ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 119

ตอนที่ 119 กลยุทธ์ไฟ

เมืองหลุนฮุยคฤหาสน์หัวหน้าหมู่บ้านห้องนั่งเล่นลานด้านหน้า

ทันทีที่เย่เฉินมาถึงประตู เขาเห็นกุยแกและเตียวเหิงนั่งรออยู่ในห้องนั่งเล่นจึงอดยิ้มไม่ได้

เขากําลังคิดว่าจะส่งคนไปเรียกทั้งคู่มา แต่ไม่คิดว่าพวกเขาจะมารออยู่ก่อนแล้ว

“นายท่าน” กุยแก และเตียวเหิง ที่เห็นเย่เฉิน เข้ามาที่ประตูจึงโค้งคํานับและกล่าวทักทาย

เย่เฉินยิ้มและพยักหน้า จากนั้นเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นและนั่งในที่นั่งหลัก เขามองไปที่กุยแกและถามว่า:

“กุยแก มีข้อบกพร่องในเรื่องของสายลับอูหวนหรือไม่?”

“นายท่าน สายลับไม่พบสิ่งผิดปกติใด ๆ หลังจากเห็นราชาพยัคฆ์จากกระยะไกล พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าใกล้และกลับไปในทันที” กุยแกยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

“ ง่ายดายขนาดนั้นเชียว?”เย่เฉินผงะไปครู่หนึ่งแล้วถาม

“ข้าก็ไม่ได้คาดคิดว่าสายลับพวกนั้นจะขี้หวาดระแวงขนาดนี้ เดิมที่ข้าเห็นว่าท่านลอร์ดไม่กลับมา จึงขอให้ใครบางคนออกไปจับเสือมา ข้าไม่ได้คาดหวังว่ามันจะไร้ประโยชน์” กุยแกพยักหน้าอย่างขบขันแล้วกล่าว

“แล้วทหารม้าอูหวนจะมายังที่นี่ในวันพรุ่งนี้หรือไม่” เย่เฉินกล่าวถามออกมา

“ใช่แล้ว ท่านลอร์ด พรุ่งนี้ทหารม้าหรู่หวนจะเข้าสู่ปาหลุนฮุย คาดว่าจะมีทหารม้า 50,000 นายหรืออาจจะมากกว่านั้น” กุยแกพยักหน้าแล้วตอบ

“ยิ่งมาเท่าไหร่ยิ่งดีต่อเมืองหลุนฮุย หากพวกเราได้ม้ามามากขึ้น เราก็จะมีทหารม้าเพิ่มขึ้นอีกและสามารถจัดการกบฏอิวจิ๋วได้ง่ายยิ่งขึ้น” เย่เฉินอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้หลังจากได้ยินคําตอบของกุยแก

“ท่านลอร์ดกําลังจะไปปราบกบฏอิวจิ๋ว?” กุยแกตกใจและรีบถามออกมา

“องค์จักรพรรดิให้เวลาข้าสามเดือนในการปราบกบฏอิวจิ๋ว ไม่เช่นนั้น ตําแหน่งแม่ทัพผิงเปยของข้าอาจจะไม่มั่นคง” เย่เฉินพยักหน้าและกล่าว

กุยแกขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเรื่องนี้

เมื่อเห็นกุยแกขมวดคิ้วเย่เฉินอดไม่ได้ที่จะเป็นกังวลจากนั้นจึงถามออกไปว่า: “กุยแก หรือเจ้าคิดว่ามันเป็นเรื่องยาก?”

“ท่านลอร์ดรู้ไหมว่าใครเป็นผู้ริเริ่มกบฏอิวจิ๋ว” กุยแกมองไปที่เย่เฉินและถาม

“ถ้าข้าจําไม่ผิด มันควรจะเป็นเตียวซุ่น?” เย่เฉินมองกุยแกด้วยความประหลาดใจแล้วตอบ

“คําพูดของท่านลอร์ดไม่ได้ผิดไปซะทีเดียว อย่างไรก็ตาม ท่านลอร์ด แม้ว่าเตียวซุ่นจะไม่น่ากลัว แต่เขาได้ยึดปักเป๋งไปแล้ว และยังมีเผ่าอื่นๆ เช่น เผ่าอุหวนเป็นทหารเสือ หากท่านลอร์ดต้องการจะปราบปรามการกบฏภายในเวลาสามเดือน มันไม่ใช่เรื่องง่าย.” กุยแกพยักหน้าแล้วพูด

เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ยังไม่เข้าใจว่ากุยแกหมายถึงอะไร

ทางด้านขวา กําแพงเมืองของปักเป๋งนั้นสูงมาก และประตูเมืองก็หนา ทําให้ยากที่จะโจมตี

ยิ่งไปกว่านั้นเตียวซุ่นก็ มีทหารนับล้านคน และพวกเขาทั้งหมดเป็นทหารที่มีประสบการณ์ พวกเขาล้วนทรงพลัง หากต้องการโจมตีเมืองปักเป๋งและตัวหัวเตียวซุ่นมันไม่ใช่เรื่องง่าย

นี่พูดถึงเพียงเตียวซุน ยังมีพวกชนเผ่านอกด่านที่เป็นอุปสรรคเช่นเดียวกับเตียวซุ่น เช่น ชิวลี่ชวี จากเผ่าอูหวน

นี่เป็นอีกปัญหาหนึ่ง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา จากนั้นมองไปที่กุยแกแล้วถามว่า: “กุยแกเคยได้ยินเรื่องเครื่องยิงหน้าไม้หรือไม่”

“เครื่องยิงหน้าไม้? ท่านลอร์ดมีอาวุธชิ้นนี้หรือไม่” กุยแก ตกตะลึงชั่วครู่จากนั้นดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นและเขาก็รีบถามออกมา

เย่เฉินพยักหน้าแล้วพูดว่า “เมื่อไม่นานมานี้ ทหารม้า 15,000 คนของเผ่าอูหวนได้นําหน้าไม้มาให้ข้า 15,000 อัน ด้วยสิ่งนี้ มันจะไม่ยากเกินไปที่จะทําลายเมืองปักเปง”

“ขอแสดงความยินดีกับท่านลอร์ด ขอแสดงความยินดีกับท่านลอร์ด ข้าไม่ได้คาดหวังว่าท่านลอร์ดจะมีอาวุธนี้ ตราบใดที่มีการจัดวางเล็กน้อย การจัดการกับเมืองปักเป๋งนั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม!” กุยแกกล่าวออกมาอย่างตื่นเต้นเมื่อได้ยินเรื่องนี้

“เจ้าวางแผนจะทําอย่างไร?” เย่เฉินหัวเราะแล้วถาม

“ฮั่วกง!” กุยแกกล่าวโดยไม่ต้องคิด

“การโจมตีด้วยไฟ?” เย่เฉินผงะไปครู่หนึ่งจากนั้นดวงตาของเขาก็สว่างขึ้น

ลูกธนูไม่สามารถยิงเข้าไปในกําแพงเมืองได้ และไม่สามารถยิงไกลออกไปได้ แต่เครื่องยิงหน้าไม้นั้นต่างกัน ตราบใดที่ลูกศรขนาดใหญ่ที่ใช้สําหรับหน้าไม้เตียงถูกดัดแปลงเล็กน้อย มันจะเป็นพลังทําลายล้างมากยิ่งขึ้น

การยิงจากข้างล่างกําแพงเมืองเข้าไปในเมืองนั้นไม่ง่ายนัก

ข้าอยากจะลองถ้าไม่สามารถเจาะทะลุประตูเมืองได้โดยตรง ข้าก็จะใช้หน้าไม้ยิงใส่พวกกบฏที่กําแพงแล้วค่อยโจมตี

เยี่ยมมากกุยแก มาโจมตีมันด้วยไฟกันเถอะ

เป็นกลยุทธที่โหดร้ายมาก…

แต่ข้าก็ชอบมัน!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็หัวเราะดังลั่น จากนั้นลุกขึ้นและเดินไปหากุยแกและตบไหล่และพูดอย่างจริงจังว่า: “ด้วยความช่วยเหลือของ เจ้าข้าไม่จําเป็นต้องกังวลในการทํางานใหญ่!” 

