ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!! - บทที่ 2 ตอนที่ 73 ส่งท้ายความสุข เผชิญหน้ากับนรก (5)
- Home
- All Mangas
- ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!!
- บทที่ 2 ตอนที่ 73 ส่งท้ายความสุข เผชิญหน้ากับนรก (5)
ผมเก็บอินเฟอโน่ให้กลายเป็นรอยสักไป ก่อนจะเข้าไปนัวกับซาตานอีกครั้ง
ART – พญานาคราชร่ายรำ
ระบำนาคกัมปนาท
กระโดดหมุนตัวมาพร้อมกับร่างของพญานาคราชสีฟ้าที่วนมาล้อมรอบขาขวาของผม แล้วบิดตัวเอง ออกแรงฟาดหน้าแข้งใส่ซาตานเต็มเหนี่ยว
ตู้ม!!
ทันทีที่ซาตานยกแขนขึ้นมาป้องกัน ก็ได้เกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง ทำให้ซาตานชะงักไปชั่วขณะ
ผมใช้จังหวะนั้นในการคงจุดศูนย์ถ่วงของตัวเองก่อนจะตีลังกากระโดดถีบขาคู่ไปเต็มๆหน้าท้องของหล่อน
แต่ซาตานกลับ ไม่ได้สะท้านอะไรเลย และยังเข้ามาประชิดตัวผมทันทีที่สบโอกาส
โทสะ – ต่อย
อุ่ก!!-
หมัดตรงอัดเข้ากลางหน้าอกของผมเต็มๆ ไม่เพียงเท่านั้น มือผีที่เป็นพาสซีพของซาตานก็ได้ผุดขึ้นมาจากพื้นดินที่กลายเป็นสีแดง ทะลวงหัวใจของผมอีกครั้ง
สวบ!!
” แฮ่ก.. แฮ่ก.. “
จากนั้นหล่อนก็ใช้มือทั้งสองข้างจับหัวของผมเอาไว้ แล้วกระชากลงมาตีเข่าเข้าเบ้าหน้าผม ดั่งแทบหักจนเลือดออกจมูกเป็นจำนวนมาก
ปั๊ค!!
” อึ่ก!- … “
ผมกัดฟันแน่น พยายามเหนี่ยวรั้งความเจ็บปวดเอาไว้ ก่อนที่จะจับแขนของซาตานเอาไว้อย่างเหนียวแน่น
ฟูบบบ-
วิ๊ง-
ART – ดุจแสงผสาน
กิก้า-อิมแพ็ค (ขนาดย่อ)
” ย๊ากกกก!!! “
ผมรวบรวมพลังจิตไว้ที่จุดเดียวภายในร่าง ก่อร่างสร้างเป็นแก่นเพลิง แล้วระเบิดมันออกมาอย่างรุนแรง เป็นกิก้าอืมแพ็คขนาดย่อมอีกครั้งในระยะเผาขน
” ฮ่า.. ฮ่า.. “
ยังดีที่ผมสามารถทำให้ซาตานถอยออกไปตั้งหลักได้ พอสังเกตดูดีๆแล้ว เหมือนว่าชุดของเธอจะมีรอยไหม้อยู่เล็กน้อย
ถือว่าสำเร็จล่ะนะ แม้จะเป็นเพียงแค่ชายผ้าชุดราตรีก็ตาม
” … ” ซาตาน
ปีศาจตัวนั้นไม่ได้พูดอะไร
เธอแสดงออกอย่างไร้อารมณ์มากกว่าที่ผมคิด สานตาของเธอเชิดขึ้นมามองผม จับจ้องอย่างไม่ลดละ
ก่อนที่เสียงหนึ่งจะได้ดังขึ้น
[ บี๋ ] ลูซี่
ลูซิเฟอร์ปรากฏตัวขึ้นมาจากละอองแสง เธอกอดคอผมแล้วเอาหูผมเข้าไปใกล้กับใบหน้าของเธอ
น่าแปลกที่ลูซิเฟอร์ทำเหมือนมิคาเอลได้ แต่คิดไปก็ไม่ได้อะไร ตแนนี้ผมควรจะฟังสิ่งที่หล่อนพูดมากกว่า
