ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 109

ตอนที่ 109 จู่โจม

“หวด หวด”

ลูกธนูของกองทัพหลุนฮุย ยังคงพุ่งตรงไปยังตําแหน่งของพันธมิตรนับล้าน คร่าชีวิตนักธนูไปเป็นจํานวนมาก

หลังจากที่ยิงออกไปอีกเจ็ดถึงแปดครั้ง ทหารม้าก็เปลี่ยนทิศทางอีกครั้ง!

การเคลื่อนไหวแบบนี้เกิดขึ้นซ้ําแล้วซ้ําเล่า คร่าชีวิตนักธนูไปนับไม่ถ้วน

เสียงกรีดร้องของกองกําลังพันธมิตรนับล้านยังคงส่งเสียงดังขึ้นตลอดเวลา

“ขยะเอ้ย! พวกมันยิงมากี่ครั้งแล้ว!” ผู้นคนหนึ่งคํารามด้วยใบหน้าแข็งค้าง

“รอต่อไปไม่ไหวแล้ว! หากรอต่อไปนักธนูจะถูกยิงจนหมดแน่!” ผู้นําอีกคนตะโกนอย่างโกรธเคือง

“แล้วเจ้าจะทํายังไง บอกข้าที่กองทัพที่กําลังโจมตีอยู่ตอนนี้ นั่นคือทหารม้า! ทหารม้า! เรามีม้าศึกหรือไม่ทหารเหล่านั้นของพวกเราล้วนเป็นทหารราบ!” ชายคนหนึ่งตะโกนด้วยเสียงโกรธจัด

“ส่งทหารออกไปหยุดเขา! ข้าไม่เชื่อหรอกว่ากองทหารม้าพวกนั้นจะสามารถเพิกเฉยต่อกําแพงมนุษย์ได้!” ผู้นําคนหนึ่งพูดออกมาอย่างชั่วร้าย

ในขณะนี้ ชายวัยกลางคนเงยหน้าขึ้นมองเมฆและดวงอาทิตย์อยู่นานจากนั้นก็กล่าวออกมาว่า

“มีแม่น้ําทางตะวันตกเฉียงเหนือและมีภูเขาทางตะวันออกเฉียงใต้ เนื่องจากเยู่เฉิน ตั้งใจจะกลับไปอิวจิ๋ว จากที่นี่ เขาไม่สามารถอ้อมไปได้ ส่งคนไปสร้างกําแพงมนุษย์ในที่แคบที่สุด ทหารที่เหลือทั้งหมดจะโจมตีจากด้านบนไม่ต้องกังวลว่าจะเสียทหารไปมากแค่ไหน ตราบใดที่เย่เฉินถูกฆ่า ทุกคนจะแบกรับความสูญเสียร่วมกัน!”

“ตกลง!” ผู้นําของกลุ่มผู้เล่นต่างชําเลืองมองกันและกัน แล้วตอบพร้อมกัน

ในวินาทีถัดมา พวกเขาก็เริ่มส่งผ่านคําสั่งอีกครั้ง

“ตึก ตึก ตึก”

ม้าศึกยังคงวิ่งต่อไป และทหารของกองทัพหลุนฮุยก็ยังคงโจมตีกองทัพพันธมิตรล้านต่อไป

ทันใดนั้นเย่เฉินก็หรี่ตาลง

“ท่านลอร์ด! พวกเขาเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว!” เตียนอุยตะโกนขึ้นทันที

เย่เฉินพยักหน้าแล้วตะโกน: “เตรียมพร้อมเข้าจู่โจม!”

” ท่านลอร์ดมีคําสั่ง! เตรียมพร้อมเข้าจู่โจม!” เตียนอุยหันศีรษะตะโกนออกคําสั่งเสียงดัง 

หลังจากตะโกนเขาก็ดึงง้าวเหล็กทั้งสองจากด้านหลัง แล้วมองไปยังกองทัพพันธมิตรล้านด้วยแววตาโหดเหี้ยม

“รับทราบ ท่านลอร์ด!” กองทัพหลุนฮุยตอบอย่างพร้อมกัน จากนั้นก้มลงหยิบหอกขึ้นมาอีกครั้ง

” พรึบ”

ทหารของกองทัพหลุนฮุย ยกหอกขึ้นมาในแนวทแยงอย่างพร้อมเพรียงกัน

ด้วยการเคลื่อนไหวมือขวา หอกสังหารปรากฏขึ้นในมือของเยเฉินทันที เขายกหอกชี้ไปที่ทางกองทัพพันธมิตรนับล้าน แล้วตะโกน “บุก!”

“ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!”

