ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก - ตอนที่ 23 บททดสอบบำเพ็ญเพียร (23)
ในชั่วขณะที่ซูหว่านประสบความสำเร็จในการหลอมแก่นทองคำ เยี่ยเฉิงซึ่งอยู่บนยอดเขาอู้เซียวบนภูเขาเลี่ยหยางไกลออกไป ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นจากการทำสมาธิ
ซูหว่าน…
เขากระซิบชื่อของนางออกมาด้วยเสียงต่ำ และเมื่อเขายกมือ สร้อยข้อมือทองคำเส้นหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของเยี่ยเฉิง ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหรือวัสดุก็ล้วนเหมือนกันกับของซูหว่านทุกประการ แต่บนสร้อยเส้นนี้ กลับมีตัวอักษร ‘เช่อ’ ที่คลุมเครือ…
“อาชิ่น เจ้าว่าลูกของพวกเราจะเป็นเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง จะตั้งชื่อว่าอย่างไรจึงจะดี”
“ชื่อ ข้าคิดเอาไว้แล้ว เรียกว่าเช่อเป็นอย่างไร สวีเช่อ!”
“เหตุใดเป็นแซ่สวี”
“เพราะว่าข้าแซ่สวีไง! หรือเจ้ามีปัญหา!”
“ไม่มี ภรรยาข้า เจ้าดีที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นลูกชายหรือลูกสาว ก็ชื่อสวีเช่อแล้วกัน!”…
สวีเช่อ
นี่เป็นชื่อของเขา
เยี่ยเฉิงกำสร้อยข้อมือนั้นในฝ่ามือของตัวเองไว้แน่น…
แผ่นดินใหญ่ชางเย่ว์ ข้าสวีเช่อ กลับมาแล้ว!
……
แผ่นดินใหญ่ชางเย่ว์ ในดินแดนกันดานรกร้าง
ในทะลแห่งเลือดและซากศพ มีร่างหญิงสาวในชุดดำ เดินเท้าเปล่า เท้าของนางเหยียบลงบนเลือด แต่เท้าขาวราวกับหยกของนางไม่โดนเลือดแม้แต่น้อย
ในมือของนางมีดาบยาวที่เลือดไหลหยดไม่หยุด และแววตาปีติยินดีก็ปรากฏใบหน้างดงามอรชรทรงเสน่ห์พันปีไม่เปลี่ยนแปลง…
นางสัมผัสได้แล้ว…
ลมปราณของคนผู้นั้น
นายน้อย ท่านกลับมาแล้วหรือ
ข้ารอคอยท่านมาเนิ่นนาน พันปี
ในเวลาเดียวกัน ที่ริมน้ำทะเลตะวันตก ในภูเขาหมื่นปีศาจ
จักรพรรดิปีศาจไป๋เยี่ยมองไปยังแดนเซียนคุนหลุนด้วยสายตาซับซ้อน
เขาเองก็สัมผัสได้ว่าลมปราณที่เงียบหายไปเป็นเวลาห้าพันปี ในที่สุดก็ฟื้นคืนชีพกลับมาอีกครั้ง!
……
แดนเซียนคุนหลุน สำนักเทียนอวิ๋น...
ปัง!
ถาดดวงดาวของเทียนสิงจื่อพังทลายลงมาอีกครั้ง เขาลุกขึ้นยืนด้วยความรู้สึกหวาดกลัวไปทั้งตัว นี่ นี่เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทางมันเป็นไปไม่ได้!
เทียนสิงจื่อวิ่งออกไปจากห้องโถงด้วยสีหน้าซีดเซียว และพบกับอวิ๋นเซียนเอ๋อร์ที่เพิ่งรีบกลับมา
“เซียนเอ๋อร์ เร็วเข้า! รีบนำหานอวี่กลับมา!”
เมื่อเห็นร่างของเซียนเอ๋อร์ ในที่สุดเทียนสิงจื่อก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก โชคดีที่เซียนเอ๋อร์กลับมาแล้ว! ตราบใดที่มีหานอวี่อยู่ ตัวเขาเองก็ยังมีโอกาสเปลี่ยนแปลงสิ่งที่สวรรค์กำหนดได้!
“อาจารย์ ท่านอาจารย์ หานอวี่เขา…เขาไม่ยอมกลับมากับข้า!”
