ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 118

ตอนที่ 118 เตียวเสี้ยน

นับเวลาไปอีกอีกไม่กี่เดือน แม่ทัพของเผ่าปีศาจก็จะปรากฏตัว…

ในเวลานั้นพื้นที่มือใหม่ของเผ่าพันธุ์ปีศาจก็จะเชื่อมต่อกับเผ่าพันธุ์มนุษย์

อันที่จริงแล้ว…เจ้าหมาโง่ตัวนั้นไม่ได้อยู่ในเมือง

นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าจะอยู่ในเกม ตราบใดที่เขาพบสุนัขตัวนั้นและฆ่ามันในเกมครบสิบครั้งสมรภูมิพยัคฆ์ขาว มันจะตายในโลกความเป็นจริง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็ยิ้มออกมาอย่างเย็นชา จากนั้นมองไปที่เตียวเสี้ยนและถามว่า “เจ้าจําได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้”

แต่เมื่อเย่เฉินพบว่า เตียวเสี้ยนลืมตาขึ้น เขาก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็รู้สึกสับสนอยู่เล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงถามออกมา

เตียวเสี้ยนพยักหน้าแล้วพูดว่า “ข้าจําได้ ท่านลอร์ด”

เย่เฉินมองไปที่เตียวเสี้ยนที่เย้ายวนใจอย่างยิ่ง เขาเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างอย่างจริงจัง

“ไม่สําคัญว่าเจ้าจะจดจําอดีตได้หรือไม่ เหรินหงชางก็คือเจ้า และเตียวเสี้ยนก็คือเจ้า นับตั้ง แต่วันนี้เป็นต้นไป เจ้าคือเตียวเสี้ยน และเป็นเตียวเสี้ยนของข้าเท่านั้น!”

เตียนเสี้ยนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอไม่คิดว่าเย่เฉินจะพูดอย่างจริงจังและตรงไปตรงมาเช่นนี้

“เจ้าค่ะ ท่านลอร์ด เตียวเสี้ยน จะเป็นของลอร์ดเพียงผู้เดียวนับจากนี้ไป” เตียวเสี้ยนยิ้มและกล่าวออกมา

“ติ้ง ระดับความชื่นชอบของเตียวเสี้ยน +100 ซึ่งเป็นระดับสูงสุด”

“ตั้ง ระดับความชื่นชอบของเตียวเสี้ยน +100 เธอจะเป็นผู้จงรักภักดีตลอดไป”

เสียงเตือนดังขึ้นสองครั้งในหูของเย่เฉิน

หลังจากได้ยินการแจ้งเตือนของระบบ เย่เฉินก็ตกตะลึงอย่างช่วยไม่ได้

เอ่อง่ายๆเช่นนี้เลย

ผู้ชายมักไม่สามารถคาดเดาจิตใจของผู้หญิงได้ และเย่เฉินก็ไม่ข้อยกเว้น

ในตอนที่เย่เฉินพบกับเตียวเสี้ยนเธอคือเหรินหงชางหญิงสาวผู้อพยพ

เย่เฉินเป็นแม่ทัพผิงเปยข้าราชการระดับสามของจักรวรรดิฮั่นผู้ยิ่งใหญ่ นายอําเภอขั้นหนึ่งของของจักรวรรดิ และเจ้าเมืองหลุนฮุย สถานะของเขาสูงส่งกว่าเธอนับหมื่นเท่า แต่เขายังซื้อเธอด้วยเงินจํานวนมาก

ในเวลานั้น เหรินหงชางเข้าใจในทันทีว่าเธอถูกกําหนดให้เป็นภรรยาน้อยของเย่เฉิน

แต่เธอก็มีความสุขมาก โดยส่วนตัวแล้วเธอไม่คิดว่าเธอจะคู่ควรกับเย่เฉิน

หลังจากนั้น เย่เฉินก็พาเธอออกจากลกเอี้ยง จนมาถึงเมืองหลุนฮุย

ถึงตอนนี้เหรินหงชางถูกปลดผนึกกลายเป็นเตียวเสี้ยน แต่ความทรงจําของเธอก็ยังเหมือนเดิมทุกประการ

ไม่ว่าจะเป็นเหรินหงชางหรือเตียวเสี้ยน เย่เฉินก็อยู่ในใจของเธอมานานแล้วและในอดีตเหรินหงชางรู้สึกไม่คู่ควรกับเย่เฉิน แต่ตอนนี้ เตียวเสี้ยน ได้ปล่อยวางความรู้สึกไม่คู่ควรก่อนหน้านี้นั้นไปแล้ว

มิฉะนั้นเย่เฉินอาจจะต้องใช้เวลาเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย เพื่อเพิ่มความโปรดปรานและความภักดีของเธออย่างเต็มที่

เย่เฉินครุ่นคิดครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่เข้าใจ ดังนั้นเขาจึงหยุดคิด จากนั้นมองไปที่เตียวเสี้ยนพยักหน้าแล้วพูดว่า

“เจ้าลองเดินไปรอบ ๆ ในเมืองหลุนฮุย เพื่อดูว่าเจ้าชอบสถานที่ใด แล้วข้าจะให้คนสร้างบ้านให้เจ้าอาศัยอยู่ที่นั่นไปก่อน”

“ท่านลอร์ดหมายความว่าบ้านที่จะสร้างจะเป็นที่พักชั่วคราวสําหรับเตียวเสี้ยนหรือ?” เตียวเสี้ยนชะงักไปครู่หนึ่งแล้วถาม

“เร็วๆ นี้ ข้าจะสร้างปราสาทนกยูงทองแดงและให้เจ้าไปอยู่ที่นั้นหลังจากการก่อสร้างปราสาทนกยูงทองแดง เสร็จสมบูรณ์” เย่เฉินพยักหน้าแล้วกล่าว

“ข้าจะทําตามที่ท่านลอร์ดต้องการ แต่ท่านลอร์ด อนุญาตให้เตียวเสี้ยนอยู่กับท่านได้หรือไม่เตียวชานไม่ชอบอยู่คนเดียว” เตียวเสี้ยนพยักหน้าและตอบ

เมื่อเย่เฉินได้ยินสิ่งนี้ หัวใจของเขาก็อดที่จะกระโดดโลดเต้นไม่ได้

คําพูดที่เอาแต่ใจเมื่อครู่นี้ทําให้เย่เฉินสูญเสียสติไปชั่วขณะ ความปรารถนาครอบงําจิตใจของ เย่เฉิน ใครใช้ให้เตียวเสี้ยนงดงามขนาดนี้กันละ?

