ตอนที่ 202 – ผู้สืบทอดของอัศวิน
นับถอยหลัง 6:00:00
ยังห่างจากช่วงหัวค่ำอยู่ 1 ชั่วโมง
นักโทษลหุโทษถูกย้ายออกไปอย่างต่อเนื่องทีละกลุ่ม จำนวนคนในเรือนจำหมายเลข 18 ลดฮวบลงจาก 4200 เหลือ 3700 อย่างรวดเร็ว
ไม่รู้เพราะอะไร เห็นชัด ๆ ว่าย้ายออกไปเพียงสี่ร้อยกว่าคน ทุกคนกลับรู้สึกว่าเรือนจำนี้หนาวเย็นขึ้นในพริบตา วังเวงไปมาก
เหล่านักโทษคดีอุกฉกรรจ์ตัวสั่นเทาอยู่ตามมุมห้อง คนของกลุ่มการเงินก็เงียบไม่ส่งเสียง
เหลือเพียงตู้ห้าวที่ยังตะโกนโวยวาย
ตอนที่พัศดีจักรกลแบ่งกลุ่มย้ายนักโทษ เขาเคยอยากจะฝ่าด่านปิดล้อมออกไปหลายครั้ง แต่นี่มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย
หลังจากนักโทษกลุ่มสุดท้ายย้ายออกไป ประตูเลื่อนอัลลอยด์ก็ปิดสนิท แล้วก็ไม่ได้เปิดขึ้นอีก
“เปิดประตู ผมเรียกร้องให้ส่งตัวออกไปรักษา ผมเรียกร้องขอย้ายเรือนจำ!” ตู้ห้าวทุบประตูเลื่อนอัลลอยด์ร้องคำราม
ในเรือนจำหมายเลข 18 คนอื่น ๆ ค่อย ๆ เงียบสงบลง ทุกคนล้วนมองฉากนี้อย่างปากอ้าตาค้าง
“บอสครับ ท่านตบอย่างนี้ไปเกรงว่าจะชักนำให้คุกหมายเลข 18 ปราบปรามเอานะครับ” ลูกน้องของตู้ห้าวกล่าว
ตู้ห้าวหันกลับไปอย่างดุดันตะโกนว่า “แกรู้เหี้ยอะไรล่ะ มีคนย้ายคนที่โทษไม่ถึงตายออกไปหมด ทิ้งไว้แค่พวกเรากับคนที่ตายยังไม่สาสมพวกนั้นเอาไว้ นี่มันอยากจะแย่งชิงวัตถุต้องห้าม ACE-002 ที่ไหน เห็นชัด ๆ ว่าเป็นหลุมพราง! มีคนต้องการชีวิตของพวกเรา!”
“เป็นแค่ความบังเอิญรึเปล่า?” เซี่ยอิงเกิงเอ่ยอย่างกังขา “ใครจะกล้าฆ่าคนมากขนาดนี้ในคุก? ระบบคุกก็ไม่ใช่พวกถือศีลกินเจนะ”
เมื่อคิดถึงว่าที่นี่กำลังจะเต็มไปด้วยซากศพ พวกเขาล้วนสั่นสะท้านขึ้นมาอย่างอดไม่ได้…… นั่นจะเป็นฉากอันนองเลือดขนาดไหน?
“ผมสงสัยว่าระบบเรือนจำถูกคนแฮกไปแล้ว” ตู้ห้าวเอ่ยเสียงดุดัน
“ระบบเรือนจำถูกแฮก?” มีคนเอ่ยอย่างกังขา “นี่มันเป็นไปไม่ได้ปะ ระบบเรือนจำสหพันธรัฐไม่ใช่ระบบป้องกันที่ได้ชื่อว่าเข้มงวดที่สุดเหรอ”
ตู้ห้าวกล่าวว่า “ไม่งั้นจะอธิบายยังไงว่าระบบเรือนจำที่ยุติธรรมเสมอจู่ ๆ กลายเป็นผู้ช่วยของคนอื่นไปแล้ว?!”
