ตอนที่ 62 รอชมอย่างตั้งใจและเพื่อนสมัยเด็ก
รู้สึกดีซู๊ดยอดเลยยยยยยยยยยยยย！
ช่วงเวลาซุปเปอร์สาวสวยลึกลับรู้สึกดีซู๊ดยอดเลยยยยยยยยยยยยย！
『รู้สึกดีซู๊ดยอดเลยยยยยยยยยยยยย！』
ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง、ในครั้งนี้การแสดงก็สมบูรณ์แบบไปเลยไม่ใช่รึไง
อย่างที่คาดไว้เป็นดังสหายรัก เป็นดังโซลเมท(เนื้อคู่) เพื่อนที่ดีที่สุดไม่เหมือนใคร
『ฮ่าฮ่าฮ่า คราวนี้ฉันไม่ได้สนใจเกี่ยวกับลมเป็นพิเศษเน๊、นี่อุตส่าห์เป็นชุดใหม่ทั้งที ดังนั้นฉันจึงต้องเน้นย้ำตัวตนอีกสักหน่อย』
การที่มีไม้เท้าคุงที่เข้าใจกันม๊ากมากอยู่เคียงข้างกัน、น่าดีใจที่สุดเลย
เครื่องแต่งกายก็ดีเหมือนกัน、มีรสนิยมที่ดีเน๊
『มาเพิ่มสีดำให้มากขึ้นกันเถอะ ตอนนี้、สาวสวยลึกลับมุ่งสู่หนทางสีชุดแห่งความโกลาหล』
เข้าใจดีเลยเน๊
ถูกต้องเลย ตอนนี้สีดำดีที่สุด
แล้วก็、สุดท้ายของสุดท้าย
เมื่อพลังของนางเอกของฉันในฐานะสาวสวยลึกลับสะสม ฉันจะเตรียมชุดสีขาวบริสุทธิ์อีกตัวเป็นเครื่องแต่งกายใหม่สำหรับสาวสวยที่สุดแข็งแกร่งและสมบูรณ์แบบที่สุด
『ความรู้สึกนี่พูดได้เพียงตื่นเต้น……！ ยอดเยี่ยมเลย、คู่หู！ โดยเฉพาะการการโจมตีครั้งสุดท้ายด้วยดาบสั้นนั้นของเธอ หลายช็อตทำได้ดีมาก、และเป็นผลงานการแสดงอันยอดเยี่ยมที่ฉันไม่เคยนึกถึงมาก่อน』
เอะเฮะๆๆ、เริ่มอายแล้วเน๊
แม้จะเป็นการปะทะกับโรคุฮาระซังเหมือนทั่วไป แต่ด้วยหลาย ๆ อย่างก็ต้องใช้ความกล้าอย่างมากในการยืนหยัด、อีกทั้งที่สำคัญที่สุดเลยคือ ยาพิษที่ทำให้เป็นอัมพาตเน๊ะ
นอกจากนี้、การที่สาวสวยลึกลับจะโจมตีใครด้วยการโจมตีพิเศษซึ่งหน้า、ก็เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยเกิดขึ้น ดังนั้นจึงยากที่ลงมือ
『ช่างน่ายินดีที่มีเธอเป็นผู้ทำสัณณาล๊า』
ทางนี้ก็ด้วยล๊า！
「『อิเย๊ー！』」
พวกเราไฮไฟว์กันในใจ
ซ้าซ้า、จากนี้ก็ไปก็ได้เวลาไปช่วยรุ่นพี่มิโรคุ และทำให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งอย่างรวดเร็วกันเถอะเน๊
『ถ้าเช่นนั้นมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่ฉันรู้สึกได้ถึงสัณณานของน้องสาวฉันกันไหม ฉันรู้สึกถึงการคงอยู่ของชิเอลมาระยะหนึ่งแล้ว』
ชิเอลสิเน๊……ฉัน、ฉันไม่รู้จักเด็กคนนั้นเลยน๊า
ในงานต้นฉบับ มีการเปิดเผยดีมอนเกียร์、ลูทรา、เอย์น่า、ชิยาคุ、โซลฟี่ เพียงแค่สี่ชิ้นเท่านั้น
