โครม
เสียงโต๊ะเก้าอี้ถูกชนล้มโครมคราม
พวกเฝิงจงเจิ้งผุดสีหน้าหวาดกลัว ต่างก็ถอยหลังด้วยความตกใจ
หนวดบนแขนของเฉินต๋าสะบัดไปมา คิดจะจับอะไรก็ได้ที่อยู่รอบๆ อย่างละโมบ ดูอันตรายถึงขีดสุด
“นี่ก็คือผลลัพธ์หลังจากที่ข้าถูกก้อนโลหะก้อนนี้ดัดแปลง” เฉินต๋าเอ่ยด้วยสีหน้าเหี้ยมเกรียม
“ข้าเรียกมันว่าเงินจันทรา” ลู่เซิ่งที่อยู่ด้านข้างถอนใจชมเชยและกล่าวอย่างเสียดาย “นี่เป็นทรัพยากรพิเศษชนิดหนึ่งที่จะพบในสถานที่ที่มีความประหลาดลี้ลับ ข้าสามารถฝังมันเข้าไปในร่างกายคน แล้วเปลี่ยนให้มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายผ่านทักษะพิเศษที่ข้าครอบครองอยู่ได้ ทว่า…”
เขาเว้นไปเล็กน้อย
“ทว่าไอ้สิ่งนี้มันจะโจมตีทุกสิ่งทุกอย่างนอกจากตัวเอง บังคับไม่ได้” เฉินต๋ากล่าวต่อ
หนวดบนแขนเขาหดกลับไปหลอมรวมเป็นก้อนเดียว จากนั้นก็หดเล็กลงจนกลายเป็นแขนโลหะสีเงินเหมือนเดิม
“นี่คือสภาพปิดการใช้งาน แต่ขอแค่ข้าเปิดใช้งาน ก็จะปล่อยอานุภาพทั้งหมดของมันออกมาได้ในพริบตา” ความดุร้ายบนใบหน้าของเฉินต๋าจางหายไปอย่างรวดเร็ว
“นอกจากนี้ ไอ้สิ่งนี้ยังใช้พลังงานไม่น้อย ข้าใช้ได้แค่สิบนาทีต่อครั้งเท่านั้น ถ้านานกว่านี้จะเกิดปัญหาขึ้น”
“สิบนาทีหรือ” พวกเฝิงจงเจิ้งเห็นหนวดถูกเก็บก็ผ่อนคลายเล็กน้อย ทว่าพอได้ยินหน่วยวัดเวลานี้ก็นึกสงสัยอยู่บ้าง
“คือสิ่งนี้” ลู่เซิ่งหยิบนาฬิกาพกโลหะทรงกลมเรือนหนึ่งออกมา “นี่เป็นอุปกรณ์ที่ข้าสร้างขึ้นตามเวลาในแต่ละวัน มันแบ่งวันหนึ่งออกเป็นยี่สิบสี่ชั่วโมง ทุกชั่วโมงมีหกสิบนาที แต่ละนาทีมีหกสิบวินาที ถือว่าเป็นอุปกรณ์วัดเวลาแบบใหม่ก็แล้วกัน”
พวกเฝิงจงเจิ้งมองดูเข็มวินาที่ที่กำลังเดินเสียงดังติกๆ รู้สึกเหมือนมีประตูใหญ่บานใหม่กำลังค่อยๆ เปิดขึ้นต่อหน้าพวกเขา
แม้โลกใบนี้จะมีอุปกรณ์วัดเวลาคล้ายๆ กัน แต่กลับไม่มีอุปกรณ์ที่แน่นอนแบบนี้
ลู่เซิ่งวางนาฬิกาลง แล้วหยิบออกมาอีกหลายเรือน
“นี่คือสิ่งที่ข้าเตรียมให้ทุกคน หนึ่งคนต่อหนึ่งเรือน มีแต่สมาชิกแกนหลักเท่านั้นถึงจะครอบครองได้ หวังว่าทุกท่านจะไม่เอาไปบอกใคร นอกจากนี้การดัดแปลงด้วยเงินจันทรามีอัตราความสำเร็จจำกัด จะต้องมีเงินจันทราจากความประหลาดลี้ลับที่มากพอ ไม่อย่างนั้นต่อให้เป็นข้าก็ไม่อาจลงมือได้สำเร็จ” ลู่เซิ่งเอ่ยเสียงทุ้ม
