นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ - ตอนที่ 206

ตอนที่ 206 เตรียมตัววุ่นวาย

ท้ายที่สุด เพอร์ซี่ไม่ตกลงที่จะให้อัลเบิร์ดยืม แม้ว่าเฟร็ดจะบอกว่าเขาจะให้เงินเป็นค่าธรรมเนียมสําหรับการียมก็ตามสิ่งนี้นับรวมอยู่ในความคาดหวังของอัลเบิร์ตด้วย แม้ว่าครอบครัววีสลีย์จะยากจนไปหน่อยแต่พวกเขาก็ปฏิบัติต่อครอบครัวและสัตว์เลี้ยงของพวกเขาค่อนข้างดีดังนั้นเขาจึงไม่คาดหวังว่าจะประสบความสําเร็จ

“นายต้องการทําการทดลองกับหนูเหรอ?”

ระหว่างทางไปชั้นเรียนสมุนไพรลจอร์แดนถามด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ทําไมอัลเบิร์ตต้องการหนูที่มีชีวิต?และการทดลองที่เขากล่าวนั้นก็น่าสงสัยเช่นกัน

“แมนเดรก” อัลเบิร์ตมองไปรอบๆและอธิบายด้วยเสียงต่ําหลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น “ฉันใช้เวทย์มนตร์ที่ฉันแสดงให้นายเห็นครั้งสุดท้ายและบันทึกเสียงร้องของแมนเดรกโดยตั้งใจจะทดสอบด้วยหนูเรามาตรวจสอบว่าเสียงที่บันทึกไว้นั้นใช้ได้หรือไม่”

จอร์จที่อยู่ข้างๆ เขาอ้าปากด้วยความประหลาดใจและดวงตาของเฟร็ดเป็นประกาย เมื่อพวกเขามาถึงเรือนกระจกเขาถามออกมาดังๆว่า:”เสียงร้องของแมนเดรกทําให้ผู้คนตกอยู่ในอาการโคม่าหรือไม่”

“ใช่” อัลเบิร์ตพยักหน้าอย่างไม่มีนัยสําคัญพร้อมรอยยิ้มแปลกๆบนใบหน้าของเขา: “เสียงนี้ยากที่จะป้องกันใช่ไหม”

“ถ้ามันได้ผล นายอาจจะพลาดถ้าไม่ระวัง” เฟร็ดทิ้งร่มแล้วเดินเข้าไปในเรือนกระจก จอร์จที่อยู่ข้างๆเขาแสรั้งทําเป็นถูมือของเขาลีจอร์แดนสับสนและช่วยไม่ได้ถามเสียงต่ํา: “ทําไมนายถึงอยากทําเรื่องแบบนี้”

“ทําไม?” อัลเบิร์ตแตะคางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบอย่างจริงจังว่า “ฉันคิดเสมอว่าฉันจะใช้วิธีนี้”

“จะใช้?” ทั้งสามมองหน้ากันไม่เข้าใจคําพูดของอัลเบิร์ตและวิธีคิดของเขา

“ฉันไม่ต้องการพลัง” อัลเบิร์ตพูดเบาๆ “แต่ฉันต้องมีพลัง”

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ อัลเบิร์ตก็อยากจะหัวเราะออกมาทันที เขารู้ว่าเฟร็ดและคนอื่นอาจไม่เข้าใจเขาเลยฉวยโอกาสที่ศาสตราจารย์สเปราต์ยังไม่เริ่มเรียน และพูดต่อไปว่า “นายอาจไม่ต้องการเกลเลียนมากเกินไปแต่นายต้องการเกลเลี่ยนมากแน่นอนใช่ไหม? ความจริงก็เหมือนกัน”

“ฉันหวังว่าฉันจะมีเกลเลียนเป็นจํานวนมาก” เฟร็ดและจอร์จมองหน้ากัน และอดไม่ได้ที่จะกระซิบ

วีสลีย์ไม่ได้ร่ํารวย และเงินค่าขนมที่อาร์เธอร์(พ่อ)สามารถมอบให้กับลูกๆ ของเขานั้นมีจํากัดมาก

ไม่นานหลังจากนั้น ศาสตราจารย์สเปราต์ก็เริ่มสอนทุกคนเกี่ยวกับมูลคางคกกระโดด เห็ดนี้มีพิษอ่อนและความคิดอ่อนแอก็เหมือนกับชื่อของมัน มันสามารถกระโดดได้

คล้ายไม้ค้ํายันแต่มีแนวโน้มว่าจะเป็นเห็ด

“อาจารย์ที่ฮอกวอตส์รวยมากจริงๆ” อัลเบิร์ตมองดูเห็ดมีพิษกระโดดที่ได้รับมอบหมายให้เขาและอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

