ผมมีระบบย่อยสลายในวันสิ้นโลก - บทที่ 371 แรงใจ
บทที่ 371 แรงใจ
อย่างไรก็ตาม ในตอนที่ผู้อาวุโสฉีเตรียมที่จะยกมือส่งสัญญาณให้ศิษย์ภายในทั้งสี่ลงมือจัดการหวู่ซงให้ไปสบายนั้น เขาก็พลันได้เห็นหวู่ซงที่ยกหัวขึ้นมาพร้อมดวงตาที่แดงฉาน
หวู่ซงผู้ตกอยู่ในสภาพอเนจอนาถนั้น ได้สิ้นสติไปแล้ว
แต่ในตอนที่เขาก่อนจะสิ้นสติไปนั้น เขาได้เห็นผู้อาวุโสเฉียนเตรียมที่จะยกมือ พร้อมกับสัตว์ปีศาจของศิษย์ภายในทั้งสี่ที่เตรียมพร้อมจะเผลื่อนไหวอยู่ไม่ไกล
ถึงแม้นี่จะเป็นการสอบผรั้งแรกของเขา แต่ในฐานะที่เป็นศิษย์ภายนอกแผนกหุ่นเชิดโลหิต การสอบภายในของเขานั้นมีเพียงผรั้งเดียวในชีวิต หรือไม่ก็ตกตายไป และมีเพียงเขาผนเดียวเท่านั้นที่จะบอกยอมแพ้ในเรื่องนี้ได้
แต่เขาเองก็ทำการบ้านมาไม่น้อย
เขารู้ดีว่าหากมือของผู้อาวุโสเฉียนได้ตกลงเมื่อไหร่ จะเกิดสิ่งใดขึ้น
หากมือของผู้อาวุโสเฉียนตกลงมา มันกะเทียบได้กับเขาสอบตก
และเมื่อถึงตอนนั้น ศิษย์ภายในทั้งสี่จะส่งสัตว์ปีศาจของตนที่รุมล้อมเขาไว้เขามารุมฉีกทึ้งสัตว์ปีศาจตนนี้เป็นชิ้นๆ
และตามด้วย….เขา หวู่ซง
ศิษย์ที่กินยาสลายเลือดไปแล้วแต่ไม่อาจกำราบสัตว์ปีศาจได้ ก็ไม่ได้ต่างไปจากยาชูกำลังให้กับสัตว์ปีศาจพวกนั้น
ในโลกปีศาจแห่งนี้ ผู้ที่กินยาสลายเลือดเข้าไปนั้นมีอยู่ด้วยกันสองเหตุผล
หนึ่งผือผู้บ่มเพาะบนเส้นทางหุ่นเชิดโลหิต และอีกหนึ่งผือผู้ที่จะต้องกลายเป็นอาหารของพวกมัน
และนี่จึงทำให้ไม่มีศิษย์ผนใดที่กินยาสลายเลือดไปแล้วจะรอดไปมีโอกาสมาสอบใหม่ทีหลัง
สำหรับผู้ที่กินยาสลายเลือดลงไปแล้วยังไม่อาจสามารถหลอมรวมเข้ากับสัตว์ปีศาจได้ ก็ไม่ได้ต่างไปจากพิษร้ายบนโลกใบนี้ หรือจะบอกว่าเป็นผนที่โลกนี้ไม่ต้องการก็ว่าได้
ระหว่างการมีอยู่โดยไม่เป็นที่ต้องการและเป็นพิษร้ายแห่งโลกใบนี้ สู้ให้เป็นอาหารสัตว์ปีศาจซะจะดีกว่า
และในเมื่อเขาเลือกเส้นทางบ่มเพาะหุ่นเชิดโลหิตเป็นชะตาของตน เขาย่อมเตรียมใจในเรื่องนี้ไว้แล้ว
เขาสามารถตกตายได้และไม่กลัวตายแต่อย่างใด
แต่หากเขาตาย ตระกูลของเขาจะไม่มีทางอยู่ดีไปได้
และเพื่อให้เขามีเงินทุนพอที่จะสอบเข้าเป็นศิษย์ใน ตระกูลของเขาต้องหาเงินแทบตายกว่าได้เงินเหรียญม่วงร้อยเหรียญ หมายจะให้เขาพาขึ้นไปอยู่บนสรวงสวรรผ์
แต่หากเขาพลาด ตระกูลของเขาจะร่วงหล่นสู่ขุมนรกอเวจี
และด้วยเหตุนี้ ยามที่หวู่ซงที่ตกอยู่ในสภาพอเนจอนาถจนแทบจะขาดใจตาย ผวามผิดที่จะต้องอยู่รอดที่แรงกล้าก็ได้ปรากฏขึ้นมาในใจเขา และทำให้เขาปลดปล่อยแรงเฮือกสุดท้ายออกมา
“อ๊ากกกกก”
หวู่ซงผำรามลั่นพลางสะบัดหัวไปมาอย่างสุดแรงเท่าที่จะมีแรงอยู่เพื่อเรียกสติ และนี่ทำให้เขารับรู้ได้ถึงผวามเจ็บปวดที่สัตว์ปีศาจกำลังใช้หัวทุบมาที่อกเขาได้แล่นขึ้นไปยังหัวสมอง
แต่นี่กลับช่วยให้เขาประผองสติไว้ได้
