ยูโกVSไอแซค!
「จะช่วยทำให้มันจบเร็วๆเลยละ จงเผยสภาพน่าสังเวชต่อหน้าพวกน้องชายซะ!!」
ไอแซคเคลื่อนไหวพร้อมคำประกาศ เข้าประชิดยูโกในพริบตาด้วยความเร็วราวกับสายลม
เหวี่ยงดาบที่ถืออยู่ในมือขวา ปลดปล่อยการโจมตีฟาดฟันอันรุนแรงเข้าไปที่ลำตัวเป็นแนวนอนโดยตรง ยูโกเดาะลิ้นพร้อมกับตกใจต่อการเคลื่อนไหวของเขา
(เร็ว!? ยิ่งกว่าที่คิดอีก!)
ตั้งแต่ที่ไอแซคก้าวเข้ามาจนกระทั่งทำให้ยูโกอยู่ในระยะโจมตี มันเป็นเพียงแค่เสี้ยววิเท่านั้น
ถึงยูโกจะตกใจเพราะไอแซคแสดงความเร็วซึ่งเกินกว่าที่จินตนาการไว้ให้เห็น แต่ก็ก้าวและกระโดดไปข้างหลังแบ็คสเต็ปได้ทันเวลาพอดี พอจะหลบเลี่ยงการโจมตีแรกมาได้
คงจะไม่คาดคิดว่ายูโกจะหลบการโจมตีเมื่อครู่ได้กระมัง แม้ไอแซคจะแสดงสีหน้าประหลาดใจที่ยูโกหลบการโจมตีของตนเองได้ แต่ท่าทีสบายๆตั้งแต่ตอนนั้นก็ยังไม่หายไป
เขาก้าวเข้าไปอีกครั้งไล่ตามยูโกที่กระโดดถอยหลังแล้วปิดระยะห่างให้มากกว่าเดิม ปลดปล่อยการโจมตีฟาดฟัดอย่างต่อเนื่องด้วยดาบคู่
「『ทวินซอร์ด เทมเพสต์』!! จะหลบได้ต่อเนื่องไปจนถึงเมื่อไหร่กันนะ!? เอ้า! เอ้า! เอ้า!!」
「ชิส์……!!」
ไอแซคกวัดแกว่งดาบคู่ด้วยความเร็วที่ยากจะมองตามทัน โหมกระหน่ำการโจมตีฟาดฟันเข้าใส่ยูโกดั่งพายุ
ถึงยูโกพอจะหลบเลี่ยงด้วยการกระโดดถอยไปด้านหลังเหมือนกับก่อนหน้านี้ได้ แต่เวลาว่างในการฟันฝ่าสถานการณ์ที่ต้องป้องกันอยู่ฝ่ายเดียวนั้นเขาในตอนนี้ไม่มีเลย
ในขณะที่พวกฟี่เฝ้ามองการต่อสู้นั้นอย่างเป็นกังวล ไอแซคที่กำลังไล่ต้อนเขาก็พูดกับยูโกขณะมีรอยยิ้มอันบ้าคลั่งบนใบหน้า
「ฮึ ฮิฮิฮิ……! จริงสิ แบบนี้ก็โอกาสดีเลยนี่นา ขอรับเมลต์กับแองไปจากแกด้วยแล้วกัน ถ้าแกไม่สามารถฟื้นตัวใหม่ได้อีกครั้งเพราะอุบัติเหตุอันโชคร้ายระหว่างการประลองทั้งสองคนก็จะกลายเป็นอิสระ ส่วนที่เหลือหลังจากนั้นก็จะเป็นอย่างที่ผมต้องการ ไม่ใช่แค่ตัวเองแต่ยังช่วยมอบของขวัญเป็นสมาชิกฮาเร็มเพิ่มเติมด้วยเนี่ย แคลร์เป็นเด็กผู้หญิงที่ดีจริงๆนะ!!」
「ได้ยินที่พูดมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว เป็นสมาชิกฮาเร็มเนี่ยนะ พูดอะไรตามใจชอบ……! ยัยพวกนั้นไม่ใช่สิ่งของนะ!? เข้าใจรึเปล่า!?」
「คนที่ไม่เข้าใจมันเธอต่างหากล่ะ? พวกคนแบบนั้นน่ะน่ารำคาญชะมัด……! ก็นะ ช่างเถอะ ไม่ว่ายังไงเธอก็เกมโอเวอร์ตรงนี้แล้ว นั่นไงล่ะ! ช่วงเวลานั้นมันมาถึงแล้วนะ!?」
「อึก……!?」
ตึง แรงกระแทกและเสียงทื่อๆดังขึ้นจากข้างหลังยูโก
