นักเล่นแร่แปรธาตุแห่งฮอกวอตส์ - ตอนที่ 103

ตอนที่103 หมัดกับความจริง

อัลเบิร์ตพบสินค้าที่ดีในการสั่งซื้อแคตตาล็อก มันเป็นเหรียญตราฟีนิกซ์สีเงินขนาดเล็กที่ละเอียดอ่อน แต่ราคาค่อนข้างแพง

อย่างไรก็ตาม อัลเบิร์ตยังคงยอมสั่งและมอบมันเป็นของขวัญคริสต์มาสให้นีย่า

หลังจากปิดรายการสั่งซื้อและใส่กลับเข้าไปในกระเป๋านักเรียนแล้ว เขาก็ปิดหนังสือหนาๆ บนโต๊ะและเตรียมที่จะใส่กลับเข้าที่เดิม เมื่ออัลเบิร์ตเอาหนังสือไปไว้บนชั้น เขามองเห็นคนรู้จักอย่างแปลกใจ

“ช่วงนี้ฉันเจอเรื่องแย่ๆ มาเยอะ!” ทรูแมนแสดงสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นอัลเบิร์ต และพูดด้วยเสียงต่ำว่า “แต่นายเล่นได้ดีมาก”

“ขอบคุณ.” อัลเบิร์ตถามด้วยความสงสัยหลังจากวางหนังสือกลับคืนบนชั้นวาง “นายกำลังมองหาอะไร”

“คำสาปชั่วร้าย คาถาที่มีประโยชน์!” ทรูแมนกระซิบ: “ฉันจะดวลกับพรีเฟ็คของเรเวคลอ นอร์ช”

*พรีเฟ็ค คือหัวหน้าบ้านของแต่ละบ้านซึ่งจะมีทั้งชายและหญิง

อัลเบิร์ตตกตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ ความทุกข์เช่นนี้คืออะไร?

“นายกับพรีเฟ็คของเรเวนคลอ จะสู้กันเหรอ?” อัลเบิร์ตถามเสียงเบา

ทรูแมนพยักหน้า

“เกิดอะไรขึ้น? นายไม่ลองพูดคุยดูก่อนไม่ได้หรอ… การใช้กำลังเพื่อแก้ไขความขัดแย้ง?” อัลเบิร์ตเดาว่ามันเป็นไปได้จริงๆ หากเป็นการแก้ปัญหาด้วยการคุยกัน ทรูแมนคงจะไม่มาที่นี่เพื่อค้นหาคาถาที่เป็นประโยชน์ . “อย่างไรก็ตาม ฉันเกรงว่าโรงเรียนจะไม่มีความสุขนัก พวกเขาจะไม่ต้องการเห็นนักเรียนใช้การดวลเพื่อแก้ปัญหา และ…”

อัลเบิร์ตเชื่อว่าทรูแมนมีโอกาสชนะน้อย เนื่องจากคู่ต่อสู้เป็นพรีเฟ็คของเรเวนคลอ มันแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้แย่เลย และจะมีช่องว่างในความเชี่ยวชาญและการใช้เวทมนตร์ระหว่างทั้งสองฝ่าย

“นอร์ชยืนยันว่าบริดเจ็ท วินล็อคจบจากเรเวนคลอ” น้ำเสียงของทรูแมนหงุดหงิดเล็กน้อย

“บริดเจ็ท วินล็อค?” อัลเบิร์ตถามด้วยความสงสัย เขาไม่เคยได้ยินชื่อเลย

“บริดเจ็ท วินล็อคเป็นหมอดูเลขคณิตที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 13 เขาเป็นคนแรกที่ค้นพบคุณสมบัติมหัศจรรย์ของเลขเจ็ด” ทรูแมนอธิบายว่า “ฉันกำลังเรียนเลขคณิตและการทำนาย และพูดคุยกับคนอื่นๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ เหตุการณ์ ต่อมาเมื่อเขาผ่านมา เขาบอกว่าวินล็อคมาจาก เรเวนคลอ ฉันเลยเถียงเรื่องนี้ และมันก็เลยกลายเป็นแบบนี้”

“งั้นบริดเจ็ท วินล็อคก็มาจากฮัฟเฟิลพัฟ?”

