—มุมมองของอิจิโจ ไอ—
“คุณหนู นี่คือรายงานที่คุณขอครับ”
ฉันรับเอกสารจากคุโรอิในห้องนั่งเล่น รายงานที่ฉันได้ว่าจ้างสำนักงานนักสืบเอกชนมาให้สืบเกี่ยวกับเรื่องของรุ่นพี่เสร็จเรียบร้อยแล้ว
เมื่อฉันเปิดอ่านไปเพียงไม่กี่หน้า เนื้อหาของมันกลับทำให้รู้สึกคลื่นไส้ มันช่างน่าสะอิดสะเอียนอย่างยิ่ง
ฉันไม่ได้ถามรุ่นพี่ตรงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่พูดยาก และดูเหมือนว่าเขาเองก็ไม่อยากเล่าให้แม่ของเขาฟังด้วย ฉันจึงไม่ต้องการไปคาดคั้นเขาให้เล่าออกมาเพราะกลัวว่าจะทำให้เขาเจ็บปวดมากขึ้นไปอีก
ดังนั้น ฉันจึงขอให้คุโรอิช่วยสืบหาว่าจริงๆ แล้วมีอะไรเกิดขึ้นกับรุ่นพี่บ้าง ตอนแรกคิดว่าเป็นแค่ปัญหาความรักธรรมดาๆ แต่เนื้อหาที่พบมันกลับเต็มไปด้วยความอาฆาตยิ่งกว่านั้น
※
จากรายงาน ระบุว่าอาโอโนะ เออิจิ คบหากับอามาดะ มิยูกิ แต่ดูเหมือนว่ามิยูกิกลับนอกใจเขา เธอไปพบปะลับๆ กับรุ่นพี่ในชมรมฟุตบอลชื่อว่า “คอนโดะ” ซึ่งพ่อของเขาเป็นสมาชิกสภาเมืองและเป็นผู้บริหารบริษัทก่อสร้างท้องถิ่น บางคนในละแวกนั้นเริ่มสังเกตเห็นพฤติกรรมของทั้งคู่และเริ่มสงสัย
เหตุการณ์ในความสัมพันธ์สามเส้านี้ไม่แน่ชัดนัก แต่เมื่อพิจารณาถึงการที่หลังวันเกิดของอาโอโนะ ข่าวลือเกี่ยวกับการที่เขาทำร้ายร่างกายอามาดะก็เริ่มถูกปล่อยออกมาในโซเชียลมีเดีย ซึ่งบ่งชี้ได้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในวันเกิดของเขา เพราะก่อนหน้านี้ไม่เคยมีข่าวลือเช่นนี้มาก่อน
บัญชีโซเชียลที่ใช้เผยแพร่ข่าวลือส่วนใหญ่เป็นบัญชีปลอม แต่บางบัญชีก็ใช้เป็นประจำ จึงคาดว่าน่าจะเป็นสมาชิกชมรมฟุตบอลของโรงเรียน
ข่าวลือเหล่านี้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในวันถัดมาหลังจากวันเกิดของอาโอโนะ บ่งชี้ว่าอาจเป็นการร่วมมือกันของกลุ่มหนึ่งเพื่อจงใจทำลายชื่อเสียงของเขา
※
นักสืบเพียงแค่เรียงข้อเท็จจริงออกมาให้เห็น แต่จากเนื้อหาที่เขียนมันกลับชี้ไปสู่ข้อสรุปที่น่ารังเกียจอย่างหนึ่ง
จากนิสัยของรุ่นพี่ที่ฉันรู้จัก โอกาสที่เขาจะใช้ความรุนแรงกับอามาดะนั้นแทบเป็นไปไม่ได้ และการเคลื่อนไหวของชมรมฟุตบอลก็ดูไม่ธรรมชาติเลย
คิดว่าผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้คงเป็นคอนโดะ รุ่นพี่ในชมรมฟุตบอลผู้มีนิสัยหยาบช้าที่เคยเข้ามาจีบฉันในเทอมที่แล้วอย่างชัดเจน
