ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก - ตอนที่ 15 บททดสอบบำเพ็ญเพียร (15)
เบาะแสของโลกภารกิจ…
เมื่ออวี่เหวินเซี่ยวได้ยินคำพูดของคุณชายมั่ว เขาก็รู้ว่าตัวเองเจอของยากเข้าแล้ว ให้ตายสิ ถ้าคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้ไม่ใช่สวีเช่อก็คง…
“ซูรุ่ย?”
อวี่เหวินเซี่ยวหรี่ตาของเขาและมองไปที่คุณชายมั่วที่อยู่ตรงหน้า “นายคือซูรุ่ยใช่ไหม! หยุดก่อเรื่องได้แล้ว คนกันเองทั้งนั้น”
ขณะที่พูดอวี่เหวินเซี่ยวกล่าวและทำท่าทางส่งสัญญาณมือเพียงเล็กน้อย แต่กลับเป็นรหัสลับในแผนกของสวีเช่อ มีแค่คนในแผนกของพวกเขาเท่านั้นที่จะรู้
อืม ตามหลักแล้วมันควรจะเป็นแบบนี้
เมื่อเห็นสัญญาณมือของอวี่เหวินเซี่ยว ดวงตาของคุณชายมั่วก็ยิ่งเย็นชาลง “ดูเหมือนว่านายจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว”
ขณะที่พูด เขาพลันโบกมือ อวี่เหวินเซี่ยวที่ไม่อาจต้านทานได้ก็ลอยขึ้นไปในอากาศทันที
ในเวลานี้อวี่เหวินเซี่ยวที่โดนพิษไม่มีกำลังต่อต้านได้เลย เมื่อเทียบกับต่งชิงซิ่ว ยิ่งดูยิ่งน่าเวทนา อีกทั้ง…เขายังไม่ถึงระดับก่อกำเนิด อยากระเบิดตัวเองแล้วให้ทารกปราณหนีออกจากร่างไปก็ทำไม่ได้
โกงกันจริงๆ!
“เอาล่ะ นายชนะแล้ว! ฉันพูด แค่ฉันพูดก็พอแล้วใช่ไหม”
อวี่เหวินเซี่ยวมีสีหน้ากลัดกลุ้มใจ เขามองดูคนตรงหน้าตัวเอง “นั่น คนหน้าขาวที่นอนอยู่ด้านข้างนั่นคือหานอวี่พระเอกของโลกใบนี้ เขามีสมบัติเวทพลิกชะตาชิ้นหนึ่ง ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มันได้รวมเป็นหนึ่งกับเขาแล้ว และที่คนอื่นจำไม่ได้ก็คือ เขามีคนรักในวัยเด็กที่สำนักไท่อี ครั้งนี้พวกเราเดินทางจากที่นี่เพื่อจะแวะไปที่สำนักไท่อีและเยี่ยมหลีรั่วเสวี่ยคู่รักในวัยเด็กของเขา สุดท้ายก็มาเจอเข้ากับเหตุการณ์นี้”
นี่ก็เป็นเพราะติดตามตัวพระเอกมา พบเจอปัญหาตลอด ไม่มีจังหวะให้หยุดเลย!
อวี่เหวินเซี่ยวในเวลานี้รู้สึกเสียใจอย่างยิ่ง ให้ตายเถอะ ตอนนั้นเขาไม่ควรตัดสินใจใช้วิธีโกงแบบนี้เลย ตอนนี้ไม่เป็นไร ตัวพระเอกยังปลอดภัยดี แต่เขาจะโดนฆ่าทิ้งแล้ว
พระเอก หานอวี่?
คุณชายมั่วหรี่ตามองไปยังหานอวี่ที่หมดสติอยู่ รากฐานทั่วไป รากวิญญาณมีจุดด่างพร้อยและยุ่งเหยิง ปกติคนแบบนี้สติปัญญามักจะไม่สูงส่งนัก แต่ในเมื่อเขาถูกเลือกให้เป็นพระเอกได้ บางทีเขาอาจจะเป็นคนที่มีความพากเพียรและโชคช่วย
แต่แล้วนั่นมันยังไงล่ะ
“หึ พระเอก”
คุณชายมั่วยิ้มหยันอย่างเหยียดหยาม “นี่เป็นข้อมูลที่ไม่ช่วยอะไรเลยจริงๆ เพราะแค่ฉันขยับนิ้ว โลกนี้ก็ต้องเปลี่ยนพระเอกแล้ว!”
อวี่เหวินเซี่ยว “…”
มันจะโหดร้ายเกินไปแล้ว! พระเอกของเราคนนี้ยังไม่ได้ทำอะไรเลย นายก็จะมาทำลายชีวิตสูงสุดของคนเขาแล้ว!
เอ่อ จะว่าไปทำไมเขาถึงไม่เคยคิดมาก่อนนะ
เปลี่ยนพระเอกคนหนึ่งก็ดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องยากเกินไป
ในเวลานี้ อวี่เหวินเซี่ยวพลันหัวเราะและรู้สึกเสียใจกับไอคิวของตัวเอง
“เอาล่ะ ในเมื่อเป็นอย่างนี้ นายก็ตายไปอย่างสบายใจได้แล้ว!”
