ตอนที่ 370 :ตรวจการตั้งครรภ์ของหลินเจียอิน
โรงพยาบาลท้องถิ่นชิงโจว แผนกสูตินรีเวชศาสตร์
แพทย์ประจำแผนกยังคงเป็นแพทย์หญิงสวมแว่นผู้มีใบหน้าเย็นชาคนเดิม หลังจากตรวจการตั้งครรภ์หลินเจียอินแล้ว เธอก็พูดกับเจียงเสี่ยวไป๋ “ภรรยาของคุณตั้งครรภ์ได้ประมาณ 12 สัปดาห์ แต่หน้าท้องของเธอดูออกชัดมาก ดังนั้นคุณต้องเอาใจใส่ความปลอดภัยของภรรยาให้มากกว่านี้”
จู่ ๆ เจียงเสี่ยวไป๋ก็รู้สึกกังวลและถามว่า “มันจะมีอันตรายอะไรหรือเปล่าครับ ? ”
แพทย์หญิงกลอกตามาที่เขา เธอไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนกังวลใจขนาดนี้มาก่อน
เธอจึงอธิบายไปว่า “หลังจากตั้งครรภ์ได้ 3 เดือน มดลูกจะยื่นเข้าไปในกล้ามเนื้ออุ้งเชิงกรานซึ่งเห็นได้ชัดจากหลายสาเหตุ เช่น มีลูกแฝดหรือทารกในครรภ์หลายตัว หญิงมีครรภ์เป็นโรคอ้วน หรือมีรกฝังอยู่ในโพรงมดลูก หรืออาจเป็นเพราะน้ำคร่ำในมดลูกมีจำนวนมาก ล้วนเป็นสาเหตุได้”
เมื่อเจียงเสี่ยวไป๋ได้ยินสิ่งนี้ เขาสามารถตัดสาเหตุจากความอ้วนของภรรยาออกไปได้เลย แต่สำหรับเรื่องที่ทารกในครรภ์เป็นฝาแฝดหรือฝาแฝดมากกว่าสองคนนั้น เขาค่อนข้างที่จะตั้งตารอคอยให้มันเป็นแบบนี้
เขาถามด้วยความตื่นเต้น “หมอครับ เป็นไปได้ไหมที่ภรรยาของผมจะตั้งครรภ์ลูดแฝดอยู่ ? ”
แพทย์หญิงรู้สึกขบขัน และพูดว่า “มันไม่ง่ายเลยที่จะตั้งครรภ์ลูกแฝด คนส่วนใหญ่ที่สามารถตั้งครรภ์ลูกแฝดได้นั้นต่างก็เป็นเพราะกรรมพันธุ์ หากมีญาติที่มีสายเลือดเดียวกันในครอบครัวของคุณมีลูกฝาแฝด ความน่าจะเป็นที่ภรรยาของคุณตั้งท้องลูกแฝดก็มีความเป็นไปได้”
ทันใดนั้น เจียงเสี่ยวไป๋ก็นึกถึงหลี่ลี่และหลี่เจียขึ้นมา และพูดอย่างเร่งรีบว่า “คุณหมอ น้าสาวของผมซึ่งเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของแม่ผมให้กำเนิดลูกแฝด นั่นหมายความว่าภรรยาของผมอาจจะตั้งท้องลูกแฝดด้วยหรือเปล่า ? ”
แพทย์หญิงมองเขาอย่างหมดความอดทน และพูดว่า “ฉันกำลังพูดถึงสมาชิกในครอบครัว สมาชิกในครอบครัวสายตรงน่ะ เข้าใจไหม ? ”
แน่นอนว่าเจียงเสี่ยวไป๋รู้ดีเกี่ยวกับสมาชิกในครอบครัวสายเลือดโดยตรง
ญาติทางสายเลือดโดยตรงมีเพียงพ่อ แม่ คู่สมรส บุตร ปู่ย่าตายายของสามี และปู่ย่าตายายของมารดา
เจียงเสี่ยวไป๋พลันรู้สึกผิดหวังขึ้นมา
แพทย์หญิงส่ายหัวและพูดปลอบเขา “อย่างไรก็ตาม การที่น้าของคุณให้กำเนิดลูกแฝดได้นั้น หมายความว่าครอบครัวของคุณแม่คุณมีประวัติทางพันธุกรรมเป็นฝาแฝด หากคุณได้รับยีนนี้มา ก็เป็นไปได้ที่ภรรยาของคุณกำลังตั้งท้องลูกแฝด”
“แต่ความน่าจะเป็นน้อยกว่าความน่าจะเป็นที่เกิดจากสายเลือดโดยตรงมาก ! ”
หลังจากฟังคำพูดของแพทย์หญิงแล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ก็อดไม่ได้ที่จะจุดประกายความหวังอีกครั้ง และถามอย่างกระตือรือร้นว่า “คุณหมอ ผมจะสามารถตรวจสอบได้อย่างไรว่าตอนนี้ภรรยาของผมกำลังตั้งท้องลูกแฝดหรือเปล่า ? ”
แพทย์หญิงเหลือบมองเขาแล้วพูดว่า “ตอนนี้โรงพยาบาลใหญ่ในเจียงเฉิงมีอุปกรณ์ทางการแพทย์สมัยใหม่ที่เรียกว่าเครื่องอัลตราซาวด์ ซึ่งสามารถตรวจได้ แต่โรงพยาบาลชิงโจวของเรายังไม่มีอุปกรณ์ดังกล่าว”
โรงพยาบาลใหญ่ของเจียงเฉิงมีเครื่องอัลตราซาวด์ แน่นอนว่าเจียงเสี่ยวไป๋ก็รู้เรื่องนี้
เพียงแต่สภาพถนนไปที่เจียงเฉิงไม่ดี เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพาหลินเจียอินไปที่เจียงเฉิง เพราะถนนที่เป็นหลุมเป็นบ่อมีความเสี่ยงเกินไป
หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เจียงเสี่ยวไป๋ก็พูดว่า “คุณหมอ ผมจะบริจาคเครื่องอัลตราซาวด์ให้กับโรงพยาบาลของคุณได้อย่างไร ? ”
ฮะ ?