แต่ตอนนี้ เย่เฉินกลับมารู้สึกตัว และพบว่าเตียวหยู อยู่ในอ้อมแขนของเขา

ทั่วทั้งร่างกายของเยเฉินแข็งค้างไปในทันที

“พี่สาว เตียวเสี้ยนขออยู่กับท่านลอร์ดด้วยได้หรือไม่?” เตียวเสี้ยนมองไปที่ เตียวหยูและถามออกมาอย่างสุภาพ

เตียวหยูเหลือบมองไปยังเตียวเสี้ยน แล้วหันกลับมามองเย่เฉิน

“ข้าให้เจ้าตัดสินใจ.” เย่เฉินหัวเราะแห้งๆก่อนจะพูดออกมา

เตียวหยูเหลือบมองไปยังเยู่เฉิน ที่ใบหน้าแสดงความขมขื่นออกมาในขณะนี้ จากนั้นก็มองไปที่เตียวเสี้ยนและยิ้มก่อนจะกล่าวว่า

“แน่นอน”

เย่เฉินรู้สึกโล่งใจทันทีเมื่อได้ยินเรื่องนี้

มารดามันเถอะ นี่แค่ผู้หญิงสองคน หากข้าต้องครอบครองบรรดาสาวงามทั้งหมดที่ระบบผานกู่กําหนดในตอนนั้นคง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินก็สั่นสะท้านในทันที และจากนั้นความรู้สึกไม่สบายใจก็ก่อตัวขึ้น

มารดามันเถอะ นี้มันพลิกกลับด้านเลย ใครกล้าสร้างปัญหาให้ข้า ข้าจะใช้กฏครอบครัว รอดู ได้เลย!

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ออร่ากดดันของเย่เฉินก็ปรากฏในทันที

สามงามทั้งสองต่างก็ผงะไป

ในขณะนี้ เย่เฉินบังคับม้ามาด้านข้างของเตียวเสี้ยนและดึงเธอขึ้นมานั่งด้านหลัง

” กลับกันเถอะ!” หลังจากที่เย่เฉินพูดออกไป เขาก็ขี่ม้าและมาถึงคฤหาสน์ของเจ้าเมืองอย่างรวดเร็ว

เมื่อมาถึงเย่เฉินก็อุ้มเตียวหยูและเตียวเสี้ยนลงจากหลังม้า

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาวางเตียวหมูลงบนพื้นเยู่เฉินก็กระซิบอะไรบางอย่างที่หูของเตียวหยูอย่างเงียบๆ

“พาเตียวเสี้ยนไปดูรอบๆ แล้วคุยกับเธอ จําไว้ว่าเจ้าคือพี่ใหญ่ เจ้าเป็นผู้หญิงคนแรกของข้า”

ทันทีที่ได้ยินคําพูดของเย่เฉิน ดวงตาของเตียวหยู ก็สว่างขึ้นในทันใด

อันที่จริง ในยุคนี้ ผู้ชายสามารถมีภรรยาหลายคนได้ หัวหน้าหมู่บ้านเล็กๆ โดยปกติจะมีภรรยาและนางสนมสามถึงสี่คน

ไม่ต้องพูดถึงว่าเย่เฉินยังเป็นถึงขุนนาง เป็นแม่ทัพผิงเปยซึ่งเป็นขุนนางระดับสามแห่งจักรวรรดิฮั่น

เตียวหยู่ไม่ได้โกรธหรืออิจฉา แต่ค่อนข้างอึดอัดใจและเป็นกังวล

เธอไม่ค่อยสบายใจกับเย่เฉินที่จะมีผู้หญิงใหม่เร็วขนาดนี้ และเธอกังวลว่า เย่เฉินจะไม่สนใจ เธออีกในอนาคตหรือแม้แต่ต้องการเธอเลย

เพราะเตียวเสี้ยนนั้นงดงามเกินไป

ในฐานะผู้หญิงเตียวหยูรู้สึกอิจฉาความงามของเตียวเสี้ยนที่ใครๆก็วาดฝันเมื่อคิดแบบนี้หัวใจของเตียวหยูก็รู้สึกอึดอัดเมื่อเตียวเสียนปรากฏตัว

แต่ตอนนี้ คําพูดของเยเฉินได้ขจัดความกังวลของเตียวหยูไป เพราะความหมายของเย่เฉินนั้น ชัดเจนว่าเตียวหยูจะเป็นภรรยาใหญ่

“เจ้าค่ะ”เตียวหยูพยักหน้าอย่างมีความสุขแล้วตอบกลับ

เย่เฉินจูบหน้าผากของเตียวหยู จากนั้นหันหลังและตรงไปยังห้องนั่งเล่นที่ลานด้านหน้าคฤหาสน์

เย่เฉินยังมีสิ่งสําคัญที่ต้องทํา ดังนั้นเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่ต้องการเสียเวลากับเรื่องชายหญิง