” ระหว่างที่ยัยนั่นชะงักอยู่ ข้ามีโอกาสเพียงครู่เดียวเท่านั้น “ลูซิเฟอร์
แม้ว่าตามจริงแล้วลูซิเฟอร์จะบอกผมผ่านทางจิตได้ แต่วิธีนั้นมีข้อจำกัดเยอะเกินไป ที่เห็นๆว่าพูดกันไปเรื่อยนี่จริงๆแล้วกินพลังจิตของพวกเธอไปมากกว่าการออกมาพูดตรงๆแบบนี้ซะอีก
เพราะงั้นการสร้างร่างอวตารขึ้นมาคุยกันตัวต่อตัวจึงง่ายกว่า แถมยังต่อเนื่องกว่าด้วย ทีนี้ก็กลับเข้าเรื่องกัน
” บี๋ นังปีศาจนั่นมีข้อจำกัดอยู่ ,ไอ้ซาตานใช้พลังเต็มที่ได้ก็ต่อเมื่ออยู่ในนรกของมันเท่านั้น ,เพราะงั้นตอนนี้ยัยนั่นมีพลังอยู่ราวๆ 40% “ลูซิเฟอร์
” 40 … ทั้งๆที่ทำชิบหายขนาดนี้อ่ะนะ!? “
” เออ “ลูซิเฟอร์
ระหว่างที่คุยกันอยู่ ซาตานก็เริ่มขยับ
” ไม่มีเวลาแล้ว!! ข้าจะช่วยเจ้าอีกแรง! “ลูซิเฟอร์
[ ข้าจะช่วยอีกแรง! ] เมตตี้
[ … ข้าจะปกป้องท่านด้วยปีกของข้าสุดชีวิต ] มิคาเอล
” น่ารำคาญ… ยัยพวกนกพิราบหน้าโง่ “ซาตาน
” อย่า ..”ซาตาน
ทันทีที่ซาตานกำลังจะกล่าวอีกคำ ความรู้สึกขนลุกอย่างแปลกๆก็ได้ผ่านเข้ามายังจิตสำนึกของผม
ภาพตรงหน้าผมบิดเบือนไป ออร่าของหล่อนที่ปรากฏขึ้นมานั่นราวกับสิ่งอัปมงคลสุดยิ่งยวด
” เสือก!!! “ซาตาน
เสียงคำรามของซาตานทำให้ร่างอวตารของลูซี่หายไป อีกทั้งการเชื่อมต่อผ่านจิตของผมไปถึงอีเดนนั้นก็ได้ถูกตัดขาดลงไป
..นี่มันไม่ใช่พลังเพียงแค่ 40% แล้ว!!
สิ่งที่ซาตานเรียกว่าพลังนั้นมันเหนือกว่าจินตนาการของผมเป็นอย่างมาก เพียงแค่ออร่าแห่งความโกลาหลเพียวๆของนาง ก็มีความรุนแรงมากพอที่จะทำให้ประเทศนี้หายไปได้เลย
มันไม่ใช่แค่การสกัดกั้นของผมแล้ว นี่มันการทำลายล้างอย่างสมบูรณ์ของซาตานต่างหาก
โทสะ – ?????
โ_@฿_+ท&฿&สะ – @&฿–+_#หาย+฿นะ
ออร่าของซาตานรุนแรงยิ่งกว่าเดิมมาก
ราวกับว่าหล่อนกำลังโกรธอยู่ยังไงยังงั้น
มองกลับไปที่เธอดูอีกที ก็ได้เห็นในสิ่งที่ผมไม่เคยได้เห็นมาก่อน
บาปแห่งโทสะ – โกรธานำพาหายนะ
เขาอีกสองอันงอกขึ้นมาบนหัวด้านขวาของตัวเธอ รวมกับของเดิมแล้ว ตอนนี้ซาตานมีเขาทั้งหมด 2 คู่
พลังของหล่อนเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ แรงกดดันของเธอรุนแรงเสียยิ่งกว่าที่ลองกินุสจะรับไหวเสียอีก
อึ่ก!?-
ร่างของผมหนักอึ้งอย่างบอกไม่ถูก พยายามจะเคลื่อนไหว แต่ลำบากชะมัด
นี่หรอ.. คือพลัง 60% ของหล่อน
มันแทบจะทำให้พื้นที่รอบตัวถูกทำลายกลายเป็นผุยผงไปเลย
น- น่ากลัวโคตร!!