“แน่นอน มีการแนะนำโดยบริดเจ็ท วินล็อคบนภาพของกบช็อคโกแลต” ทรูแมนหยิบรูปกบช็อกโกแลตแล้วยื่นให้อัลเบิร์ต

อัลเบิร์ตถามหลังจากอ่านแล้ว “ทำไมนายไม่เอามันให้เขาดูตอนนั้น”

“ฉันรู้จากเพื่อนหลังจากนั้น” ทรูแมนอธิบายว่า “ยิ่งกว่านั้น ฉันคิดว่าต่อให้ฉันแสดงให้เขาเห็น อีกฝ่ายก็ไม่ยอมรับ ผู้ชายคนนั้นคงรู้ดีว่าเขาคิดผิดไปนานแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่ยอมรับ”

อัลเบิร์ตเข้าใจเหตุผลของการต่อสู้กันตัวต่อตัวแล้ว

การโต้เถียงกันทั่วๆ ไปคือการสาดน้ำใส่กัน และจากนั้นก็พัฒนาไปสู่การทุบตีผู้คน

ในชีวิตที่แล้ว อัลเบิร์ตเห็นสิ่งเหล่านี้มากเกินไป และมีคนจำนวนมากบนอินเทอร์เน็ตที่เป็นแบบนี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีเครือข่ายหลายชั้น และคุณไม่สามารถปีนข้ามและเอาชนะผู้คนผ่านสายแลนเครือข่ายได้ ดังนั้นจึงไม่มีกลอุบายใด ๆ คุณสามารถพ่นคำด่ากันบนฟอรัมอินเทอร์เน็ตได้เท่านั้น

ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป ทั้งสองฝ่ายต่างก็โกรธแค้นกันอยู่แล้ว

บางทีในตอนแรก พรีเฟ็คของเรเวนคลอเองก็จำผิด เมื่อทั้งสองฝ่ายทะเลาะกัน แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่ามีอะไรผิด พวกเขาก็ไม่ยอมรับความผิดพลาด ดังนั้นมันจึงพัฒนาไปสู่การต่อสู้ครั้งนี้ .

เห็นได้ชัดว่าพรีเฟ็คของเรเวนคลอโกรธจัด อย่างน้อยทรูแมนก็คิดเช่นนั้น

ไม่ใช่ทุกคนที่มีความกล้าที่จะยอมรับความผิดพลาดเช่น กริฟฟินดอร์ ไม่ แม้แต่กริฟฟินดอร์ ก็มีน้อยคนที่กล้าเช่นนี้ เช่นเดียวกับคำพูดคลาสสิกของดัมเบิลดอร์ที่ว่า ผู้คนนั้นง่ายที่จะให้อภัยผู้อื่นสำหรับความผิดพลาดของพวกเขา แต่เป็นการยากที่จะให้อภัยผู้อื่นสำหรับความถูกต้องของพวกเขา”

ทรูแมนต้องการรักษาศักดิ์ศรีของฮัฟเฟิลพัฟ อย่างน้อย ในความเห็นของพวกเขา นี่คือคนของบ้านพวกเขาบุคคลที่มีชื่อเสียง นายจะมายืนกรานอย่างไร้ยางอายว่าเขาเป็นเรเวนคลอไม่ได้

“ต้องการให้ฉันแนะนำอะไรหน่อยไหม?” อัลเบิร์ตกระซิบ

“แน่นอน!” ทรูแมนตั้งตารอข้อเสนอของอัลเบิร์ต

“มันไม่ใช่การดวล การดวลมันจะทำให้นายลำบาก” อัลเบิร์ตเตือนว่า “อย่ายอมรับว่าเป็นการดวล”