อวี่เหวินเซี่ยว “ช้าก่อน นี่มันสถานการณ์อะไรกัน…นาย นายมันคนกลับกลอก!”
ก่อนที่อวี่เหวินเซี่ยวจะตอบสนองอะไรกลับมา ก็รู้สึกหนาวสะท้านที่หน้าอกของเขาเอง เลือดสดสาดกระเซ็น เขาเห็นใบหน้าอ่อนโยนของชายที่อยู่ตรงหน้าส่งความเยือกเย็นที่แสนเย็นชาออกมา
ซูรุ่ย “…”
ไอ้เด็กนี่รอก่อนเถอะ!
[ติ๊ง! แจ้งเตือนด้วยความหวังดี ปัจจุบันยังมีเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติภารกิจเหลืออยู่สิบแปดคนในโลกภารกิจ ขอให้ทุกท่านโปรดตั้งใจทำงานต่อไป!]
เมื่อเสียงเตือนดังขึ้นในสมองของเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติภารกิจทั้งสิบแปดคน ในสำนักงานใหญ่ของห้วงกาลอวกาศที่สาบสูญ ชายคนหนึ่งหลุดออกจากการเชื่อมต่อกลับมาด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟียด…
“ร้องเรียน คุณชายอย่างฉันจะร้องเรียนซูรุ่ย!”
“อะแฮ่ม คุณชายเยี่ย ทำไมออกมาเร็วนักล่ะ”
คำตอบรับเยี่ยคานฮวนจากชีเย่ว์เต็มไปด้วยน้ำเสียงของการล้อเลียน
“เอ่อ นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน”
เยี่ยคานฮวนจ้องไปยังชีเย่ว์ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ เจ้าเด็กคนนี้ไม่ได้ถูกสวีเช่อพาเข้าสู่การแข่งขันด้วยเหรอ
“พวกหัวหน้าเขาไม่มีใครอยู่ที่นี่เลย ฉันมาที่สำนักงานใหญ่เพื่อส่งเอกสารบางส่วน!”
ชีเย่ว์ยิ้มขณะที่พูดพร้อมกับยกข้อมูลในมือของตัวเองขึ้น “อุ๊ยๆ แผนกของพวกฉันทั้งหมดยังมีชีวิตกันอยู่เลยนะ! เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติภารกิจที่ตกรอบส่วนใหญ่ก็โดนคนของแผนกพวกฉันจัดการหมด! โธ่ ไร้คู่ต่อสู้นี่มันช่างเหงาเหลือเกิน!”
ไร้คู่ต่อสู้กับผีแกสิ!
ผู้เข้าแข่งขันสามคนของแผนกพวกแก สองคนในนั้นก็เพี้ยนมาก และอีกคนก็ยังเป็นถึงกุนซือเก่าที่น่านับถือ ให้ตายเถอะ ยังจะให้ใครเขาเล่นอย่างมีความสุขได้ล่ะ!
เยี่ยคานฮวนตัดสินใจไปที่ห้องรับรองของสำนักงานใหญ่ กินล่าเถียวสักสองห่อสงบสติอารมณ์หน่อยดีกว่า
ภายในโลกภารกิจ เมืองจื่อหยาง อาคารพักผ่อน
เมื่อแจ้งเตือนของระบบกะพริบวาบ ซูหว่านก็ลืมตาขึ้นทันที ยังมีอีกสิบแปดคน นางจำได้ว่าตอนที่นางอยู่ที่ภูเขาหมื่นปีศาจยังมีเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติภารกิจอยู่สามสิบคน แต่ผ่านไปแค่เดือนกว่าๆ จำนวนก็ลดลงอย่างรวดเร็วเหลือสิบแปดคน นี่หมายถึงอะไรกัน
มีเสือออกมาจากถ้ำแล้ว!
ใช่แล้ว! มาไม่ดีแน่!