หล่อนมองค้อนมาที่ผม แววตาของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ ผมสัมผัสได้ถึงความโกรธเกรี้ยวจากดวงตาคู่นั้น
ก่อนที่ร่างของเธอจะหายไปในพริบตา
แล้วซาตานก็ได้มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของผมอีกครั้งโดยที่ผมไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย
ตู้มมมม!!!!
จังหวะที่เธอต่อยเข้ามา โชคดีที่ลูกบากศ์เวทมนตร์ที่ได้ผนึกเมตาตรอนเอาไว้ได้เข้ามาขวางหมัดนั้นได้อย่างทันท่วงที
แต่น่าเสียดายอาวุธดีๆชิ้นนี้ ที่หลังจากถูกต่อยได้เพียงครั้งเดียว ก็กลับกลานเป็นผุยผงไปแล้ว-
ทั้งๆที่ผมยังไม่ทันได้ใช้มันเลยแท้ๆ!!
” เมตาตรอน!!! “
ผมยังเชื่ออยู่ว่าภายในนั้นยังมีเมตาตรอนอยู่ และเชื่ออย่างสนิทใจเลยว่าเธอนั้นถูกฆ่าไปพร้อมกับผนึกนั้นแล้ว
แต่ผมนั้นไม่ได้คิดเลยว่าแท้จริงแล้ว เมตาตรอนจะอยู่ในร่างของผม
เพียงเพราะว่าการที่ถูกตัดขาดกับอีเดน และได้เชื่อว่าคนที่ผมดูแลอยู่นั้นได้ตายไปแล้ว
ก็เพียงพอที่จะทำให้ผมแทบจะตั้งสติไม่อยู่
” ซาตานน!!! “
ความโกรธ เริ่มเข้าครอบงำผม จนผมเริ่มดึงสติคืนมาได้ยากขึ้น ซึ่งก็เข้าทางซาตานเลย
ยิ่งผมโกรธมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งแกร่งมากยิ่งขึ้นเท่านั้น งานนี้ยากแล้วสิ แค่มีตัวตนแบบซาตานอยู่ตรงหน้ามันก็ยิ่งทำให้ผมอ่อนไหวง่ายมากยิ่งขึ้นไปอีก
อินเฟอโน่!!
ผมเรียกคืนอินเฟอโน่ออกมาอีกครั้ง ก่อนจะใช้ทักษะของทูตสวรรค์
ART – ดุจแสงผสาน
” พรุนไปซะ!!! “
ปรายแสงกระหน่ำ!!
ชิ้งๆๆๆๆๆๆ!!!
ปลายหอกนับร้อยพุ่งเป้าไปที่ซาตานคนเดียว หล่อนปัดปรายแสงนั้นได้ทั้งหมดก่อนจะใช้อุ้งฝ่ามือกระทุ้งหน้าอกผมหนึ่งที
อุ่ก!!
ถึงกับจุกเลยล่ะ
” อึ่ด- !! “
แต่ก่อนที่ซาตานจะต่อยซ้ำ ผมใช้แรงฮึดที่มีเฮดบัดใส่หล่อน
ปั๊ก!!
แล้วกอดตัวของเธอไว้ รวบรวมพลังจิตไว้ที่แก่นกลางอีกครั้งหนึ่งเพื่อที่จะปล่อยทักษะนั้นออกมาเป็นครั้งที่สาม
ART – ดุจแสงผสาน
กิก้า อิมแพ็- !!
ทว่า ซาตานที่ประสบกับทักษะนี้มาถึงสองครั้ง ย่อมรู้ดีถึงกระบวนการของมัน และไม่ปล่อยให้มันได้แสดงผลอันร้ายแรงนั่นอีกครั้ง
บาปแห่งโทสะ – โกรธานำพาหายนะ
หอกเลือด
หอกสีเลือดนับร้อยปรากฏขึ้น และจ่อร่างผมในระยะเผาขน ด้วยวิธีนี้จะสามารถทำให้กิก้า อิมแพ็คไร้ผลได้
เพราะเป็นการขัดขวางการรวบรวมพลังจิต ที่จะทำให้สร้างภาระกับผู้ใช้อย่างมหาศาล
– ฆ่า
พวกมันแทงทะลุร่างผมในรวดเดียว
พรวด!!
