—มุมมองของอุกากิ—
ฉันนั่งกินข้าวกับลูกสาวในความเงียบ มีบทสนทนาเพียงเล็กน้อยที่เรียกได้ว่าเป็นการพูดคุย
แต่แค่นี้ก็ดีมากพอแล้ว การที่ได้เจอลูกสาวทำให้ฉันมีความมุ่งมั่นที่จะเดินเข้าสู่เส้นทางอันตรายที่กำลังจะมาถึง ฉันเลือกสั่งคาคิฟุราย หรือหอยนางรมทอดที่เป็นเมนูโปรดของภรรยามาโดยไม่รู้ตัว มันอาจเป็นสัญลักษณ์ของความอ่อนแอในจิตใจของฉันเอง
ฉันอยากย้อนกลับไปช่วงเวลาที่มีความสุขเหล่านั้น ช่วงเวลาที่ครอบครัวเราทั้งสามคนยิ้มแย้มและมีเพื่อนสนิทที่คอยเข้าใจและสนับสนุนอย่างเต็มที่
แต่ตอนนี้ มันสายเกินไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างสูญเสียไปหมดแล้ว
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ มีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันจะทำได้—แก้แค้น
แม้กระนั้น ฉันไม่ได้ตั้งใจจะลงมือทำอะไรในวันนี้ เพื่อนสนิทของฉันที่เสียชีวิตไป ได้ฝากฝังลูกหลานไว้ แต่ลูกชายของ ส.ส.คอนโดะ กลับเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์การกลั่นแกล้งอย่างรุนแรงในโรงเรียน ฉันจึงต้องเร่งดำเนินการแผนที่เตรียมไว้อย่างเร่งด่วน
แม้ว่ามันจะนำไปสู่สงครามกับกลุ่มของนายกรัฐมนตรี ฉันก็ต้องทำให้คนโดและพวกของเขาพังพินาศลงอย่างสิ้นเชิง
คำสั่งจากนายกรัฐมนตรีคือ “จะเกิดอะไรขึ้นกับคอนโดะก็ช่าง ขอแค่ยุติคดีนี้โดยเร็ว” แต่ปัญหานี้กลับลุกลามใหญ่โตเกินกว่าที่ใครจะควบคุมได้ และมันเขย่าฐานรากของรัฐบาลอย่างรุนแรง หากปล่อยให้คอนโดะลอยนวลไปแบบนี้ อาโอโนะซึ่งเป็นครอบครัวของเพื่อนสนิทฉันก็อาจจะถูกกลับมาแก้แค้นได้อีกในอนาคต ดังนั้น ฉันจึงต้องจัดการให้เด็ดขาด แม้ว่ามันจะสวนทางกับความต้องการของนายกรัฐมนตรีก็ตาม
ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามคงเริ่มสังเกตเห็นแล้วว่า “มีใครบางคนกำลังหักหลังอยู่” และผู้ต้องสงสัยคนสำคัญก็คือฉัน เพราะฉันได้ปล่อยข่าวให้กับสื่อมวลชนอย่างลับ ๆ เพื่อให้เรื่องนี้ยืดเยื้อ
แม้ตอนนี้ความขัดแย้งยังคงอยู่ในระดับที่ไม่เปิดเผย แต่ในไม่ช้าความขัดแย้งนี้จะปรากฏชัดเจน ฉันถอยกลับไม่ได้อีกแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจได้คือพวกเขาจะไม่ทำร้ายไอ ลูกสาวของฉัน เพราะในหมู่การเมืองที่นางาตาโจ ข่าวลือว่าฉันและลูกสาวไม่ลงรอยกัน ฝ่ายตรงข้ามคงมองว่าเธอไม่มีประโยชน์ที่จะใช้เป็นเครื่องมือ
(TLN: นางาตาโจ เป็นย่านหนึ่งในเขตชิโยดะ โตเกียว)
ในอีกมุมหนึ่ง อาโอโนะคิทเช่นก็เคยเป็นจุดอ่อนของฉัน แต่การที่ครอบครัวอาโอโนะตกเป็นเป้าสนใจของสื่ออย่างต่อเนื่องในตอนนี้ทำให้ผู้มีอำนาจไม่สามารถลงมือทำอะไรได้ง่าย ๆ
คนสำคัญของฉันปลอดภัยแล้ว สภาพแวดล้อมสำหรับการตัดสินใจครั้งสุดท้ายได้ถูกเตรียมพร้อมอย่างสมบูรณ์
มื้ออาหารนี้จึงเป็นการยืนยันความตั้งใจของฉันและการเตรียมพร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้า
จากนี้ไป ฉันจะเริ่มบทแก้แค้น แม้จะต้องสละทุกสิ่ง ฉันก็จะไม่ให้อภัย
——————————
—มุมมองของอิจิโจ ไอ—
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ฉันมองส่งพ่อเดินจากไป
ฉันอยากจะอธิบายเรื่องของรุ่นพี่เออิจิให้พ่อฟัง แต่ทำไม่ได้ สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป
ทั้งที่พ่อควรรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว แต่เขากลับเลือกที่จะไม่พูดถึงมันเลย หรือว่านี่หมายถึงเขายอมรับสิ่งที่ฉันทำ? หรือเขาเพียงแค่ปล่อยฉันลอยไปตามน้ำ?
“คุณหนู จะไปที่ไหนต่อดีครับ?”
คุโรอิถามฉัน หลังจากฉันมองดูแผ่นหลังของพ่อที่เดินจากไป ฉันจึงตอบไปว่า “ฉันอยากไปที่…อาโอโนะคิทเช่น”
เพราะฉันอยากเจอรุ่นพี่ของฉัน…
TLN: อีก 5 ตอนจะหวานล้วน เพราะงั้น เตรียมตัวครับ????
