เนดเผ่นหนี
“เนด นายคือคนร้ายจริงๆสินะ”
“ได้ยังไง!? ทำไมถึงรู้ว่าเป็นที่นี่ล่ะ!?”
สองคนที่ปลดเปลื้องการแปลงร่างจ้องหน้ากัน
เมื่อเนดถามว่ายูโกที่จู่ๆก็บุกเข้ามาทำยังไงถึงรู้สถานที่อยู่ของพวกตนเองได้ เขาก็หยิบเครื่องสื่อสารนั้นออกมาจากกระเป๋าพร้อมอธิบายเรื่องนั้นให้ฟัง
“เพราะเจ้านี่ไงละ แองเองก็มีอันที่เข้าคู่กันกับสิ่งนี้ด้วย เพราะก่อนหน้านี้เล็กน้อยฉันทำส่วนครึ่งนี้หายละนะ เผื่อว่าเกิดเรื่องเดียวกันขึ้นอีกจะได้สบายใจ จึงเพิ่มฟังก์ชั่นGPS……แต่คงไม่รู้จักล่ะมั้ง พูดง่ายๆก็เพิ่มฟังก์ชั่นที่สามารถยืนยันตำแหน่งของเครื่องสื่อสารอีกเครื่องได้ไงละ”
“เครื่องสื่อสารงั้นเรอะ……!? บ้าน่า! ตอนที่ลักพาตัวมาก็ยืนยันแล้วว่าแองเจิลไม่มีของแบบนั้นที่ไหน――!?”
อาจจะกะทันหันไปหน่อยแต่ตอนที่ลักพาตัวแองเจิลมาจากโรงงานปฏิบัติการก็ได้ทำการเช็คร่างกายแล้ว
เนดแย้งว่าไม่เครื่องสื่อสารใส่ไว้อยู่ในกระเป๋าไหนเลย ทว่าแองเจิลได้รูดซิปชุดหมีช่างลงเล็กน้อยแล้วสอดมือเข้าไปในร่องอกต่อหน้าเขาที่เป็นเช่นนั้น ก่อนจะหยิบเครื่องสื่อสารอีกอันออกมาจากตรงนั้นและยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจพร้อมพูดกับยูโก
“เนอะ? เก็บไว้ตรงนี้จนติดเป็นนิสัยมันดีใช่ไหมล่ะ?”
“ครับๆ ถือว่าพูดถูกก็แล้วกันนะ ให้ตายสิ เป็นคนที่เอาตัวรอดเก่งชะมัด”
เนดตกตะลึงกับสถานที่ซ่อนเครื่องสื่อสารซึ่งตนเองคิดไม่ถึง
ถึงตัวแองเจิลไม่ได้ตั้งใจจะซ่อนมันแต่เรื่องที่นิสัยประจำวันได้นำพาไปในทิศทางที่ดีก็ทำให้เธอมีความสุข เธอหันไปหาเนดอีกครั้งแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเข้มงวด
“เนด มันจบแล้ว ยอมมอบตัวและชดใช้ความผิดซะ”
“ใครจะไปยอมโดนจับกันฟะ! ถ้าหนีไปทางเหนือก็จะมีคนมารับ! คิดว่าจะยอมทำตามที่พวกแกพูดรึไง”
เนดเมินเฉยคำพูดที่ให้ยอมจำนน และแปลงร่างกลับเป็นยักษ์สีแดงดำอีกครั้งก่อนจะพุ่งทำลายกำแพงด้านตรงข้ามกับทางที่ยูโกพุ่งเข้ามาเพื่อออกไปข้างนอก
เขากระโดดลงจากบ้านที่ค่อนข้างสูงแล้วพยายามหลบหนีไปทั้งแบบนั้น ทว่าร่างกายนั้นก็ถูกดาบที่มีแสงสีม่วงแทงเข้าเต็มๆ
“อ๊าก!? นะ นี่มัน……!?”
“ไม่ปล่อยให้หนีง่ายๆแบบนั้นหรอก! เพราะทางนี้เองก็คาดเดาเส้นทางหลบหนีของคุณเอาไว้แล้ว!”
เนดที่รับการโจมตีกะทันหันเข้าไปเมื่อเงยหน้าขึ้นขณะครวญครางต่อความเจ็บปวดนั้น ก็เห็นเมลต์ที่ตั้งท่าเล็งมาทางนี้กับฟี่ที่ตามมาติดๆ
ดูเหมือนว่าพวกเธอจะคาดเดาเส้นทางหลบหนีของตนเองไว้แล้วมาดักรอ ในระหว่างที่เนดซึ่งติดอยู่ในสถานการณ์นั้นอย่างงดงามและกัดฟันด้วยความเจ็บใจ ยูโกที่กระโดดลงมาพร้อมกับอุ้มแองเจิลด้วยท่าอุ้มเจ้าหญิงก็พูดขึ้น
“หยุดได้แล้ว เดี๋ยวหน่วยรักษาความปลอดภัยก็จะเริ่มเคลื่อนไหวเพื่อจับตัวนายแล้ว ไม่มีที่ให้หนีแล้วละ เนด!”
