ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 82

เมื่อชายหนุ่มได้ยินดังนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันทีและเขาก็รีบพูดว่า:

“แต่พ่อบุญธรรมเย่เฉินเป็นหมาป่าตาขาวที่รู้จักกันดีว่าเป็นวายร้ายขี้โกง ใครจะไปรู้ว่ามันจะคิดทำอะไรกันแน่ ถ้าหากว่ามันแว้งกัดพ่อบุญธรรมในตอนนั้น … “

“ปัง“

เตียวเหยียงตบชายหนุ่มอย่างรุนแรงแล้วก่นด่าออกมา:

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปข้าคนนี้จะไม่มีบุตรบุญธรรมเช่นเจ้าอีกต่อไป! เจ้าออกไปจากลกเอี๋ยงภายในหนึ่งชั่วโมงไม่เช่นนั้นอย่าหาว่าข้ารังแกเจ้า!”

“ พ่อบุญธรรม … ” ชายหนุ่มอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วร้องออกมาด้วยความตกใจ

“ยังไม่ไสหัวไปอีก!” เตียวเหยียงตะโกนด้วยความโกรธ

“พ่อบุญธรรม ข้าจะไปจากลกเอี๋ยงในทันที” ชายหนุ่มตกตะลึงและรีบพูด จากนั้นก็วิ่งออกจากที่พักของเตียวเหยียงอย่างเร่งรีบ

เมื่อมองไปที่ด้านหลังของชายหนุ่มเตียวเหยียงกล่าวอย่างเย็นชา:

“บัดซบ! ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าเทิดทูลตระกูลเหล่านั้นภายในสามวันตระกูลเหล่านั้นต้องจัดการเจ้าอย่างแน่นอน! ต่อหน้าพวกขุนนางเหล่านั้นพวกมันมีแต่ความคิดที่ชั่วร้าย ข้าต้องทำจริงๆไม่รู้จะเขียนรายงานยังไงดี … “

บนถนน.

หลังจากที่ชายหนุ่มออกมาจากคฤหาสน์ของเตียวเหยียง จู่ๆใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว

“ข้าเกลียดมัน เจ้าขันทีหน้าตาย ข้าให้เงินมันไปมากมาย มันยังไม่ไว้หน้าข้า ซำ้ยังเบือนหน้าหนี”

หลังจากพูดจบชายหนุ่มก็มองกลับไปที่คฤหาสน์ของเตียนเหยียงใบหน้าของเขาน่าเกลียดยิ่งขึ้น

“บ้าเอ้ย! เดิมทีข้าต้องการได้รับทักษะการต่อสู้ระดับราชาจากขันทีน่าตายนั้น แต่ก็ต้องล้มเหลวเพราะคำพูด … ” ชายหนุ่มพูดออกมาใบหน้าของเขาก็แสดงสีหน้าน่ากลัวยิ่งขึ้น

“เย่เฉิน! ทั้งหมดเป็นเพราะเย่เฉิน! หากไม่ใช่เพราะมันข้าคงจะไม่ถูกไล่ออกมา, เทคนิคระดับราชาต้องเป็นของข้าแน่นอน!”

หลังจากที่เขาพูดจบ ความอาฆาตก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

“ตั้งแต่ทำลายแผนของข้า อย่าคิดเลยว่าจะรอดไปได้ ตอนนี้มีคนมากมายกำลังมองหาแก ข้าจะขายที่อยู่ของแกคงจะได้กำไรหน้าดูอย่าโทษกันเลย… “

ชายหนุ่มตัดสินใจในทันทีจากนั้นก็พูดประโยคหนึ่งในช่องแชทโลก

“ ข้ามีตำแหน่งที่แน่นอนของเย่เฉินในตอนนี้ หากใครต้องการจะรู้ข้อมูลนี้ข้าจะขายในราคาหนึ่งล้านเหรียญทอง ไม่มีการต่อรอง!”