ระบบเรือนจำดูแลเรือนจำมาเกือบหนึ่งพันปีแล้ว แถมที่เอไอตัวนี้สามารถรับผิดชอบเรือนจำตอนแรกสุดก็เป็นเพราความยุติธรรมของมัน
ดังนั้น ตอนที่ทุกคนค้นพบว่าระบบเรือนจำอาจจะมีปัญหา ปฏิกิริยาอันดับแรกของพวกตู้ห้าวก็คือระบบเรือนจำถูกแฮกแล้ว ไม่ใช่ว่าตัวระบบเรือนจำเองมีปัญหาอะไร
ณ ขณะนี้ ตู้ห้าวจู่ ๆ เงยหน้าและมองเห็นปืนเมทัลสตอมบนท้องฟ้าเหล็กกล้าเล็งมาที่ตนเองแล้ว ป้อมปืนหกลำกล้องกำลังหมุนวอร์ม ราวกับอาจจะเปิดฉากยิงได้ทุกเมื่อ
เขาหงอแล้ว ไม่ไปตบประตูเลื่อนอัลลอยด์อีก ทว่าหมุนตัวเข้าฝูงชนไปหาอะไรบางอย่าง
หลังจากผ่านไปแค่ 5 นาที ตู้ห้าวก็งึมงำว่า “จริงด้วย หลิวเต๋อจู้ก็ถูกย้ายไปแล้ว คนพวกนั้นที่อยู่ข้างกายหลิวเต๋อจู้ก็ถูกย้ายไปแล้ว! ที่นี่เกรงว่าจะเกิดการโจมตี!”
เฉินอวี่ขมวดคิ้ว “หลิวเต๋อจู้เป็นใคร?”
ตู้ห้าวย้ายมาที่นี่ได้หนึ่งสัปดาห์เต็ม ๆ ดังนั้นยังนับว่ามีความเข้าใจต่อเรือนจำ แต่เฉินอวี่เพิ่งมาถึงวันนี้ ดังนั้นไม่ทราบสถานการณ์อย่างชัดเจน
เซี่ยอิงเกิงที่อยู่ด้านข้างอธิบายกับเฉินอวี่ว่า “หลิวเต๋อจู้เป็นคนที่ปรากฏตัวอยู่ข้างกายหลี่ซูถงเมื่อเร็ว ๆ นี้ครับ มีคนสงสัยว่าเขาผ่านการทดสอบของหลี่ซูถงแล้ว เป็นไปได้มากว่าจะกลายเป็นอัศวินรุ่นต่อไป แม้แต่หลินเสี่ยวเสี้ยวกับเยี่ยหว่านตำแหน่งยังไม่สูงเท่าเขา คนคนนี้อยู่ที่คุกหมายเลข 18 สามารถบงการพวกหลินเสี่ยวเสี้ยวได้โดยตรง”
ชิ่งเฉินที่ซ่อนอยู่ในความมืดฟังถึงประโยคนี้แทบจะหัวเราะออกมา เขาคิดในใจว่าในที่สุดตนเองก็เข้าใจแล้วว่าทำไมหลิวเต๋อจู้ฝันร้ายทุกวี่วัน……
หมอนี่หาที่ตายบงการหลินเสี่ยวเสี้ยวทุกวี่วัน ไม่ฝันร้ายก็แปลกแล้ว!
แต่ทว่าตอนที่ชิ่งเฉินกำลังรู้สึกยินดีในคราเคราะห์ของผู้อื่น จู่ ๆ มีคนชี้มาที่เขา ตะโกนเสียงดังไปที่ตู้ห้าวว่า “บอสครับ ที่นี่ยังมีคนของหลิวเต๋อจู้คนหนึ่งครับ! ผมจำเขาได้ เขาชื่ออวี๋จวิ้นอี้ เป็นลูกน้องที่ใกล้ชิดที่สุดข้างกายหลิวเต๋อจู้!”
ชิ่งเฉิน “???”