ยูโกหันไปด้วยความตกใจ เมื่อรู้ตัวว่าตนเองได้ถูกไล่ต้อนมาจนถึงกำแพงของสนามประลอง ก็หายใจสะดุด
เป้าหมายของไอแซคคือสิ่งนี้เองงั้นหรือ ยูโกถูกไล่ต้อนให้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถหลบเลี่ยงหรือถอยไปด้านหลังได้มากกว่านี้แล้ว เมื่อมองไปทางเขา ก็เห็นเขายกเลิกรูปแบบการโจมตีต่อเนื่องที่ทำมาจนถึงตอนนี้ และอยู่ในสภาพไขว้แขนกากบาท
「เอาละ เท่านี้ก็จบแล้ว! 『เอ็กซ์ สแลช』!!」
「โอ้วววว!?」
ไอแซคปลดปล่อยย่างก้าวความเร็วเทพที่ใช้ประโยชน์จากแรงระเบิดในสภาพที่วางดาบซ้อนกัน
เขาเข้าประชิดยูโกในทันทีด้วยระดับความเร็วแสงยิ่งกว่าสายลม แล้วเหวี่ยงดาบคู่เป็นรูปตัวXเข้าใส่เป้าหมายทั้งๆแบบนั้น
เสียงฟาดฟันทื่อๆดังกึกก้องขึ้น พร้อมกับการตอบสนองซึ่งเหมือนฟันอะไรบางอย่างแข็งๆได้ส่งมาที่มือของไอแซค
ทว่าอย่างไรก็ตาม เขาตะหนักได้ว่าสิ่งนั้นไม่ใช่สัมผัสของเกราะที่ยูโกสวมใส่ เมื่อสูดหายใจเล็กน้อยก็หมุนหันไปข้างหลัง แล้วพูดขึ้น
「น่าเสียดาย น่าเสียดาย อีกนิดเดียวก็จะพังไอ้ชุดเกราะโกโรโกโสนั่นได้แล้วน้า……」
「กะ เกือบไปแล้ววว……! ถ้ารับไปตรงๆละก็คงไม่จบแค่เจ็บแน่ ไอ้นั่นน่ะ?」
ชั่วพริบตาที่การโจมตีถูกปลดปล่อย ยูโกได้กระโดดสูงเพื่อกระโดดข้ามไอแซคในทันที เขาบ่นออกมาพร้อมจ้องมองไปยังรอยรูปตัวXที่สลักอยู่บนกำแพงซึ่งเป็นที่ๆตนเองเคยอยู่
แม้จะมีบาเรียเวทมนตร์กับพลังป้องกันของบลาสเตอร์ แต่หากรับการโจมตีที่มีพลังทำลายแบบนั้นเข้าไปคงไม่จบแค่เฉยๆเป็นแน่
พวกฟี่ที่เฝ้ามองการต่อสู้มาจนถึงตอนนี้ เต็มไปด้วยความรู้สึกกังวลใจพร้อมพูดถึงเรื่องไอแซค
「หมอนั่นไม่แข็งแกร่งเกินไปหน่อยเหรอ!? ยูโกกลายเป็นป้องกันอยู่ฝ่ายเดียวแล้วนะ!?」
「การโจมตีต่อเนื่องด้วยความเร็วที่ผิดปกติเองก็ใช่ แต่พลังทำลายในการโจมตีสำหรับตัดสินผลการดวลมันเหลือเชื่อมาก ถ้ารับไปตรงๆได้เอาท์ในทันทีแน่」
「แรกเริ่มเดิมที ไอ้เวรไอแซคจะโค่นคู่ต่อสู้ในการประลองได้ด้วยการโจมตีแรก ถึงจะตกใจที่ยูโกตอบสนองต่อสิ่งนั้นได้ แต่ไอแซคมีพลังกับความเร็วมากขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย……!?」
ถึงยูโกจะกลายเป็นป้องกันอยู่ฝ่ายเดียว ทว่าหากเทียบกับคู่ต่อสู้ในการประลองของไอแซคจนถึงตอนนี้ก็ถือว่าต่อสู้ได้เกินพอ
วิธีต่อสู้ของไอแซคที่เรียกได้ว่าเป็นแอคแทคเกอร์ความเร็วสูงนั้นคือท่าไม้ตายทีเดียวอันแน่นอน เพราะมีเหล่านักเรียนที่ถูกโค่นในขณะเริ่มการประลองโดยไม่รู้ว่าโดนทำอะไรอยู่มากมายเป็นภูเขา