ทันทีที่ประโยคนี้ปรากฏขึ้น ช่องโลกก็ระเบิดทันที

“เชี่ย! เย่เฉินอยู่ไหนรีบบอกเร็วเข้า!”

“ใช่บอกมาเถอะ บอสเย่เฉินอยู่ที่ไหนข้าตั้งใจจะติดตามเขา“

“ มารดาเถอะ มีคนงี่เง่าอีกคนแล้ว ก่อนหน้านี้มีผู้คนจำนวนมากที่สวมรอยเป็นญาติของเย่เฉินและได้หลอกลวงผู้คนไปมากมาย”

“ไอ้งั่งนี้เป็นคนโกหก มารดามันเถอะแม้แต่กองกำลังจำนวนมากไม่สามารถหาที่อยู่ของเย่เฉินได้แล้วเขาจะรู้ได้ไง!”

“ถูกต้องทุกคนอย่าไปหลงกลมัน หากโดนมันหลอกเงินไปพวกเจ้าทำได้เพียงแค่คร่ำครวญเท่านั้น“

ช่องโลกมีการพูดคุยกันอย่างออกรส แตส่วนใหญ่แล้วพวกเขาขอให้ชายหนุ่มบอกตำแหน่งที่แน่นอนของเย่เฉินหรือไม่ก็กล่าวว่าชายหนุ่มเป็นคนโกหกและไม่มีใครเชื่อเขาจริงๆ

บนถนนลกเอี๋ยง

ชายหนุ่มมองไปที่ World Channel ด้วยใบหน้าเขียวคล้ำ

หลังจากนั้นไม่นานมันก็กลายเป็นความโกรธ เขาต้องการจะบอกที่อยู่ของเย่เฉิน แต่ไม่มีใครเชื่อเขาไม่มีแม้แต่คนเดียวที่เพิ่มเขาเป็นเพื่อน

“ไม่มีใครซักคนเชื่อข้าเลย … “

ชายหนุ่มโมโหมากหลังจากนั้นไม่นานเขาก็โพสต์ในช่องแชทโลกอีกครั้ง

“ข้าคือ จ้าวหลีเทียน แห่งนครมนตร์ตรา! ข้าไม่เพียงแต่รู้ว่าเย่เฉินอยู่ที่ไหนอยู่ที่ไหน แต่ยังเห็นรูปร่างหน้าตาของเขาด้วย ถ้าฉันเชื่อในข้า ข้าใช้เงินเพื่อซื้อข่าวนี้มาในราคาสิบล้านทองคำ !”

ทันทีที่คำพูดของชายหนุ่มปรากฏบนแชทโลก ช่องแชทโลกก็เงียบลงในทันที แต่หลังจากนั้นสามวินาทีคนอีกกลุ่มก็เริ่มดุด่าชายหนุ่มคนนั้น

“ไอ้โง่นี้ประเมินตัวเองสูงไปแล้ว“

“ข้าคิดว่ามันจะเงียบไปแล้ว“

“ไอ้โง่นี้มีความตั้งใจที่แน่วแน่”

ขณะที่จ้าวหลีเทียนเห็นคำด่าอย่างต่อเนื่องในแชทโลก ร่างกายของเขาก็สั่นเทาด้วยความโกรธ

ทันใดนั้นมีการแจ้งเตือนการเพิ่มเพื่อนดังขึ้นทีอย่างต่อเนื่อง

จ้าวหลีเทียนผงะไปครู่หนึ่งจากนั้นมุมปากของเขาโค้งงอและเขายอมรับคำขอทีละคน

เมื่อจ้าวหลีเทียนกำลังรอคนที่เพิ่มเพื่อนทักมาคุยกับเขา เขาคิดว่าจะได้เหรียญทอง 10 ล้านเหรียญเพื่อซื้อข่าวของเย่เฉิน

“ติ้ง พี่ชายเอาแต่ใจ เลิกเป็นเพื่อนกับคุณ“

“ติ้ง กุหลาบสีเลือด เลิกเป็นเพื่อนกับคุณ“

“ติ้ง … “

จ้าวหลีเทียนตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“ มารดาเถอะพวกเขาไม่ได้เพิ่มเพื่อนข้าเพื่อซื้อข่าวเย่เฉินเหรอ?”