ยูโก เมลต์และแองเจิลที่ได้รับอุปกรณ์เวทของตนเองจากฟี่
แม้จะมีพลังของสัตว์เกราะมาร แต่กรณีที่เป็นการต่อสู้ในสถานการณ์เสียเปรียบแบบสามต่อหนึ่ง การจะชนะคงยาก
นอกจากนี้ เมื่อเวลาผ่านไปหน่วยรักษาความปลอดภัยก็จะเคลื่อนไหวตามที่ยูโกพูด หากเป็นแบบนั้นการหลบหนีของตนเองก็สิ้นหวังแล้ว
เนดจนมุมแล้ว……พวกยูโกคิดเช่นนั้น
ที่เหลือก็ขอให้เขายอมแพ้แล้วพวกยูโกก็จับกุมตัวโดยไม่ขัดขืน ทว่าเนดได้เริ่มหัวเราะออกมาอย่างน่าประหลาดต่อหน้าพวกเขาที่เป็นเช่นนั้น
“คึ คึคึคึ……! พวกแกคิดว่าเท่านี้ก็ชนะแล้วเหรอ? อ่อนหัดว่ะ! คิดว่าฉันจะไม่เตรียมไพ่ตายเอาไว้ใช้ในยามฉุกเฉินงั้นเหรอ!?”
“อะไรนะ……!?”
ดูเหมือนว่าเนดเองก็เตรียมอะไรบางอย่างไว้ในกรณีที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเช่นกัน
เขาตะโกนพร้อมกับชี้ไปยังจุดหนึ่งเมื่อพวกยูโกหันไปมอง ก็เบิกตากว้างเมื่อเห็นบุคคลนั้นกำลังเดินเข้ามาใกล้จากทางนั้น
“ไอแซค!? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้!?”
“แองเจิล ลืมเรื่องที่ฉันพูดไปแล้วงั้นเหรอ? ผู้ใช้ดาบมารน่ะแค่ออกแบบให้เคลื่อนไหวตามความคิดของผู้สร้างนั้นก็พอ……ถึงจะยังไม่สมบูรณ์แบบแต่แค่คำสั่งง่ายๆทำให้เชื่อฟังได้อยู่ ฉันออกแบบไว้ในดาบมารที่มอบให้เจ้านี่ไงละ”
คงจะใช้ประโยชน์จากช่องว่างในการเรียกระดมพลแล้วมายังสถานที่แห่งนี้โดยที่ไม่มีใครเฝ้าจับตาดู เนดที่กลับคืนเป็นร่างมนุษย์หัวเราะพร้อมจบไหล่ไอแซค
ขณะหัวเราะเยาะเขาที่มีแววตาไร้แสงประกายราวกับคนนอนละเมอ เมื่อเนดแตะไอแซคเบาๆด้วยค้อนที่อยู่ในมือ ร่างกายของเขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลง
“อุ!? คึก! อะ อ๊ากกก! อ๊ากกกกกกกกกก!?”
“ไอแซค!? เนด ทำอะไรลงไป!?”
“ก็แค่ปรับแต่งนิดหน่อยน่ะ เพื่อทำให้ร่างของเจ้านี่ที่ได้รับผลกระทบจากดาบมารเหมาะสมยิ่งขึ้นไงละ!!”
เสียงตะโกนของเนดที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งพร้อมกับร่างของไอแซคที่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดค่อยๆกลายเป็นสิ่งประหลาดยิ่งขึ้น
ในขณะที่พวกยูโกเฝ้าดูสิ่งนั้นด้วยความตกตะลึง ไอแซคก็ได้กลายร่างเป็นค้างคาวรูปร่างมนุษย์สีน้ำตาลที่มีเขี้ยวแหลมคมและปีกขนาดยักษ์
“เป็นไงล่ะ? คิดว่าน่าจะเป็นร่างที่เหมาะสมกับเจ้านี่คนทรยศเลยใช่ไหมล่ะ? การได้ลงโทษเจ้านี่ที่ทรยศฉันโดยตรง สะใจชะมัดเลยว่ะ!”
“เนด……แก!!”
“เฮ้ยๆ อย่าเพิ่งตื่นตูมสิ จะโมโหน่ะยังเร็วไป……! ดาบมารที่ฉันสร้างขึ้นได้แพร่กระจายไปในเมืองนี้แล้ว คนหลายสิบคนได้ครอบครองดาบมารต้นแบบแล้ว ถึงจะเปลี่ยนเจ้าพวกนั้นทั้งหมดให้กลายเป็นสัตว์เกราะมารไม่ได้……แต่แค่ฉันออกคำสั่งเดียวทุกคนก็จะกลายเป็นหุ่นเชิดที่มีแค่ความบ้าคลั่งเพื่อทำลายทุกสิ่งทุกอย่างนะ?”
“หยุดนะ! ถ้าทำแบบนั้น เหล่าผู้คนจำนวนมากจะได้รับบาดเจ็บนะ!”