ซูหว่านรีบสงบสติปรับลมหายใจของตัวเอง สิบแปดคน นอกจากนางแล้วก็มีสิบเจ็ดคน จนถึงตอนนี้ นางเองก็ยังไม่ได้เจอผู้คนมากมายนัก เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติภารกิจที่น่าสงสัยนางก็ไม่กล้าบุ่มบ่ามตัดสิน ในแดนบำเพ็ญเซียนที่ผู้อ่อนแกเป็นเหยื่อของผู้ที่แข็งแกร่งนี้ หากต้องการฆ่าล้างบางทั่วทุกสารทิศ คุณจำเป็นต้องมีความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง
พลังบำเพ็ญ ฐานะทางสังคม เป็นอุปสรรคของซูหว่าน
ทำอย่างไรจึงจะยกระดับพลังบำเพ็ญของตัวเองได้อย่างรวดเร็ว และไม่ทำให้คนอื่นๆ สงสัย
ต้องมีวิธีแน่ ต้องมีทางลัด
ซูหว่านบอกให้ตัวเองใจเย็น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นางประสบกับความทุกข์ยากเช่นนี้ จะต้องมีวิธีตอบโต้อย่างแน่นอน
ห้องหมายเลขเก้าสิบแปดของอาคารพักผ่อน
ในตอนที่ซูหว่านตื่นขึ้นมา เยี่ยเฉิงในห้องหมายเลขเก้าสิบแปดก็ลืมตาขึ้นเช่นกัน
ยังมีอีกสิบเจ็ดคน ไม่ ตัดคนในแผนกตัวเองออกไป ยังมีอีกสิบห้าคนถึงจะถูก
เร็วกว่าที่ตัวเองคาดคะเนไว้มาก! แต่ว่า…ยิ่งเหลือน้อยก็ยิ่งถูกค้นพบได้ยาก สำหรับสถานการณ์เหล่านี้ เยี่ยเฉิงคาดเดาล่วงหน้าไว้นานแล้ว เขารู้ว่าเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติภารกิจที่ข่มอารมณ์ไว้ได้จะตระหนักว่าควรอยู่เฉยๆ การฝึกตนเป็นเซียนไม่มีกาลเวลา บางครั้งหลายสิบหรือหลายร้อยปีก็เป็นเพียงการดีดปลายนิ้ว
หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ผู้ที่สามารถไปถึงสุดทางจึงจะเป็นคู่ต่อสู้ที่แท้จริง
ในคืนนี้ มีกี่คนที่กระสับกระส่ายนอนไม่หลับกันนะ
ใครบางคนในสำนักจื่อหยางเงยหน้าขึ้นและมองไปยังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวและนั่งสมาธิฝึกฝนต่อไป ในพรรคเทียนอวิ๋น ใครบางคนที่สวมชุดคลุมสีเทาถือกระดองเต่าและทำนายดวงชะตาด้วยตัวเองว่า “อืม เคราะห์ร้ายทางทิศเหนือ” เขาวางแผนว่าจะกลับไปหาท่านอาจารย์เพื่อหาแหล่งทรัพยากรสำคัญบางอย่างจากนั้นก็จะกักตนเข้าฌาน กักตนสิบปีแปดปีแล้วค่อยออกมา อืม ตัดสินใจอย่างมีความสุขแบบนี้แหละ
ในสำนักต้าชี่ เนื่องจากความฟุ้งซ่าน อาวุธเวทที่เขาทุ่มเทสร้างมาเป็นเวลาเจ็ดวันเจ็ดคืนจึงถูกทำลายลง แต่คนผู้นั้นกลับไม่รู้สึกเสียใจ มีเพียงแต่แววตาที่สับสนงงงวยจ้องมองไปยังที่แห่งหนึ่ง...
มีเหตุการณ์ที่คล้ายกันเกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก ผู้คนนับสิบที่กระจัดกระจายอยู่ในแผ่นดินใหญ่ชางเย่ว์ พวกเขาต่างมีอารมณ์ที่แตกต่างกัน แต่พวกเขาทั้งหมดต่างก็รู้ดี พวกเขารู้ดีว่าต่อจากนี้ไป พวกเขาอาจจะต้องต่อสู้เพียงลำพังแล้ว…
คนที่เหลืออยู่สิบกว่าคนนี้ จะมีคู่หูไหม
แม้ว่าสัญญาณลับของแต่ละแผนกจะซับซ้อน แต่กลับสามารถเรียนรู้และเลียนแบบได้อย่างลับๆ ดังนั้น แม้ว่าจะพบคู่หูแล้ว คุณจะแน่ใจได้หรือว่าเขาพูดจริง
อย่าไว้ใจใครทั้งนั้น อย่าเปิดช่องโหว่ อย่าให้ใครหาพบและสงสัย
คนที่เปิดช่องโหว่ก่อน ก็คือคนที่จะถูกคนอื่นพบตัวก่อน และจะต้องตาย
ตอนนี้ ถึงเวลาทดสอบความแข็งแกร่งที่แท้จริงของทุกคนแล้ว…ฐานะทางสังคมไม่ดี ไม่เป็นไร ตราบใดที่คุณหลบซ่อนจากคนอื่นได้ คุณก็ยังมีเวลาอีกมากในการฝึกฝนบำเพ็ญเพียร
ครูไม่ดี ก็ไม่กลัว ตราบใดที่คุณสามารถแสดงความสามารถที่น่าทึ่ง ทุกนาทีก็จะโดนสำนักชั้นหนึ่งรวมเข้าไว้ในกองกำลัง! ไม่มีฐานะทางสังคมกับพรรสวรรค์ ก็ไม่เป็นไร โลกภารกิจยังดำรงอยู่ นอกจากเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติภารกิจสิบกว่าคนแล้ว ผู้บำเพ็ญเพียรอื่นๆ อีกนับพันนับหมื่นคนในแผ่นดินใหญ่ไม่ใช่ของประดับตกแต่งนะ!
ตราบใดที่คุณสามารถทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนนับไม่ถ้วนทำงานให้คุณได้ เช่นนั้นแม้ว่าคุณเป็นเพียงผู้รู้หนังสือที่ไม่สามารถฝึกฝนได้ คุณก็ยังสามารถพลิกฝ่ามือบังคับเมฆบังคับฝนได้!