เนื่องจากอีกสองคนหายไป คณะกรรมการจึงได้วางแผนที่จะใช้ทั้งสี่คนนี้เพื่อต่อสู้กับภัยพิบัติ
และด้วยเหตุผลบางอย่าง โทรัคคุงก็สามารถเปลี่ยนลูทราให้กลายเป็นซุปเปอร์ลูทราได้ และได้รับชัยชนะอย่างน่าทึ่ง
พูดอีกอย่างก็คือ、นี่คือดีมอนเกียร์อีกชิ้นซึ่งเป็นช่องว่างในงานต้นฉบับ และเป็นอาณาเขตที่ฉันไม่รู้จัก
มะ、ตอนนี้ให้พูดไปแล้ว ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุงนี่ก็เป็นสิ่งที่ฉันไม่รู้จักเช่นกันเน๊、วะฮ่าๆๆๆ！
『ดูเหมือนว่าจะอยู่บนชั้นบนสุดของอาคาร มาเทเลพอร์ตกันเถอะ』
อะ、ก่อนหน้านั้นต้องเปลี่ยนชุดคืนก่อนเน๊ะ
『มุ、ไม่เห็นเป็นไรเลย？』
นี่ถือเป็นรูปแบบสุดแกร่งที่ใช้กับโรคุฮาระซังเพียงชั่วคราวเท่านั้น
ความจริงที่ว่าฉันแสดงให้คู่ต่อสู้ S แร๊งค์เห็นเพียงครั้งเดียวเท่านั้น นั่นคือสิ่งที่สำคัญ
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม、ไม่ควรลดคุณค่าลงอย่างรวดเร็ว
『หากเธอกล่าวเช่นนั้นก็ย่อมได้ เช่นนั้น、กลับไปชุดปกติกันเถอะ』
ชุดของฉันเปลี่ยนกลับไปเป็นชุดโกธิคโลลิต้าตามปกติ
ฟุมุ、นี่แหละเหมาะ
『จ๊า、อีกรอบไปกันเลยไหม』
ฉันเคลื่อนผ่านวงเวทย์สีฟ้าม่วง และเคลื่อนย้ายมายังตำแหน่งที่มองเห็นชั้นบนสุดของอาคาร
ขณะที่ฉันมองลงไปที่เมืองอย่างสงบ ฉันก็ตระหนักได้ว่าการต่อสู้ระหว่างฉันกับโรคุฮาระซังนั้นดุเดือดขนาดไหน
หรือต้องบอกว่า、ส่วนใหญ่เป็นโรคุฮาระซังที่ทำลายไปจริงไหมเน๊ะ？
คน ๆ นั้น、ปลดปล่อยเอย์น่าจังโดยไม่ลังเลเลย、แต่จะไม่โดนคณะกรรมการดุสินะ？ ไม่เป็นไรเหรอ？
『เป็นการโจมตีที่ยอดเยี่ยม ฉันเองในฐานะพี่สาวก็ภูมิใจเลยล่ะ』
เป็นการโจมตีแบบบรรจบพิเศษที่ดูดกลืนมาจากอารมณ์เน๊
ฉันรู้ว่าหากขอบเขตที่ตั้งใจขยายออกไปสิ่งต่าง ๆ จะยิ่งแย่ลงไปอีก
ม๊า、เขตปกครองตนเองของโรงเรียนสร้างจากดันเจี้ยนคอร์、ดังนั้นหากคอร์ยังอยู่ ก็ซ่อมได้ง่ายดายมั้ง
แทนที่จะสนเรื่องนั้น、คำถามคือจะทำอย่างไรจากนี่
『จะไม่ไปช่วยอาโอะโฮชิ มิโรคุอย่างงั้นเหรอ？』
ก็ทำนองนั้นล่ะ、แต่ปัญหาคือสาวสวยลึกลับควรจะทำยังไงดีเน๊
มันจะไม่มีหมายหากโซลเซียลาเข้าไปแทรกแซง、ฉันจะกลายเป็นการยัดเยียดขายสาวสวยไปเอานะสิ
สาวสวยลึกลับไม่ควรก้าวก่ายน๊า
『เข้าใจแล้ว……มุ、มีบางอย่างกำลังมาน๊า』
เอ๊ะ？
ฉันมองไปที่อาคารตามคำพูดของไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาว
อะไร、ดูเหมือนบางส่วนจะกลายเป็นสีแดง……อันตรายยยยยย！
