cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF
  • หน้าหลัก
  • อ่านมังงะ
  • เว็บอ่านมังงะ
  • นิยายวาย [Yaoi]
  • Nekopost
  • Niceoppai
  • รออัพเดท
  • มังงะ18+
  • แทงหวย24
  • manga
Advanced
Sign in Sign up
  • หน้าหลัก
  • อ่านมังงะ
  • เว็บอ่านมังงะ
  • นิยายวาย [Yaoi]
  • Nekopost
  • Niceoppai
  • รออัพเดท
  • มังงะ18+
  • แทงหวย24
  • manga
  • Romance
  • Comedy
  • Shoujo
  • Drama
  • School Life
  • Shounen
  • Action
  • MORE
    • Adult
    • Adventure
    • Anime
    • Comic
    • Cooking
    • Doujinshi
    • Ecchi
    • Fantasy
    • Gender Bender
    • Harem
    • Historical
    • Horror
    • Josei
    • Live action
    • Manga
    • Manhua
    • Manhwa
    • Martial Arts
    • Mature
    • Mecha
    • Mystery
    • One shot
    • Psychological
    • Sci-fi
    • Seinen
    • Shoujo Ai
    • Shounen Ai
    • Slice of Life
    • Smut
    • Soft Yaoi
    • Soft Yuri
    • Sports
    • Tragedy
    • Supernatural
    • Webtoon
    • Yaoi
    • Yuri
Sign in Sign up
Prev
Next
สล็อตเว็บตรง

ตำนานจอมราชันย์อหังการ - บทที่ 103 คนขนซากศพที่แปลกประหลาด

  1. Home
  2. All Mangas
  3. ตำนานจอมราชันย์อหังการ
  4. บทที่ 103 คนขนซากศพที่แปลกประหลาด
Prev
Next

    บทที่ 103 คนขนซากศพที่แปลกประหลาด

    

    หลังจากเฮยเฟิงได้ยินคำพูดของตู๋ซานชิงแล้วก็รู้สึกแปลกใจ ปากก็พึมพำกับตัวเองเบา ๆ ว่า “ชายผู้นี้ จะทำได้จริงหรือ?”

    

    “ท่านจะว่าอย่างไร?” ตู๋ซานชิงเอ่ยถามย้ำออกมาด้วยรอยยิ้มอย่างผู้เหนือกว่า

    

    เฮยเฟิงคิดอยากลอง ดังนั้นจึงกล่าวเตือนว่า “ข้าไม่ได้ขู่เจ้า แต่ผู้อาวุโสท่านนั้นไม่ธรรมดา”

    

    “ท่านแค่นำทางไปก็พอ!”

    

    ครั้นตู๋ซานชิงเอ่ยจบ เฮยเฟิงก็เดินนำพวกเขาขึ้นไปยังบนภูเขาทันที

    

    เวลาผ่านไปครู่หนึ่ง พวกเขาก็เดินทางมาถึงปากถ้ำแห่งหนึ่งซึ่งมีป้ายหินตั้งไว้ บนนั้นสลักข้อความว่า ‘ห้ามเข้าไปด้านใน’

    

    เฮยเฟิงชี้ไปยังป้ายหินนั้นและเอ่ยว่า “เห็นชัดหรือยัง? ห้ามเข้าไปด้านใน”

    

    “เขาอยู่ข้างใน?”

    

    “ใช่!”

    

    ตู๋ซานชิงได้ยินเช่นนั้นจึงมาหยุดยืนหน้าปากถ้ำ และตะโกนเข้าไปด้านในว่า “ท่านผู้อาวุโสที่อยู่ด้านใน ท่านได้ยินข้าหรือไม่?!”

    

    ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ กลับมา ตู๋ซานชิงจึงจะโกนออกไปให้ดังขึ้น “ผู้อาวุโส!”

