ตอนที่ 204
การแสดงดี ๆ
ซ่งอวี่ซีที่ได้ยินดังนั้นโกรธจัดจนหน้าแดงก่ำ ทว่าเธอพยายามจะระงับอารมณ์โกรธเคืองเอาไว้
ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากให้เงินตามจำนวนที่เจร้องขอ
ซ่งอวี่ซีรู้สึกเสียใจมาก เธอนึกไม่ถึงว่าทักษะฝีมือของเจจะเก่งกาจขนาดนี้
ชายที่เธอส่งไปมีฝีมือดีที่สุดในบรรดาลูกน้องของเธอแล้ว แต่เขากลับถูกเจปราบปรามเอาไว้ซะได้
หากรู้ก่อนหน้านี้เธอคงจะให้เงินปิดปากเขาไปนานแล้ว
แต่พอเรื่องกลายมาเป็นแบบนี้กลับกลายเป็นว่าเธอจะต้องจ่ายเงินมากกว่าเดิม
ยิ่งคิดถึงเรื่องเงินมากเท่าไหร่ ซ่งอวี่ซีก็ยิ่งรู้สึกรำคาญมากขึ้นกว่าเดิม
เจที่อยู่ปลายสายพูดขู่อีกครั้ง “คุณซ่ง คิดออกแล้วหรือยัง? จะจ่ายเงินเพิ่มให้ผมมั้ย? ถ้าไม่จ่าย พรุ่งนี้ผมจะเดินทางไปหาประธานมู่กรุ๊ปแล้วนะครับ”
“เข้าใจแล้ว เดี๋ยวฉันให้คนเอาเงินไปให้”
เจตะคอก “ให้คนเอาเงินมาให้? คุณควรจะเอาเงินมาแก้ปัญหานี้ด้วยตัวเองต่างหาก”
ซ่งอวี่ซีขมวดคิ้วและลังเลหลังจากได้ยินเช่นนั้น
ทำไมเธอจะต้องออกไปเจรจาขอสันติภาพกับเขาด้วย
ทว่าเจกลับไม่ได้ให้เวลาซ่งอวี่ซีคิดมากนัก เขารีบพูดถามขึ้นอีกครั้ง “คุณซ่งคิดดีหรือยังไง? ถ้ายัง พรุ่งนี้ผมจะ…”
“เข้าใจแล้ว ฉันกำลังจะไป” ซ่งอวี่ซีรีบตอบรับ
ซ่งอวี่ซีวางสายลงและเดินเข้าไปค้นหาเสื้อผ้าตามตู้ ต่าง ๆ
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพยายามค้นหาเสื้อผ้าและกางเกงที่ธรรมดาที่สุด ซ่งอวี่ซีเปลี่ยนเสื้อผ้าและเข้ามานั่งแต่งหน้าอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
ขณะที่กำลังจะออกไปข้างนอก ซ่งอวี่ซีก็หันไปหยิบผ้าพันคอไหมพรมออกมาพันศีรษะ สวมแว่นตาดำและหน้ากากอนามัย
หลังจากมั่นใจว่าแต่งกายเรียบร้อยแล้ว ซ่งอวี่ซีก็ขับรถยนต์ตรงไปที่ไนต์คลับตามที่เจกล่าวอ้างถึง
…
ก่อนหน้านี้มู่อวี้เฉิงได้พาถงเหมี่ยวเหมี่ยวมาที่ไนต์คลับด้วยเช่นกัน
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวมองดูไฟนีออนสว่างจ้าที่กำลังกะพริบเล่นแสงคำว่าไนต์คลับอยู่เหนือบริเวณประตูทางเข้า เธอรู้สึกว่าตนเองเคยได้ยินเกี่ยวกับไนต์คลับแห่งนี้จากที่ไหนสักแห่ง
ถึงอย่างนั้นเธอไม่ได้มาสถานที่แบบนี้บ่อย ๆ แล้วทำไมวันนี้เขาถึงพาเธอมาที่นี่ด้วย
เธอหันไปมองมู่อวี้เฉิงด้วยดวงตาที่สับสนและถามว่า “ทำไมจู่ ๆ ถึงพาฉันมาที่นี่คะ?”
