ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 160

ตอนที่ 160 นครหลุนฮุยในโลกแห่งความจริง

เย่เฉินหรี่ตาลงเมื่อได้ยิน กลิ่นอายการสังหารที่ทรงอํานาจของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง

“เจ้าหมูโง่ เจ้ากําลังแส่หาความตาย!” เสียงตะโกนดังออกมาจากปากของเยเฉน

“เร็วเข้า ฆ่าเจ้านี่ซะ!” หมูป่าผมดําตะโกนใส่แมวดําตัวน้อย แล้วรีบวิ่งไปยังหยานหู

ความแข็งแกร่งของหยานหู ไม่ได้แตกต่างจากแมวลายมากนักในตอนนี้ และไม่มีปัญหากับการสู้ตัวต่อตัว

แต่ด้วยการที่มีหมูป่าผมดําเข้ามาร่วมวงด้วย หยานหูจึงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมันอีกต่อไป

ไม่ต้องพูดถึง ว่าพวกมันยังมีแมวดําตัวน้อยอยู่ที่นั่นด้วย พวกมันยังเป็นสัตว์ร้ายระดับอสูรอีกด้วย แม้ว่ามันจะไม่ใช่ขั้นสูง แต่ความแข็งแกร่งของมันก็มีไม่น้อย

เขาและหยานหูอยู่ห่างกันเกินไปมันไม่ทันเวลา…

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เย่เฉินก็เคลื่อนไหวจิตสํานึก

“ตั้ง ตรวจพบอาณาเขต หมู่บ้านหลุนฮุย เจ้าของ: เย่เฉิน หมู่บ้านหลุนฮุยในเกมถูกยกระดับเป็นนครแล้ว ต้องใช้ทรัพยากรมากกว่าในเกมสิบเท่า

คุณต้องการยกระดับหมู่บ้านหลุนฮยในโลกแห่งความจริงเป็นเมืองหรือไม่?”

“ใช่!”

ทันใดนั้น กระท่อมมุงจากสามหลังซึ่งเดิมมีอยู่ในหมู่บ้านหลุนฮุยได้กลายเป็นบ้านไม้อิฐในทันที และหลังที่อยู่ตรงกลางกลายเป็นบ้านหลังใหญ่ที่มีทางเข้าสองทางและทางออกสองทาง

“ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นเยู่เฉิน หมู่บ้านหลุนฮุยได้รับการยกระดับเป็นเมืองหลุนฮุยแล้ว”

การเปลี่ยนแปลงเสร็จสิ้นในพริบตา หมูป่าผมดําที่กําลังจะโจมตีหยานหู ตกตะลึงในทันที แล้วตะโกนด้วยความประหลาดใจ:

“บ้าเอ๊ย เกิดอะไรขึ้น ทําไมจู่ๆบ้านถึงขยายใหญ่ขึ้นล่ะ”

“ตูม”

ทันใดนั้นสายฟ้าที่มีขนาดเท่าแขนก็ปรากฏขึ้นจากนั้นก็พุ่งตรงไปที่แมวลายทันที

“เหมียว…..”

เสียงร้องที่น่าสังเวชดังมาจากปากของแมวลาย จากนั้นขนบนตัวของแมวลาย ก็กลายเป็นสีดําสนิท และร่างกายของมันก็ถูกฟ้าผ่าลงทันที

“น้องสาว!” แมวดําตัวน้อยตกใจเมื่อเห็นสิ่งนี้ และรีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

“หนี!” แมวลายส่งเสียงกรีดร้อง

“นี่คืออาณาเขตของมนุษย์ เขาได้ยกระดับดินแดนของเขาแล้ว! พวกเราไม่สามารถเข้าเขตปลอดภัยเหล่านั้นได้ มิฉะนั้น เราจะถูกโจมตี!” ทันใดนั้น หมูป่าผมดําก็บางอย่างได้ แล้วตะโกนออกมาด้วยความตกตะลึงพร้อมทั้งหันหลังกลับแล้ววิ่งหนีทันที

เขาพยายามหนีไปให้ไวที่สุด

เมื่อแมวดําตัวน้อยได้ยินเรื่องนี้ ดวงตาของมันก็แสดงความกลัวออกมาในทันที มันขยายขนาดร่างกายแล้ว รีบวิ่งไปคว้าตัวแมวลายแล้วพยายามหนีออกไป

เย่เฉินยิ้มอย่างเย็นชาแล้วตะโกน

“ต่อเลย!”