พริบตานั้น สายตาทุกคนล้วนมองมาที่เขา ชิ่งเฉินคิดในใจว่านี่ปลอมตัวเป็นอวี๋จวิ้นอี้ก็เกิดเรื่องได้ด้วยเหรอ?
เขาเลือกคนที่ไม่สะดุดตาเป็นพิเศษมาปลอมตัวแล้วนะ!
กลับเห็นตู้ห้าวพุ่งมาที่เบื้องหน้าเขาถามเสียงดังว่า “คนที่อยู่ข้างกายหลิวเต๋อจู้ย้ายไปหมดแล้ว ทำไมแกไม่ได้ไป?”
ชิ่งเฉินสำรวจดูคนที่ค่อย ๆ ตีล้อมเข้ามาโดยรอบ เขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ผมอยากรอสักหน่อยค่อยไป……”
ตู้ห้าว “???”
แกอยากรอสักหน่อยค่อยไปเรอะ
“ผมว่าเขาก็คือคนที่ปลอมตัวเป็นบอสผม!” กัวหู่ฉานก่อกวนอยู่ด้านหลังฝูงชน “จับเขา!”
ถัดจากนั้น ตู้ห้าวกระโจนไปข้างหน้าดุจลูกศร เอื้อมมือหมายจะจับกุมชิ่งเฉิน
ก่อนที่ตู้ห้าวจะลงมือ ชิ่งเฉินก็เริ่มถอยไปข้างหลังแล้ว
เพียงแต่เขาถอยเร็ว ตู้ห้าวยอดฝีมือคนนี้กลับเร็วกว่า
ไม่เพียงเท่านั้น แม้แต่เซี่ยอิงเกิงก็มาขนาบข้างด้วย!
ชิ่งเฉินสีหน้าเย็นชา เขาซึ่งเป็นผู้เริ่มเรียนบนเส้นทางการฝึกตนนี้เมื่อเผชิญหน้ากับยอดฝีมือสองคนในเวลาเดียวกันจะมีทางรอดได้อย่างไร?
แต่ทว่าในพริบตานี้เอง ร่างคนคนหนึ่งตกลงมาจากฟากฟ้า ออกตัวทีหลังบรรลุถึงก่อน
“ไสหัวไป!”
คนทั้งหมดถึงขนาดไม่เห็นว่าผู้มาเคลื่อนไหวอย่างไร อีกฝ่ายเตะใส่หนึ่งคนหนึ่งเท้า ตู้ห้าวกับเซี่ยอิงเกิงก็กระเด็นไปหลายสิบเมตรแล้ว
เห็นเพียงทั้งสองคนไถลไปบนพื้นเรือนจำ ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็หยุดร่างของตัวเองไม่ได้
ความเร็วของสองเท้านี้เร็วจนทำให้คนแทบจะมองไม่เห็นวิถีเท้า
แม้แต่ตู้ห้าวและเซี่ยอิงเกิงยังไม่สามารถมีปฏิกิริยาทันว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกเขาเพียงรู้สึกราวกับอวัยวะภายในทั้งหมดย้ายตำแหน่ง เจ็บปวดยากจะทานทน
รอจนสองคนนี้ลอยออกไป ทุกคนจึงเห็นชัดว่าคนที่ตกลงมาจากฟากฟ้าคนนี้เป็นใคร
เฉินอวี่หรี่ตา “หลี่ซูถง!”