พวกเฝิงจงเจิ้งกับหลี่ว์เจี้ยนหัวมองดูเฉินต๋า บางคนหน้าซีด บางคนหน้าตายเหมือนน้ำนิ่ง ส่วนเฝิงจงเจิ้งกลับต่างจากคนอื่นๆ แม้เขาจะแสดงสีหน้าหวาดกลัวเหมือนกัน แต่ในดวงตากลับมีแต่ความแตกตื่นยินดี
“ข้าว่านี่ไม่แน่ว่าจะเป็นโอกาสพัฒนาในอนาคตของพวกเรา!” เขาพลันก้าวไปด้านหน้า ในน้ำเสียงมีความฮึกเหิมที่หาได้ยาก
แสงสีแดงในดวงตาของลู่เซิ่งค่อยๆ ดับลง มุมปากฉายความยินดี
เพียงแค่ชักนำเล็กน้อย ผลลัพธ์ก็เป็นไปตามที่เขาต้องการแล้ว
เงินจันทราก้อนนั้นเป็นผลิตผลพิเศษในที่ที่มีความประหลาดลี้ลับอยู่จริงๆ เขาไม่ได้ใส่ลูกเล่นอะไรเพิ่มเติม เพียงแค่ใช้เซลล์ของตัวเองกินความขัดแย้งกับความเป็นพิษของเงินจันทราต่อมนุษย์ทิ้งไป แล้วค่อยฝังลงบนร่างเฉินต๋าเท่านั้น
ถ้าหากต้องตอบว่ามีผลข้างเคียงอะไร อย่างนั้นผลกระทบด้านลบเพียงหนึ่งเดียวก็คือเงินจันทรามีคุณสมบัติกลืนกินที่แข็งแกร่งเพราะเซลล์ของลู่เซิ่ง วัตถุที่กินเข้าไปทั้งหมดจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของลู่เซิ่ง
นี่เป็นหนึ่งในความสามารถที่ลู่เซิ่งใช้กินห้วงอเวจีในตอนนั้น
การผ่าตัดดัดแปลงเป็นสิ่งที่อันตรายมากอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ก่อนหน้านี้เขาได้บอกเฉินต๋าถึงความเสี่ยงนี้ไว้แล้ว แต่เฉินต๋าตอบรับโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
กระนั้นความจริงเขาไม่รู้เลยว่า ลู่เซิ่งเพียงแค่นำวัตถุดิบจากสถานที่ที่มีความประหลาดลี้ลับอยู่ มาฝังเข้าร่างกายตามใจเท่านั้น ส่วนประสิทธิผลที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเขาใส่ค่ายกลกับเซลล์พิเศษลงไปในเงินจันทราชิ้นนี้นั่นเอง
สิ่งที่มีผลจริงๆ คือค่ายกลของเขาที่ฝังไว้ด้านในแกนหลัก
ความกระทบกระเทือนที่เงินจันทรามอบให้แก่พวกเฝิงจงเจิ้งเป็นสิ่งที่สะเทือนจิตใจ จากนั้นเฉินต๋าก็ให้สมาชิกแกนหลักที่เหลือสัมผัสกับแขนที่ผ่านการฝังตัวและดัดแปลงของตัวเองดู
เรื่องนี้สร้างการสั่นสะเทือนไม่น้อยทีเดียว แต่ก็แค่นี้เท่านั้น
ทุกอย่างกลับเป็นปกติอย่างรวดเร็ว
ลู่เซิ่งยังคงดื่มชาและอ่านข้อมูลทุกวัน ส่วนสมาชิกที่เหลือก็รวบรวมข่าวลือและหาความบันเทิงเหมือนเมื่อก่อนหน้า
ทว่าความรู้สึกเป็นพวกเดียวกันที่ไม่เคยมีมาก่อนกลับค่อยๆ กระจายไปท่ามกลางคนทุกคนอย่างเงียบเชียบ