“ติ้ง ตรวจพบอาณาเขต เมืองหลุนฮุย เจ้าของ: เย่เฉิน เมืองหลุนฮุยในเกมถูกยกระดับเป็นนครแล้ว ต้องใช้ทรัพยากรมากกว่าในเกมสิบเท่า

คุณต้องการยกระดับเมืองหลุนฮุยในโลกแห่งความจริงเป็นนครหรือไม่?”

“ใช่!”

ด้วยการตอบรับของเยู่เฉินเมืองหลุนฮุย ก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง และบ้านสามหลังที่เพิ่งเปลี่ยนเป็นบ้านอิฐและไม่ก็ขยายใหญ่ขึ้นและมีความสวยงามมากขึ้น

“ติ้ง ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นเย่เฉิน, เมืองหลุนฮยได้รับการยกระดับเป็น นครหลุนฮุยแล้ว”

“ตูม”

เสียงฟ้าร้องรุนแรงดังขึ้นอีกครั้ง

ในวินาทีต่อมา สายฟ้านับพันก็ผ่าลงมาจากฟากฟ้า

“ตูมม…”

สายฟ้าจํานวนนับไม่ถ้วนผ่าลงใส่หมูป่า

“อ๊ากก ไม่นะ ลูกน้องของข้า…” เสียงคํารามที่โกรธเกรี้ยวดังมาจากปากหมูป่าผมดํา

เขาได้ออกมาจากเขตปลอดภัยได้ทันเวลา แต่ลูกน้องเขาออกมาไม่ทัน

“ฮึบ ฮับ…”

เหล่าหมูป่าส่งเสียงร้องโหยหวนออกมาอย่างน่าสังเวช จากนั้นก็เงียบไป

หมูป่าระดับอสูรที่ดุร้ายเหล่านั้น ต่างถูกสายฟ้าผ่าจนตัวระเบิดตกตายไปจนหมด

กลิ่นไหม้เกรียมลอยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ

เย่เฉินมองไปที่หมูป่าผมดําที่หยุดอยู่ในระยะไกล เช่นเดียวกับแมวลาย และแมวดําตัวน้อย ดวงตาของเขาก็หรี่ลง ความคิดในจิตใจของเขาก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง

“ตั้ง ตรวจพบแบบแปลนสิ่งก่อสร้างกําแพงเมือง (จริง) ใช้ทรัพยากรมากกว่าในเกมร้อยเท่าคุณต้องการเริ่มสร้างเลยหรือไม่?”

กําแพงเมือง (จริง): แบบแปลนสิ่งก่อสร้าง ใช้ทรัพยากร X100 กําแพงเมืองจะถูกสร้างขึ้นมาหลังการใช้งาน กําแพงเมืองเลือกขนาดได้ตามความต้องการ และต้องมีการจัดหาทรัพยากรที่เกี่ยวข้อง เมื่อกําแพงเมืองก่อสร้างเสร็จ จะมีความกว้างกว้าง 5 เมตร สูง 20 เมตร ระดับการป้องกันคือระดับ b (สามารถปรับปรุงได้) กําแพงทั้งสี่ด้านแต่ละด้านจะมีหอคอยลูกศรอัตโนมัติ 10 แห่ง และพลังโจมตีคือระดับ b (สามารถเพิ่มขึ้นได้)

“สร้างกําแพงเมืองยาวหนึ่งกิโลเมตร!”

วินาทีถัดมา เสียง “โอมม” ก็ดังขึ้นทันที

กําแพงเมืองสูง 20 เมตร กว้าง 5 เมตร ยาว 1 กิโลเมตร จู่ๆก็ปรากฏขึ้นจากพื้นดินในพริบตา

กําแพงเมืองแต่ละด้านจะมีประตูขนาดใหญ่ และบนกําแพงเมืองแต่ละฝั่งมีหอคอยลูกศรที่มีสีดําสนิทมากถึงสิบแห่ง

มีป้ายแขวนอยู่ที่ประตูทั้งสี่บาน

แผ่นโลหะและหินรวมเข้ากับกําแพงเมือง มีอักขระโบราณที่ดูเรียบง่ายแต่ทรงพลังสามตัวถูกแกะสลักไว้

เมืองหลุนฮุย!