ทหารทั้งหมดตะโกนพร้อมกัน เสียงดังลั่นขึ้นทันที

เย่เฉินใช้เท้าบีบท้องม้า ม้าก็พุ่งเข้าหากองกําลังพันธมิตรนับล้านอย่างรวดเร็ว

เตียนอุยตามหลังไปอย่างงกระชั้นชิดเพื่อจะคอยปกป้องเย่เฉิน

ข้างหลังเขาทหารในกองทัพหลุนฮุยหนึ่งคนจะมีม้าสามตัว

“ตูม”

กองทหารหลุนฮุยที่เริ่มเข้าโจมตี ความเร็วของพวกเขาเพิ่มขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า และเจตนาแห่งการสังหารที่แข็งแกร่งก็เริ่มปะทุขึ้น

กองกําลังพันธมิตรนับล้าน

“เย่เฉินมาแล้ว! พวกเขาเข้าจู่โจม!” จู่ๆ ผู้นําคนหนึ่งก็ตะโกนออกมาเมื่อสังเกตุเห็น

“ข้ากังวลว่าเขาต้องการจะหนีเขาต้องการฝ่าออกไป! หยุดเขาไว้!” คนหนึ่งตะโกนเสียงดัง

“ไป! ใช้ทุกอย่างขวางเขาไว้!” ผู้นําคนหนึ่งตะโกนใส่ทหารของเขา

กองกําลังพันธมิตรทั้งหมดเริ่มเคลื่อนไหว พุ่งเข้าหากองทัพหลุนฮุย

เย่เฉินมองดูทหารที่ดูเหมือนมีจํานวนไม่สิ้นสุด และยิ้มออกมาอย่างเย็นชา เขายกหอกสังหารขึ้นด้วยมือขวา และแทงมันออกไปข้างหน้า

“ฆ่า!”

หลังจากตะโกนเสียงดัง เย่เฉินก็พุ่งเข้าไปในทะเลทหารทันที

ทันใดนั้น ทหารที่อยู่ใกล้เยู่เฉินถูกแทงจนตายในทันที ม้าที่เขาควบอยู่ก็เหยีบทหารเหล่านั้น และที่แย่ไปกว่านั้นคือร่างกายของเยเฉินระเบิดพลังออกมาอย่างกะทันหัน

“ฆ่า!”

เตียนอุยแผดเสียงคําราม และง้าวเหล็กคู่ของเขาฟันออกไประเบิดหัวของทหารที่ละคน 

“ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!”

กองทัพหลุนฮุยตะโกนออกมาพร้อมกัน และพุ่งเข้าจู่โจมในทันที

ผ่านไปเพียงไม่กี่ลมหายใจ เส้นทางโลหิตที่ยาวหลายร้อยเมตรก็ปรากฏขึ้นข้างหลังเย่เฉิน

“ตูม ตูม”

กองทัพหลุนฮุยพุ่งเข้าจู่โจมติดตามเย่เฉินอย่างไม่หยุดหย่อน

กองกําลังพันธมิตรไม่สามารถต้านทานได้ กองทัพหลุนฮุยยังคงเดินหน้าต่อไป

ในไม่ช้ากองทัพหลุนฮุยก็พุ่งเข้าไปในส่วนลึกของกองกําลังพันธมิตร

ช่องว่างที่เพิ่งถูกทะลวงเริ่มปิดลง

ทหารพันธมิตรจํานวนนับไม่ถ้วนเริ่มเข้าล้อมกองทัพหลุนฮุย

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดก็ถูกล้อมแล้ว! ตราบใดที่เราใช้กําแพงมนุษย์ พวกเราจะสามารถหยุดทหารม้าเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน ตอนนี้ข้าต้องการจะเห็นว่าเยู่เฉินหนี้ได้อย่างไร!”

เหล่าผู้นํารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นเย่เฉินถูกล้อมด้วยกองกําลังพันธมิตร

“มันไม่ง่ายเลย โชคดีที่เจ้าเยู่เฉินนั้นโง่และหยิ่งยโสเกินไป เขาคิดว่าไม่มีใครฆ่าเขาได้จริงๆ? หลังจากนี้ พวกเราไปจับเขาที่จุดฟื้นคืนชีพและนําเขาไปขัง ข้าคิดว่าเขายังไม่สิ้นฤทธิ์!” ผู้นําคนหนึ่งถอนหายใจแล้วพูด

“ใช่แล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะกองทัพของเราไม่สามารถหาม้าได้ ไม่เช่นนั้น เราก็คงไม่ต้องเสียทหารไปมากมายขนาดนั้น” อีกคนก็ถอนหายใจแล้วพูด

“ตราบเท่าที่เจ้าสามารถฆ่าเยู่เฉินได้ ก็ไม่ต้องสนใจการสูญเสียเหล่านี้! ประเด็นคือหลังจากจับเขาเพื่อทรมานเค้นความลับของเกมที่เขารู้ออกมา เป็นการดีที่สุดที่จะถามที่อยู่จริงของเขาด้วย เพื่อที่เขาจะได้ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรอีก ” หนึ่งในนั้นยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