ทรูแมนรู้สึกเสียใจเล็กน้อย: “…”

“แน่นอนว่านายไม่ต้องการถูกลงโทษใช่ไหม!” อัลเบิร์ตกล่าวว่า

“ฉันไม่ต้องการ” ทรูแมนพยักหน้าซ้ำๆ

“นายใช้คาถาปลดอาวุธได้ไหม”

“ไม่” ทรูแมนพูดอย่างเศร้าโศก

“มากับฉัน!” อัลเบิร์ตโบกมือให้ทรูแมนออกไปกับเขา ห้องสมุดไม่ใช่ที่ที่ดีที่จะพูดคุย เขาสังเกตเห็นว่ามาดามพินกำลังมองมาที่นี่ ถ้าเขาไม่อยากถูกไล่ออกไป งั้นก็ออกไปเองดีกว่า

ทั้งสองเดินออกจากห้องสมุดทีละคนและเดินไปที่ทางเดินด้านนอก

อัลเบิร์ตมองดูนักเรียนสลิธีรินที่เดินผ่านมา หรี่ตาและพูดกับทรูแมนว่า: “คาถาปลดอาวุธคือการถอดอาวุธของคู่ต่อสู้ ซึ่งหมายถึงการเอาอาวุธของคู่ต่อสู้ออกไป”

“นายหมายถึง กำจัดอาวุธของนอร์ช” น้ำเสียงของทรูแมนตื่นเต้นเล็กน้อย ถ้าพ่อมดทำไม้กายสิทธิ์หาย ก็เหมือนเสือสูญเสียเขี้ยวเล็บไป

“ใช่ อย่างไรก็ตาม นายต้องใช้มันก่อน” อัลเบิร์ตพูดอย่างกะทันหัน: “นายจะต้องนับหนึ่ง สอง และสามในการดวล เมื่อนายนับหนึ่ง นายก็จะโจมตีเขาก่อน มิฉะนั้น นายอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”

“แต่…” ทรูแมนดูเหมือนจะต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ถูกอัลเบิร์ตขัดจังหวะ

“นี่ไม่ใช่การดวลใช่ไหม” อัลเบิร์ตพูดเบา ๆ “เมื่อนายปลดอาวุธของนอร์ชแล้วให้ใช้คาถามึนงงในขณะที่เขามึนงง นายก็สามารถโจมตีเขาได้!”

“ใช่.” ทรูแมนพยักหน้า

“งั้นก็วิ่งไปเลยวิ่งไปทุบตีเขา ทุบตีเขาให้รู้ว่าผิด” อัลเบิร์ตกำหมัดขึ้น

“ด้วยหมัด?” ทรูแมนไม่ค่อยเข้าใจการคิดของอัลเบิร์ต

“มีคำกล่าวว่าความจริงอยู่ที่กำปั้นของเรา” อัลเบิร์ตมองทรูแมนอย่างตะลึงงันและพูดว่า “ยิ่งกว่านั้น เขาผิดจริง แต่เขาไม่ยอมรับ และเขาต้องการสั่งสอนนายผ่านการดวล อย่าลืมว่าเขาแก่กว่านาย เขาแก่กว่านายสองปีและรู้เกี่ยวกับเวทมนตร์มากกว่านาย…”

อัลเบิร์ตชะงักไปชั่วขณะ และสายตาของเขาจับจ้องไปที่หญิงสาวผมแดงคนหนึ่งในเรเวนคลอ

“นายรู้จักอิซาเบลหรอ”

“ฉันเห็นเธอหลายครั้งแล้ว เราอยู่ในสโมสรเดียวกัน” อัลเบิร์ตยืนยันว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ๆ แล้วพูดต่อว่า “มีคำกล่าวไว้ว่า นายไม่สามารถปลุกคนที่แกล้งหลับได้ วิธีปลุกพวกเขาให้ตื่นได้ดีที่สุดคือ”