แต่ถึงอย่างนั้น……การต่อสู้นี้มันก็เป็นแบบฝ่ายเดียวจนเกินไป
ยูโกทำได้เพียงแค่อดทนต่อหน้าการโจมตีของไอแซค ฟี่ที่ทนเห็นสภาพนั้นไม่ได้จึงร้องตะโกนพูดกับเขา
「พี่! เกราะม่วงไงล่ะ! ถ้าเป็นสิ่งนั้นน่าจะทนการโจมตีของดาบคู่ได้!」
「ไม่หรอก ไม่ได้ จริงอยู่ที่เกราะม่วงแข็งแต่มันหนักเกินไป แม้จะลดดาเมจได้แต่มันโจมตีโต้กลับไม่ได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นสุดท้ายก็จะทนการโจมตีของไอแซคไม่ไหวและจบเห่อยู่ดี」
「อะไรกัน……!? ถ้างั้น จะทำยังไงดี……!?」
ฟี่ที่สิ้นหวังส่งเสียงคร่ำครวญด้วยความสับสนเพราะมองไม่เห็นวิธีฟันฝ่าสถานการณ์
หากเป็นแบบนี้ต่อไปพี่ชายได้แพ้แน่ เขาทุกข์ใจด้วยความรู้สึกกังวลและไม่สบายใจ ทว่าเสียงของยูโกดังก้องส่งมาถึงหูนั้น
「ไม่ต้องห่วงหรอก ฟี่ ก็เคยบอกไปก่อนหน้านี้แล้วใช่ไหมล่ะ? ว่าถ้านายเชื่อฉันก็จะไม่แพ้เด็ดขาดน่ะ เพราะงั้นวางใจแล้วคอยมองอยู่ตรงนั้นเถอะ」
「แต่ว่า พี่――!!」
「ไม่เป็นไร เพราะยังไงซะก็“รู้จุดอ่อนของหมอนี่”แล้วละนะ หลังจากนี้จะพิสูจน์สิ่งนั้นเองละ」
「……เหะ?」
คำพูดนั้นของยูโก ไม่ใช่แค่ฟี่แต่พวกเมลต์ทุกคนที่กำลังเฝ้าดูการประลองเองก็ต่างตกตะลึง
ถึงการตอบสนองจะล่าช้าเนื่องจากพูดออกมาแบบราบเรียบเกินไปทว่า……เมื่อกี้ยูโกพูดออกมาว่ารู้จุดอ่อนของไอแซคแล้วจริงๆ
ในสถานการณ์ที่ป้องกันอยู่ฝ่ายเดียว เขามองเห็นอะไรกันนะ? หรือว่าแค่พูดเกินจริงเพื่อทำให้ฟี่สบายใจ ไม่ใช่ว่าจริงๆแล้วมองไม่เห็นจุดอ่อนเลยงั้นหรือ?
「เห~? รู้จุดอ่อนของผมแล้วเหรอ? ถ้าเรื่องนั้นเป็นความจริง ไม่ว่ายังไงก็อยากให้ช่วยบอกเพื่อเป็นความรู้หลังจากนี้หน่อยน่ะ」
「โอ้ ได้สิ ก็นะ ก่อนอื่นถ้าให้ยกมาหนึ่งอย่างละก็――」
ยูโกโต้ตอบอย่างไม่สะทกสะท้านต่อการพูดที่ราวกับยั่วยุของไอแซคซึ่งไม่ได้จริงจังกับคำพูดนั้น
เขากังวลเล็กน้อยต่อคำถามของอีกฝ่าย และเมื่อชี้ไปที่ไอแซคทั้งๆแบบนั้นแล้วก็ตอบคำถามอย่างภาคภูมิใจ
「――นายน่ะ มีช่องว่าง0.1วิ!!」
———————————————-
-มีช่องว่าง0.1วิ (〇.一秒の隙がある) อันนี้ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ แต่ที่หาข้อมูลคราวๆน่าจะมาจากคาเมนไรเดอร์แบล็คRX โดยจะเกี่ยวกับไคจินเกดอลริดอล(ゲドルリドル)ซึ่งเป็นไคจินที่แข็งแกร่งมาก แต่จะมีจุดอ่อนคือมีช่องว่างในการออกท่า0.1วิหรือ6เฟรม ใครรู้เพิ่มเติมก็สามารถเสริมได้นะฮะ
