
อีกาเก้าหางพุ่งเข้ามาเหมือนไม่สนใจชีวิต มันถอยลงไปเล็กน้อย จากนั้นก็พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วยิ่งกว่าเดิม!
โครม!
แกร๊ก!
บนม่านพลังของผู้อาวุโสฮวาเฟิงมีรอยร้าวรอยหนึ่งเกิดขึ้น!
โครม!
อีกาเก้าหางอีกตัวหนึ่งก็ชนเข้ามาอย่างรุนแรง!
ครั้งนี้รอยแตกร้าวเริ่มลุกลามอย่างรวดเร็ว!
อีกาเก้าหางเหล่านี้ช่างดุร้ายมากจริงๆ!
เห็นได้ชัดว่าพวกมันสามารถบินอ้อมไปเพื่อโจมตีทิศทางอื่น แต่ว่ามันไม่ทำ มันกลับเข้ามาโจมตีม่านพลังที่มาขวางกั้นพวกมันอย่างรุนแรง
ในฐานะอสูรศักดิ์สิทธิ์ ไหวพริบของมันก็ไม่ได้แตกต่างจากมนุษย์ และพูดได้ว่าไหวพริบอาจจะสูงกว่า มันจะไม่รู้ได้อย่างใดว่ามีวิธีโจมตีที่ประหยัดพลังมากกว่านี้?
แต่พวกมันกับเลือกวิธีแบบเผชิญหน้าเท่านั้น!
นี่คือความดุร้ายที่ฝังอยู่ในกระดูกของมัน!
และแน่นอนว่าที่สำคัญกว่านั้นคือความแข็งแกร่งของหน้าผากของมัน!
ม่านพลังแตกละเอียด ผู้อาวุโสฮวาเฟิงรู้สึกแน่นหน้าอก และเลือกที่จะหมุนตัวถอยออกมาอย่างรวดเร็ว!
“พลังของอีกาเก้าหางแข็งแกร่งอย่างมาก แต่ความอดทนของมันมีไม่สูงนัก หลังจากผ่านไปหนึ่งเค่อ หากพวกมันทำไม่สำเร็จ พวกมันก็จะจากไป!”
ผู้อาวุโสฮวาเฟิงวิ่งไปด้านหน้า พร้อมกำชับไปด้วย
“จำเอาไว้! ห้ามฆ่าพวกมันโดยเด็ดขาด!”
การเดินทางบนทุ่งหิมะเป็นเวลานาน ทำให้ทุกคนสูญเสียพลังไปอย่างมาก
อีกาเก้าหางที่อยู่ด้านหลังก็รีบติดตามมาอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นานพวกมันก็บินผ่านมาดักหน้าพวกเขาแล้ว!
เดิมทีคนที่อยู่ด้านหลังสุดคือเจียงจื่อหยวน ดังนั้นตอนที่หลบหนีนางจึงเป็นคนที่ปลอดภัยที่สุด
แต่ว่านางยังไม่ทันได้ดีใจ เพราะนางได้ยินเสียงลมพัดหวืดผ่านหูไป ทันในนั้นเองอีกาเก้าหางตัวหนึ่งก็บินมาดักหน้านาง!
อีกาเก้าหางจดจ้องนางอย่างเฉยเมย เหมือนกับว่าต้องการกลืนกินนางไปทั้งตัว!
หัวใจของเจียงจื่อหยวนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
ตึง!
อีกาเก้าหางพุ่งตรงมาหานาง!
เจียงจื่อหยวนหยิบดาบออกมาอย่างไม่รู้ตัว จากนั้นก็ฟันลงไปอย่างแรง!
อีกาเก้าหางมีความเร็วยิ่งกว่า มันสามารถหลบกระบี่นั้นได้อย่างง่ายดาย!
หัวใจของเจียงจื่อหยวนจมดิ่งไป!
และในตอนนั้นเอง อีกาเก้าหางดึงดาบที่อยู่ในมือของนางออกจากนั้นก็โยนออกไปด้านข้าง!
เจียงจื่อหยวนรีบวิ่งหนีไปอีกทางหนึ่งในทันที!
แต่ว่าในร่างกายของนางหมดพลังไปตั้งนานแล้ว แล้วนางจะเป็นคู่ต่อสู้ของอีกาเก้าหางได้อย่างใด?
พรึ่บ!
เจียงจื่อหยวนล้มลงบนพื้น ครึ่งร่างของนางจมลงไปในกองหิมะ
หลังจากนั้นก็มีเสียงดังทะลุออกมา!
เจียงจื่อหยวนหันไปมองด้วยความหวาดกลัว!
อีกาเก้าหางขยับเข้ามาใกล้แล้ว! ตอนนี้เหมือนกำลังจะฉีกใบหน้าของนางออกจากกัน!
คนอื่นก็มองเห็นฉากนี้เช่นกัน
แต่เพราะเนื่องจากห่างกันค่อนข้างไกล กอปรกับเจียงจื่อหยวนที่วิ่งหลบอีกาเก้าหางไปด้านข้างด้วยความตื่นตระหนกตกใจ ดังนั้นนางจึงมีระยะห่างจากพวกเขาอย่างมาก
ชือรุ่ยเออร์ขมวดคิ้วแน่นเป็นปม
เพียงครู่เดียวต่อมา เงาร่างสีดำขนาดใหญ่ก็ปรากฏเหนือศีรษะของนาง!
