บทที่ 362 เจ้าจงรีบกล่าวมาว่ามีหรือไม่!
……….
บทที่ 362 เจ้าจงรีบกล่าวมาว่ามีหรือไม่!
ภายในถ้ำใต้ดินที่เงียบสงัด บรรยากาศพลันตกอยู่ในความเงียบงัน คำกล่าวของหลิงเยว่ ทำเอาผู้ที่อยู่ตรงนั้นต่างจับจ้องมาที่นางเป็นจุดเดียว
“ชาแปลงกายจากพลังสืบทอดของเผ่าสิงโตเก้าหาง ล้วนผ่านมือข้ามาทั้งสิ้น”
หลิงเยว่หยิบชาแปลงกายที่เคยเก็บไว้สำหรับประมูลออกมา เพื่อให้คำพูดของนางดูน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น เลือดของสิงโตเก้าหางสองถังใหญ่ กลั่นออกมาได้เพียงหกหยด หยดหนึ่งมอบให้ปีศาจหมายเลขสองไปแล้ว อีกสามหยดนำออกประมูล ส่วนที่เหลืออีกสองหยดนางเก็บไว้เพื่อป้องกันเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
สิงโตขนเงินเบิกตากว้างเมื่อได้กลิ่นอายที่คุ้นเคยจากชาแปลงกาย เป็นกลิ่นอายของเผ่าสิงโตเก้าหางอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เผ่าสิงโตเก้าหางเหลือเพียงนางกับสามีเท่านั้น ทำให้นางไม่อาจจำแนกได้ว่าเป็นบรรพบุรุษรุ่นใด
“หรือว่า… เผ่าสิงโตเก้าหางยังมีตัวที่สาม หรือตัวที่สี่… ที่ถูกพวกมนุษย์จับตัวไป!?” น้ำเสียงของสิงโตขนเงินแฝงไว้ด้วยความโกรธเกรี้ยว บ่งบอกถึงความคลุ้มคลั่งที่อาจปะทุออกมาได้ทุกเมื่อ
“ไม่มีหรอก ข้าไม่เคยพบเจอเผ่าสิงโตเก้าหางตนอื่นในโลกมนุษย์ แม้แต่ในวิหารบูชาปีศาจก็ไม่เคยพบเห็น” หลิงเยว่ตอบอย่างตรงไปตรงมา
“เจ้า… เคยเข้าไปในวิหารบูชาปีศาจด้วยหรือ?”
อดีตผู้นำเผ่ากระทิงที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับเบิกตากว้าง
สิงโตขนเงินรู้สึกประหลาดใจและตกตะลึง “เจ้า… ยังมีชีวิตรอดออกมาได้…?”
“ข้ามิเพียงรอดออกมาได้เท่านั้น แม้แต่หมอกแดงเองก็ตายแล้วเช่นกัน”
เหล่าผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ต่างสูดลมหายใจเข้าพร้อมกันด้วยความตกตะลึง
หมอกแดงตายแล้ว!
นางคือสนมที่ราชาปีศาจโปรดปรานที่สุด!
“เจ้าฆ่าหมอกแดงงั้นรึ?” ผู้อาวุโสเผ่ากระทิงจ้องมองหลิงเยว่ ราวกับนางเป็นสัตว์ประหลาด
หลิงเยว่จึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดที่สามารถบอกกล่าวได้ออกมา ส่วนเรื่องที่ยังบอกไม่ได้ในตอนนี้ เช่น เรื่องของหัวใจมังกรและโม่จวินเจ๋อ นางมิได้เอ่ยถึง
“แม้แต่ร่างแยกของราชาปีศาจก็ด้วย…”
ข่าวที่น่าตกตะลึงเช่นนี้ทำให้ความคิดของสี่ผู้อาวุโสปั่นป่วน พวกเขามองหลิงเยว่ด้วยแววตาสับสน มีเพียงอดีตผู้นำเผ่าที่ควบคุมสติได้อย่างรวดเร็ว “เช่นนั้น เจ้าเข้ามาในนี้ได้อย่างไร?”
“ระหว่างที่ไล่ล่ามังกรปีศาจ ข้าพลัดตกลงมาโดยไม่ได้ตั้งใจเจ้าค่ะ”
หลิงเยว่ตอบกลับอย่างรวดเร็ว ความจริงแล้วนางต่างหากที่เป็นฝ่ายถูกไล่ล่า!
“ไล่ล่า… มังกรปีศาจ” ท่านผู้อาวุโสเผ่ากระทิงถึงกับพูดติดขัด
ในบรรดาผู้อาวุโสทั้งสี่ มีเพียงท่านผู้อาวุโสเผ่ากระทิงเท่านั้นที่เชื่อคำพูดของหลิงเยว่ โดยไม่มีข้อกังขา ส่วนผู้อาวุโสที่เหลือยังคงคลางแคลงใจอยู่บ้าง
“ท่านสิงโต พวกเรามาเจรจากันเถิด ข้าจะใช้มรดกทั้งหมดของสิงโตเก้าหาง แลกกับเนื้อหนึ่งในสามส่วนบนร่างของท่าน”
“???”
