นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature ) - ตอนที่ 163 คุณสู้เฉาเวยไม่ได้
ตอนที่ 163 – คุณสู้เฉาเวยไม่ได้
ที่โลกภายในมีคำพูดทั่วไปอย่างหนึ่ง: ถ้าคุณกระตุ้นกฎของสถานที่ต้องห้ามขึ้นมา งั้นก็ตรงไปหาสถานที่ที่ฮวงจุ้ยไม่เลวสักแห่งมารอตายเลย
แต่ถ้าคุณมีความแข็งแกร่งแรงก์ B สามารถลองพุ่งออกจากชายขอบของสถานที่ต้องห้าม
ถ้าคุณมีความแข็งแกร่งแรงก์ A สามารถลองพุ่งออกจากชั้นในสถานที่ต้องห้าม
ถ้าคุณมีแรงก์ S งั้นคุณมีความสุขไปก็แล้วกัน
ดังนั้น หวังปิ่งซูจึงพูดว่า แม้ชิ่งไฮวจะมีความแข็งแกร่งที่สุดยอดแรงก์ C ก็ไม่อาจจะพุ่งออกไป
แต่ทว่าเวลานี้ หลี่อีนั่วจู่ ๆ กล่าวว่า “แต่ถ้าสิ่งที่เขาพูดเป็นความจริง ที่นี่ห่างจากชายแดนสถานที่ต้องห้ามแค่ระยะทาง 5 ชั่วโมง งั้นไม่แน่ว่าเขาจะสามารถฝืนไปถึงตอนนั้นจริง ๆ”
แต่หลี่อีนั่วยังไม่ประโยคหนึ่งไม่ได้พูด เธอรู้ว่าเด็กหนุ่มที่ไล่ฆ่าชิ่งไฮวคนนั้นจะไม่ปล่อยอีกฝ่ายจากไปโดยเด็ดขาด
……
นับถอยหลัง 3:00:00
จวนจะเที่ยงคืนแล้ว
แขนซ้ายของชิ่งไฮวห้อยอยู่ข้างลำตัวเขาอย่างไม่มีแรง ตอนที่วิ่งนี้ก็จะแกว่งไปแกว่งมาเหมือนถุงผ้าใบหนึ่ง
เมื่อครู่ตอนที่เขาฉีกเถาวัลย์ขาด ไม่ทันระวังถูกตัวต่อของสถานที่ต้องห้ามต่อยไปหนึ่งที จนถึงขนาดที่แขนซ้ายทั้งแขนเจ็บปวดจนยากจะทานทน ฝ่ามือก็บวมเป็นซาลาเปา
ถ้าไม่ใช่ว่าเขามีสมรรถภาพทางกายแรงก์ C เกรงว่าการต่อยนี้จะสามารถทำให้เขาเป็นอัมพาตไปทั้งร่างกายแล้ว!
ตอนที่ชิ่งไฮวประกาศความแข็งแกร่งสู่ภายนอกพูดมาตลอดว่าตนเองเป็นแรงก์ D เขาอดกลั้นปกปิดความแข็งแกร่งของตนเอง อยากจะมอบความแตกตื่นให้พวกคนที่วางแผนร้ายต่อตนเอง
ผลคือกลับคิดไม่ถึงว่าศัตรูคนแรกหลังจากที่ตนเองเริ่มต้นสังเวียนแห่งเงาจะดุร้ายขนาดนี้
เขาจดจำได้อย่างชัดเจนว่าหวังเฉียงที่มาลอบสังหารตนเองคนนั้นก่อนตายได้หัวเราะอย่างไร้เสียงอย่างเห็นได้ชัด
ทุกครั้งที่ชิ่งไฮวคิดถึงรอยยิ้มนั้นก็จะรู้สึกขนลุกขนชัน แม้แต่นักฆ่าพลีชีพก่อนจะสละชีพก็จะมีความปั่นป่วนในใจ มีความสำนึกเสียใจ มีความหวาดหวั่น แต่หวังเฉียงคนนั้นเหมือนจะไม่มี
อีกฝ่ายแค่ยิ้ม
รอยยิ้มอันพิลึกพิลั่นก่อนตายนั้นเหมือนจะพูดว่า: ปิดบังความแข็งแกร่งก็ไม่มีประโยชน์ คุณตายแน่
ในความคลุมเครือ ชิ่งไฮวรู้สึกอยู่เสมอว่า ความรู้สึกถึงวิกฤติที่ปกคลุมอยู่ทุกโมงยามนั้นยังคงอยู่ คนที่ควบคุมหวังเฉียงคนนั้นยังหลบซ่อนอยู่ในความมืดมิด