มู่อวี้เฉิงยกยิ้มมุมปากแล้วตอบกลับว่า “ผมก็พาคุณมาดูการแสดงดี ๆ ไง”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวขมวดคิ้ว รู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น
พลางคิดในใจว่าสถานที่อย่างไนต์คลับจะมีการแสดงอะไรดี ๆ และทำไมวันนี้มู่อวี้เฉิงถึงทำตัวลึกลับนัก
หลังจากนั้นไม่นานมู่อวี้เฉิงก็พาเธอเดินเข้าไปในไนต์คลับและพาเธอเดินตรงไปยังห้องส่วนตัว
ห้องส่วนตัวดังกล่าวอยู่ติดกับห้องส่วนตัวที่เจอยู่ ภายในห้องมีจอโทรทัศน์แขวนอยู่บนผนัง และฉากในโทรทัศน์ก็เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องข้าง ๆ
ห้องส่วนตัวที่อยู่ด้านข้างไม่ได้เละเทะเหมือนในตอนแรกอีกต่อไป และชายที่อยู่ในห้องกำลังนั่งจิบไวน์
ขณะที่ชายอีกคนนั่งก้มศีรษะลงอยู่บนโซฟา มือทั้งสองข้างถูกมัดไพล่หลัง
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวจำชายที่กำลังดื่มไวน์ได้ในทันที ดวงตาของเธอเบิกกว้างขณะจ้องมองไปทางมู่อวี้เฉิง
“ผู้ชายคนนั้นพยายามฆ่าฉันกับเสี่ยวเป่า ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่?” ถงเหมี่ยวเหมี่ยวประหลาดใจ ดวงตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวาดกลัว
เธอมองดูชายคนนั้นบนหน้าจอแล้วหวนนึกถึงความหวาดกลัวขณะที่น้ำทะเลกำลังจะทะลักท่วมศีรษะของเธอ หวนนึกถึงเสี่ยวเป่าที่นอนหายใจโรยรินอยู่บนเตียงโรงพยาบาล
แต่หลังจากนั้นความรู้สึกต่อมากลับกลายเป็นความโกรธเคือง เธอมองหน้าจอโทรทัศน์ขณะที่กำหมัดแน่น อยากจะฉีกผู้ชายตรงหน้าออกเป็นชิ้น ๆ
มู่อวี้เฉิงยกมือขึ้นมาจับกำปั้นของเธอและคอยปลอบโยนเธอเบา ๆ “ไม่ต้องกลัว ผมอยู่ตรงนี้แล้ว คุณอดทนดูต่ออีกสักหน่อยนะ”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวพยักหน้าตอบรับถึงแม้ว่าจะสับสนมากก็ตาม
หลังจากนั้นเสียงเคาะประตูห้องที่เจอยู่ก็ดังขึ้น ซ่งอวี่ซีเปิดประตูและเดินเข้ามา
เจกวาดสายตามองซ่งอวี่ซีที่แต่งกายมิดชิดตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า แล้วคิดในใจว่าผู้หญิงคนนี้ระวังตัวมากจริง ๆ
แต่หลังจากนั้นสายตาของเขากลับดูเยาะเย้ยขึ้น และตามมาด้วยคำพูดถากถาง “วันนี้ชุดคุณซ่งดูแปลก ๆ นะครับ ทำไมถึงสวมแว่นตาดำตอนกลางคืนล่ะ”
มุมปากของซ่งอวี่ซีกระตุกเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดของเขา เธอถอนหน้ากากอนามัยและแว่นตาดำออกจนเผยให้เห็นใบหน้าขาวผ่อง
เจเลิกคิ้วขณะมองดูซ่งอวี่ซี เสียงทุ้มเต็มไปด้วยถ้อยคำประชดประชัน “คุณซ่ง อย่าหาว่าผมเตือนคุณเลยนะ แต่คุณก็รู้ว่าเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ผมถือว่าคุณเป็นพันธมิตรซะด้วยซ้ำ แต่ทำไมคุณถึงปล่อยให้ลูกน้องออกมาทำเรื่องน่าผิดหวังแบบนี้ล่ะ”
เขาพูดขณะยกเท้าขึ้นมาเขี่ยหน้าของชายอีกคนที่นั่งอยู่บนโซฟา ก่อนจะเตะเสยคนตรงหน้าต่อหน้าซ่งอวี่ซี
จากนั้นเจก็พูดต่อ “คุณคงไม่ลืมหรอกใช่มั้ยว่าคุณสั่งให้ผมไปให้ฆ่าผู้หญิงคนนั้นยังไงบ้าง คุณทำให้ผมกลายเป็นคนร้าย คิดจะฉวยผลประโยชน์แล้วถีบหัวส่งหรือไง? จะฆ่าปิดปากกันอย่างนั้นสิ? ซ่งอวี่ซี แบบนี้มันไม่โหดเหี้ยมไปหน่อยเหรอ”
ซ่งอวี่ซีเม้มปากหลังจากได้ยินเช่นนั้น “ฉันไม่ลืมหรอกว่าฉันทำอะไรลงไปบ้าง ว่าแต่แกเถอะจะเอาอะไรอีก?”