    

    หลังจากตะโกนติดต่อกันหลาย ๆ ครั้ง ภายในถ้ำก็พลันบังเกิดเสียงดังสะท้อนกลับมา

    

    “ไสหัวไป!”

    

    ประโยคนี้ทำให้ตู๋ซานชิงมีสีหน้าลำบากใจ ส่วนเฮยเฟิงก็พูดออกมาอย่างไม่มีทางเลือก “เห็นหรือยัง?”

    

    ทว่าตู๋ซานชิงกลับรีบปรับอารมณ์ของตัวเอง ก่อนจะตะโกนออกไปอีกครั้งว่า “ผู้อาวุโส ข้ามีของสิ่งหนึ่ง ท่านจะต้องสนใจเป็นแน่!”

    

    จากนั้นเขาก็หยิบเม็ดยาออกมาจากถุงสุญญะญาณ และพูดอย่างภาคภูมิว่า “เม็ดยาชำระล้างระดับสิบดาว มันหายากยิ่ง และในมหาทวีปจิ่วโหยวก็มีเพียงไม่กี่เม็ดเท่านั้น ซึ่งบังเอิญว่าข้าครอบครองไว้หนึ่งเม็ดพอดี!”

    

    ทันใดนั้น เงาของร่างหนึ่งก็พลันปรากฏขึ้นมา คนผู้นั้นรวดเร็วยิ่ง เพียงชั่วพริบตาก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าแล้ว

    

    เมื่อเห็นชัดถนัดตา พวกเขาจึงพบว่าอีกฝ่ายปกปิดใบหน้าซีกขวาด้วยหน้ากากสีเงิน เหลือเพียงใบหน้าซีกซ้ายซึ่งมีปลายผมบดบังดวงตา ทำให้เขาดูแปลกประหลาดยิ่งนัก

    

    “พูดมา เจ้าต้องการอันใด!” อีกฝ่ายมีน้ำเสียงเย็นชา

    

    “ช่วยข้าแก้แค้นคนคนหนึ่ง ถ้าหากสำเร็จ เม็ดยานี้จะเป็นของท่าน!”

    

    “ใคร! อยู่ที่ไหน!” ชายคนดังกล่าวเริ่มครุ่นคิดขึ้นมา

    

    “ชายคนหนึ่งในขั้นสร้างรากฐาน อยู่เขตที่หนึ่ง!” ตู๋ซานชิงตอบทันที

    

    สายตาที่อยู่ภายใต้หน้ากากนั้นมองมายังตู๋ซานชิงด้วยแววตาประหลาดใจ “เจ้าอยู่ขั้นก่อกำเนิด แม้ว่าจะถูกผนึกพลังไว้เพียงขั้นหลอมแก่นแท้ แต่ก็ไม่น่าจะไม่สามารถแก้แค้นผู้ฝึกตนขั้นสร้างรากฐานคนหนึ่งได้!”

    

    คำพูดของชายผู้นี้ทำให้ตู๋ซานชิงมีสีหน้าลำบากใจ “เจ้าหนูผู้นั้นไม่ได้แก้แค้นได้ง่าย ๆ”

    

    “เช่นนั้นก็นำทางไป ไปดูก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

    

    เมื่อตู๋ซานชิงเห็นว่าคนผู้นี้ตกลงรับข้อเสนอ เขาจึงเผยท่าทีดีใจออกมา “เชิญท่าน!”

    

    จากนั้นตู๋ซานชิงจึงเดินนำคนผู้นี้ออกไป แต่เฮยเฟิงมีท่าทีราวกับฝันไป เขาคิดไม่ถึงว่าตู๋ซานชิงจะสามารถทำให้ผู้อาวุโสท่านนี้ออกมาภายนอกได้!

    

    ว่าแล้วเฮยเฟิงจึงรีบติดตามไปทันที

    

    …

    

    ขณะนั้นเอง ลู่เฉินที่ตามเจี่ยลัวมานั้นได้มาถึงสถานที่ที่เต็มไปด้วยผืนหมอกหนาสีดำ และหมอกสีดำเหล่านั้นก็ล้วนเป็นไอซากศพ

    

    เมื่อเจี่ยลัวเห็นก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา

    

    “คือที่นี่!”