“แน่นอน กุญแจสําคัญคือตําแหน่งของเขาในความเป็นจริง ตราบใดที่คุณจับ Ye Chen ในความเป็นจริง ปัญหาทั้งหมดจะได้รับการแก้ไข” คนหนึ่งพยักหน้าเห็นด้วยแล้วกล่าวว่า

เมื่อผู้นําของกองกําลังผู้เล่นหลายคนเชื่อว่าชัยชนะอยู่ในมือของพวกเขาแล้ว ทหารของพันธมิตรก็เริ่มมีบางอย่างผิดปกติ

หากผู้นําผู้เล่นเหล่านี้สังเกตุเห็นเรื่องนี้ พวกเขาจะพบว่าขวัญกําลังใจของทหารที่พวกเขานํามานั้นลดลงอย่างรวดเร็วในตอนนี้

แม้ว่าจะมีจํานวนทหารแปดหรือเก้าแสนนายในขณะนี้ หากขวัญกําลังใจก็ลดลงอย่างต่อเนื่องจิตวิญญาณต่อสู้ของพวกเขาหายไปอย่างรวดเร็ว

“ตูม ตูม ตูม”

เย่เฉินนํากองทัพหลุนฮุยจู่โจมอย่างต่อเนื่อง หอกสังหารที่แหลมคมในมือขวาของเขาเก็บเกี่ยวชีวิตของทหารศัตรูอย่างไร้ความปราณี

ทหารคนใดที่ปรากฏตัวต่อหน้าเย่เฉิน ทุกคนจะถูกฆ่าตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

คนที่ถูกแทงจนตายอาจเหลือศพสภาพปกติ แต่คนที่ถูกทุบจนตายร่างการก็จะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ

พลังที่กดขี่ขี่ข่มเหง โหดร้าย ไร้ความปราณี นี้คือสิ่งที่เย่เฉินแสดงออกมาในขณะนี้ และเป็นสิ่งที่ทําให้ทหารพันธมิตรจํานวนนับไม่ถ้วนเริ่มมีความหวาดกลัวขึ้นในหัวใจของพวกเขา

และเตียนอุนที่ติดตามเย่เฉินมาด้านหลังก็อันตรายไม่แพ้กัน อาจสามารถพูดได้ว่าเขาโหดเหี้ยมกว่าเยู่เฉิน

เนื่องจากง้าวคู่ของเตียนอุยเมื่อเผชิญหน้ากับทหารศัตรูมันสําแดงพลังที่สุดยอดออกมา

หัวของทหารศัตรูถูกทุบพันจนเละ และร่างของพวกเขาถูฉีกกระชากระจัดกระจายและ ไม่มีใครศพไหนที่อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์เลย

เย่เฉิน เตียนอุย ฆ่าผู้คนอย่างไม่หยุดยั้ง หมอกเลือดสะท้อนภายใต้ดวงอาทิตย์ที่กําลังตกดินราวกับพวกเขาเป็นปีศาจหรือเทพแห่งความตายที่ยืนอยู่ท่ามกลางทะเลซากศพ

มันทําให้ผู้คนกลัว ทําให้ผู้คนหวาดกลัว และตื่นตระหนก

ไม่มีใครสามารถหยุดพวกเขาได้ นั่นคือสิ่งที่ทหารพันธมิตรคิดเกี่ยวกับเย่เฉินและกองทัพของ เขาในขณะนี้

ขวัญกําลังใจของกองกําลังพันธมิตรที่กําลังต่อสู้กับกองทัพหลุนฮุยลกลงครั้งแล้วครั้งเล่า

เย์เฉินยังคงฆ่าทหารของศัตรูที่อยู่ด้านหน้าเขา และทันใดนั้นเย่เฉินก็หรี่ตาลง

เพราะเย่เฉินสังเกตว่าทหารพันธมิตรมีกลิ่นอายที่ผิดปกติ

ขวัญกําลังใจพวกมันตกอย่างรวดเร็ว…

คนพวกนั้นกําลังโกรธเคืองอะไร…

ทันทีที่ข้อสงสัยปรากฏขึ้น เย่เฉินก็คิดได้ในทันที ทั้งหมดนี้เกิดจากเหล่าผู้นาของผู้เล่นเอง

เพราะความเกียจคร้านของผู้เล่นที่เป็นผู้มีอํานาจ เพราะความเยือกเย็น เพราะพวกเขาไม่ได้ ปฏิบัติต่อทหารเหมือนมนุษย์คนหนึ่ง

และเหนือกว่านั้นคือพลังอํานาจของกองทัพหลุนฮุย

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินเลิกคิ้วแล้วตะโกนว่า: “ส่งผ่านคําสั่ง พุกต่อไป แล้ววกกลับ เดินหน้าต่อไป! จัดการทําลายขวัญกําลังใจของทหารศัตรูเหล่านี้ซะ!”