“เจ้ามนุษย์! คอยดูเถอะข้าจะต้องแก้แค้นให้เหล่าพี่น้องของข้า…” หมูป่าผมดําคํารามด้วยดวงตาที่แดงก่ํา แต่คําพูดของมันหยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นกําแพงเมืองปรากฏขึ้น

“นี่มันอะไรกัน” หมูป่าผมดําตกใจอย่างมากเมื่อเห็นกําแพงเมืองปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันและหอลูกศรที่น่ากลัวด้านบนกําแพง จากนั้นจึงตะโกนออกมา

แมวลาย ที่กําลังลดความเร็วลง มองไปยังเมืองหลุนฮุยที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ ดวงตาของเธอหดลงทันที แล้วพูดด้วยน้ําเสียงที่จริงจังว่า

“นั้นคือเย่เฉิน! คนๆ นี้ต้องเป็นเย่เฉินแน่นอน! นี่คือนครหลุนฮุย มันต้องใช่แน่ๆ! ในเกมมีเพียงเย่เฉินเท่านั้น ที่สามารถยกระดับอาณาเขตของเขาให้เป็นนครได้! ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่า คําสั่งการสร้างหมู่บ้านของมนุษย์ก็มี คําว่า จริง ด้วย และยังสามารถใช้งานในโลกแห่งความจริงได้ทั้งยังมีคุณสมบัติเป็นพื้นที่ปลอดภัยอีก…”

“เย่เฉิน? เขาคือเย่เฉิน?” หมูป่าผมดําร้องด้วยความตกใจ

“แล้วยังไง อย่าลืมสิว่าเรามีเจ้าฮัส..” เมื่อแมวลายพูดเช่นนั้น ดวงตาของมันก็ลดลงทันที

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หมูป่าผมดําก็ระเบิดคํารามด้วยความโกรธทันที

“บัดซบ อย่าได้พูดถึงเจ้าฮัสกีนั้น ไอ้สารเลวนั้น แม้ว่าเขาจะบอกความจริงที่ว่ามนุษย์มีสิ่งของที่มีคําว่า “จริง” แต่เขาก็เป็นศัตรูของคุณปู่หมู เมื่อข้าพบเขาอีกครั้ง คุณปู่หมูต้องฆ่าเขาแน่!”

“น้องสาว เจ้าฮัสกี้…อาจจะถูกเยู่เฉินฆ่า…” แมวดําตัวน้อยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดออกมาเบาๆ

“อะไรนะ!” หมูป่าผมดําและแมวลายต่างร้องด้วยความตกใจพร้อมกัน

หมูป่าผมดําเริ่มแสดงออกอย่างตื่นเต้น แต่ดวงตาของแมวลายกลับเปลี่ยนเป็นสีแดง

“ฮ่าฮ่าฮ่า ทําได้ดี ไอ้หมาฮัสกี ไอ้สารเลวนั้นกล้าที่จะโจมตีปู่หมู สุดท้ายแล้วมันก็ตาย ดี! ดีจริงๆ” หมูป่าผมดําหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“เย่เฉิน! ข้าจะต้องฆ่าเจ้าอย่างแน่นอน!” แมวลาย ร้องตะโกนใส่เย่เฉิน

เย่เฉินหรี่ตา จากนั้นมองไปที่หมูป่าผมดําที่วิ่งหนีไป เช่นเดียวกับแมวลาย และแมวดําตัวน้อย

บนกําแพงเมืองก็สามารถโจมตีได้โดยอัตโนมัติก็ปรา

นครหลุนฮุยได้รับการยกระดับ และหอคอย กฏขึ้นเช่นกัน

น่าเสียดายที่สัตว์อสูรทั้งสามวิ่งไปไกลเกินขอบเขตการโจมตีของหอลูกศรอัตโนมัติแล้ว

“..” เสียงร้องเหมือนเด็กน้อยของหยานหูดังขึ้นในขณะนี้

มันรีบวิ่งมาที่ด้านข้างของเย่เฉิน และใช้หัวของมันถูขาของเยเฉิน

หลังจากได้ยินเสียงของหยานหู เย่เฉินก็ลูบหัวมันเบาๆและกล่าวว่า

“เจ้าไปเรียนเรื่องยุ่งๆพวกนี้มาจากไหน”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยานหูก็ดูเหมือนเด็กกําลังทําอะไรผิด มันนั่งยองๆ อยู่ตรงนั้นโดยไม่เคลื่อนไหวใดๆ

มารดามันเถอะ…

ใบหน้าของเยเฉินมืดมนทันที จากนั้นเขาก็ตกตะลึงอย่างมาก

บัดซบ! หยานหูเป็นตัวเมีย…

มารดามันเถอะ แล้วมันทําอะไรกับแมวดําน้อยกันแน่…

เย่เฉินผู้ค้นพบว่าหยานหูเป็นตัวเมียยืนนิ่งอย่างโง่งม หยานหูกําลังนั่งอยู่ก็ดูงุนงงเช่นกัน