“ทุบตีเขาอย่างแรง!” จู่ ๆ ทรูแมนก็รู้สึกมีเหตุมีผลมาก แล้วการลอบโจมตีล่ะ สิ่งที่เขาต้องการคือการสอนบทเรียนที่รุนแรงให้อีกฝ่าย

อัลเบิร์ตพยักหน้าและพูดว่า: “จำไว้ อย่าใช้คำสาปที่ชั่วร้าย การใช้คำสาปชั่วร้ายนั้นแย่กว่าการใช้กำปั้น จากนั้นหลังจากที่นายถูกจับได้ นายจะบอกศาสตราจารย์สเปราต์ว่าทำไมนายถึงต่อสู้ จำไว้ว่ามันเป็นการต่อสู้ ไม่ใช่การดวล อาจารย์ประจำบ้านของนายจะไม่ลงโทษนายแน่นอน ถึงยังไงนายก็กำลังต่อสู้เพื่อเกียรติยศของบ้านฮัฟเฟิลพัฟ”

“ไม่เป็นไร.” ทรูแมนตกตะลึง เขาเชื่อไปประมาณ70-80%แล้ว ใช่ เขาต่อสู้เพื่อเป็นเกียรติของฮัฟเฟิลพัฟ เมื่อเขาตื่นเต้น เขาก็ตระหนักว่ามีสิ่งหนึ่งที่เขาจะไม่มีคือคาถาปลดอาวุธ

“มากับฉัน ฉันรู้ว่านายต้องการอะไร… คาถาปลดอาวุธ” อัลเบิร์ตเข้ามาพร้อมกับทรูแมน “นายต้องหาคนฝึกด้วย อย่ามองมาที่ฉัน ฉันไม่มีเวลาว่างขนาดนั้น นายสามารถหาเพื่อนของฮัฟเฟิลพัฟเพื่อฝึกได้”

“อืม ขอบคุณนะ อย่าลืมมาดูการดวลกันในวันหยุดสุดสัปดาห์นะ” ทรูแมนยิ้ม: “บนสนามหญ้าใกล้แบล็คเลค”

“ฉันจะไปดู” อัลเบิร์ตมองไปที่แผ่นหลังของทรูแมน จ้องมองไปที่ภารกิจของเขา

[ความช่วยเหลืออย่างกระตือรือร้น]

กาเบรียล ทรูแมน เพื่อนของคุณดูเหมือนจะมีปัญหาบางอย่าง ในฐานะเพื่อนพ่อมดคนแรกที่คุณรู้จัก คุณควรช่วยเขาแก้ปัญหาให้มากที่สุดรางวัล: ประสบการณ์ 100 คะแนน ค่าความชื่นชอบของแกเบรียล ทรูแมน +10

[ชัยชนะที่ห่างไกล]

เพื่อนของคุณไม่มีข้อได้เปรียบใด ๆ ในการดวลที่จะเกิดขึ้น ในฐานะเพื่อน คุณควรหาวิธีช่วยเขาเปลี่ยนความพ่ายแพ้ให้เป็นชัยชนะ

รางวัล: ประสบการณ์ 1,000 ทักษะสุ่มจากเป้าหมายภารกิจ ค่าความชื่นชอบของแกเบรียล ทรูแมน +10

อัลเบิร์ตสนใจที่จะรับทักษะแบบสุ่มจากเป้าหมายภารกิจเล็กน้อย เมื่อเขากลับมานั่งที่ของเขา แชนน่าที่เพิ่งทำการบ้านเสร็จก็ถามด้วยความสงสัย “เมื่อกี้เธอทำอะไรน่ะ?”

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันเพิ่งเจอเพื่อนและคุยกันไม่กี่คำ” อัลเบิร์ตสังเกตว่ามาดามพินซ์มองมาที่ข้างหลังเขา เขาหุบปากอย่างรวดเร็ว และตรวจการบ้านที่เขาเพิ่งทำเสร็จ