แม้การดัดแปลงของเงินจันทราจะมีอัตราสำเร็จ แต่ยังคงมอบทางเข้าและโอกาสให้ทุกคนได้สัมผัสโลกอีกใบ ความลับที่มีร่วมกันนี้ทำให้ทุกคนสามัคคีกันมากขึ้น
ลู่เซิ่งกำลังรอคอย
และความเป็นจริงก็ไม่ได้ปล่อยให้เขารอนานนัก
ไม่นานนัก ในที่สุดอุบัติเหตุครั้งหนึ่งก็ทำให้สมาชิกของสมาคมวิจัยเห็นค่าของพลัง
…
ด้านในหอหลังที่สามที่ไม่ใช่หอเรื่องพิสดารและหอน้ำชา
ลู่เซิ่งอยู่ในห้องรับรองที่มืดครึ้มอยู่บ้างเพื่อพบหน้ากับจัวชิงกุ่ยที่รออยู่นอกสมาคมวิจัยมาแล้วสองวัน
จัวชิงกุ่ยไว้ผมยาวรุงรัง ใบหน้ามอมแมม ใบหน้าส่วนหนึ่งม่วงส่วนหนึ่งเขียว นางไม่ได้กินข้าวมาสามวันแล้ว เพียงดื่มน้ำสกปรกในทางระบายน้ำเท่านั้น
หลังจากตระกูลเกิดเรื่อง นางก็ตามหาฆาตกรโดยไม่หลับไม่นอน น่าเสียดาย…ปัจจุบันนางที่ทรัพย์สมบัติโดนเผาวอดหมดยังคงทำไม่สำเร็จ
“ที่นี่คือสมาคมวิจัยความประหลาดลี้ลับ ไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าต้องการ” ลู่เซิ่งมองดูหลี่ว์เจี้ยนหัวที่ยืนอยู่ตรงปากประตูก่อนจะส่ายหน้าน้อยๆ
“ข้ารู้ ข้าเพียงแต่อยากขอร้องท่านให้เปลี่ยนข้ากลายเป็นผู้แก้แค้นที่เอาชนะความประหลาดลี้ลับได้เท่านั้น!” น้ำเสียงของจัวชิงกุ่ยเย็นเยียบอึมครึม คอแห้งเล้กน้อย แต่น้ำเสียงชวนให้คนรู้สึกถึงความรู้สึกเฉยชาที่ไร้อารมณ์
หลี่ว์เจี้ยนหัวที่อยู่ด้านหลังถอนใจ
“ตอนข้าพบนาง นางใกล้จะตายเพราะความหิวโหย ทางตระกูลจัวเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ข้าเองก็ไม่มีปัญญา ถ้าไม่ใช่เพราะพบปัญหาตอนไปตรวจสอบครั้งนี้ เกรงว่า…”
“เรื่องของตระกูลจัวเกี่ยวกับความประหลาดลี้ลับหรือ” ลู่เซิ่งถาม
หลี่ว์เจี้ยนหัวพยักหน้า
ลู่เซิ่งพลันกระจ่างแจ้ง เขาใคร่ครวญสักพัก ก่อนจะเงยหน้ามองจัวชิงกุ่ย
“เจ้าจะต้องเข้าใจก่อนว่า ถ้าเจ้าเข้าร่วมกับพวกเราแล้วรักษาเงื่อนไขเก็บความลับของสมาคมวิจัยได้ ข้าก็สามารถดำเนินการดัดแปลงเงินจันทราให้เจ้าแบบมีเงื่อนไขได้ นอกจากนี้ ถึงข้าจะไม่รู้ว่าเจ้ารู้มาจากช่องทางไหน แต่ข้าหวังว่าเจ้าจะไม่นำเอาเรื่องการดัดแปลงเงินจันทราไปบอกคนอื่น”
“ข้าเข้าใจ” ความเคียดแค้นกับเปลวเพลิงอันเย็นเยียบค่อยๆ ลุกไหม้ขึ้นในนัยน์ตาของจัวชิงกุ่ย เพลิงแค้นอันบริสุทธิ์นี้ ต่อให้เป็นลู่เซิ่งก็รู้สึกว่าหาดูได้ค่อนข้างยาก