กึ่งเทพลงมือยกของหนักเบาดั่งปุยนุ่น ลูกเตะสองลูกเมื่อครู่นี้เรียบง่ายไม่โอ้อวด เพียงแค่เร็วจนยากจะจินตนาการ แค่เท้าสองเท้าอย่างนี้ก็เตะจนตู้ห้าวกับเซี่ยอิงเกิงลุกไม่ขึ้นแล้ว
บรรยากาศในเรือนจำหมายเลข 18 เคร่งขรึมขึ้นมาทันใด เห็นเพียงหลี่ซูถงยิ้มแย้มยืนอยู่เบื้องหน้าชิ่งเฉิน ปกป้องเด็กหนุ่มไว้ด้านหลังอย่างมั่นคง
ส่วนตำแหน่งที่แต่เดิมเป็นอวี๋จวิ้นอี้กำลังมีชายหนุ่มที่สวมหน้ากากหน้าแมวคนหนึ่งยืนอยู่
เฉินอวี่เพียงสำรวจข้อมือของอีกฝ่ายนิดเดียวก็ทราบว่าเจ้านายของหน้ากากหน้าแมวคนนี้อายุจะต้องไม่มาก
ข้อมือของวัยรุ่นกับข้อมือของผู้ใหญ่ไม่เหมือนกันเล็กน้อย
ลวดลายสีแดงบนหน้ากากหน้าแมวนั้นสดใสไร้ที่เปรียบ แต่ก็บิดเบี้ยวอย่างประหลาด เร้นลับเป็นพิเศษ
ทุกคนที่เห็นฉากนี้คิดในใจว่านึกแล้วเชียว เป็นคนคนนี้แอบอ้างเป็นสูหลินเซิน
หน้ากากบนหน้าอีกฝ่ายใบนี้จะต้องเป็นวัตถุต้องห้ามชิ้นหนึ่ง!
ทุกคนล้วนเป็นคนที่เลียเลือดปลายคมดาบ ดังนั้นล้วนทราบกระจ่างมากว่าความสามารถเช่นนี้น่ากลัวแค่ไหน ถ้าหากถูกคนประเภทนี้เข้าใกล้ คุณอาจจะไม่รู้เลยว่าตนเองตายใต้เงื้อมมือใคร
แต่ว่า ทุกคนก็ไม่เคยได้ยินเลยว่าในอัศวินกับชมรมเหิงมีบุคคลอย่างนี้เพิ่มขึ้นมาอีกคน
“เดี๋ยวนะ หน้ากากหน้าแมว!” เฉินอวี่ตะลึงไปราวกับคิดอะไรขึ้นมาได้
ก่อนหน้านี้ไม่นาน ในกลุ่มการเงินสหพันธรัฐเพิ่งมีข่าวหนึ่งแพร่สะพัด: หลี่ซูถงออกจากเรือนจำหมายเลข 18 กลางดึก ปรากฏตัวที่ภัตตาคารรื่อกวงเก๋อชั้นยอดที่สุด สั่งหมูน้ำแดงหนึ่งจาน ยังมีบะหมี่ผัดซอสหนึ่งจาน!
คืนนั้น เฉินเหย่หูดาวรุ่งที่เปล่งประกายที่สุดในรุ่นเยาว์ตระกูลเฉินก็ถูกบังคับให้รอคนที่สวมหน้ากากหน้าแมวคนนั้นกินบะหมี่ผัสซอสให้เสร็จก่อนจึงสามารถพูดคุย
เฉินอวี่เป็นอาของเฉินอวี่ เขาเคยได้ยินหลานชายเอ่ยถึงเรื่องนี้: พลังกดดันของหลี่ซูถงไม่ได้ลดทอนไปตามวันเวลาเลย เจ้านายของหน้ากากหน้าแมวคนนั้นเยาว์วัยเป็นพิเศษ คืนนั้นไม่เหมือนกับการพบปะกันระหว่างคนใหญ่คนโตเลย กลับเหมือนผู้อาวุโสพารุ่นเยาว์ไปเที่ยวมากกว่า
ขณะนี้ เฉินอวี่มองดูท่าทางที่หลี่ซูถงปกป้องชิ่งเฉินไว้ข้างหลังอย่างปลอดภัย เขาเข้าใจทันที…… นี่เกรงว่าอัศวินจะมีผู้สืบทอดใหม่แล้ว
เฉินอวี่คิดเรื่องมากมายทะลุปรุโปร่งขึ้นมาทันใด: คืนนั้นเป็นครั้งแรกที่หลี่ซูถงเดินออกจากเรือนจำหมายเลข 18 หลังถูกขังมานานถึง 8 ปี อีกฝ่ายอยากจะพาลูกศิษย์ตัวเองไปชมทิวทัศน์ที่ดีที่สุดของเมืองหมายเลข 18 และในเวลาเดียวก็ให้ “ทิวทัศน์” เหล่านั้นเห็นลูกศิษย์ที่เขารับมาใหม่
ตอนนี้คิดทบทวนแล้วพฤติกรรมของหลี่ซูถงก็เหมือนกับการจงใจโอ้อวด อดไม่ได้อยากให้ให้ทั้งโลกได้เห็นผู้นำรุ่นต่อไปของอัศวิน!
ขณะนี้ ตู้ห้าวกับเซี่ยอิงเกิงกระอักเลือดพลางคืบคลานลุกขึ้น เซี่ยอิงเกิงเห็นอีกฝ่ายอนาถขนาดนี้ด้วยเหมือนกัน ในใจเกิดสมดุลขึ้นมาหน่อย แต่เขาคิดถึงว่าวันนี้ตัวเองกระอักเลือดมาครั้งที่สองแล้วก็รู้สึกเศร้าจากก้นบึ้งจิตใจไปพักหนึ่ง
หลี่ซูถงมองไปทางเฉินอวี่ยิ้มเอ่ยว่า “เมื่อกี้คุณบอกว่ามีหนทางฆ่าฉัน?”
เฉินอวี่ถอยหลังไปหลายก้าวช้า ๆ กล่าวเสียงเย็นชาว่า “ท่านไม่ต้องการเพื่อนพวกนั้นแล้วจริง ๆ หรือ ดังนั้นท่านถูกขังอยู่ที่นี่มาแปดปี ในที่สุดยังเลือกจะละทิ้งเพื่อนของตัวเองแล้ว?”
“เรื่องประเภทนี้ยังไม่ต้องให้คนที่กำลังจะตายมาห่วงใย” หลี่ซูถงกล่าวอย่างยิ้มแย้ม “แต่คุณก็ไม่ต้องร้อนใจ ยังไงคุณก็ออกไปไม่ได้ พอดีเลยที่คุณอยากรอหัวค่ำ ฉันก็อยากรอหัวค่ำ ทุกคนมารอไปด้วยกัน”
พูดจบ หลี่ซูถงก็ไม่แยแสคนอื่น นำชิ่งเฉินไปทางโรงอาหาร
เขาไม่ได้ป้องกันคนพวกนี้หนี แล้วก็ไม่ได้พูดคุยมากเกินไป ราวกับว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรล้วนเสียแรงเปล่า ราวกับคนเหล่านี้พูดอะไรล้วนเปลืองชีวิต!
ชิ่งเฉินตามอยู่ข้างหลังหลี่ซูถงเงียบ ๆ ถามเสียงเบา ๆ ว่า “ท่านอาจารย์ครับ ท่านมีเพื่อนที่ถูกพวกเขาควบคุมตัวลับ ๆ เหรอครับ มีเบาะแสรึเปล่าครับ ผมช่วยท่านวิเคราะห์นะ”
หลี่ซูถงตบไหล่เขากล่าวว่า “รู้ว่าเธอมีใจก็พอแล้ว นี่ไม่ใช่เรื่องที่พวกเราจะควบคุมได้ จะว่าไป เธอแปลงหน้ากากหน้าแมวออกมาเพราะกังวลว่าพวกเขาจะคิดบัญชีลงที่ตัวอวี๋จวิ้นอี้ ดังนั้นอยากแก้ต่างขึ้นมาเองว่าอีกฝ่ายไม่มีความเกี่ยวข้องเหรอ?”
“อืม” ชิ่งเฉินเอ่ยเสียงเบา “อวี๋จวิ้นอี้เป็นกรรมการนักเรียนของห้องพวกผม เป็นคนดีมาก บางทีผมจ่ายค่าเล่าเรียนจิปาถะไม่ได้ เขาก็ไม่เร่งผมต่อหน้าเพื่อนนักเรียนคนอื่น จะเตือนผมเป็นการส่วนตัวถึงวันสุดท้ายในการจ่ายเงิน”
ความใส่ใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างเพื่อนนักเรียนนี้มันเพียงพอให้คนรู้สึกซาบซึ้งแล้ว
หลี่ซูถงยิ้มเอ่ยว่า “ความระแวดระวังนี้ของเธอเป็นเรื่องดี แต่ว่า คืนนี้คนที่นี่ล้วนออกไปไม่ได้ จะไม่มีคนมีโอกาสไปหาอวี๋จวิ้นอี้”
‘คืนนี้คนที่นี่ล้วนออกไปไม่ได้’ ที่ว่ามานี้หมายความว่าคนทั้งหมดตรงหน้าล้วนต้องตายในคืนนี้!
ชิ่งเฉินลมหายใจขาดห้วง เขาคิดไม่ถึงว่าท่านอาจารย์จะอยากฆ่าคนมากขนาดนี้จริง ๆ!
3719 คน นี่เป็นจำนวนที่ชิ่งเฉินนับได้ในพริบตา
คนเหล่านี้ล้วนจะตายในคืนนี้
ในที่ห่างไกล เฉินอวี่ความคิดหมุนวนเร็วจี๋ ตอนนี้หลี่ซูถงละทิ้งเพื่อนปรากฏตัวที่นี่ เขาจะต้องเอาตัวรอดเอง
แต่ทว่าเมื่อเขามองไปรอบ ๆ จู่ ๆ ก็ค้นพบว่า ตนเองถึงกับไม่รู้ว่าควรจะหนีออกจากที่นี่อย่างไร
โล่ป้องกันของเรือนจำหมายเลข 18 ก็เปิดใช้งานแล้ว แม้แต่ข่าวสารเขายังไม่อาจส่งออกไป
แต่ว่า ทุกคนไม่ใช่ล้วนบอกว่าหลี่ซูถงยึดถือน้ำใจยึดถือคุณธรรมเหรอ ก่อนหน้านี้ไม่นานพวกเขาจงใจปล่อยข้อมูลของนักโทษที่ถูกกุมขังลับ ๆ 36 คนนั้นต่อชมรมเหิง จงใจวางกับดักเป็นชั้น ๆ รอให้หลี่ซูถงไปเหยียบ ผลคืออีกฝ่ายไม่ได้ไปช่วยคนเลย ทว่ากลับมาเฝ้ารักษาวัตถุต้องห้าม ACE-002!
นี่มันอยู่นอกเหนือแผนการของพวกเขา!
เฉินอวี่เม้มปากไม่ส่งเสียงสักคำ เขาแอบแค้นอยู่ในใจ คิดไม่ถึงว่าคืนนี้ถึงกับเป็นเงื่อนตาย!
ไม่ว่าเมื่อครู่ปากเขาจะดูหมิ่นหลี่ซูถงอย่างไร แต่ตอนที่หลี่ซูถงปรากฏตัวจริง ๆ คนทั้งหมดล้วนเข้าใจถึงความรู้สึกกดดันที่มาจากกึ่งเทพ
ครั้งนี้ ความรู้สึกกดดันไม่ได้เป็นคำพูดเปรียบเปรยเกินจริงอีกแล้ว เฉินอวี่รู้สึกได้จริง ๆ ถึงความคันยุบยิบที่หว่างคิ้ว ราวกับมีคนใช้ปลายมีดจ่ออยู่ตรงหน้าของเขา!
เดี๋ยวนะ เฉินอวี่จู่ ๆ ค้นพบปัญหาข้อหนึ่ง: เรือนจำหมายเลข 18 คนมีแค่คนของบ้านใหญ่ตระกูลชิ่งและตระกูลเฉิน ถึงกับไม่มีคนของตระกูลหลี่สักคน
ความเคลื่อนไหวที่ใหญ่โตขนาดนี้ ทำไมตระกูลหลี่หายไป?
นี่มันไม่ปกติ!
……………………………….
ในที่สุดท่านอาจารย์ก็ได้เป็นพระเอกแล้ว
ตอนที่ 203 – คทาอาญาสิทธิ์