อวิ๋นเซียนเอ๋อร์มองไปยังท่านอาจารย์ของนางอย่างประหม่า นางไม่ใช่แจกันดอกไม้ไร้สมอง ในเวลานี้ เมื่อเห็นท่าทางรีบร้อนเช่นนั้นของท่านอาจารย์ อวิ๋นเซียนเอ๋อร์ก็รู้ทันทีถึงความผิดพลาดของตนเอง น่าเสียดายที่ตอนนี้สายเกินไปที่จะพูดอะไรแล้ว
“อะไรนะ”
ทันทีที่ได้ยินคำพูดของอวิ๋นเซียนเอ๋อร์ เทียนสิงจื่อก็ก้าวเท้าถอยหลังไปสามก้าว เขาพ่นเลือดออกมาเป็นกองใหญ่ ใบหน้าซีดขาว
หรือว่ามันจะเป็น…ลิขิตสวรรค์
ห้าพันปีก่อน เลี่ยเหยียนเซียนจวินเกือบจะทำลายทุกอย่างด้วยการทำลายตนเอง แต่ตอนนี้แผ่นดินใหญ่ชางเย่ว์กำลังเผชิญหน้ากับวิกฤตที่ใหญ่กว่าเมื่อห้าพันปีก่อน…
และตอนนี้ นอกจากเทียนสิงจื่อแล้ว ก็ไม่มีใครรู้วิกฤตครั้งใหญ่ที่ซุ่มซ่อนอยู่ในโลกที่สงบสุขและเจริญรุ่งเรืองนี้เลย
……
ในเวลานี้ ห้วงกาลอวกาศที่สาบสูญ สำนักงานใหญ่ของผู้รับภารกิจ
“สวีหลัง คุณกำลังใช้อำนาจโดยมิชอบ!”
เสียงไพเราะอันสง่างามดังกึกก้องกังวานไปทั่ว หลังของชายคนนั้นหันให้ประตู ทำให้มองไม่เห็นใบหน้าของเขา แต่เพียงแค่ได้ฟังเสียงของเขาและมองแผ่นหลังของเขา ก็จะสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็น
“บอส”
ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ยิ้มเศร้า “ชิ่นเอ๋อร์เป็นลูกสาวของผม อาเช่อก็เป็นหลานของผมนะ! การทดสอบครั้งนี้ในห้วงกาลอวกาศถูกผมบิดเบือนจริงๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับคนในแผนกโลจิสติกส์ทั้งหมด บอส ถ้าคุณจะลงโทษลงโทษแค่ผมคนเดียวเถอะ! ผมยินดีรับโทษทั้งหมดทุกประการ!”
“ลงโทษคุณ?”
ชายที่อยู่หน้าหน้าต่างยิ้มอย่างเย็นชา “ครั้งที่แล้วที่คุณปล่อยให้สวีเช่อเข้าร่วมกับผู้รับภารกิจคนอื่นเป็นกรณีพิเศษ ผมก็ทำเป็นมองไม่เห็นแกล้งปิดตาข้างหนึ่งให้แล้ว ตอนนี้คุณยิ่งอาจหาญมากขึ้นแล้วสินะ สวีหลัง คุณรู้ไหมว่าต้องใช้ความพยายามมากขนาดไหนในการเตรียมพร้อมเพื่อการทดสอบครั้งนี้ เสียเวลาไปมากขนาดไหน! นึกไม่ถึงเลยว่าคุณจะแอบเปลี่ยนมิติโดยไม่ส่งเสียงสักคำ คุณคงรู้ถึงผลที่จะตามมาจากการกระทำของคุณสินะ คุณคงจะรู้ว่าในแผ่นดินใหญ่ชางเย่ว์ซ่อนอะไรอยู่”
แผ่นดินใหญ่ชางเย่ว์…
เมื่อนึกถึงเหตุการณ์นั้น ดวงตาของชายคนนั้นก็ค่อยๆ สงบเงียบลง…
ย้อนกลับไปตอนนั้น เขาเป็นคนที่พยายามอย่างเต็มที่แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัสเพื่อช่วยชีวิตเด็กคนนั้น เขาเป็นคนที่ปิดผนึกอารมณ์และความปรารถนาหกประการของเด็กคนนั้น และพาเขากลับไปที่สำนักงานใหญ่ เลี้ยงดูฟูมฟักเขาให้เป็นผู้รับภารกิจที่ไร้ความปรารถนา
สวีเช่อ
เขาเป็นลูกชายของชิ่นเอ๋อร์ เขาเป็นราชาของสำนักงานใหญ่ เขาเป็นคนที่ตัวเองคิดแต่งตั้งให้เป็นทายาท
เฉพาะคนที่แข็งแรง ฉลาด และโหดเหี้ยมเท่านั้นที่สามารถสืบทอดเสื้อคลุมของเขาได้ และยังคงดูแลจัดการผู้รับภารกิจนับพันนับหมื่นแทนตัวเองได้ แต่ตอนนี้…
สวีเช่อกลับไปยังแผ่นดินใหญ่ชางเย่ว์แล้ว
สวีหลังไม่รู้ สวีเช่อเองก็ไม่รู้เช่นกัน แต่เขารู้ความลับนั้น…
เลี่ยเหยียนเซียนจวิน หลังจากระเบิดร่างกายของตัวเองแล้วเขาก็ยังไม่ตาย!