ผนังของอาคารละลาย และมีลำแสงเส้นหนามากพุ่งมาหาฉัน
ฉันรีบหลบหลีก、สำหรับตอนนี้ฉันลอยอยู่กลางอากาศอย่างคูล
……ดูเหมือนจะไม่ได้เล็งมาที่ฉันสินะ
『การโจมตีนี้เป็นของชิเอลล่ะมั้ง ฟุมุ……การโจมตีนี้ค่อนข้างจะสะเปะสะปะไปซะหน่อยสำหรับเด็กหัวดื้อคนนั้น ถ้าไง、เราไปดูข้างในกันดีกว่า』
ฉันมองจากระยะไกลอย่างเงียบ ๆ ผ่านรูที่เกิดจากการโจมตี
ดูเหมือนว่าด้านในเป็นสถานที่ทดลองซึ่งมีผนังและพื้นสีขาวบริสุทธิ์
และตรงกลางห้องทดลองก็มีสุนัขตัวหนึ่งที่ดูเหมือนสัตว์ประหลาดตัวใหญ่
อ้าー、เจ้านั้นสินะที่ยิงมาทางฉัน
หืม？คนที่อยู่ข้างหลังสุนัขนั่น รุ่นมิโรคุไม่ใช่เหรอ？
อะ、รุ่นพี่มิซุฮิกับโทอาจังก็อยู่ด้วย
มาถึงกันได้สินะ โล่งอกไปทีเน๊
ว่าไปแล้ว、กำลังคุยอะไรตัวต่อตัว？
『ไม่ได้ยินเลยเน๊ สำหรับตอนนี้、อยากจะช่วยสามคนนั้นด้วยการจัดการสุนัขตัวนั้นไหม？』
นั่นคือสิ่งที่ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวแนะนำ
ยังไงก็ตาม、ฉันปฏิเสธความคิดนั้น
ก็เข้าใจอยู่……แต่ยังเร็วเกินไปที่เราจะลงมือน่ะ、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง
『โห、หมายความว่ายังไงน๊ษ เธอ、หากเป็นสาวสวยจะรีบช่วยไม่ใช่รึ』
อ้าใช่เลย
สาวสวยทุกคนมีสิทธิและหน้าที่ที่จะมีความสุข
ทว่า、องค์ประกอบนี้……จะไม่งดงามยิ่งกว่ารึ หากรุ่นพี่มิซุฮิกับโทอาจังเป็นคนช่วยรุ่นพี่มิโรคุได้เอง？
『เอ๊ะ？』
ฟังนะ、ไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง
สาวสวยก็ย่อมมีบทบาทของตนเอง
รุ่นพี่มิซุฮิกับโทอาจัง、และรุ่นพี่มิโรคุเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน
มีพื้นที่ระหว่างพวกเธอที่ฉันไม่อาจก้าวเข้าไปได้
เช่นนั้น、ใครคือคนที่สวยที่สุดที่มาช่วยรุ่นพี่มิโรคุที่นี่
โซลเซียลาเป็นคนช่วย？
NOเน๊ นั่นไม่งดงามเลย
หากโซลเซียลากับรุ่นพี่มิโรคุมีความสัมพันธ์ยูริที่แจ๊ะ(เสียงใช้นิ้วเล่นดนตรีไทย18+) ก็คงเป็นความคิดที่ดีที่จะช่วยพวกเธอ
แต่ความจริงแตกต่างออกไป ความสัมพันธ์ระหว่างโซลเซียลากับรุ่นพี่มิโรคุยังอ่อนแอ
『สร้างคำสกปรก……』
ต่อไป、หากแผนคือให้ฉันช่วยในฐานะนาตากิ เคย์
นี่ก็ＮＯ
หรือต้องบอกว่า、มีความผิด
ถ้าผู้ชายก้าวเข้ามาช่วยรุ่นพี่มิโรคุ、ก็จะกลายเป็นฮาเร็มแค่นั้นไปนะสิ
ห๊ะ？ ฉันไม่ต้องการความหมายแบบนั้น นั่นเป็นเรื่องแย่ที่สุด ฉันอยากสร้างสวนยูริ！
หากเป็นเช่นนั้น โลกจะก้าวหน้าไปอย่างสวยงามเพียงใด
