ตอนที่ 619 ข้อเสนอ(1)
ตอนที่ 619 ข้อเสนอ(1)
ทันทีที่บทสัมภาษณ์นี้ถูกเผยแพร่ออกมา ความนิยมของยาบำรุงสุขภาพก็สูงที่สุดในประวัติการณ์ ทุกคนแห่กันไปที่ซิ่งหลินถังเพื่อซื้อยาบำรุงสุขภาพ
เซี่ยปิงชิงและคังอันเหอยุ่งมากจนไม่มีเวลาได้พัก แม้แต่กู้วั่งหลานก็ยังต้องออกมาช่วย
จนกระทั่งยาบำรุงสุขภาพขายจนหมดเกลี้ยง กู้วั่งหลานจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “วันนี้หมดแล้วครับ จะมีเข้ามาเพิ่มในอีกสองสามวัน เอาไว้มากันใหม่นะครับ”
เซี่ยปิงชิงและคังอันเหอที่อยู่อีกด้านก็อธิบายเหมือนกัน และให้คำมั่นว่าอีกไม่กี่วันจะมียามาวางขายแน่นอน จึงทำให้ทุกคนอยู่ในความสงบได้
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ พรุ่งนี้พวกเราจะมาดูใหม่”
เมื่อได้ฟังคำพูดนี้ คังอันเหอก็เอ่ยอย่างไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “พี่สะใภ้คะ ต้องอีกสักสองสามวัน พรุ่งนี้ยังไม่มีของหรอกค่ะ”
เซี่ยฉางกู่มีหน้าที่ในการสกัดพวกยาบำรุงสุขภาพทั้งหมด กว่าจะผลิตของล็อตหน้าออกมา ยังต้องใช้เวลาสักสองสามวัน
“พวกเราจะลองมาดูก็ไม่เป็นปัญหาอะไรหรอก”
“ใช่แล้ว อยู่ห่างแค่ยี่สิบนาทีเอง พรุ่งนี้พวกเราจะมาดูใหม่”
พูดจบ ทุกคนก็ได้ตัดสินใจกันเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็ยังมีบางคนมาถามถึงยาเม็ดชนิดอื่นในร้าน เมื่อทราบว่าไม่ใช่ยาบำรุงสุขภาพ จึงไม่มีใครซื้อ
ผู้หญิงคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะกล่าว “พวกคุณขายยาบำรุงสุขภาพ ก็ควรจะตั้งขายแค่ยาบำรุงสุขภาพสิ ทำไมถึงเอายาตัวอื่นมาตั้งไว้ในร้านด้วยล่ะ แล้วก็ไม่มีหมอช่วยตรวจด้วย พวกเราไม่กล้าใช้ยาแบบสุ่มสี่สุ่มห้าหรอกนะ”
เมื่อได้ฟังคำพูดนี้ คังอันเหอก็รีบอธิบาย “เดิมทีซิ่งหลินถังของเราเป็นร้านขายยา วางจำหน่ายยาชนิดต่าง ๆ พวกเราก็มีหมอนั่งประจำร้านเหมือนกันค่ะ เพียงแต่วันนี้ท่านไม่อยู่เพราะมีธุระอื่นต้องไปทำ อีกไม่กี่วันก็จะกลับมา ถึงตอนนั้นพวกคุณต้องการซื้อยาอะไรก็ขอให้ท่านช่วยตรวจได้ค่ะ”
หลายคนได้ยินแบบนี้ก็พยักหน้าแล้วกล่าว “เอาแบบนี้ก็ได้ ถ้าอย่างนั้นวันนี้คงไม่ซื้ออย่างอื่นแล้วล่ะ”
หลังจากคนพวกนี้ออกไป คังอันเหอก็อดพูดไม่ได้ “สองวันมานี้ยุ่งมากเลย โฆษณาและบทสัมภาษณ์นั้นได้ผลดีมาก แต่นอกเหนือจากยาบำรุงสุขภาพแล้วก็ไม่มีใครมาซื้อยาตัวอื่นเลยน่ะสิ”
เซี่ยปิงชิงโบกมืออย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก ก่อนจะกล่าวว่า “ไม่เป็นไรหรอก ต่อไปคงมีคนมาซื้อแน่นอน เพราะยังไงยาของพวกเราก็มีประสิทธิภาพมาก”
“ก็จริง ซิ่งหลินถังของพวกเราเพิ่งเปิดทำการได้ไม่นาน แต่ตอนนี้ได้ผลตอบรับขนาดนี้แล้ว ก็ถือว่าไม่เลว” พูดจบ คังอันเหอก็หันมองเซี่ยปิงชิงด้วยความสงสัยก่อนจะเอ่ยถาม “คุณปู่ลั่วจะกลับมาเมื่อไหร่เหรอ?”