“ทําไมนายพูดแบบนั้น?” จอร์จเอื้อมมือไปคว้าเห็ดที่กําลังจะกระโดดหนี และพยายามฝั่งมันลงในดิน

มูลคางคกกระโดดไม่ได้อาศัยอยู่บนไม้ที่เน่าเสีย แต่อยู่ในดินชื้น

จําเป็นต้องมีซากสัตว์ในดิน กล่าวคือ เห็ดนี้กินเนื้อจริงๆ

ฤดูฝนเป็นฤดูผสมพันธุ์ที่ดีที่สุดสําหรับมูลคางคกกระโดด ศาสตราจารย์สเปราส์กําลังสอนเราถึงวิธีจัดการกับมูลคางคกกระโดดอย่างถูกต้องและอนุญาตให้ทําซ้ําได้

“สิ่งนี้เป็นหนึ่งในวัตถุดิบหลักของยาสมองควาย”อัลเบิร์ตอธิบายอย่างไม่ใส่ใจ”นั่นเป็นยาที่ได้ผลมากทานแล้วสามารถเพิ่มพลังสมองของผู้ใช้ได้มากเป็นยาส่าหรับโกงข้อสอบ แน่นอนว่าในท้องตลาดไม่มียาดังก ล่าวแน่นอน เพราะถ้ยานี้ไม่ได้ปรุงให้ถูกวิธีคนที่กินจะบาดเจ็บสาหัสหายากพอๆ กับน้ํายาน่าโชค”

“อีกอย่าง สูตรของน้ํายาสมองควายคือ ไข่สนอลลีแกสเตอร์ ผงเล็บมังกร มูลคางคกกระโดดและสมองกบ” อัลเบิร์ตพึมพํา”อมไกวัสดุดูน่าขยะแขยง “

“น้ํายาสมองควาย มันคืออะไร?” จอร์จไม่เข้าใจว่าน้ํายาที่อัลเบิร์ตพูดคืออะไร

“เป็นยาชนิดหนึ่งที่สามารถทําให้นายฉลาดได้” อัลเบิร์ตอธิบายสั้น ๆ ว่า: “นายจะฉลาดมากหลังจากดื่มมันและแม้หลังจากผลของยาหมดลง ความสามารถในการคิดของสมองก็จะเพิ่มขึ้นเล็กน้อย”

“สิ่งที่ดี!” ดวงตาของเฟร็ดเป็นประกาย

“แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่ดี แต่ของแบบนั้นก็ยากต่อการปรุงเช่นกัน เมื่อปรุงไม่ถูกต้อง ยานี้จะเป็นอันตรายต่อสมอง”อัลเบิร์ตอธิบายว่า”อีกอย่างมันต้องใช้ค่าส่วนผสมอย่างมูลคางคกกระโดดอย่างเดียวถึง3เกลเลียน”

“3เกลเลียน? “ดวงตาของเฟร็ดและจอร์จเป็นประกาย พวกเขาไม่คิดว่ามูลคางคกกระโดดจะมีค่ามากขนาดนี้

“นายดูรู้ดี”ลี จอร์แดนอดไม่ได้ที่จะบ่น”นายกําลังวางแผนที่จะใช้น้ํายาสมองควายเพื่อทําเงินหรือไม่ฉันคิดว่าคนรวยเหล่านั้นเต็มใจที่จะจ่ายมันอย่างแน่นอน”

“โอ้ท่าไมนายเดาได้ล่ะ” อัลเบิร์ตมองไปที่ลจอร์แดนด้วยความตกใจ

อันที่จริงมันไม่ได้เป็นเรื่องตลก

ถึงเขาไม่มีแนวคิดนี้มาก่อน แต่ตอนนี้เขามีแล้วเพราะอัลเบิร์ตพบว่ามีภารกิจอีกสองอันเพิ่มขึ้นมาบนแผงภารกิจของเขา

[ขยายสมองของคุณ]

คุณพบยาที่สามารถทําให้คุณฉลาดได้ ทําไมไม่ลองปรุงดูล่ะ?แม้ว่าคุณจะฉลาดพอแล้วแต่การทําน้ํายาสมองควายจะทําให้คุณฉลาดขึ้น

รางวัล: ค่าประสบการณ์ 1,000 คะแนนทักษะ 1 คะแนน เพิ่มทักษะคิดเร็ว

[พ่อค้าตลาดมืด]

น้ํายาสมองควาย เป็นหนึ่งในยาที่กระทรวงเวทมนตร์ห้ามมิให้นําไปใช้และขาย ขายน้ํายานี้ให้กับนักเรียนฮอกวอตส์เพื่อช่วยให้พวกเขาผ่านการสอบที่ยากลําบาก