เมื่อจ้าวหลีเทียนพูดเรื่องนี้ เขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็แข็งค้าง

“ให้ตายเถอะคนพวกนี้เพิ่มเพื่อนข้าเพื่อดูว่าตอนนี้ข้าอยู่ที่ไหน … !”

หลังจากที่จ้าวหลีเทียนพูดจบเขาก็เปิดเเชทโลกและเริ่มสาปแช่ง

“ไอ้พวกสารเลวไร้ยางอาย เพิ่มข้าเป็นเพื่อนเพื่อดูว่าข้าอยู่ที่ไหน มอบทองคำสิบล้านให้แก่ข้าโดยเร็ว มิฉะนั้นข้าจะไปหาขีนที่เตียนเหยียงให้จักการพวกเจ้า!”

ทันทีที่คำพูดของจ้าหลีเทียนปรากฏบนบนช่องโลก เหล่าผู้คนก็ก็เงียบลงในทันที และผู้คนก็ส่งคำขอเพิ่มเพื่อนจ้าหลีเทียนมากมากขึ้นเรื่อยๆ

จ้าหลีเทียนผู้โกรธแค้นก็ระเบิดขึ้นทันทีหลังจากเห็นการแจ้งเตือนของระบบ

เขากระหน่ำความโกรธลงในช่องเเชทโลก

“ไอ้พวกขยะ พวกแกยังอยากได้อะไรอีก พวกแกยังต้องการเพิ่มเพื่อนข้าหรือไม่ พวกแกไม่ต้องการข้อมูลตำแหน่งของเย่เฉินแล้วหรือ!”

ทันทีที่คำพูดของจ้าวหลีเทียนปรากฏขึ้นก็มีการพูดคุยเพิ่มขึ้น

“เชี่ย! ปรากฎว่าเย่เฉินอยู่ในลกเอี๋ยง!”

จ้าวหลีเทียนผงะไปชั่วขณะและจากนั้นเขาก็พบว่าคนที่ส่งข้อความมานั้นกลับกลายเป็นเพื่อนที่เขาเพิ่มไว้เมื่อเขาเข้าเกมนี้เป็นครั้งแรก

“ไอ้เวร !!!” จ้าวหลีเทียนพ่นเลือดออกมาด้วยความโกรธ

ในขณะนั้นเอง เสียงฝีเท้าที่ดูเร่งรีบก็ดังขึ้น

เขาเห็นกลุ่มของขันทีสวมอุปกรณ์ระดับทองออกมาจากคฤหาสน์ของเตียวเหยียง

จ้าหลีเทียนต้องการที่จะระบายความโกรธในช่องแชทโลกต่อ แต่ในขณะนี้เองเขาก็จำสิ่งหนึ่งได้

เตียวเหยียงบอกให้เขาออกจากลกเอี๋ยงภายในหนึ่งชั่วโมง

เมื่อนึกได้ดังนั้นสีหน้าของจ้าวเทียนเยียนก็ไม่สู้ดีนัก เขารีบหันหลังและวิ่งไปยังรูปแบบเคลื่อนย้ายของเมืองลกเอี๋ยงโดยไม่สนใจอะไรอีก

“หวด“

ลูกธนูพุ่งเข้าใส่จ้าวหลีเทียนในพริบตาจากนั้นก็ทะลุผ่านหัวใจของเขาไป

ทันใดนั้นการประกาศระดับโลกก็ดังขึ้นทันที

“ติ้ง ผู้เล่น จ้าวหลีเทียน สมคบคิดที่ก่อความวุ่นวาย เขาไม่สามารถให้อภัยได้ และตอนนี้เขาถูกตัดหัวโดยขันทีเตียวเหยียง”