“ขอบคุณมากค่ะ เป็นมื้อเที่ยงอร่อยมากเลยค่ะ”
หลังจากกินอาหารเสร็จ แม่ก็เอาชามาเสิร์ฟให้ เป็นชาโรเซ่&สตรอว์เบอร์รี กลิ่นหอมละมุนของไวน์โรเซ่ผสมกับสตรอว์เบอร์รีแห้งทำให้รู้สึกสดชื่น เป็นชาที่แม่ชอบมาก และมักจะเสิร์ฟให้แขกคนสำคัญ
“ชานี้หอมมากเลยค่ะ ทานแบบไม่เติมน้ำตาลก็อร่อย แต่ถ้าเติมนิดหน่อยก็ยิ่งรู้สึกมีความสุข”
แม่ของผมชอบสไตล์อังกฤษมาก รวมถึงวิสกี้และจินด้วย(TLN: ชื่อของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์) ในวันที่อากาศหนาว แม่จะเติมบรั่นดีหรือไวน์ลงไปในชาเล็กน้อย ทำให้รู้สึกอบอุ่นและมีความสุข แม้ว่าแม่จะไม่ให้ผมลองดื่ม แต่เพียงแค่ได้กลิ่นก็ทำให้รู้สึกสบายใจแล้ว
“อร่อยจังค่ะ กลิ่นหอมจริง ๆ แล้วก็หวานกำลังดีเลย”
“ใช่ไหมจ๊ะ แล้วหนูไอชอบชาประเภทไหนเหรอ แม่ชอบดื่มแบบใส ๆ อย่างดาร์จีลิงนะ”
“หนูก็ชอบดาร์จีลิงเหมือนกันค่ะ ช่วงนี้หนูติดใจชาญี่ปุ่นด้วยนะคะ”
“โอ้ ดีจริงเลย ฉันอยากไปเที่ยวร้านชากับหนูจัง ที่นั่นจะมีคาเฟ่อยู่ข้าง ๆ และลองชิมชาที่อยากชิม พร้อมกับสโคน(TLN: Scone = ขนมชนิดนึง)และคุกกี้ได้ด้วยนะ”
“ที่นั่นดูน่าสนใจมากเลยค่ะ อยากไปมากเลยค่ะ”
ไอจังดูจะเข้ากับแม่ของผมได้ดีจนผมอดยิ้มไม่ได้
——————————
“งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ”
หลังจากดื่มชาเสร็จ ไอจังก็เตรียมจะกลับ แต่เธอบอกว่าไม่ต้องไปส่ง เพราะยิ่งอยู่ด้วยกันก็ยิ่งรู้สึกเหงา(TLN: ประมาณว่า ยิ่งอยู่ด้วยกันนานเท่าใหร่ ตอนจากกันจะยิ่งเหงา????)
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันได้รู้จักรุ่นพี่แล้ว เพราะฉะนั้นฉันจะมาที่นี่อีก” เธอยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เล็กน้อย พร้อมกับทิ้งความจริงใจไว้ในคำพูดของเธอ
“แน่นอนสิ พวกเราเป็นเพื่อนกันแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ ฉันดีใจจังเลยค่ะ” ไอจังกล่าวขอบคุณแม่กับพี่ชายอย่างสุภาพ ก่อนจะเดินออกจากร้านไป
—มุมมองของอิจิโจ ไอ—
ฉันเดินออกมาจากร้าน “อาโอโนะคิทเช่น” มันอาจจะเป็นเวลาสองชั่วโมงที่มีความสุขที่สุดในชีวิตของฉันก็ได้ ฉันเดินตรงไปยังรถที่มารับโดยมีใบหน้าของเพื่อนคนแรกของฉันที่ยังคงอยู่ในใจ
‘กลับมาแล้วเหรอครับ คุณหนู’ คนขับรถของฉัน ชื่อคุณคุโรอิ มองฉันด้วยสายตาเป็นห่วง
“ขอบคุณนะ” เวลาของนกในกรงก็กลับมาอีกครั้ง
—มุมมองของมิยูกิ—
ฉันมาที่ร้าน “อาโอโนะคิทเช่น” เพื่อขอโทษเออิจิ ฉันรู้สึกกลัวที่จะเข้าไป ในตอนที่ฉันลังเลอยู่ ก็รู้สึกได้ว่ามีใครสักคนกำลังออกมาจากข้างใน
ฉันรีบหลบไปข้าง ๆ ด้วยความตกใจ และพบว่าคนที่ออกมาใส่ชุดนักเรียนเดียวกัน คนที่ออกมาคืออิจิโจ ไอ
ทำไมไอดอลของโรงเรียนถึงมาอยู่ที่นี่? เธอเป็นที่รู้จักในฐานะนักเรียนที่มีผลการเรียนดีเยี่ยม เข้าสอบได้คะแนนสูงสุดในประวัติศาสตร์ของโรงเรียน และเล่นกีฬาเก่งสุดยอด
ทั้งที่เธอเคยปฏิเสธการสารภาพรักจากทุกคน แต่ตอนนี้ใบหน้าของเธอดูเหมือนคนที่ตกหลุมรักใครสักคนไปแล้ว
หัวใจฉันเจ็บแปลบ
“ทำไมถึงต้องเป็นอิจิโจ ไอด้วย” ฉันตระหนักได้ทันทีว่าฉันไม่มีทางสู้เธอได้ ฉันไม่อาจทนมองเออิจิถูกแย่งไปได้ ฉันตั้งใจจะเข้าไปในร้านเพื่อเจอเออิจิ แต่ทันใดนั้น ประตูร้านก็เปิดออกอีกครั้ง
“อ้าว มิยูกิจัง แอบอยู่ตรงนี้ทำไมเหรอ?”
แม่ของเออิจิยิ้มพร้อมเอ่ยทักทายตามปกติ
TLN: ตอนต่อไปจะเป็นมุมมองของมิยูกิล้วนๆนะครับ หลายคนคงอยากอ่าน