    

    ภายใต้หมอกหนานี้มีซากศพจำนวนมาก และระยะเวลาการตายก็ไม่น่าจะเกินสามวัน

    

    “นี่คือที่ใด เหตุใดจึงมีซากศพมากมายเช่นนี้ อีกทั้งคนพวกนี้ก็ล้วนตายได้เพียงแค่สามวันเท่านั้น” ลู่เฉินกวาดสายตามองก่อนจะเอ่ยถามขึ้นมาอย่างแปลกใจ

    

    เจี่ยลัวเองก็ไม่ค่อยรู้ชัดเจนนัก รู้เพียงแค่ที่นี่มีซากศพเกิดขึ้นทุกวัน “ที่นี่มักจะมีคนโยนศพเข้ามาบ่อย ๆ”

    

    “บ่อย ๆ?” ลู่เฉินถึงกับประหลาดใจ

    

    เจี่ยลัวขานรับ “เมื่อวาน ข้าก็พบกับคนหลายกลุ่ม พวกเขาเอาซากศพมาทิ้งไว้ที่นี่แล้วก็จากไป”

     ลู่เฉินได้ฟังแล้วก็ยิ่งรู้สึกสงสัย

    

    “ผู้อาวุโส เข้าไปดีหรือไม่?” เจี่ยลัวแสดงสีหน้ามีความหวัง

    

    “ไปเถอะ”

    

    จากนั้นทั้งสองก็เดินเข้าไป

    

    ส่วนคนที่ติดตามมาใกล้ ๆ พวกเขาต่างก็พากันตกตะลึงกับการกระทำเช่นนั้น

    

    “ดูสิ พ่อหนุ่มคนนั้น กล้าเข้าไปจริง ๆ ด้วย!”

    

    “ข้างในนั้นมีไอซากศพที่แข็งแกร่งมาก ถ้าหากไม่ใช่ผู้ฝึกวิถีภูตผีก็คงไม่มีทางที่จะสามารถเข้าไปด้านในได้”

    

    “แล้วถ้าหากเขามีสมบัติวิญญาณล่ะ?”

    

    “แม้จะมีสมบัติวิญญาณ มันก็ยังยาก!”

    

    ขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันอยู่นั้น ลู่เฉินและเจี่ยลัวก็ได้หายเข้าไปในหมอกหนาแล้ว

    

    ทุกคนจึงทำได้เพียงยืนรออยู่ที่เดิม

    

    ทางด้านลู่เฉินที่เดินตามเจี่ยลัวอยู่นั้น พวกเขาได้มาถึงใต้ต้นไม้ใหญ่สีดำต้นหนึ่ง

    

    “ข้าพบผลไม้สีดำนั่นบนต้นไม้นี้”

    

    “โอ้ ต้นไม้ต้นนี้รึ?” ลู่เฉินมองไปรอบ ๆ เขาพบว่าที่นี่แทบจะไม่มีหญ้าขึ้นเลย แต่ต้นไม้ต้นนี้กลับดูอุดมสมบูรณ์และยังมีใบไม้สีดำผลิบานไปทั่ว

    

    เจี่ยลัวขานรับ “ใช่ ต้นนี้”

    

    ครั้นได้ยินดังนั้นลู่เฉินก็ใช้มือข้างหนึ่งค่อย ๆ สัมผัสมัน จากนั้นก็เพ่งมองไปยังภายใน เขาพบว่าต้นไม้นี้กำลังดูดซับไอซากศพที่อยู่รอบ ๆ อย่างบ้าคลั่ง

    

    “ต้นไม้ภูตผี!” เมื่อตระหนักถึงความจริงข้อนี้ ลู่เฉินก็พลันตกใจขึ้นมา

    

    “ต้นไม้ภูตผี? คืออันใด?” เจี่ยลัวสงสัย

    

    ปกติแล้วต้นไม้ภูตผีมักจะพบในพื้นที่ซึ่งมีไอซากศพแข็งแกร่งอย่างในแดนชุมนุมภูตผี แต่ที่นี่คือมหาทวีปจิ่วโหยว ดินแดนแห่งโลกคนเป็น เหตุใดจึงมีต้นไม้ชนิดนี้?