คอนโดะกับอามาดะคงนอกใจกันในวันเกิดของอาโอโนะ แล้วเมื่อเรื่องถูกจับได้ พวกเขาก็ปล่อยข่าวลือว่าอาโอโนะใช้ความรุนแรงเพื่อปกป้องตัวเองและทำให้เขาถูกโดดเดี่ยว
หากสิ่งที่ฉันคิดเป็นความจริง มันช่างโหดร้ายและเลวทรามอย่างที่สุด
ทั้งที่พวกเขาคบกันตั้งแต่ฤดูหนาวปีที่แล้ว การจะทำลายรุ่นพี่ในวันเกิดครั้งแรกที่สำคัญที่สุดของเขา แล้วยังโยนความผิดให้เขาเพื่อให้เขาต้องเผชิญความเสื่อมเสีย ช่างไร้ความเมตตาจริงๆ
“มันช่างโหดร้ายเกินไปแล้ว”
ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมวันนั้นเขาถึงไปที่ดาดฟ้า ความโกรธในใจเริ่มปะทุขึ้นเรื่อยๆ ที่ใครบางคนทำให้ชายผู้ใจดีคนนี้ต้องรู้สึกสิ้นหวังถึงขนาดนี้
“การเหยียบย่ำความรู้สึกบริสุทธิ์ของคนอื่น ไม่มีทางให้อภัยได้”
แม้ว่าอาจจะไม่ใช่เรื่องของฉันโดยตรง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ใครจะสมควรได้รับอิสระเสรีในการทำร้ายคนอื่นแบบนี้
คนใจดีอย่างเขาไม่ควรได้รับความเจ็บปวดเช่นนี้ ฉันไม่อาจให้อภัยได้
การที่พวกเขากล้าที่จะทำให้คนๆ หนึ่งรู้สึกสิ้นหวังถึงขั้นคิดฆ่าตัวตาย เพียงเพื่อปกป้องตนเองจากการกระทำผิดของตัวเอง มันน่ารังเกียจอย่างที่สุด
รายงานชิ้นนี้ทำให้ฉันรู้สึกปั่นป่วนและคลื่นไส้ แต่ในเวลาเดียวกัน ฉันก็เริ่มรู้สึกหลงรักเขามากขึ้นเรื่อยๆ
“คุณเป็นคนใจดีเสมอเลยค่ะ รุ่นพี่เออิจิ”
ฉันต้องการอากาศบริสุทธิ์สักหน่อย
ฉันห้ามคุโรอิไม่ให้ตามมา และออกจากบ้านไปที่สวนสาธารณะใกล้ๆ ฉันรู้ว่าแม้จะบอกอย่างไร ก็ต้องมีคนคอยตามมาเพื่อคุ้มกันอยู่ดี
ฉันเดินสูดอากาศท่ามกลางต้นไม้สีเขียว เพื่อช่วยให้จิตใจสงบลง
“แม้สิ่งที่รุ่นพี่สูญเสียไปจะมากมายเหลือเกิน แต่ถ้าฉันช่วยเติมเต็มบางส่วนได้ก็จะดี”
หากเป็นไปได้ ฉันอยากจะเติมเต็มทุกสิ่งที่เขาเสียไป แต่ความคิดเช่นนั้นอาจจะเป็นการหวังสูงเกินไป
อย่างไรก็ตาม เรื่องของอามาดะกับคอนโด ฉันจะไม่มีวันยอมปล่อยผ่านไป
ระหว่างที่ฉันเดินอยู่ในสวน พลันมีเหตุการณ์ที่ไม่น่าเชื่อเกิดขึ้น
หญิงสาวหน้าซีดขาวปรากฏตัวเดินโซเซมาทางฉัน เป็นใบหน้าที่คุ้นเคย แม้ว่าจะไม่เคยคุยกันโดยตรง แต่เธอเป็นรุ่นพี่คนสวยที่มีชื่อเสียง และเป็นคนที่ถูกกล่าวถึงในรายงานเมื่อครู่นี้ด้วย
“อิจิโจ ไอ ใช่ไหม?”
ดูเหมือนเธอเองก็สังเกตเห็นฉัน ใบหน้าของเธอซีดเซียวราวกับซอมบี้
“อามาดะ มิยูกิ…”
นี่เป็นครั้งแรกที่เราสองคนได้เผชิญหน้ากัน