รางวัล: 500 ค่าประสบการณ์ 1 แต้มทักษะ 100 เกลเลียน

“นายปรุงมันได้หรอ?“เฟร็ดถามด้วยความสงสัย

“ไม่หรอก ฉันแค่พูดเล่น

“เชื่อก็โง่แล้ว” ทั้งสามกลอกตาไปที่อัลเบิร์ด

“นายว่า มีมูลคางคกกระโดดอยู่ในป่าต้องห้ามหรือเปล่า”เฟร็ดถามขึ้นทันที

“ควรจะมี!” อัลเบิร์ตคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า”ฤดูกาลนี้เป็นเวลาที่มูลคางคกกระโดดผสมพันธุ์แต่มันไม่ง่ายเลยที่จะหามูลคางคกกระโดด” “ยิ่งไปกว่านั้นคุณต้องรู้วิธีเก็บมันด้วย สิ่งที่สําคัญที่สุดคือแม้ว่านายจะหามันเจอแล้วนายจะขายให้ใคร?”

“เอ่อ?” ทั้งสามคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

ใช่ จะขายของให้ใคร

มันต้องขายได้เงินแน่ๆแต่ถ้าขายไม่ได้ ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะไปเก็บมูลคางคกกระโดด

พวกเขาเงียบไปอีกนาน

ใช่ นี่คือสิ่งที่สําคัญที่สุด

หากวัสดุยาสามารถแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์สําเร็จรูปได้ราคาก็จะสูงขึ้นเท่านั้น

การเปลี่ยนมูลคางคกกระโดดเป็นผลิตภัณฑ์สําาเร็จรูปอย่างน้ํายาสมองควายได้เขาเชื่อว่ามีนักเรียนชั้นปีที่ 5 ถึง 7 จํานวนมากที่จะไม่สนใจและต้องการซื้อมันเลยหรือ?

“ลองไหม?”อัลเบิร์ตมองดูผู้คนรอบๆ ตัวเขาและถามอย่างไม่แน่นอน

“ลองอะไร?”

“ปรุงน้ํายาสมองควาย” อัลเบิร์ตกระซิบ “อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านั้น เราต้องได้มูลคางคกกระโดดก่อน”

“เป็นความคิดที่ดี เราเชื่อในความสามารถของนายในการปรุงยา “เฟร็ดยกมือเห็นด้วย เขาชอบที่อัลเบิร์ตพาพวกเขาหาเงิน

ทั้งสามคนยังเสียใจกับการพนันการเลือกตั้งรัฐมนตรีครั้งล่าสุด

“แค่การศึกษาเพียงเล็กน้อย นายน่าจะสามารถปรุงมันได้ล จอร์แดนยังมั่นใจในอัลเบิร์ตมาก

“แต่เราจะได้วัสดุอื่นๆ ได้อย่างไร” จอร์จถามว่า “ซื้อหรอ”

“ไข่สนอลลีแกสเตอร์หาซื้อไม่ได้” อัลเบิร์ตส่ายหัว”นั่นเป็นของต้องห้าม ซึ่งหาได้ในตลาดมืดเท่านั้นแต่ก็มีคนเอาของปลอมมาหลอกมากมาย “ห้องส่วนตัวของสเนป? “เฟร็ดแนะนํา คําแนะนํานี้เป็นช่างบ้ามาก

“หุบปากเลยนะ!“อัลเบิร์ตห้ามพวกเขาไม่ให้พูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะถ้าพวกเขาต้องการบุกเข้าไปในห้องส่วนตัวของสเนปนี่เป็นเพียงการฆ่าตัวตาย

“มันเป็นความคิดที่ดี”จอร์แดนยิ้มอย่างร้ายกาจ”อย่างไรก็ตามความยากค่อนข้างสูง”

“ฉันไม่คิดว่าเราจะล้มเหลว” เฟร็ดกล่าว

อันที่จริง เฟร็ดและคนอื่นๆเชื่อว่าอัลเบิร์ตสามารถประสบความสําเร็จได้พวกเขาทั้งหมดรู้ดีว่าอัลเบิร์ตประสบความสําเร็จอย่างมากในด้านยาและยังมีความสัมพันธ์กับผู้เชี่ยวชาญด้านยาที่มีชื่อเสียงเฮกเตอร์แด็กเวิร์ธ 

สิ่งนี้นําความมั่นใจมาสู่หลาย ๆคนอย่างไม่ต้องสงสัยไม่มีทางพวกเขารู้ดีว่าอัลเบิร์ตไม่เคยทําสิ่งที่ไร้ความหมายนับประสาอะไรกับการทําสิ่งที่ขาดทุน

ยิ่งกว่านั้นเขามีความสามารถและต้นทุนเริ่มต้นที่ดี