เซี่ยปิงชิงส่ายหัว
“ฉันเองก็ไม่แน่ใจ ก่อนหน้านี้ท่านบอกว่าจะรีบไปและรีบกลับ แต่ไม่ได้บอกเลยว่าจะไปกี่วัน”
เมื่อเห็นว่ากู้วั่งหลานไม่ถามอะไร เซี่ยปิงชิงจึงอธิบายให้ฟังเพิ่ม “ผอ.กู้ คุณปู่ลั่วเป็นหมอประจำที่ซิ่งหลินถังของเรา ทักษะทางการแพทย์ของเขาดีมาก หลังจากเขากลับมาแล้ว จะแนะนำให้พวกคุณได้รู้จักกันค่ะ”
“ครับ”
กู้วั่งหลานยกยิ้มอย่างอ่อนโยน จากนั้นก็หันไปมองเซี่ยปิงชิงและคังอันเหอพลางกล่าวว่า “ที่นี่คงไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ถ้าอย่างนั้นผมกลับเข้าไปด้านหลังก่อนนะครับ”
“ค่ะ”
หลังจากกู้วั่งหลานกลับไป คังอันเหอก็อดไม่ได้ที่จะหันมองเซี่ยปิงชิงแล้วกล่าวว่า “ผอ.กู้นี่ทำอะไรก็ดีไปหมดเลยนะ แต่ดูเฉยชาไปหน่อย ไม่มีเสน่ห์ดึงดูดเลย”
“เฮ้อ…เขาคงผ่านเรื่องอะไรมาเยอะ ตอนนี้จึงได้เป็นแบบนี้ เดี๋ยวพอโรงงานผลิตยาเปิดทำการในปีหน้า เขาคงจะยุ่งขึ้นนิดหน่อย พอยุ่งแล้วก็จะไม่มีเวลาครุ่นคิดเรื่องอื่น”
คังอันเหอพยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ ให้เขายุ่งดีกว่า สองวันที่ผ่านมานี้ยุ่งมาก แต่ก็อิ่มใจมากด้วย”
เซี่ยปิงชิงหันไปมองสีหน้ามีความสุขของคังอันเหอ ก็อดยิ้มไม่ได้ “อันเหอ วันนี้เธอไม่อ่านหนังสือแล้วเหรอ รีบฉวยโอกาสเวลาตอนนี้ไปอ่านให้เยอะ ๆ”
“จริงสิ เดี๋ยวฉันไปอ่านเลย”
หลังจากคังอันเหอเดินมาถึงห้องโถงของซิ่งหลินถัง ก็หยิบยาจีนขึ้นมาอีกรอบ ทุกครั้งที่มีเวลาว่างหล่อนก็จะอ่านหนังสือ เรียนรู้ให้มากขึ้น
ส่วนเซี่ยปิงชิงก็เริ่มยุ่งเหมือนกัน ก่อนหน้านี้หล่อนผลิตยาล้างพิษออกมา แต่นั่นก็ทำได้เพียงล้างพิษงูเท่านั้น จึงต้องค้นคว้าทำสูตรยาล้างพิษที่สามารถล้างพิษตัวอื่นได้ด้วย
ทั้งสองเริ่มยุ่งกันอีกครั้ง แต่สิ่งที่พวกเธอไม่ทันคาดคิดก็คือ ขณะตอนใกล้จะปิดร้าน คุณปู่เซี่ยเหยียนลั่วก็กลับมาพอดี และคนที่มาพร้อมกับเขาก็คือหญิงสาววัยกลางคนที่แต่งตัวเรียบร้อย
เซี่ยปิงชิงเห็นแบบนี้ก็รีบเดินมาตรงมาข้างหน้าแล้วเอ่ยถาม “คุณปู่ลั่ว กลับมาแล้วเหรอคะ ทำไมถึงมาเอาเย็นป่านนี้ล่ะ คุณปู่กลับไปบ้านก่อนก็ได้นะคะ”
พูดจบ หล่อนก็เหลือบมองหญิงวัยกลางคนที่อยู่ข้างหลังด้วยความสงสัย
ในตอนนี้คังอันเหอก็ได้เดินมาข้างหน้าเหมือนกัน ก่อนจะเอ่ยทักทายเซี่ยเหยียนลั่ว
เซี่ยเหยียนลั่วสีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาเอ่ยแนะนำคนให้เซี่ยปิงชิงและคังอันเหอได้รู้จักด้วยท่าทางมีความสุข “หล่อนชื่อชุยจวี๋ เป็นคู่หมั้นที่ฉันดูเอาไว้ให้ฉางกู่ เป็นเพราะเขาไม่อยากกลับไปซีอานเพื่อเจอ ฉันก็เลยพามาที่นี่เองเลย ชุยจวี๋มีความสามารถมากเลยนะ แถมนิสัยก็น่ารัก ถ้ามีหล่อนข้างกาย ฉางกู่กับเสี่ยวหยวนจะต้องได้รับการดูแลอย่างดีแน่นอน”