พูดไปพูดมา ก็ยังคงเป็นการตีเนื้อของปีศาจที่แปลงกายได้อย่างสมบูรณ์อยู่ดี!
“นี่คือชาแปลงกายสิงโตเก้าหางสูตรปรับปรุงใหม่”
ขวดยาไม้แบบเดียวกันอีกขวดหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของหลิงเยว่ นางเปิดจุกไม้ ในชั่วพริบตา เสียงคำรามต่ำของสิงโตอสูรดังขึ้น จากนั้นภาพลวงตาของบรรพบุรุษสิงโตเก้าหางขนาดจิ๋วที่ดูมีชีวิตชีวาก็ลอยเด่นอยู่เหนือศีรษะด้วยท่าทางสง่างาม
ด้วยสายตาที่คมกริบ และท่วงท่าอันน่าเกรงขาม แม้ร่างกายจะเล็ก และท่านั่งจะดูสบาย ๆ แต่เพียงแค่แรงกดดันจากสายเลือดที่แผ่ออกมาก็ทำให้สิงโตขนเงินคุกเข่าลงด้วยความเคารพ
สิงโตเก้าหางจริง ๆ!
นั่นคือบรรพบุรุษที่มีสายเลือดบริสุทธิ์!
หัวใจของสิงโตขนเงินสั่นระริก ทั้งตื่นเต้นและประหม่า พลันก้มศีรษะกระแทกพื้นจนแทบระเบิด แต่ยังไม่รู้สึกอะไร
แม้ผู้คนจะเรียกขานนางว่าสิงโตขนเงิน แต่ทั่วทั้งร่างของนางกลับมีเพียงส่วนศีรษะเท่านั้นที่สืบทอดสีขาวบริสุทธิ์มาได้ ส่วนอื่น ๆ ล้วนแล้วแต่เป็นสีดำสนิท มีเพียงสิงโตขนเงินสายเลือดบริสุทธิ์เท่านั้น ที่จะสามารถบำเพ็ญเพียรจนมีขนสีขาวได้ทั้งตัว!
สิงโตเงินที่มีสายเลือดไม่บริสุทธิ์เช่นนาง ย่อมไม่อาจเทียบเทียมได้ แม้แต่พลังที่สืบทอดต่อกันมา นางก็ได้รับเพียงน้อยนิดเท่านั้น
“เพียงแค่มอบเนื้อของท่านมาให้ข้าหนึ่งในสาม พลังทั้งหมดของสิงโตขนเงินตัวนี้ จะตกเป็นของท่านแต่เพียงผู้เดียว”
หลิงเยว่นำจุกไม้มาปิดปากขวดและปิดผนึกไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้ชาแปลงกายสูญเสียสรรพคุณ
เมื่อภาพของสิงโตเก้าหางเลือนหายไป ดวงวิญญาณของกระทิงและสิงโตที่อยู่บริเวณนั้น ดูเหมือนจะสลายไปพร้อม ๆ กัน
เวลาผ่านไปเนิ่นนาน สิงโตขนเงินจึงได้สติกลับคืนมา ดวงตาฉายแววยินยอมพร้อมใจและมีความกระตือรือร้นอยู่ในที “ข้าตกลง”
ขอเพียงอย่าเอาชีวิตนางไป หากต้องสิ้นเนื้อประดาตัวนางก็ยอมแลก!
“เช่นนั้นเจ้า…” อดีตผู้นำเผ่ากระทิงคว้าข้อมือหลิงเยว่ไว้มั่น น้ำเสียงเจือความตื่นเต้นคาดหวังและลังเล “มีมรดกของเผ่าสิงโตเก้าหางแล้ว เช่นนั้นย่อมมีของเผ่ากระทิงด้วยมิใช่หรือ?”
“เผ่าของท่านก็ทำมรดกหายเช่นกันหรือ?” หลิงเยว่ตกตะลึง เพราะเท่าที่นางรู้ มรดกของเผ่ากระทิงนั้นยังคงอยู่ครบถ้วน!
“ในบรรดาเผ่าปีศาจทั้งหมด มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่รักษามรดกไว้ได้อย่างครบถ้วน”
สิงโตขนเงินหัวเราะอย่างสิ้นหวัง แต่ที่น่าเศร้าที่สุดเห็นจะเป็นเผ่าสิงโต พวกที่ยกทัพไปบุกโลกมนุษย์ล้วนไม่หวนคืนแม้แต่ตนเดียว!
เดิมทีลูกสิงโตยังมีหลงเหลืออยู่หลายร้อย แต่แม่ทัพปีศาจกลับฉวยโอกาสที่เผ่าสิงโตไร้ผู้นำ แย่งชิงลูกสิงโตไปจนหมดสิ้น ครานั้น นางและสามีโชคดีที่หนีรอดมาได้ ชั่วชีวิตนี้ที่เร่ร่อนตามหาในเขตแดนปีศาจ สาเหตุหนึ่งเพื่อตามหามรดก และอีกสาเหตุหนึ่งเพื่อตามหาลูก ๆ ที่ถูกพรากไป!
แต่กลับไม่พบแม้แต่ตัวเดียว!
ช่างน่าขันยิ่งนัก ทั้งที่พวกเขาล้วนสำเร็จวิชาย้อนรอยแล้ว แต่กลับไม่อาจตามหาแม้แต่คนในเผ่าของตนเองได้!
“ฮ่า ๆ ๆ…”
สิงโตขนเงินแหงนหน้าหัวเราะ หลิงเยว่เห็นน้ำตาเม็ดใสไหลรินบนใบหน้าของนาง
พวกนั้นปฏิบัติต่อเผ่าปีศาจของนางอย่างไร้ความปรานีและโหดร้ายเหลือเกิน!
เผ่ากระทิงรู้สึกเห็นอกเห็นใจ นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลว่าทำไมเผ่าของพวกเขาถึงร่วมมือกับมนุษย์
แม้ว่าเผ่าของพวกเขาจะรักษามรดกตกทอดส่วนใหญ่ไว้ได้ แต่วิชาคงกระพันก็มีแต่ชื่อ อานุภาพไม่อาจเทียบกับพลังในอดีตได้เลย
“เป็นเช่นนั้นหรือ?”
สมองของหลิงเยว่กำลังคิดอย่างบ้าคลั่ง หากชักจูงเผ่าปีศาจทั้งหมดในเขตแดนปีศาจมาเข้าพวกได้…
ปีศาจบริสุทธิ์เกิดมาพร้อมร่างกายมนุษย์ มีสายเลือดสูงส่ง ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร การดูถูกเผ่าปีศาจอสูรที่มีสายเลือดผสมและน่าเกลียดนั้นเป็นเรื่องปกติ
ปีศาจดูถูกเผ่าปีศาจอสูร แต่นางกลับเห็นคุณค่าอย่างยิ่ง พวกมันทั้งเป็นวัตถุดิบและเป็นกำลังรบที่แข็งแกร่ง!
แต่การจะชักจูงเผ่าปีศาจอสูรไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะการกดข่มด้วยสายเลือดนั้นมีอยู่จริง เพียงแค่ปีศาจชั้นสูงปลดปล่อยพลังสายเลือด แม้เผ่าปีศาจอสูรจะไม่เต็มใจ แต่ยังอดไม่ได้ที่จะยอมสละชีพเพื่อปีศาจชั้นสูงเหล่านั้น
หลิงเยว่ต้องคิดให้ดีว่าจะแก้ปัญหาการกดข่มด้วยสายเลือดนี้อย่างไร
“เจ้าบอกมาเร็ว ๆ สิว่ามีหรือไม่!”
อดีตผู้นำเผ่าเห็นสิงโตขนเงินใกล้จะได้รับมรดกอย่างสมบูรณ์ ก็อิจฉาแทบคลั่ง พวกมันนั่นแหละคือพันธมิตร อย่าเข้าใจผิดเชียว!
“มี”
ดวงตาทั้งสี่คู่ฉายแววตกตะลึง ไม่เพียงแต่ของสิงโตปีศาจเก้าหาง แม้แต่ของเผ่ากระทิงนางก็มีด้วย!
มนุษย์ตรงหน้าคือผู้ใดกันแน่?
“แน่นอน ถึงแม้จะเข้ามาในเขตแดนปีศาจอย่างกะทันหัน แต่ข้าก็มีมรดกของเผ่าปีศาจอสูรติดตัวมาไม่น้อย”
หลิงเยว่พูดพลางถอยออกจากถ้ำอย่างกะทันหัน ด้วยเกรงว่ากระทิงทั้งสี่ตัวจะถูกมรดกครอบงำ จนจับตัวนางไป
“ยังมีของผู้ใดอีก…”
สิงโตขนเงินที่กำลังตะกุยค่ายกลรีบถาม “มีของเผ่าเสือลายหรือไม่? เพียงเจ้ายอมมอบให้ เผ่าเสือลายก็ยินดีทรยศเขตแดนปีศาจเพื่อเจ้า!”
“ข้าขอคิดดูก่อนนะ…” หลิงเยว่แสร้งทำเป็นนับนิ้ว “นอกจากเผ่าของพวกเจ้าทั้งสองแล้ว ยังมีอสรพิษเก้าเศียร นกสามหัว สุนัขเจ็ดตา… เผ่าเสือลายก็มี!”
หลิงเยว่เอ่ยชื่อเผ่าปีศาจอสูรระดับสูงออกมาสิบแปดเผ่ารวด ทำเอาผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตะลึงงันไปตาม ๆ กัน
หากปราศจากร่างแปลงที่สมบูรณ์ พวกมันทั้งห้าย่อมมิอาจหลงเชื่อได้โดยง่าย
แน่นอนว่าตอนนี้ไม่อาจหลงเชื่อได้โดยง่าย!
มีเพียงสิงโตขนเงินจะได้รับมรดกโดยสมบูรณ์ พวกมันจึงจะ…
……….