เขายังมีชีวิตอยู่ เขากำลังหลับใหลอยู่ที่ไหนสักแห่งในแผ่นดินใหญ่ชางเย่ว์
เขากำลังรอคอยหลายพันปี จนกระทั่งหลายหมื่นปีให้หลัง ใครบางคนสามารถปลุกเขาให้ตื่นได้…
และตอนนี้ สวีเช่อลูกชายของเขากลับไปแล้ว
นี่ยังไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่สุด
สิ่งที่เลวร้ายที่สุดก็คือการที่ ในฐานะที่เป็นสุดยอดบอสของห้วงกาลอวกาศที่สาบสูญ ก่อนหน้านี้ไม่นานชีเย่ว์รู้สึกได้ว่าผนึกในใจของสวีเช่อคลายตัวลงแล้ว!
อืม ใช่แล้ว ชีเย่ว์ก็คือคนที่ถูกเยี่ยคานฮวนชนเข้าให้ตอนที่ปรากฏตัวกลับไปในสำนักงานใหญ่ ที่จริงแล้วเขามีอีกตัวตนหนึ่ง นั่นก็คือความลับสูงสุดภายในสำนักงานใหญ่ ไม่มีใครเคยเห็นตัวตนที่แท้จริงของบอสใหญ่!
อันที่จริง สิ่งที่เรียกว่ากล่องกลบฝังหัวใจ แท้จริงแล้วมันมีอยู่จริง คนภายนอกต่างคิดว่าสวีเช่อไม่มีหัวใจ นี่เป็นเพียงแค่เรื่องที่ชีเย่ว์โน้มนำคนอื่นไปเท่านั้น
สวีเช่อเขา มีหัวใจ เพียงแค่ความรู้สึกทั้งหมดของเขาถูกตนเองผนึกเอาไว้ หลายปีที่ผ่านมา เขาเป็นเหมือนเครื่องจักรที่ร่อนเร่ใปในห้วงกาลอวกาศต่างๆ ไม่ว่าจะเขาไปที่ใดเจอคู่ต่อสู้แบบไหน เขาก็สามารถรับมือได้อย่างง่ายดาย
จนกระทั่ง เขาอยู่ที่ห้วงกาลอวกาศนั้นและได้พบหญิงสาวคนนั้น
ซูหว่าน
ชีเย่ว์ไม่อาจลืมชื่อนี้ได้
หลังจากที่สวีเช่อได้พบกับเธอ ผนึกที่ปิดกั้นหัวใจของเขาก็คลายออก เมื่อชีเย่ว์รู้เรื่องนี้ สิ่งที่เขาต้องทำก็คือกำจัดผู้หญิงคนนั้นทิ้งโดยเร็วที่สุด แต่น่าเสียดาย ที่ที่ซูหว่านอยู่ในเวลานั้นได้ถล่มลงมา และโดยไม่คาดคิดซูหว่านถูกสวีเช่อนำกลับไปยังห้วงกาลอวกาศที่สาบสูญ!