เจตอบตามตรง “ง่ายมาก ขอแค่ห้าล้านแล้วผมจะออกไปจากที่นี่”
ซ่งอวี่ซีขมวดคิ้วและพยายามพูดขอเจรจา “แกก็รู้ว่าห้าล้านไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ ขอเวลาฉันสักสองสามวัน”
เสียงและภาพเคลื่อนไหวในห้องส่วนตัวข้าง ๆ ปรากฏอยู่บนหน้าจอในห้องส่วนตัวของถงเหมี่ยวเหมี่ยวอย่างชัดเจน
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยดวงตาที่ลุกโชนไปด้วยเปลวไฟ
เธอมองไปที่มู่อวี้เฉิงแล้วถามขึ้นอย่างโกรธจัด “ซ่งอวี่ซีเป็นคนบงการใช่มั้ย?”
ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ต้องการฆ่าเธอกับเสี่ยวเป่าเหรอ?
มู่อวี้เฉิงพยักหน้า “ไม่ต้องอารมณ์เสียไป เดี๋ยวอีกสักพักซ่งอวี่ซีก็จบเห่แล้ว ถ้าไม่เชื่อก็รอดูต่อ”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวพยักหน้า ดวงตาหันกลับมาจดจ้องที่หน้าจอต่อ
“ไม่ได้ ผมต้องการเงินเดี๋ยวนี้” เจปฏิเสธอย่างเด็ดขาด
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ทางเลือกอื่นแล้ว เพราะช่วงนี้ฉันก็หาเงินไม่ได้เหมือนกัน” ซ่งอวี่ซีตอบอย่างตรงไปตรงมา
เจจ้องมองเธอด้วยสายตามืดมน น้ำเสียงเต็มไปด้วยภัยคุกคาม “คุณไม่กลัวว่าผมจะไปบอกมู่อวี้เฉิงหรือไง?”
“แกมีหลักฐานพิสูจน์ว่าฉันเป็นคนทำหรือเปล่าล่ะ?” ซ่งอวี่ซียิ้มเยาะ สายตาดูเยาะเย้ยเป็นอย่างมาก “ถ้าไม่มีหลักฐานแกคิดว่าเขาจะเชื่อแกหรือไง”
“คุณซ่งมั่นใจเกินไปแล้วนะครับ รู้ได้ยังไงว่าผมไม่มีหลักฐาน” เจตอบโต้กลับอย่างเย็นชา
ซ่งอวี่ซียิ้มแล้วพูดว่า “ฉันวางแผนอย่างดีตั้งแต่เลือกทหารรับจ้างจากองค์กรแกมาสะกดรอยตามนังนั่นที่ประเทศเอ็มแล้ว ส่วนหลักฐานทุกอย่างก็ถูกทำลายไปจนหมด แกจะไปมีหลักฐานอะไรอีก”
สีหน้าของเจดูมืดมนขึ้นหลังจากได้ยินคำพูดของเธอ
ซ่งอวี่ซีพูดต่อว่า “ฉันไม่อยากทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่นักหรอกนะ ถ้าแกยังอยากได้เงินก็ให้เวลาฉันสักสามวัน”
“ก็ได้” เจพยักหน้าและจำใจตอบรับข้อเสนอของซ่งอวี่ซี
“อีกสามวันแกมารอฉันที่นี่ แล้วฉันจะเอาเงินมาให้” ซ่งอวี่ซีพูดและเตรียมจะเดินกลับออกไป
ขณะที่เธอกำลังสวมแว่นตาดำและหน้ากากอนามัย เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนก็ผลักประตูเข้ามา
เจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งถือหมายจับและพูดว่า “ซ่งอวี่ซี คุณตกเป็นผู้ต้องสงสัยในข้อหาฆาตกรรมโดยเจตนา ตอนนี้หลักฐานได้ข้อสรุปแล้ว เราขอจับกุมคุณอย่างเป็นทางการ”