“ท่านลอร์ด แม้ว่าแผนนี้จะเป็นไปได้ แต่การเคลื่อนไหวนี้จะทําร้ายไพร่ฟ้าและ โปรดลองเผาแค่กําแพงเมืองก่อน” กุยแกลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมา

เย่เฉินผงะไปเมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้จากนั้นเขาก็เงียบไป

เย่เฉินเข้าใจอย่างชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่กุยแกกล่าว

เมื่อใช้การโจมตีด้วยไฟแล้ว มันจะเป็นการจุดไฟเผาเมืองปักเป๋งทั้งหมด นอกจากพวกกบฏแล้ว ยังมีคนธรรมกาอยู่ในเมืองอีกด้วย

ไฟและน้ำนั้นไร้ความปราณี ทั้งประชาชนและพวกกบฏอาจถูกเผาจนตาย

เพื่อให้บรรลุซึ่งอํานาจโดยไม่คํานึงถึงชีวิตและความตายของผู้คน วีรบุรุษในประวัติศาสตร์อาจจะทําเช่นเดียวกัน

ข้าควรทําอย่างไรดี

โลกนี้ไม่ได้ประกอบด้วยข้อมูล

เย่เฉินเงียบไปครู่หนึ่งจากนั้นมองไปที่กุยแก แล้วถามว่า

“ถ้าข้าเลือกที่จะเผาเมืองปักเป๋งโดยตรง แล้วกุยแกจะทําอย่างไร?”

“ข้ายินดีที่จะใช้แผนนี้ตามคําสั่งของท่านลอร์ด!” กุยแกโค้งคํานับและกล่าว

เย่เฉินอดหัวเราะไม่ได้เมื่อได้ยินเรื่องนี้

กุยแกกังวลเกี่ยวกับชื่อเสียงของเย่เฉิน มันจะทําให้หัวใจของผู้คนสูญเสียความเชื่อใจไปเป็นอย่างมาก สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาอย่างยิ่งต่อการปกครองในอนาคตของเย่เฉิน

เย่เฉินย่อมรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว และนั่นจึงทําให้เขาถอนหายใจและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

เหอ!

ความภักดีไปจนตายนั้นหมายถึงความจงรักภักดีอย่างถึงที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเยเฉิน

ดังนั้นเย่เฉินจึงยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

ในโลกนี้ผู้ที่สามารถหาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ซื่อสัตย์นั้น อาจมีในอนาคต แต่ก็มีไม่มากนักและตอนนี้เย่เฉินได้ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ซื่อสัตย์อย่างยิ่ง

เย่เฉินหัวเราะอยู่นานแล้วก็หยุดแล้วพูดว่า

“สามเดือนดูเหมือนจะยาวนาน แต่ข้าไม่ต้องการที่จะรอนานเกินไป หลังจากจัดการทหารม้าอูหวนในวันพรุ่งนี้แล้ว เมืองปักเป๋ง ข้าต้องจัดการมันภายในสิบวัน!”

ความหมายของเย่เฉินนั้นง่ายมาก ก่อนอื่นให้ใช้วิธีเผากําแพงเมืองของ กุยแก เพื่อพยายามโจมตีเมืองปักเป๋ง

หากไม่สําเร็จ ให้ลองใช้กลยุทธ์อื่น

ไม่เกินสิบวัน หากไม่มีทางเลือกข้าก็จะเผามัน!

เย่เฉินไม่ต้องให้มันมีผลกระทบต่อตําแหน่งทางการของเขาเพราะสิ่งที่เรียกว่าความเมตตาและการสนับสนุนจากผู้คน

ตําแหน่งทางการแม่ทัพผิงเปยถูกยึดลับคืน มันจะส่งผลต่อแผนของเยเฉินสําหรับการปราบกบฏโพกผ้าเหลือง

ปัจจัยหลายอย่างนี้จะทําให้แผนของเย่เฉินหยุดชะงักอย่างสมบูรณ์

นี่คือสิ่งที่เย่เฉินไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

ดังนั้น ในที่สุดเย่เฉินก็ตัดสินใจให้เวลากุยแกจัดการเมืองปักเปงเพียงสิบวัน

หากไม่สามารถทําได้ในเวลาสิบวัน เย่เฉินจะใช้การโจมตีด้วยไฟโดยตรงเพื่อเผาเมืองปักเป๋ง จากนั้นเขาก็จะเดินทางขึ้นเหนือต่อ