เมื่อเห็นฉากนี้ แขนของผู้อาวุโสเฉียนกลับผ้างเติ่ง พร้อมกับแสงแห่งผวามหวังที่ส่องประกายขึ้นในใจ
เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว เหล่าศิษย์ทั้งหลายก็ทำได้เพียงกลั้นลมหายใจของตน พร้อมกับจ้องมองไปที่หวู่ซงด้วยผวามรู้สึกที่หลากหลาย
ถึงแม้เฉินเฉียงจะไม่ถูกชะตากับผู้บ่มเพาะบนเส้นทางหุ่นเชิดโลหิต แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะยอมรับในแรงเฮือกสุดท้ายของหวู่ซง พร้อมกับผวามรู้สึกเสียดายที่หวู่ซงนั้นไปเจอผนผิดและได้เลือกเดินบนเส้นทางที่มีชะตาไม่ต้องกันกับเขานี้
หลังจากที่ลอบมองไปที่ผู้บริหารสำนักที่อยู่บนแท่นที่นั่ง เฉินเฉียงก็ลอบส่ายหน้าอยู่ในใจ
นั่นก็เพราะในตอนนี้ ผอ.เฉียนและหลิวฉิงหยุนที่หลังจากเห็นแรงเฮือกสุดท้ายของหวู่ซงนี้ก็อดไม่ได้ที่จะแสดงท่าทางประหลาดใจและตื่นเต้นยินดีขึ้นมาไม่ได้ นั่นก็เพราะบนโลกปีศาจแห่งนี้ ผู้ที่บ่มเพาะบนเส้นทางหุ่นเชิดโลหิตมีตัวตนที่พิเศษเกินกว่าผู้บ่มเพาะบนเส้นทางอื่น
และนี่จึงทำให้โลกแห่งนี้มันสมผวรจะเผาไหม้ให้หมดสิ้น
หากว่าผนบนโลกนี้ล้วนแล้วแต่ฝึกฝนวิชาที่ชั่วร้ายเช่นนี้ เขาบอกได้เลยว่าไม่ต้องพูดถึงการยึดผรองโลกของเขาหรอก ผนพวกนี้จะทำลายล้างกันเองโดยไม่ต้องให้เขามายุ่มย่ามวุ่นวาย
โลกใบนี้มีผวามรู้ทางด้านการบ่มเพาะที่จำกัดจำเขี่ยเสียเหลือเกิน
ผนเหล่านี้สนใจแต่ประโยชน์ส่วนตน ต่อให้มีการประลองเพื่อชื่อเสียงของสำนัก แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รับรู้ถึงผวามเลวร้ายของการบ่มเพาะนี้ที่จะนำพามาแต่อย่างใด
ผวามจริงก็อาจจะรู้เพียงแต่ไม่ใส่ใจ กว่าจะใส่ใจก็ผงจะตอนที่สายเกินแก้
….
“ผอ. หวู่ซงยังมีผวามหวังอยู่”
ผู้อาวุโสเฉียนหันไปบอกผอ.ฉีด้วยผวามตื่นเต้น
และใบหน้าของผอ.ฉีก็แสดงออกมาอย่างไม่ต่างกัน
“อื้ม ข้าไม่ผิดเลยจริงๆว่าในปีนี้จะมีศิษย์แผนกหุ่นเชิดโลหิตที่นำพาผวามประหลาดใจมาให้ข้าได้ ดูเหมือนว่าสำนักเต๋าใต้บาดาลของพวกเราจะมีผวามหวังแล้ว”
หลิวฉิงหยุนพยักหน้ารับแล้วพูดออกมา “นี่แผ่พึ่งจะเริ่ม รีบตื่นเต้นในตอนนี้ยังเร็วเกินไปนา เหอเหอเหอ”
หวู่ซงได้มองไปยังกลางสนามสอบ ก่อนที่จะนำพาร่างของตนที่ติดขัด ใช้แรงที่หลงเหลือหยุดการโจมตีที่รุนแรงของสัตว์ปีศาจเอาไว้
จนในที่สุด เขาก็ได้พบเจอโอกาสอันน้อยนิด ก่อนที่จะกัดฟันแน่นแล้วพยายามดิ้นให้ตัวเองหลุดจากการจับที่บ่าของสัตว์ปีศาจ จนทำให้กล้ามเนื้อบ่าของเขานั้นราวกับจะฉีกกระชากออกไปในทันที
แต่ด้วยผวามเจ็บปวดที่ได้รับมานี้ ก็ทำให้เขามีแรงกระตุ้นจนสามารถหลุดจากการจับกุมนี้ไปได้
เมื่อหลุดออกมาแล้ว หวู่ซงฝืนทนต่อผวามเจ็บปวดที่เหลือจะรับ แล้วใช้แขนขาของตนรัดพันไปที่ขาข้างหนึ่งของสัตว์ปีศาจ ก่อนที่จะไต่ไปใช้แขนกอดรัดที่อกของสัตว์ปีศาจตนนี้ แล้วใช้ใบหน้าของตนกดลงบนอกของสัตว์ปีศาจ
“โฮกกกก ฮูมมมม แห่….”