เขาเคยเห็นความคิดแก้แค้นของคนที่บริสุทธิ์ถึงขั้นนี้มาน้อยมาก
“มีเสริมอีกเล็กน้อย เพื่อป้องกันไม่ให้ขุมกำลังถูกจับตา การดัดแปลงเงินจันทราที่พวกเราจะมอบให้เจ้าจะมีการเติมการควบคุมลงไปเล็กน้อย ปกติการควบคุมนี้จะไม่มีสภาพผิดปกติใดๆ แต่ถ้าเกิดเจ้าทำร้ายคนทั่วไป หรือทำร้ายสมาคมวิจัย พวกเราจะใช้ความสามารถในการควบคุมโดยไม่ลังเล หวังว่าเจ้าจะเข้าใจ” ลู่เซิ่งกล่าวเสริม
ตอนที่ดัดแปลงให้เฉินต๋า เขาก็พูดเรื่องนี้ก่อนเช่นกัน
“ข้าเข้าใจ” จัวชิงกุ่ยยังคงพยักหน้า ขอแค่ครอบครองพลังได้และมีโอกาสได้แก้แค้น นางก็ไม่สนใจสิ่งใดแล้ว
“ตกลง ข้าเข้าใจแล้ว” ลู่เซิ่งเข้าใจสายตาของนาง
นี่เป็นวัตถุดิบชั้นเลิศโดยธรรมชาติของแท้ การใช้นางเป็นจุดเริ่มต้นในการกระตุ้นพัฒนาการของสมาคมวิจัยจะแนบเนียนราวภูษาฟ้าไร้ตะเข็บ
“ให้คนอาบน้ำให้นางก่อนเถอะ” ลู่เซิ่งกำชับ
เนื่องจากว่ามีความลับไม่น้อย สมาคมวิจัยในตอนนี้จึงจ่ายเงินเป็นจำนวนมากเพื่อซื้อเด็กหญิงรับใช้และคนหนุ่มสาวด้วยสัญญาที่ไม่อาจไถ่ตัวได้ไว้ส่วนหนึ่ง
เด็กๆ ที่อายุไม่ถึงสิบเอ็ดสิบสองปีพวกนี้จะกลายเป็นขุมกำลังพิเศษของสมาคมวิจัยในอนาคต
หลี่ว์เจี้ยนหัวพาจัวชิงกุ่ยออกไปแล้ว
ลู่เซิ่งลุกขึ้นเดินไปถึงหน้าต่าง ก่อนจะมองท้องฟ้ายามราตรีในเมืองอันมืดมิด
‘ถ้าเป็นไปตามที่คิด สมาชิกแกนหลักของสมาคมวิจัยต่อจากนี้จะค่อยๆ มีสมาชิกที่มีความแค้นแบบนี้เข้าร่วม…’
จัวชิงกุ่ยจะเป็นดาบเล่มหนึ่งในมือเขา ซึ่งทำหน้าที่เร่งพัฒนาการของสมาคมวิจัยอย่างราบรื่น
สองชั่วโมงต่อมา การเตรียมการดัดแปลงจัวชิงกุ่ยก็เริ่มอย่างเป็นทางการ
เป็นเพราะนางไม่มีอะไรเลย ลู่เซิ่งเลยใช้ชื่อของสมาคมวิจัยลงนามในสัญญาเข้าสังกัดกับนาง แล้วใช้ตัวนางเป็นค่าตอบแทนเพื่อแลกเปลี่ยนกับการสนับสนุนและการดัดแปลงจากสมาคมวิจัย
จัวชิงกุ่ยลงนามชื่อของตัวเองอย่างเชื่อฟัง
สมาชิกแกนหลักอย่างพวกเฝิงจงเจิ้งมองดูพิธีการนี้ด้วยสายตาซับซ้อนอยู่ใกล้ๆ พวกเขาเข้าใจดีว่า นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป หญิงสาวอย่างจัวชิงกุ่ยที่ตอนแรกคล้ายกับพวกเขาจะกลายเป็นสมาชิกคนหนึ่งของสมาคมวิจัยอย่างเป็นทางการ
การผ่าตัดดัดแปลงเป็นไปอย่างราบรื่น ดวงตาข้างหนึ่งกับขาข้างหนึ่งของจัวชิงกุ่ยถูกดัดแปลงเป็นโครงสร้างของเงินจันทรา