ชุยจวี๋เดินตามหลังเซี่ยเหยียนลั่วมาด้วยท่าทางสงบเสงี่ยม เมื่อได้ยินสิ่งที่พูด จึงรีบกล่าวทักทายเซี่ยปิงชิงและคังอันเหอ “สวัสดีทุกคนค่ะ”
“สวัสดีค่ะ”
เซี่ยปิงชิงและคังอันเหอก็ตอบกลับไปพร้อมรอยยิ้มเช่นกัน นึกไม่ถึงว่าคุณปู่ลั่วจะพาคนมาที่นี่ด้วย ไม่รู้ว่าเซี่ยฉางกู่จะรู้เรื่องนี้แล้วหรือยัง
“คุณปู่ลั่ว คุณอาฉางกู่เจอคุณป้าหรือยังคะ?” เซี่ยปิงชิงทนไม่ไหวจึงเอ่ยถามขึ้น
“ยังเลย”
เซี่ยเหยียนลั่วรู้สึกว่าทางฝั่งลูกชายไม่มีอะไรต้องเป็นกังวล เขาก็เลยพามาที่นี่ด้วยกัน ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากดูตัวแต่ก็ต้องดู “ที่นี่ใกล้กับสถานีรถไฟ หลังจากที่พวกเราลงรถไฟก็เลยแวะมาที่นี่ก่อน”
ขณะที่พูด ผู้อาวุโสลั่วก็ไปที่ตู้ยา
“ฉันแวะมาจัดยาน่ะ ช่วงนี้ในปากเป็นแผลร้อนใน”
คังอันเหอเห็นสิ่งนี้จึงพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณปู่คะ ให้ฉันช่วยเถอะค่ะ” ไม่แปลกใจเลยที่เขามาที่ร้านซิ่งหลินก่อนที่แท้เขามาที่นี่เพื่อจัดยา
ในเวลานี้กู้วั่งหลานได้ยินเสียงโกลาหลเขาจึงเดินออกมา และต้องตกตะลึงเมื่อเห็นผู้อาวุโสลั่วและชุยจวี๋
เมื่อเซี่ยเหยียนลั่วเห็นกู้วั่งหลานออกมาจากสวนหลังบ้าน เขาก็ตกตะลึงเช่นกัน “ท่านนี้คือ?”
เซี่ยปิงชิงรีบแนะนำว่า “คุณปู่ลั่ว นี่คือรองผู้จัดการของโรงงานยาของมู่หลาน ผู้จัดการกู้” แล้วแนะนำกู้วั่งหลานให้กับเซี่ยปิงชิง “ผู้จัดการกู้ นี่คือ หมอเซี่ย เป็นหมอประจำของร้านซิ่งหลิน”
กู้วั่งหลานไม่คิดว่า จะได้เจอหมอที่เพิ่งพูดถึงเมื่อครู่ เขาจึงยิ้มต้อนรับ “สวัสดีครับ หมอเซี่ย”
“สวัสดีครับ”
เซี่ยเหยียนลั่วมองกู้วั่งหลานด้วยความสงสัย แล้วพยักหน้าให้เขาเบาๆ
ระหว่างที่ทุกคนพูดคุย ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยก็เดินมาด้วย พอทั้งสองเห็นเซี่ยเหยียนลั่วก็ดีใจมาก “คุณปู่ลั่ว กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
เซี่ยเหยียนลั่วเห็นฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยแล้วก็ดีใจเช่นกัน
“เพิ่งกลับมา” พูดจบก็แนะนำให้รู้จักกับชุยจวี๋
ฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ย สังเกตเห็นชุยจวี๋อยู่ก่อนแล้ว พอได้ยินเซี่ยเหยียนลั่วแนะนำก็ไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ เพราะรู้ว่าเขาไปซีอานเพื่อไปดูตัวให้เซี่ยฉางกู่
“สวัสดีค่ะอาชุย”
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
ว่าที่ภรรยาของอาฉางกู่จะมีนิสัยใจคอเป็นอย่างไรบ้างนะ
ไหหม่า(海馬)