” อั่ค!!- “
เลือดกองโตทะลักออกมาจากปาก ทั้งแขนขา และลำตัว ต่างก็ถูกหอก ลิ่มของซาตานประดับไว้ทั่งสิ้น
ไม่นานจากนั้น หลังจากที่หอกนั้นได้แทงผ่านร่างของผม พวกมันก็ระเบิดออกเป็นหนามเลือดคล้ายราก ที่จะตรึงร่างของผมเอาไว้ไม่ให้ขยับ หริอหนีไปไหนได้
แล้วคือ มันตรึงร่างของผมเอาไว้เหมือนกับว่าผมกำลังถูกตรึงกางเขนอยู่เลย แต่เป็นกางเขนสีเลือดน่ะนะ
” (แสยะยิ้ม )” ซาตาน
ซาตานยิ้มแสยะอย่างน่าสยอง
น่าแปลกที่แรงกายของผมที่ผสานกับลองกินุสนั้นไม่สามารถทำลายพันธนาการนี้ได้ด้วยพลังเพียงเท่านี้ มีเพียงแค่ผมจะต้องเร่งพลังของลองกินุสให้สูงยิ่งขึ้นไปอีกเท่านั้นจึงจะหลุดพ้นออกมาได้
” ที่รัก… “ซาตาน
เธอเรียกชื่อของผมขณะที่กำลังลูบไล้ไปตามหน้าท้องที่มีแต่รอยแผลเป็น เสียงของเธอตอนนี้ช่างเย็นชา และไร้ซึ่งชีวิตชีวาไม่เหมือนกับทุกที
” … “ซาตาน
หล่อนเงียบลง
ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างยิ่งกว่าเดิม แล้วระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างหนักหน่วง
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า !!!!!
“…. “
เสียงหัวเราะร่าอันบ้าคลั่งของซาตาน ดังกุก้องไปทั่วสนามรบแห่งฝันร้ายนี้
หล่อนกำหมัด ง้างออกไปข้างหลัง
บาปแห่งโทสะ – โกรธานำพาหายนะ
พลังจิตและพลังเวทรวมกันอยู่ที่หมัดขวาของซาตานอย่างโกลาหล พลังเหล่านั่นเหวี่ยงไปมา จนทำให้ชั้นบรรยากาศเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
โกลาหล
ตุบ-
ตู้มมมมมมมมม!!!!!!!!
แล้วก็ออกแรงชกเข้ากลางหน้าท้องของผมซะเต็มเหนี่ยวเลย ซึ่งความรุนแรงระดับนี้ทำให้ผมกระเด็นออกไปไกลด้วยความเร็วที่สูงยิ่งกว่าเสียง
แรงอัดกระแทกทำให้ที่ดินโดยรอบพังทลายในทันใด
ผมที่ปลิวห่างออกไปนั้น ได้พุ่งชนเข้ากับภูเขาลูกแล้ว ลูกเล่า อีกทั้งภูเขาพวกนั้นที่ผมได้ชนเข้าต่างก็พังทลายลงมาทั้งลูก
จนสุดท้ายแล้ว ผมก็ไปจบที่ทะเลสักแห่ง แต่น่าจะห่างไกลจากที่นั่นมากๆเลยล่ะ
…
บุ๋ม
ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ราวกับว่าร่างกายของผมนั้นกำลังแตกสลายได้ผ่านเข้ามายังสมองของผม
ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะผมใช้ลองกินุสนานเกินไป เลยทำให้รอยร้าวบนร่างนั้นเด่นขึ้นอย่างเก็นได้ชัด
ทั้งๆที่ความเจ็บได้โถมเข้ามา ผมกลับแทบไม่รู้สึกอะไรเลย.. มันชา และมันก็ปวดสุดๆ
ขณะที่ผมกำลังค่อยๆจมลงสู่ใต้ทะเลพร้อมกับเศษซากหอกเลือดที่ประดับในร่าง สติของผมก็ยิ่งเลือนลางยิ่งกว่าเดิม
เหมือนดั่งน้ำทะเลนั้นคอยโอบอุ้มผม ยิ่งผมดำดิ่งลงไปลึกเท่าไร ก็ยิ่งสบายตัวมากยิ่งขึ้นเท่านั้น..