แพทย์หญิงคนนั้นอ้าปากกว้างและมองเจียงเสี่ยวไป๋อย่างไม่อยากจะเชื่อ โดยคิดว่าคน ๆ นี้คงบ้าไปแล้วที่บอกว่าเขาจะบริจาคเครื่องอัลตราซาวด์ให้กับโรงพยาบาล
ในฐานะผู้อำนวยการภาควิชาสูตินรีเวช แม้ว่าเธอจะไม่เคยใช้เครื่องอัลตราซาวด์มาก่อน แต่เธอก็รู้ว่าเครื่องอัลตราซาวด์มีราคามากกว่า 20,000 หยวน !
เมื่อเห็นว่าแพทย์หญิงไม่เชื่อ เจียงเสี่ยวไป๋จึงพูดว่า “คุณหมอ สิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องจริง ผมสามารถบริจาคเครื่องอัลตราซาวด์ ให้กับโรงพยาบาลของคุณได้ ! ”
แพทย์หญิงมองไปที่เจียงเสี่ยวไป๋ด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เธอรู้สึกตื้นตันใจ ในฐานะผู้อำนวยการแผนกสูตินรีเวช แน่นอนว่าเธอต้องการเครื่องอัลตราซาวด์ แต่โรงพยาบาลไม่มีเงินทุนมากพอที่จะซื้อ
ตอนนี้มีคนเต็มใจบริจาคให้แล้ว เธอจะไม่ดีใจได้อย่างไร ?
แต่ทันใดนั้น สีหน้าของเธอก็หม่นหมองและพูดว่า “แม้ว่าคุณจะบริจาคเครื่องอัลตราซาวด์ให้กับโรงพยาบาล มันก็ไร้ประโยชน์ ไม่มีแพทย์ในโรงพยาบาลของเราที่สามารถใช้เครื่องอัลตราซาวด์ได้ ! ”
อารมณ์ของเจียงเสี่ยวไป๋ดิ่งลงและรู้สึกผิดหวังอีกครั้ง
เขาจำได้ว่าในปี 1983 ไม่เพียงแต่อุปกรณ์ทางการแพทย์จะล้าหลังเท่านั้น แต่ยังขาดแคลนบุคลากรทางการแพทย์อีกด้วย
ในขณะที่คร่ำครวญถึงความล้าหลังของยุคนี้ เขากล่าวว่า “มันไม่สำคัญว่าจะไม่มีใครรู้วิธีใช้มัน โรงพยาบาลของคุณสามารถส่งคนไปโรงพยาบาลใหญ่ ๆ ในเจียงเฉิงเพื่อรับการฝึกอบรมเพิ่มเติมได้ ! ”
แพทย์หญิงตกตะลึงอีกครั้งและมองที่เจียงเสี่ยวไป๋ ชายคนนี้ดื้อรั้นมากและต้องการให้โรงพยาบาลมีเครื่องอัลตราซาวด์ อย่างเร่งด่วนมากกว่าเธอที่เป็นผู้อำนวยการแผนกสูตินรีเวชเสียอีก
และเป็นเพราะเขาแค่อยากจะตรวจว่าภรรยาของเขาตั้งท้องลูกแฝดหรือไม่ !