การดัดแปลงและการฝังตัวบนส่วนศีรษะ เป็นการทดลองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งของสมาคมวิจัย
ดีที่การผ่าตัดสำเร็จอย่างเหนือความคาดหมาย ด้วยการลอบปรับแต่งของลู่เซิ่งอัตราความสำเร็จจึงเพิ่มขึ้นแปดส่วน
จัวชิงกุ่ยที่ได้รับการดัดแปลงพักฟื้นครึ่งเดือน ก่อนจะออกไปล่าตัวฆาตกรอย่างอดรนทนไม่ไหว
คนในครอบครัวจำนวนสามสิบกว่าคนของนางถูกฉีกทึ้งจนตายหมดสิ้นในค่ำคืนเดียว ถ้าไม่ใช่เพราะนางเข้าร่วมงานกาพย์กลอนที่บ้านของสหายซึ่งอยู่ด้านนอกพอดี จึงทำให้รอดจากอันตรายไปได้ เกรงว่านางยากจะหนีพ้นภัยพิบัติ
ดังนั้นหลังจากดัดแปลงสำเร็จ จัวชิงกุ่ยก็เริ่มตรวจสอบเส้นทางของฆาตกรอย่างอดใจไม่ไหว
นางเข้าร่วมการฝึกวรยุทธ์ทุกวัน เวลาที่เหลือถ้าไม่กินดื่ม ก็อุทิศเวลาไปกับการสืบคดี
แม้เรื่องของจัวชิงกุ่ยจะถูกเก็บเป็นความลับอย่างรัดกุม ทว่ากระดาษไม่อาจห่อไฟ ยิ่งอย่าว่าแต่คนส่วนใหญ่ในสมาคมวิจัยเป็นคุณหนูคุณชายธรรมดาๆ ดังนั้นไม่นานเมืองทั้งเมืองก็ทราบถึงการดัดแปลงอันแปลกประหลาดในสมาคมวิจัย
ในเวลาแค่สี่วัน ลู่เซิ่งเจอคนสี่คนมาคุกเข่าวิงวอนขอเข้าร่วมกับสมาคมวิจัยแล้ว
ในตอนนี้เอง เฉินต๋าที่มุ่งหน้าไปจัดการความประหลาดลี้ลับเมื่อก่อนหน้าก็กลับมาอีกครั้ง
เขาบาดเจ็บทั้งตัว แต่ได้โลหะเงินจันทรากลับมาบางส่วน ขณะเดียวกันยังพาเด็กกำพร้าที่เป็นญาติห่างๆ ของ ขุนนางนอกซ่งมาอีกสองสามคน
เด็กพวกนี้เข้าร่วมสมาคมวิจัยอย่างราบรื่น ลู่เซิ่งมอบสัญญาผูกมัดจนตายให้แก่พวกเขา นับจากนี้พวกเขาจะเป็นคนของสมาคมวิจัยไปชั่วนิรันดร์
ไม่นานนัก ลู่เซิ่งก็คัดเลือกคนสี่คนจากผู้รอดชีวิตอันน่าเวทนาที่เหมือนกับจัวชิงกุ่ยมา จากนั้นก็ใช้เงินจันทราที่เฉินต๋านำมาดัดแปลงพวกเขา เพื่อให้พวกเขาไปแก้แค้น
ในหมู่พวกเขาบางคนก็สำเร็จ บางคนก็ล้มเหลว ไปแล้วไปลับไม่กลับมา
เมื่อนำเงินจันทราจำนวนมากกว่าเดิมกลับมาสำเร็จอีก ลู่เซิ่งก็คัดเลือกคนใหม่เพื่อดัดแปลงต่อ
คนที่ถูกดัดแปลงพวกนี้ไม่ได้รู้สึกถึงข้อจำกัดใดๆ พลังที่แข็งแกร่งของเงินจันทราทำให้พวกเขามีพละกำลังและความเร็วเหนือมนุษย์ หนำซ้ำต่อให้ได้รับบาดเจ็บ ร่างกายก็ยังจะฟื้นตัวด้วยความเร็วสูง
ยามเจอวิกฤติการณ์ที่อันตรายถึงชีวิต เงินจันทราจะป้องกันและโต้ตอบด้วยตัวเอง
……………………………………….