แม้ว่าต่อหน้าทั้งสองคนจะไม่ได้พบกันอีกแล้ว แต่ชีเย่ว์ก็ยังไม่อาจวางใจได้ เขาเริ่มมอบหมายภารกิจยากๆ บางส่วนให้กับสวีเช่อ ทำให้เขาได้พบเจอสัมผัสกับผู้หญิงทุกประเภท ผู้หญิงเหล่านั้นไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหรือหน้าตาล้วนดีกว่าซูหว่าน เพียงแต่ว่าผู้หญิงมากมายหลายหลากเหล่านั้นกลับไม่สามารถสร้างคลื่นลูกใหญ่ในใจสวีเช่อได้เลย
ดูเหมือนว่า จิตใจที่สงบเงียบของเขา มีปฏิกิริยาพิเศษกับคนคนเดียวเท่านั้น
สวีเช่อผู้ไม่มีเจ็ดความรู้สึกและหกความต้องการ เพียงแค่จิตสำนึกของเขาสนใจซูหว่านโดยไม่รู้ตัว เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าสิ่งนั้นคือความรัก
เมื่อคุณรักใครสักคน ไม่ใช่เพราะเขาคนนั้นแตกต่างจากคนอื่นมากแค่ไหน หรือโดดเด่นมากกว่าเพียงใด
บางที่อาจะเพียงเพราะเธอ ก็คือเธอ
ในชั่วขณะหนึ่งของเวลา เธอสัมผัสได้ถึงความอ่อนไหวในหัวใจของคุณ คุณรักแล้ว ก็คือรักแล้ว
เมื่อตกหลุมรักแล้ว มันเป็นเรื่องยากมากที่จะถอนตัวออกไป จุดนี้ แท้จริงแล้วชีเย่ว์เองก็เข้าใจดียิ่งกว่าใคร
เมื่อรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของสวีเช่อ ในที่สุดชีเย่ว์ก็ตัดสินใจที่จะลงมือด้วยตัวเอง!
เขาแปลงร่างกลายเป็นผู้รับภารกิจคนใหม่ เข้าสู่แผนกของสวีเช่อและรับบทเป็น ‘บอสตัวร้าย’ ในโลกของฝันร้ายที่เก้า ชีเย่ว์ต้องการให้ซูหว่านติดอยู่ในโลกนั้นตลอดไป
น่าเสียดายที่หลายปีที่ผ่านมา บาดแผลที่เขาได้รับจากมหาศึกมรรคาสวรรค์ยังไม่หายดี และตามกฎของโลกแล้ว เขาไม่สามารถใช้พลังที่แท้จริงของตัวเองได้ ทำได้เพียงใช้ความสามารถของฝันร้ายเท่านั้น แต่ท้ายที่สุด เขากลับถูกซูหว่านมองออกเสียแล้ว
ชีเย่ว์ต้องยอมรับว่า ในตอนแรกตัวเขาเองประเมินผู้หญิงคนนั้นต่ำไปจริงๆ
เพระเขาประเมินศัตรูต่ำเกินไป จึงพลาดโอกาสเดียวที่จะได้กำจัดซูหว่าน!
หลังจากนั้น ได้ซื้อเครื่องระบุตำแหน่งและวางแผนที่จะไล่ตามกำจัดซูหว่านต่อไป ผลคือ ซูรุ่ยปรากฏตัวออกมา
นี่ บางทีอาจจะเป็นโชคชะตา
เมื่อซูรุ่ยปรากฏตัวแล้ว หลังจากนั้น เขาและซูหว่านก็ตกหลุมรักกัน
ชีเย่ว์ต้องการเห็นจุดจบเช่นนี้ แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็ไม่ยอม จนกระทั่งรู้สึกเสียใจภายหลัง เขาเริ่มรู้สึกเสียใจภายหลังที่เขาปิดผนึกความรู้สึกของสวีเช่อ
บางครั้ง เห็นอยู่ชัดๆ ว่าคุณได้พบเจอคนคนนั้นก่อน ตกหลุมรักคนคนนั้นก่อน
แต่ท้ายที่สุด คนคนนั้นกลับเดินไปด้วยกันกับคนอื่น
เช่นเดียวกับเขาและชิ่นเอ๋อร์ สวีเช่อและซูหว่าน…
เป็นเพราะรักไม่มากพอ หรือผิดที่เวลา กล่าวโดยสรุปแล้ว บางคนเมื่อคลาดกันไปแล้ว ก็ยากที่จะตามกลับมาได้
“สวีหลัง คุณลงไปเถอะ นี่ อาจจะเป็นโชคชะตาสินะ”
ชีเย่ว์ถอนหายใจออกมา
เลี่ยเหยียน ข้าพาลูกของเจ้ามาให้เจ้าแล้ว
แต่เจ้ากลับไม่มีทางนำชิ่นเอ๋อร์ในใจของข้ากลับมาให้ข้าได้อีกต่อไป…