นั่นคืออสูรในพันธสัญญาของนาง…
อินทรีสามตาที่เพิ่งอยู่ในช่วงโตเต็มวัย!
“ไป!”
ชือรุ่ยเออร์ออกคำสั่งหนึ่งเสียง!
วินาทีถัดมาเงาร่างของอินทรีสามตาก็หายไปจากตรงหน้า!
ในขณะเดียวกันเสียงแผดร้องก็กระจายไปทั่วบริเวณ!
เสียงนั้นเต็มไปด้วยแรงกดดัน ทำให้อีกาเก้าหางทั้งหมดที่อยู่บริเวณนั้นชะงักไป
หากเปรียบเทียบกันแล้ว อินทรีสามตามีเกียรติมีศักดิ์ศรีมากกว่าอีกาเก้าหาง
พลังแห่งสายเลือดอันทรงพลังฝังอยู่ในกระดูก ทำให้อีกาเก้าหางเหล่านี้เกิดความรู้สึกลังเลและหวาดกลัว
รวมถึงตัวที่อยู่ด้านหน้าของเจียงจื่อหยวนด้วย
เมื่อได้ยินเสียงเหล่านี้ มันก็เคลื่อนไหวไปอย่างลังเลเล็กน้อย
เมื่อเห็นฉากนี้ในใจของเจียงจื่อหยวนก็รู้สึกยินดีอย่างมาก ก่อนจะรีบลงมืออย่างรวดเร็ว!
นางสะบัดของออกมาสิ่งหนึ่ง
สิ่งนั้นคือกระบอกโลหะที่ดูธรรมดา
พรึ่บ!
มีดบินหลายเล่มที่บางราวกับปีกจักจั่นบินออกมาอย่างกะทันหัน!
มีดบินเหล่านี้มีความเร็วสูงมาก อีกทั้งนางยังเลือกช่วงเวลาที่ดีที่สุด
อีกาเก้าหางที่อยู่ตรงหน้านางอยากจะหลบ แต่มันก็สายเกินไปเสียแล้ว
มีดบินจำนวนนับไม่ถ้วนแทงทะลุร่างกายของมัน!
อาวุธที่แหลมคมอย่างไม่น่าเชื่อเชือดเฉือนเนื้อและขน จนทำให้เกิดเสียงเล็กๆ ดังขึ้น ทำให้หนังศีรษะชาหนึบ
พรึ่บ!
เลือดสีแดงสดกระจายไปทั่วบริเวณ สาดกระเด็นเข้าที่ใบหน้าของเจียงจื่อหยวน!
พรึ่บ!
อีกาเก้าหางหล่นลงบนพื้น เกล็ดหิมะด้านล่างละลายอย่างรวดเร็ว ย้อมพื้นจนเป็นสีแดงฉาน
อีกทั้งร่างกายของมันแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
ชั่วพริบตาเดียวมันก็หมดลมหายใจแล้ว
บริเวณรอบข้างเงียบลงอย่างกะทันหัน
ทุกคนที่มองเห็นฉากนั้นต่างเบิกตากว้างอ้าปากค้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ
แม้กระทั่งอีกาเก้าหางเหล่านั้นก็ยังหยุดนิ่งอยู่กับที่
มีเพียงเจียงจื่อหยวนที่ล้มตัวลงกับพื้น มือข้างหนึ่งยันพื้นเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างจับกระบอกโลหะแน่น
นางกัดฟันกรอด หอบหายใจอย่างหนัก หน้าอกกระเพื่อมขึ้นอย่างรุนแรง ดวงตาทั้งสองข้างเบิกกว้าง จ้องซากอีกาเก้าหางที่ตายแล้วตาเขม็ง ในแววตาฉายไปด้วยความสุข
ใบหน้าที่คอยซีดเซียวตอนนี้เต็มไปด้วยคราบเลือด ดูแล้วเย็นชาอย่างไม่ทราบสาเหตุ แต่ทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก
หลังจากผ่านไปสักพักนางก็สามารถจับสังเกตสายตาของผู้อื่นได้ นางจึงค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา
ไม่รอให้นางประกาศชัยชนะของตนเอง ชายชราคิ้วขาวก็ตำหนินางด้วยความโมโหในทันที
“เจ้าบ้าไปแล้วหรือ!”
เจียงจื่อหยวนชะงักไปเล็กน้อย
เสียงคำรามนี้เหมือนกับการทุบหัวของนางอย่างแรง นางรู้สึกมึนงงตาลายไป
นางแทบจะเลิกคิ้วขึ้นมาอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา
“มันจะฆ่าข้า! หากข้าไม่ตอบโต้ หรือว่าจะให้ข้านั่งรอความตายล่ะ?”
ขณะที่พูดนางก็หันไปมองผู้อาวุโสฮวาเฟิงด้วยสายตาขอความช่วยเหลือ
“ผู้อาวุโส ศิษย์พี่ชือรุ่ยเออร์ไม่ชอบหน้าข้า ข้ารู้ แต่ไม่ว่าอย่างใดก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อความเป็นความตายของข้าได้ใช่หรือไม่?”
ทันใดนั้นสีหน้าของผู้อาวุโสฮวาเฟิงก็ย่ำแย่มากยิ่งขึ้น
“เมื่อครู่นี้ข้าเพิ่งพูดไปไม่ใช่หรือว่าห้ามทำร้ายมันจนถึงแก่ชีวิต!”