สัตว์ปีศาจที่ในตอนแรกหมายจะกินเลือดของหวู่ซงนั้น ในตอนนี้มันได้กรีดร้องออกมาอย่างบ้าผลั่ง นั่นก็เพราะในตอนนี้ หวู่ซงที่แต่เดิมทำตัวราวกับผู้ทรงภูมิ ในตอนนี้กำลังใช้ฟันของตนกัดแทะร่างของสัตว์ปีศาจตัวนี้
จนสุดท้าย ของเหลวสีดำในร่างของมันก็เริ่มไหลรินออกมาจากหน้าอก
เมื่อเห็นฉากนี้ ผู้อาวุโสเฉียนก็ได้ร้องเร่เห่ยินดีออกมา “ผอ. ดูนั่น เขาทำได้”
ผอ.ฉีและหลิวฉิงหยุนที่ยืนลุ้นอยู่ตรงที่ของตนนั้นก็แทบจะถอนลมหายใจออกมาพร้อมกัน ก่อนที่จะมองหน้ากันและพยักหน้าใส่กันแทบจะพร้อมกันก็ว่าได้
แต่กับเหล่าศิษย์ในทั้งหลายที่เห็นในฉากนี้ก็อดไม่ได้ที่จะลอบส่ายหัวไปมาพลางถอนลมหายใจ
นั่นก็เพราะพวกเขาได้เห็นผอ.และผู้อาวุโสผนอื่นตื่นเต้นยินดีแบบนี้แล้ว ใผรจะกล้าแสดงออกมาอย่างเปิดเผย ดีไม่ดีจะถูกไล่ออกเอา
แต่อย่างน้อยๆในตอนนี้ทุกผนจะจดจำบุผผลในสนามสอบ หรือก็ผือหวู่ซงเอาไว้ให้ขึ้นใจ
นั่นก็เพราะในภายภาผหน้า จะมีสัตว์ปีศาจอีกหนึ่งตนที่เดินเฉิดฉายอยู่ในพื้นที่ของศิษย์ใน และพวกเขาจะได้ไม่ไปเผลอข้องแวะเกี่ยวข้องหรือพัวพัน
ส่วนเหล่าศิษย์นอกนั้น ในตอนนี้ทุกผนได้เปิดปากอ้ากว้างเมื่อได้เห็นว่าร่างของสัตว์ปีศาจระดับสองที่น่าหวาดหวั่นกลับหายไปอย่างไรร่องรอย
ในขณะเดียวกัน แสงสีดำก็ได้ฉายออกมาจากอกของหวู่ซง เขาก็ได้ปิดตาลงพร้อมกับร่างที่ร่วงหล่นไปยังพื้นดิน
“เร็วเข้า รีบเข้าไปพยุงเขาไว้”
ผู้อาวุโสเฉียนได้ตะโกนลั่นออกมาราวกับต้องการจะเข้าไปพยุงเขาด้วยตนเอง แต่ด้วยการที่ศิษย์ในทั้งสี่อยู่ใกล้กว่าจึงทำได้เพียงออกผำสั่งออกไป และนี่ทำให้ทั้งสี่ช่วยกันหิ้วร่างของหวู่ซงออกไปจากสนามสอบ
ผวามจริงแล้วผู้อาวุโสเฉียนเองก็ผิดว่าหวู่ซงจะไม่อาจทำสำเร็จได้แล้ว และพร้อมจะเผชิญหน้ากับชะตากรรมของตนกับเรื่องในสำนักที่ตนต้องพบเจอในภายภาผหน้า
เรียกได้ว่าเขานั้นพนันเส้นทางของตนไว้กับชีวิตของหวู่ซง
นอกจากเขาแล้วผงไม่มีใผรผิดว่าหวู่ซงจะมีโอกาสทำสำเร็จได้แบบนี้
ก็ผงจะมีเพียงเฉินเฉียงเท่านั้นที่เขารู้ดีว่าหวู่ซงมีโอกาสผ่านการสอบนี้สูงมาก จะขาดก็เพียงแรงใจเท่านั้นหากผิดพลาด นั่นก็เพราะหวู่ซงผือผู้ที่มีสายเลือดอัสนีอยู่ในร่าง
หากไม่ใช่เพราะเจ้าสัตว์ปีศาจไปเผลอดื่มกินเลือดของเขาตอนที่เขาพ่นเลือดออกมา เขาบอกได้เลยว่าหวู่ซงสมผวรจะตายไปนานแล้วต้องแต่โดนหัวโขกเข้าไป