ใช่แล้ว、รุ่นพี่มิซุฮิกับโทอาจังเป็นคนช่วยรุ่นพี่มิโรคุ
นี่แหละＧｏｏｄ เป็นเส้นทางที่สวยงามของโลก และนี่คือจุดเด่นของเรื่องราวในคืนนี้
การที่พี่สาวผู้เรียบร้อยได้รับการช่วยเหลือจากเพื่อนสมัยเด็กนักรบที่เงอะงะเล็กน้อย กับเพื่อนสมัยเด็กแสนขี้อายที่ปกติมักต้องคอยช่วยเหลือจะดีกว่าหรือไม่？
รุ่นพี่มิโรคุที่มักจะเป็นคนที่คอยช่วยเหลือ เป็นคนเข้มแข็ง แต่การได้รับความช่วยเหลือจากทั้งสองคนแบบนี้……ไม่คิดว่าดีเหรอ？
『ขอโทษที、ฉันยังเรียนไม่จบหลักสูตร นอกจากนี้、เธอยังพูดเร็วกว่าปกติซึ่งน่ากลัว』
งั้นเหรอ
จ๊า、ครั้งหน้ามาเรียนด้วยกันเน๊
เทศกาลวัฒนธรรมฮิโนะซึจิกำลังจะมาถึง ไปซื้อหนังสือยูริที่นั่นกันเถอะ
ถ้าเป็นไปตามเนื้อเรื่องต้นฉบับ、เรียกได้ว่าเป็นคอมิเกะที่ดีต่อสุขภาพจริง ๆ
『สาวสวยช่างลึกซึ้งเน๊』
ประเภทเพื่อนสมัยเด็กเป็นคุณลักษณะที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง
ทั้งหมดนี้มีมาแต่กำเนิดและโชคโดยสมบูรณ์
นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องรักษาความสัมพันธ์ระหว่างคนสามคนนี้ไว้
นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันประกาศนโยบายปัจจุบันของฉัน
『ค๊า』
สำหรับตอนนี้เรามารอดูกันเถอะ
หากดูอันตรายร้ายแรงขึ้นมาจริง ก็ให้โซลเซียลาลงมือ หากพวกรุ่นพี่มิซุฮิจัดการได้ก็ปล่อยไว้แบบนั้น
จากนี้ เราจะตอบสนองต่อสถานการณ์อย่างยืดหยุ่นและมีความคล่องตัวในระดับสูง
『แต่、ฉันสัมผัสตัวตนของน้องสาวของฉันได้จากสิ่งมีชีวิตนั้น？ขะปล่อยให้เป็นหน้าที่พวเธอได้จริงหรือ？』
……เผื่อไว้ก็ได้、มาเตรียมการโจมตีแบบบรรจบแล้วกัน
ฉันชี้ปากกระบอกปืนไปที่สุนัข
ที่ปลายปากกระบอกปืน มีวงเวทย์เล็ก ๆ ปรากฏขึ้น ซึ่งมีพลังน้อยกว่าการโจมตีตอนโรกุฮาระซังมาก
ม๊า、หากเป็นสุนัขนั้น เท่านี้ก็เพียงพอแล้วล่ะมั้ง
『เพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ไม่มีทางพลาดเป้าเน๊』
ฉันตัดสินใจพยักหน้าให้กับคำพูดที่เชื่อถือได้ของไม้เท้าเสียงกระซิบแห่งดวงดาวคุง และเฝ้าดูชะตากรรมของพวกเธอทั้งสามคน
ーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーーー
คนแปลขออนุญาตเปิดโดเนทหน่อยนะงับ
{ไทยพาณิชย์} {880-222211-5} {เสฏฐวุฒิ}
ขอบคุณ คุณนิรนามที่ฝากเข้ามาผ่านCDM มาก ๆ ครับ
ขอบคุณทุกท่านที่สนับสนุนเป็นกำลังใจเข้ามาด้วยนะครับ
ขอบคุณงับ