นี่ผมจะตายตรงนี้หรอ?
ผมไม่รู้สึกถึงใครเลย
ลูซิเฟอร์? มิคาเอลล่ะ? เมตาเตรอน.. เธอยังอยู่รึเปล่า?
ทุกสิ่งล้วนเงียบงัน
มันเหงา ใครก็ได้.. ช่วยผมที..
ผมยัง.. ไม่อยากตายโดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรแบบนี้..
” ชั้นจะช่วยนายอีกแรง “
เสียงของใครบางคนดังขึ้น
เป็นเสียงผู้ชาย.. ไม่สิ มันคือเสียงของผม
คงจะเป็นตัวผมด้านมืดนั่นแหละนะ
” นายยังตายไม่ได้ “
..ทำไมล่ะ
” เรายังไม่ได้ซัดหน้าซาตานด้วยกันเลยนะ “
ยังไงเราก็สู้หล่อนไม่ได้อยู่ดี..
ทำไมถึงต้องดิ้นรนขนาดนั้นด้วย?
” นายยังเหลือทักษะอีกตั้งเยอะที่ยังไม่ได้โชว์ “
” เชื่อฉัน ฉันจะเป็นพลังให้นายเอง “
แต่นั่นหมายความว่า.. นายจะหายไปนะ
” นั่นไม่สำคัญหรอก ตราบใดที่เรายังคงสู้ได้อยู่ ฉันก็จะอยู่กับนาย “
” ยอมรับมันซะสิ ร่างปีศาจนั่นน่ะ “
อา…
เอาไง
เอากันวะ!!!
หัวใจของผม กลับมาเต้นอีกครั้ง
ตุบ ตุบ ตุบ!!!
และยังคงเต้นรัวเต้นแรงยิ่งกว่าเก่า!! ความรู้สึกมันพลุพล่านมากกว่าตอนที่ลองกินุสสร้างหัวใจอันนี้ให้ผมเสียอีก!
เปรี๊ยะ!! เปรี๊ยะ!!!
สายฟ้าสีดำแดงปรากฏขึ้นจากหัวใจ ไปจนถึงทั่วร่าง
ชั้นของน้ำเริ่มหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ น้ำทะเลเริ่มระเหยกลายเป็นไอ ความเจ็บทั้งหมดกลายเป็นเพียงแค่ความฝัน
และแล้วเขาทั้ง 2 คู่เหมือนดั่งซาตานของผมก็ได้งอกขึ้นมา
ฟูมมม!!!!!!!!
พลังและเปลวเพลิงจากร่างปีศาจนั้นรุนแรงมากอย่างถึงที่สุด ชนิดที่ว่าเพลิงชำระล้างนั้น แทบจะเทียบไม่ติดกันเลยจนทำให้ท้องทะเลในจุดที่ผมอยู่นั้นได้หลอมระเหยกลายเป็นไอไปจนสิ้น
“ ฮว๊าาากกกกกกกกกกก!!!!!!!!! ”
ผมคำรามขึ้นมาอีกครั้ง
แรงกดดันอันมหาศาลจากร่างปีศาจนี้ รุนแรงมากพอที่ซาตานจะสัมผัสถึงมันได้เลย
ในพริบตา
ทั้งผมและซาตาน ได้พุ่งเข้าหากันอีกครั้ง ซึ่งการปะทะกันในคราวนี้นั้นรุนแรงยิ่งกว่าครั้งไหนๆ
ผมมีเวลาเพียงแค่ 5 นาทีเท่านั้นในการสู้กับเธอ
จะอยู่หรือตาย
วัดกันตรงนี้นี่แหละ!!!
ตัดจบตอน
ตอนเขียนฉากสู้คุณภาพดรอปลงไปเยอะเลยแฮะผม