ณ ขณะนี้ ด้านหลังชิ่งไฮวกำลังมีเมฆดำหนึ่งก้อนติดตาม ในเมฆดำก้อนนั้นส่งเสียงหึ่ง ๆ ออกมา ถึงกับเป็นแมลงพิษที่ไม่ทราบจำนวนบินอยู่กลางอากาศไล่ตามเขา
ทันใดนั้น บนพื้นดินข้างหน้ามีเถาวัลย์เลื้อยขึ้นมาอีกครั้ง ประดุจตาข่ายขนาดใหญ่ที่ทักถอมาเป็นอย่างดีขว้างมาเต็มหน้าเขา
ชิ่งไฮวกัดฟันกระโดดขึ้น เห็นแค่ว่าร่างกายเขาลอยตัวขึ้นอย่างปุบปับ ฝืนเลี่ยงตาข่ายขนาดใหญ่นั้น
ระดับความสูงที่กระโดดนี้ขอเพียงต่ำลงมาเล็กน้อย ข้อเท้าของเขาเกรงว่าจะถูกเถาวัลย์บนพื้นรัดเอาไว้แล้ว
แต่ทว่ายังไม่ทันที่เขาจะได้ยินดี กลับเห็นว่าในป่าไม้มีเสียงหวีดหวิว ใบอู๋ถงที่หมุนวนสองใบเคลื่อนผ่านรอยแยกของต้นไม้มากมาย ยิงออกมาจากความมืดราวอสนีบาต
“มีดใบไม้สารท!” ชิ่งไฮวอุทาน
มุมของมีดใบไม้สารทสองใบนี้ประหลาดเกินไป จังหวะเวลาก็เจ้าเล่ห์เกินไป
ที่แท้เด็กหนุ่มที่ซ่อนในป่าไม้นั่นตามมาโดยตลอดจริง ๆ แต่ถึงแม้ชิ่งไฮวจะเสียแขนไปหนึ่งข้าง เขาก็ไม่เข้ามาใกล้อย่างบุ่มบ่าม ทว่าอยากจะรอจังหวะที่ดีที่สุด
ก็คือการกระโดดนี้ จังหวะที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงทิศทางการเคลื่อนที่!
ถ้าให้เฉาเวยที่ตายไปประเมิน งั้นเด็กหนุ่มนี่จะต้องเป็นนักล่าที่ดีที่สุดบนโลก ไม่เกี่ยวกับทักษะ ไม่เกี่ยวกับความแข็งแกร่ง สิ่งที่เขาประเมินคือความอดทนและสติปัญญาในการต่อสู้
เห็นได้ว่าชิ่งไฮวหลบไม่พ้น ได้แต่ฝืนหมุนสะโพกอย่างแรง ใช้แผ่นหลังรับมีดใบไม้สารทสองใบที่กลางอากาศ
ช่วงวิกฤติที่มีดใบไม้สารทเฉือนเข้าไปในผิวแผ่นหลังของเขา หัวกะทิตระกูลชิ่งคนนี้จู่ ๆ ก็เกร็งกล้ามเนื้อแผ่นหลัง ตรึงมีดใบไม้สารททั้งสองใบไว้แน่น ไม่ให้พวกมันแทงเข้าไปอีกสักนิด
ชิ่งไฮวดีใจที่คนที่ตนเองพบเจอไม่ใช่อัศวินที่สร้างชื่อมานานแล้ว ไม่อย่างนั้นมีดใบไม้สารทสองใบนี้อย่างเดียวก็สามารถเอาชีวิตเขาได้แล้ว
แต่ว่า การปรากฏขึ้นของมีดใบไม้สารทยังทำลายสมดุลร่างกายของเขา
สัญชาตญาณเอาชีวิตรอดของยอดฝีมือแรงก์ C ตื่นขึ้นในพริบตา
ทันทีที่ชิ่งไฮวสัมผัสใบไม้เน่าบนพื้นเมื่อครู่นี้ จู่ ๆ ขาก็เหยียบไปบนพื้นออกแรงเตะเฉียงอีกครั้ง คนทั้งคนกระโดดไปข้างหน้าต่อไปดุจลูกปืนใหญ่
เขาปรับมุมของร่างกายตนเองกลางอากาศอย่างสุดกำลัง ตอนที่ตกลงพื้นครั้งถัดไปก็ฟื้นฟูสมดุลแล้ว!