“จริง ๆ แล้วมันไม่จำเป็นเลย ! ”
แพทย์หญิงสูดลมหายใจแล้วพูดอย่างจริงใจ
แม้แต่หลินเจียอินก็รู้สึกว่าเจียงเสี่ยวไป๋กำลังทำให้มันดูวุ่นวายมากเกินไป เธอจึงพูดว่า “สามี ไม่จำเป็นหรอก ลูกคลอดออกมาเมื่อไหร่ คุณก็จะรู้เอง ! ”
“จำเป็น มันจำเป็นมาก ! ” เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวอย่างหนักแน่น
การให้กำเนิดลูกแฝดแตกต่างจากการคลอดบุตรคนเดียว ความเสี่ยงในการให้กำเนิดลูกแฝดมีมากกว่า เขาต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของภรรยาและลูกที่จะเกิดมาด้วย
หลังจากนั้น แพทย์หญิงก็พูดออกมาว่า “เครื่องอัลตราซาวด์มีราคาหลายหมื่นหยวน คุณต้องการบริจาคจริง ๆ หรือ ? ”
เจียงเสี่ยวไป๋พูดอย่างไม่ลังเล “ตราบใดที่คุณหมอส่งแพทย์เพื่อรับการฝึกอบรมเพิ่มเติมและเรียนรู้วิธีการใช้เครื่องอัลตราซาวด์ ผมจะบริจาคให้หนึ่งเครื่อง มันก็แค่ไม่กี่หมื่นหยวนไม่ใช่หรือ ? ไม่ต้องกังวล ผมมีเงิน ! ”
หลินเจียอินอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเจียงเสี่ยวไป๋ สามีของเธอบ้าไปแล้ว นั่นเงินเป็นหมื่นหยวนเชียวนะ ?
ในที่สุด แพทย์หญิงก็เปลี่ยนสีหน้าไป รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เย็นชาของเธอ เธอพูดว่า “ฉันชื่อปี้ช่านฟาง คุณชื่ออะไร ? ”
“สวัสดีครับหมอปี้ ผมชื่อเจียงเสี่ยวไป๋ ! ”
เจียงเสี่ยวไป๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“คุณเจียง สวัสดี ! ฉันจะไปคุยกับอธิการบดีหลี่เกี่ยวกับการบริจาคเครื่องอัลตราซาวด์ ถ้า อธิการบดีหลี่เห็นด้วย ก็ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ ! ” ปี้ช่านฟางกล่าว
เจียงเสี่ยวไป๋พยักหน้า
“งั้นคุณเจียงรอสักครู่นะ ฉันจะกลับมาโดยเร็วที่สุด ! ”
ปี้ช่านฟางพูดจบแล้ว เธอก็วิ่งเหยาะ ๆ ไปยังห้องทำงานของอธิการบดีหลี่
“สามีคะ เราไม่บริจาคเครื่องอัลตราซาวด์ดีไหม ? ฉันว่ามันไม่จำเป็นจริง ๆ นะ ! ”
“นั่นเป็นเงินหลายหมื่นหยวนเลยนะ ! ”
หลังจากที่ปี้ช่านฟางออกไปแล้ว หลินเจียหยินก็จับมือของเจียงเสี่ยวไป๋แล้วพูด
เจียงเสี่ยวไป๋โอบไหล่ของหลินเจียอิน แล้วพูดเบา ๆ “เมียจ๋า คุณหมอบอกว่าครรภ์ของคุณใหญ่ หากคุณท้องลูกแฝดจริง ๆ ความเสี่ยงในการคลอดลูกจะสูงมาก เพื่อความปลอดภัยของคุณและลูกของเรา เงินหลายหมื่นหยวนพวกนั้นไม่สำคัญอะไรเลย ! ”
หลินเจียอินรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ
ไม่ว่าอย่างไร ผู้ชายคนนี้จะให้ความสำคัญกับเธอก่อนเสมอ ต่อให้เขาจะเสียเงินหลายหมื่นหยวนก็ตาม
ไม่นานหลังจากนั้น ทั้งสองก็เห็นปี้ช่านฟางเดินมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับชายวัยกลางคนอายุประมาณ 40 ปีที่สวมเสื้อกาวน์สีขาว
“อธิการบดีหลี่ นี่คือคุณเจียงเสี่ยวไป๋ ที่ฉันบอกคุณเมื่อครู่นี้ ! ”
เมื่อทั้งสองเดินมายังเจียงเสี่ยวไป๋และหลินเจียอิน ปี้ช่านฟางก็ชี้ไปที่เจียงเสี่ยวไป๋และแนะนำให้พวกเขารู้จักกัน
“สวัสดีคุณเจียง ฉันชื่อหลี่ไคเซียน ! ”
“ฉันได้ยินชื่อเสียงของคุณเจียงมานานแล้ว แต่เพิ่งมีโอกาสได้พบคุณวันนี้ ช่างเป็นเกียรติจริง ๆ ครับ ! ”
หลี่ไคเซียนจับมือทักทายกับเจียงเสี่ยวไป๋ และพูดอย่างกระตือรือร้น
เจียงเสี่ยวไป๋ตกใจเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดว่าอธิการบดีหลี่จะรู้จักเขาจริง ๆ เขาพูดอย่างถ่อมตัว “สวัสดีครับอธิการบดีหลี่ การได้ยินแค่ชื่อเสียงไม่ดีเท่ากับการได้พบหน้ากันในวันนี้นะครับ ! ”
หลี่ไคเซียนหัวเราะ และพูดว่า “ฉันได้ยินจากผู้อำนวยการปี้ว่ามีคนต้องการบริจาคเครื่องอัลตราซาวด์ให้กับโรงพยาบาลของเรา ตอนแรกฉันไม่เชื่อ แต่เมื่อได้ยินชื่อคุณเจียง ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน”
“ไปดื่มชาที่ห้องทำงานของฉันแล้วคุยกันเถอะ”