    

    ลู่เฉินอธิบายแก่เจี่ยลัว จากนั้นจึงพึมพำออกมาว่า “แล้วยังมีคนพวกนั้นอีก เหตุใดจึงนำเอาซากศพมาทิ้งไว้ที่นี่?”

    

    เจี่ยลัวไม่รู้จะอธิบายเช่นไร จึงได้แต่ถามกลับไปว่า “ผู้อาวุโส ท่านว่าผลวิญญาณทมิฬจะปรากฏออกมาอีกหรือไม่?”

    

    “เคยปรากฏมาหนึ่งครั้ง เช่นนั้นก็ต้องปรากฏออกมาเป็นครั้งที่สอง”

    

    “เช่นนั้นพวกเราควรรออยู่ที่นี่?”

    

    “เจ้าฝึกฝนอยู่ที่นี่ ข้าจะไปดูรอบ ๆ”

    

    เจี่ยลัวขานรับ จากนั้นจึงค่อย ๆ นั่งทอดกายลงแล้วหลับตา ซึมซับไอซากศพที่อยู่รอบ ๆ

    

    ส่วนลู่เฉินก็เดินสำรวจในบริเวณรอบ ๆ เขาพบว่าที่นี่เต็มไปด้วยซากศพกองไว้ดั่งภูเขาย่อม ๆ แต่เมื่อเข้าใกล้บริเวณต้นไม้ ชายหนุ่มกลับพบว่ามัน ‘สะอาด’ อย่างมาก มองไม่เห็นแม้ซากศพ

    

    ไม่เพียงเท่านั้น ซากศพที่อยู่ใกล้ ๆ บริเวณนี้ก็ยังหายไปอย่างรวดเร็ว และกลายเป็นไอหมอกสีดำปกคลุมบริเวณรอบ ๆ นี้แทน

    

    “เวลาเพียงเท่านี้ก็ย่อยสลายตัวแล้ว?” ลู่เฉินรู้สึกว่าระดับการสลายตัวนี้รวดเร็วเกินไป

    

    ดังนั้นเขาจึงหมุนตัวไปจ้องมองต้นไม้ภูตผีต้นนั้น “ตามระดับการสลายตัว ต้นไม้ต้นนี้ อย่างน้อยต้องมีอายุมากกว่าหนึ่งล้านปี!”

    

    ทว่าเมื่อหนึ่งแสนปีก่อน ลู่เฉินกลับไม่เคยได้ยินมาก่อน

    

    “ทำไมมันถึงมาปรากฏที่นี่ได้?”

    ไม่มีใครอธิบายให้ลู่เฉินทราบ เขาจึงทำได้เพียงออกไปสำรวจดูด้านนอก เพื่อดูว่ามีคนขนซากศพดังที่เจี่ยลัวพูดถึงหรือไม่

    

    ทว่าเมื่อไปดูแล้วกลับไม่พบใคร จนกระทั่งเขามองเห็นคนจากไกล ๆ แต่คนพวกนั้นก็ไม่กล้าแม้แต่จะเข้ามาใกล้

    

    ราว ๆ หนึ่งก้านธูปต่อมาก็มีคนปรากฏตัวขึ้น

    

    คนพวกนี้มีใบหน้าขาวซีดไร้สีเลือด สีหน้าดูไร้อารมณ์ และบนร่างแต่ละคนก็แบกถุงสีดำไว้