นี่ก็คือแรงก์ C โครงกระดูก, กล้ามเนื้อล้วนหลุดพ้นจากขอบเขตของมนุษย์โดยสิ้นเชิงแล้ว การกระโดดทุกครั้งล้วนเสมือนกับนักบินอวกาศที่จอดบนดวงจันทร์ สามารถเคลื่อนผ่านอวกาศ
ในการต่อสู้รอบนั้นกับเฉาเวยก่อนหน้านี้ ไม่โทษว่าชิ่งเฉินรอบคอบเกินไป นั่นเป็นการต่อสู้ไล่ล่าเหยื่อที่บาดเจ็บสาหัสซึ่งดำเนินไปยาวนานถึงยี่สิบกว่าชั่วโมง
ความจริงคือผู้เหนือมนุษย์ของโลกภายในนี้โหดร้ายเกินไป ตอนนี้ชิ่งเฉินไม่มีหนทางปะทะซึ่งหน้ากับอีกฝ่าย
ในสถานที่ต้องห้ามอันมืดมิด ชิ่งไฮวที่วิ่งอย่างบ้าคลั่งหลบการล่าฆ่าและอุปสรรคไปพลาง สังเกตมองไปรอบด้านไปพลาง
ถัดจากนั้น เขาถึงกับค้นพบว่าเด็กหนุ่มนั่นกำลังอยู่ห่างออกไปสิบกว่าเมตร เคลื่อนไปข้างหน้าพร้อมกับเขา
ชิ่งไฮวกัดฟันมองไป ต้นไม้ระหว่างทั้งสองฝ่ายพุ่งถอยหลังอย่างบ้าคลั่งในคลองจักษุของทั้งสองฝ่าย ข้างหน้ากลับเหมือนจะเป็นทางที่วิ่งอย่างไรก็ไม่มีสิ้นสุด
เขาต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของสถานที่ต้องห้าม ชิ่งเฉินกลับไม่ต้อง ดังนั้นความเร็วของทั้งสองฝ่ายไม่อาจจะทิ้งห่างไปได้เลย
เวลานี้เด็กหนุ่มอ้าปากขึ้นมา ชิ่งไฮวหัวใจบีบแน่น
จากนั้นเขาเห็นอีกฝ่ายกล่าวกับตนเองด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ว่า “คุณคลอดลูกไม่มีรูทวาร”
ชิ่งไฮว “?”
เขารู้สึกว่าช่องท้องของตนเองมีก้อนอากาศขุ่นมัวจุกแน่น เหมือนอยากจะทำลายจังหวะการเคลื่อนไหวทั้งหมดของเขาจนขาดวิ่น ระบบหายใจ, กล้ามเนื้อ, ไหลเวียนโลหิต, โครงกระดูกที่เดิมทีสมดุลปั่นป่วนไปหมด
ยังไม่ทันที่เขาจะสงบสติอารมณ์ได้ ก็ได้ยินชิ่งเฉินใช้น้ำเสียงที่ไม่มีคลื่นลมสักนิดกล่าวอีกว่า “เมียคุณเล่นชู้”
“คุณไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของพ่อคุณ”
“พ่อของพ่อเรียกว่าปู่”
“ฉันเป็นพ่อคุณ”
ชิ่งไฮว “???”
ชิ่งไฮวรู้สึกว่าตัวเองแทบบ้าแล้ว ไอ้หนูแกไล่มาก็เพื่อจะด่าหยาบคายเหรอ?!
แต่ส่วนที่สำคัญที่สุดคือ เขายังไม่มีหนทางให้ตอบ!
กระตุ้นกฎหนึ่งข้อยังเป็นสิ่งมีชีวิตกับพืชพรรณของชายขอบสถานที่ต้องห้ามไล่ฆ่า กระตุ้นกฎอีกข้อ สิ่งมีชีวิตในชั้นในก็จะวิ่งออกมาไล่ฆ่าเขาแล้ว เวลานั้นจึงเป็นการตายโดยไม่มีที่ให้ฝังศพจริง ๆ!
ชิ่งไฮวที่กำลัวิ่งอย่างบ้าคลั่งจู่ ๆ หมุนตัววิ่งไปหาชิ่งเฉิน ราวกับรถไฟสองขบวนที่วิ่งขนานกัน กลับมีขบวนหนึ่งในนั้นจู่ ๆ ชนอย่างรุนแรงใส่อีกขบวน
แต่ทว่าเขาเพิ่งจะเปลี่ยนฝีก้าว ร่างของชิ่งเฉินก็หายไปในความมืดอีกครั้ง ไม่ให้อีกฝ่ายมีโอกาสใด ๆ ในการตายไปด้วยกันเลย
ตอนที่ชิ่งเฉินหายเข้าไปในคววามมืด เขาโยนประโยคหนึ่งใส่ชิ่งไฮวว่า “คุณสู้เฉาเวยไม่ได้”
ชิ่งไฮวสีหน้าตะลึงลาน คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจู่ ๆ จะพูดประโยคนี้
ในพริบตาที่เหม่อลอย เขารู้สึกว่าขาขวาของตนเองเกิดความเจ็บปวดที่เสียดแทงใจ ราวกับว่ามีคนใช้มีดเหล็กกล้าขูดไปบนกระดูกของเขาทั้งเป็น
ชิ่งไฮวรู้อยู่แก่ใจว่าไม่ดีแล้ว มืดยกมีดขึ้นมาทันที ใช้มีดคว้านเนื้อหนึ่งก้อนบนขาออกมาโดยไม่ลังเลแม้เศษเสี้ยว รวมทั้งแมลงหกปีกที่กัดอยู่บนเนื้อด้วย
ถึงอย่างนั้น ข้างปากแผลยังคงมีพิษตกค้าง
ชิ่งไฮวในใจเต็มไปด้วยความแค้น ถ้าเขาเลื่อนขึ้นเป็นแรงก์ B แล้วผิวหนังแกร่งขึ้น แมลงหกปีกกัดลงไปเกรงว่าจะกัดผิวไม่เข้า แต่เขายังไม่ใช่แรงก์ B!
………………………..
ตอนที่ 164 – ไล่โหด