เมื่อเนดเผยไพ่ตายออกมา ยูโกก็เริ่มตื่นตระหนกอย่างชัดเจน
หากเหล่าผู้ครอบครองดาบมารในเมืองนี้เริ่มก่อจลาจลพร้อมกันรวดเดียว ความเสียหายนั้นย่อมมหาศาลเป็นแน่
ยูโกพยายามคิดหาทางพูดโน้มน้าวเพื่อหยุดเรื่องนั้นทว่า……เนดกลับหัวเราะเยาะความพยายามของเขาเช่นนั้น ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
“อา โทษที ตอนที่ดัดแปลงไอแซค เผลอออกคำสั่งไปด้วยซะแล้ว!”
“หน่ะ……!?”
เสียงกรีดร้องของผู้คนดังเข้าหูยูโกซึ่งกำลังตกตะตึงตามคำพูดนั้น
ไม่ใช่หนึ่งหรือสองเสียง แต่เป็นเสียงแห่งความสิ้นหวังที่ขับเคลื่อนไปด้วยความหวาดกลัวของผู้คนมากมาย หลังจากที่เนดหัวเราะลั่นก็พูดกับเขาที่กำลังมองไปรอบๆ
“เอ้า จะทำยังไง? แบบนี้หน่วยรักษาความปลอดภัยก็ไม่มีเวลามาตามหาฉันแล้วละ! และ……เท่านี้พวกแกเองก็ไล่ตามฉันไม่ได้แล้ว!!”
“กิ กี้!!”
ไอแซคที่กลายร่างเป็นมนุษย์ค้างคาวได้ใช้เสียงตะโกนของเนดเป็นสัญญาณแล้วบินไปทางทิศใต้ของเมือง
ไอแซคที่อยู่ในสภาพนั้นจะทำอะไรไม่ต้องคิดก็รู้ หากเมืองที่อยู่ในสภาพจลาจลเพราะเหตุการณ์ที่ผู้ครอบครองดาบมารอาละวาด และสัตว์ประหลาดเริ่มโจมตีเข้าใส่ผู้คนละก็คงจะเกิดภาพนรกบนดินที่มีแต่เสียงร้องโหยหวนเป็นแน่
“เลือกสิ ยูโก……! จะทอดทิ้งผู้คนในเมืองเพื่อไล่ตามฉัน? หรือว่าจะปล่อยฉันไปเพื่อช่วยเหลือพวกคนในเมือง? เลือกตามใจชอบได้เลยนะ!”
“ดะ เดี๋ยวสิ! เนด!!”
เนดเมินเฉยการรั้งตัวของแองเจิล มุ่งไปยังทิศตรงข้ามกับไอแซค……หนีไปทางเหนือของเมืองซึ่งมีคนที่จะคอยช่วยเหลือในการหลบหนีอยู่
ยูโกจ้องมองแผ่นหลังของเขาที่หนีไป แล้วมองด้านหลังของไอแซคที่บินออกไปเพื่อโจมตีผู้คน และตะโกนออกมาเพื่อสลัดความลังเลที่เหมือนจะปะทุขึ้นมา
“ไล่ตามไอแซคไปกันเถอะ! ต้องช่วยผู้คนที่ถูกโจมตีและหยุดพวกคนที่ถูกควบคุมให้ได้”
“ตะ แต่ว่า พี่ ถ้าไม่ไล่ตามเนดไปหมอนั่นจะ!!”
“รู้อยู่แล้ว แต่ว่า――!!”
ความคิดเห็นของฟี่ที่ว่าควรไล่ตามเนดไปนั้นเข้าใจดี
หากเขาหนีไปได้ดาบมารจะแพร่กระจายไปทั่วโลก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเมืองนี้จะลุกลามและเกิดขึ้นในพื้นที่อื่นอีก
เพื่อป้องกันเรื่องนั้นเนดต้องถูกจับกุมตัวที่นี่ เรื่องนั้นในหัวเข้าใจดี
ทว่า……ยูโกไม่อาจเมินเฉยต่อเสียงของเหล่าผู้คนที่กำลังร้องไห้แล้วไล่ตามเขาไปได้
“อย่างน้อยต้องหยุดไอแซค หลังจากนั้นต้องไล่ตามเนดไป! ถ้าไม่อย่างนั้นเหล่าผู้คนมากมายจะตกเป็นเหยื่อ!”
การจัดการกับเหล่าผู้ใช้ดาบมารที่อาละวาด โค่นล้มไอแซคที่กลายเป็นสัตว์เกราะมารพร้อมกับปกป้องผู้คนที่กำลังหลบหนี แค่เมลต์และแองเจิลมีคนไม่พอ
ยูโกได้ตัดสินใจว่าควรจัดการไอแซคโดยเร็วเพื่อไล่ตามเนด เมื่อไล่ตามไอแซคไปทางทิศใต้ที่ตรงนั้นก็เห็นภาพเหล่าผู้คนมากมายกำลังถูกเขากับเหล่าผู้ใช้ดาบมารโจมตีอยู่