    

    ไม่เพียงเท่านั้น ลู่เฉินยังสัมผัสได้ว่าบนร่างกายของคนพวกนี้มีกลิ่นอายภูตผี ดูคล้ายกับไอซากศพที่อยู่รอบ ๆ นี้

    

    “น่าจะเป็นผู้ฝึกวิถีภูตผี เพียงแค่คนพวกนี้ดูราวกับหุ่นเชิด ช่างผิดธรรมชาตินัก”

    

    เมื่อเห็นคนเหล่านั้นดูเหมือนหุ่นไม้แข็งทื่อ ลู่เฉินจึงค่อย ๆ ก้าวเข้าไปทีละก้าว

    

    ทว่าคนพวกนั้นดูเหมือนจะไม่รู้ว่าลู่เฉินก็อยู่ที่นี่ด้วย

    

    พวกเขาเพียงแค่เปิดถุงสีดำออกพร้อม ๆ กัน และโยนซากศพที่อยู่ในถุงออกไป

    

    จากนั้นคนพวกนี้ก็หมุนตัวกลับและเดินจากไป

    

    ลู่เฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะใช้เถาวัลย์ธรณีพันล้อมคนพวกนั้นไว้

    

    ทว่าใครจะคาดคิดว่า จู่ ๆ คนพวกนั้นก็กลายเป็นกระแสลมสีดำและค่อย ๆ จางหายไป

    

    “ไม่อยู่แล้ว?” ลู่เฉินประหลาดใจ จากนั้นจึงคิดจะใช้เคล็ดวิชาหมื่นวิญญาณเพื่อไปสัมผัสดู แต่กลับพบว่าคนพวกนั้นอยู่ห่างออกไปสองลี้ และค่อย ๆ ไกลออกไป

Prev
Next
MY READING HISTORY
You don't have anything in histories
POPULAR MANGA
กระบี่จงมา
กระบี่จงมา
บทที่ 992.2 ดอกไม้แดงบนภูเขาเขียวดุจเพลิงลุกไหม้ 27 พฤศจิกายน 2024
บทที่ 992.1 ดอกไม้แดงบนภูเขาเขียวดุจเพลิงลุกไหม้ 27 พฤศจิกายน 2024
323r
ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ
ตอนที่ 2138 จะทำลายพวกเจ้า 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 2137 เทือกเขาแห่งความตาย 27 พฤศจิกายน 2024
เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)
เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)
ตอนที่ 2528 - การตัดแขน 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 2527 - ชำระหนี้แค้น 27 พฤศจิกายน 2024
61d44445LSpjhqcZ
เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ
บทที่ 869 ที่หลบภัย 27 พฤศจิกายน 2024
บทที่ 868 ผมซับเหงื่อให้ครับ 27 พฤศจิกายน 2024
Full-time-Artist-ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิ
Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอนที่ 775 อาภรณ์หลวมโพรกมิเสียดาย เพื่อเจ้าข้าผ่ายผอมยอมอิดโรย 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 774 ผีเสื้อรักบุปผา 27 พฤศจิกายน 2024
นิยายแปล-~จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย-~-ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว
[นิยายแปล] ~จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ~ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว
ตอนที่ 53 - 030:แผนการฝึกนักบุญ⑦ ค้นหาศัตรู 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 52 - 029:แผนการฝึกนักบุญ⑥ ก่อนการต่อสู้ 27 พฤศจิกายน 2024
Here for more Popular Manga

Comments for chapter "บทที่ 103 คนขนซากศพที่แปลกประหลาด"

MANGA DISCUSSION

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

You must Register or Login to post a comment.

  • HOME
  • BLOG
  • CONTACT US
  • ABOUT US
  • COOKIE POLICY

© 2025 Madara Inc. All rights reserved

Sign in

Lost your password?

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

Sign Up

Register For This Site.

Log in | Lost your password?

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

Lost your password?

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF