ท้ายที่สุดแล้ว ในคืนนั้นผมกับจือหนานก็ได้. .. ถูกจับได้ว่านอนด้วยกันโดยเมดี้ล่ะนะ สุดท้ายก็ลงเอยโดยการนอนด้วยกันให้หมดจบๆไปเลย..
” ..ประกบทั้งสองข้าง.. เบียดวุ้ย “
เมดี้และจือหนานประกับผมซ้ายขวา คนนึงกอดอย่างกะผมเป็นหมอนข้าง อีกคนก็โอบด้วยความรักลึกซึ้ง ..นี่มันสถานการณ์อะไรกันวะเนี่ย
ก็นะ เมื่อคืนนั้นได้ผ่านไป ความสัมพันธ์ของผมกับจือหนานก็ดูจะพัฒนาขึ้นกว่าแต่ก่อนมากก เลยล่ะ
…
ว่าก็ว่าเถอะ หลังจากที่ได้เที่ยวทะเลสมใจแล้ววันมะรืนพวกเมดี้ก็ต้องไปเรียนกัน ส่วนผมน่ะหรอ.. ของานทำจากหม่ามี้ทำยังไงล่า! อ้อ และดูเหมือนว่าตรงนี้จะมีโรเซ่นั่งอยู่ด้วยน่ะนะ
” งั้นก็.. รบกวนช่วยไปหาวัตถุดิบพวกนี้มาให้หน่อยนะจ๊ะ “วิเวียน
” ครับท่านแม่ “
” ฝากซื้อขนมมาให้หน่อยนะคะพี่! “โรเซ่
” ค่ะคุณหนู “จือหนาน
วันนี้ก็เป็นเหมือนกับทุกวัน
หลังจากที่ผมถูกให้ออกจากโรงเรียนอย่างกระทันหัน ท่านแม่ทูลหัวของผมก็ได้ให้ผมทำงานให้กับเธอแทน เพื่อให้ผมจะได้ไม่ว่าง และไม่เบื่อ แถมยังได้งานอีกต่างหาก นี่มันโคตรจะดีไปเลยไม่ใช่รึไง?
อ้อ แล้วก็อีกอย่างนะ
“ ทำงานกันแต่เช้าเลยรึ? ”กอร์
“ ครับ! ”
“ เขาอยากทำน่ะค่ะท่านพ่อ ”วิเวียน
“ หวัดดีตอนเช้าค่าคุณปู่! ”โรเซ่
ท่านปู่แห่งวงศ์ตระกูลก็จะมาอยู่กับเราพักนึงล่ะ นั่นเลยทำให้ผมสามารถขอให้เขามาช่วยซ้อมรบกับผมได้ อีกทั้งอาหารของคุณกอร์ยังอร่อยสุดๆ ไม่แพ้เจ้าเบลเลย แต่เรื่องความแปลกนี่ต้องยกให้ยัยเบลนั่นเลยล่ะนะ ทำไงได้ล่ะ ก็เธอเป็นปีศาจนี่นา
และด้วยความเอ็นดูต่อเด็กน้อยของปู่แกเอง คุณกอร์เลยไม่ได้ว่าอะไรที่ท่านพ่อและท่านแม่เรียกเขาว่าพ่อ
ก็.. การมีพ่อที่เป็นคุณกอร์มาเป็นที่พึ่งมันก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่ล่ะนะ แถมยังรับประกันความปลอดภัยของครอบครัวแบบไร้ที่ติอีกต่างหาก ก็น้า เห็นแบบนี้เขาน่ะเป็นคนรักครอบครัวนะเออ
“ เฮะๆ มีพ่อเป็นจอมอสูร และแม่เป็นราชันย์ภูติมันก็ไม่แย่ใช่ไหมล่ะครับ แล้วก็.. คุณซิมฟ์ยังปกป้องพวกคุณด้วยความเอ็นดูด้วย ผมบอกเลยว่าพรแห่งลมนี่สุดยอดสุดๆ! ”
“ ฮ่ะๆ ลูกพูดแบบนั้นก็ไม่ผิดนะอัลเลียน เพราะตั้งแต่ที่ท่านพ่อมา.. (กอร์) ข้าก็รู้สึกดีขึ้นมากเลย ”นัวร์
เออเนาะ พ่อและแม่ของพ่อนัวร์ก็เสียไปนานแล้วด้วยสิ.. งี้คุณกอร์ก็กลายเป็นที่พึ่งทางใจแบบเต็มเปี่ยมเลยสิเนี่ย ถือว่าประสบความสำเร็จในฐานะผู้สูงอายุแล้วนะเนี่ย
“ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ, ไปกันเถอะเสี่ยวหนาน ”
“ ขอตัวค่ะ ”จือหนาน
ผมเรียกเสี่ยวหนานแต่ละทีเธอยิ้มกรุ้มกริ่มและแทบจะไม่เคยทำตัวไม่น่ารักใส่ผมเลย จือหนานมักจะตอบกลับมาด้วยถ้อยคำที่อ่อนหวาน เกินกว่าจะเป็นคนที่เย็นชาเหมือนเมื่อก่อน บอกตามตรง.. ผมล่ะปรับตัวไม่ถูกเลย
มันเหมือนกับว่าช่วงนี้เธอยิ้มมากกว่าปกติ ก็.. ดีแล้วล่ะนะ ที่เธอมีความสุขดีน่ะ เห็นแบบนี้ผมก็พลอยมีความสุขไปด้วยเลยน่ะฮ่ะๆ
แล้วผม ก็ได้ฤกษ์ออกไปทำงานสักที
“ มีอะไรหรอครับ พ่อ? ”นัวร์
“ ก็เปล่า แค่รู้สึกว่าวันนี้เจ้าหนูมันสดใสกว่าปกติน่ะ ”กอร์
“ คงเป็นเพราะเมดของเค้านั่นแหละค่ะท่านพ่อ ”วิเวียน
“ งั้นเรอะ ”กอร์
จากนั้น.. เวลาก็ได้ล่วงเลยผ่านไปกว่าครึ่งเดือนที่ผมนั้นทำงานเก็บกวาดและจัดหาสิ่งของต่างๆให้กับท่านแม่ งานพวกนั้นมันก็ไม่ได้แย่เท่าไหร่อ่ะนะ มันออกจะสนุกด้วยซ้ำไป เอาล่ะ หลังจากนี้จะเข้าสู่ช่วงไคล์แม็กส์ของบทแล้ว
ฮ่าฮ่า บันเทิงแน่นอน
…
..
.
ครึ่งเดือนผ่านไป
งานเทศกาลกีฬาของอ็อกตาเซีย
เป็นงานกีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอาณาจักร อาร์คาร์เรียมเลย โดยองค์ราชาทรงอนุญาตให้ปิดเมืองหลวงเป็นเวลา 2 วันเพื่อจัดงานได้
โดยรายการของงานกีฬาก็มีการแข่งวิ่ง จุดเริ่มต้นคืออ็อคตาเซีย และจุดหมายคือสนามต่อสู้ที่ผมเคยปะทะกับพ่อตา- เอ้ย ลุงเฉินไปเมื่อครั้งที่แล้ว
ก่อนการแข่งขันที่อลังการที่สุดจะเริ่ม ก็จะเป็นการละเล่นกันของพวกนักเรียนสาขาวิชาต่างๆ ที่เล่นใหญ่ไม่แพ้กัน
โดยก่อนเริ่มการต่อสู้เพื่อเฟ้นหาผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดตลอดสามชั้นปี จะเป็นการบรรเลงออเครสต้า นำวงโดยชาวต่างโลก 5 คน ถือว่าเป็นไม่กี่ครั้งเลยที่จะได้เห็นชาวต่างโลกตัวเป็นๆสำหรับชาวเมือง
โอ้ะ จริงด้วย การต่อสู้นั่นเมดี้ก็ลงด้วยนี่หว่า เดี๋ยวคงต้องหาเวลาไปดูแล้วล่ะ
– เมืองหลวง
” เหลือเชื่อ ปิดถนนหมดเลยหรอ?! “
” ช่าย~ เราปิดถนนทุกเส้นเพื่อเป็นการวิ่งเปิดงานน่ะ จะมีนักเรียนปีสาม 20 คนถือเพลิงธาตุประจำตัวของตัวเอง และพวกเขาจะเป็นคนนำขบวนนักเรียนจากถนนในเมืองหลวงกว่า 20 สายไปที่กราซ่าน่ะ! “ครูว์
โห กราซ่า นี่คือชื่อของโคลอสเซียมนั่นเองสินะ โอ้ จริงสิ ผมยังไม่ได่แนะนำตัวไกด์ที่จะพาเราเที่ยวเมืองหลวงเลยนี่นา
” ครูว์เองค่า~ “ครูว์
” ทักทายกล้องเองแล้วแฮะ เอาเป็นว่าเราไปดูงานนี้ผ่านมุมมองแบบพวก vlog กันเถอะ! “
” แล้วพี่หนานล่ะบี๋? “ครูว์
” ข้าอยู่นี่ “จือหนาน
หนานตอบกลับมาจากเงาของผมที่อยู่ จากเสียงปริศนาของเธอ ทำเอาครูว์ถึงกับสะดุ้งโหยงเลยทีเดียว
” พ- พี่หนานอยู่ในเงาหรอคะ!? “ครูว์
” อืม อยู่ใต้ร่มเงาของบอสแล้ว.. ข้ารู้สึกปลอดภัย “จือหนาน
เอิ่ม.. มันควรจะเป็นทางนี้ไม่ใช่เรอะที่รู้สึกปลอดภัยน่ะ!! เอาเถอะ ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ แถมยังรู้สึกดีอีกต่างหากที่เธออยู่ใกล้ๆผมตลอดเวลาน่ะ
“งั้นชั้นก็จู๋จี๋กับนายได้สองต่อสองน่ะสิ! “ครูว์
ทันทีมี่ครูว์กำลังจะกระโดดกอดผม หนานก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากร่างเงาคว้าคอยัยตัวแสบนี่ไว้ได้ทัน
” ห้ามใกล้บอสเกินหนึ่งเมตร “จือหนาน
” อะไรกันเล่า! ไม่อาวว หนูอยากกอดเค้าามั่งง “ครูว์
ยิ่งมองก็ยิ่งน่าอนาถใจดีแท้
” ..ขาดความอบอุ่นรึไง “
” ..ความอบอุ่นมันได้จากผู้ชายตรงหน้าชั้นต่างหาก..(มุ้ย) “ครูว์
” ขาดความอบอุ่นหรอยะครูว์ “เมเดียร์
” ไม่ได้ถามค่ะคุณหนูกุหลาบดำ ..”ตรูว์
อาเระ? โผล่กันมาจากไหน?
” อยู่ที่นี่กันนี่เอง “เร็กซ์
” คนเริ่มมากันเยอะแล้วนะคะรุ่นพี่ “แวร์
จะว่าไปแล้ว พวกนักเรียนก็พากันมารวมตัวที่ถนนแล้วนี่นา
” นายเป็นคนนอก ควรจะยืนดูอยู่ตรงกรอบนอกนั่นนะ “เมเดียร์
” โอเค แต่ขอคุยกับยัยตัวแสบนี่แป๊ปนึง “
” มีอะไรหรอค๊า? “ครูว์
ตาของเธอส่องแสงเป็นประกายระยิบระยับ.. แม้ว่าหล่อนจะถูกจือหนานหิ้วคอเสื้อไว้ก็เถอะ
” หลังจบพิธีเปิด ก็อย่าลืมพาชั้นมาเที่ยวเมืองหลวงด้วยล่ะ”
” ได้เลย~ “ครูว์
” …( ทำไมหมอนี่ถึงไม่เคยขอให้ชั้นช่วยเป็นไกด์ให้ล่ะเนี่ย ทั้งๆที่ฉันก็มาออกจะบ่อย )… “เมเดียร์
” ฮึ ” เมเดียร์
อะไรของเค้าล่ะนั่น? อยู่ๆก็ทำท่าจะงอน หรือเมนส์จะมา? ..มันไม่ใช่เรื่องที่ควรพูดตรงนี้นี่หว่า เอาเป็นว่า.. ช่างมันเถ๊อะ
ก็ พอใกล้จะได้เวลาเริ่มงาน ผมก็ออกมาดูอยู่นอกเขตที่เขากำหนดเอาไว้ รอดูพวกเมเดียร์วิ่งออกไปยังจุดหมาย ซึ่งผมเองก็จะตามติดไม่ห่าง เหมือนกัน
” หือ คนนั้น? “
” ใครรึ? “เมเดียร์
แต่ผมกลับสะดุดตาเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งขณะที่กำลังคุยกับเมดี้อยู่ เธอเป็นคนที่มีผมยาวสีดำ รูปร่างเธอเหมือนกับเร็กซ์แต่แลดูจะมีมวลกล้ามเนื้อน้อยกว่าหน่อยนึง
แถมเธอยังเป็นคนถือคบเพลิงอีกแน่ะ
” อ้อ เด็กปีสามน่ะ “เมเดียร์
” … รู้ได้ไวเนี่ยว่ามองใครอยู่? “
” เหอะ อ่านจากสายตาเอาก็ได้แล้วแกน่ะ “เมเดียร์
” แล้วคนนั้นเป็นใครหรอ.. ดูจะเก่งมากเลยนะนั่น “
” อืม พี่เบเรียตต้า จากตระกูลมาควิสเอเนเลียตน่ะ เป็นสายตระกูลที่ขึ้นตรงต่อพ่อชั้น ดูแลทางตะวันตกของเขตแดนเจเนซิส “เมเดียร์
” อ้อ “
เบเรียตต้าหรอ.. พลังเวทพอๆกับเมเดียร์เลยแฮะ ด้านประสบการณ์คงจะมากกว่าด้วยสินะ
” และยังเป็นประธานสภานักเรียนอีกด้วยนะเออ “เมเดียร์
ถึงว่าล่ะ ทำไมเวลาที่มองแผ่นหลังนั่นแล้วรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก มันเป็นเพราะเธอมีออร่าของผู้นำนี่เอง
” อีกไม่นานจะเริ่มเทศกาลกีฬาแล้ว! ขอให้นักกีฬาทุกคนประจำที่ด้วยครับ! “
ไม่นานนักเสียงประกาศก็ดังขึ้นผ่านหินเวทมนตร์ที่ถูกติดตั้งไว้ตามถนน ที่จะทำหน้าที่เหมือนกับเครื่องกระจายเสียงดีๆนี่เอง
” ไปก่อนนะ “เมเดียร์
” เจอกันที่กราซ่าร์นะเมดี้ “
” จ้า “เมเดียร์
พอละสายตาจากเมเดียร์ปุ๊บ แล้วหันไปที่มุมหนึ่งที่มีแต่หนุ่มๆกำลังยืนมองผมด้วยสายตาอำมหิตกันอยู่.. เฮอะๆ อิจฉาจนตัวแตกตายไปซะสิพวกแก
.. ว่าแล้ว ผมขอตัวไปรอที่กราซ่าร์เลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องเหนื่อยทีหลัง
” โชคดีเด้อพวกสู “
” แน่นอน! “เร็กซ์
” อืม.. จะทำให้ดีที่สุดค่ะ “วี
” อยู่แล้วน่า “เมเดียร์
” (ค่ะ) ” เบเรียตต้า
…เหอ? อะไรแว่วๆจากข้างหน้านะ?
คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
…
กราเซียร์ (โคลอสเซียม)
ที่นี่เป็นลานประลองแบบเปิด เหมือนกับครั้งล่าสุดที่ผมมา(ตอนที่โดนพ่อตากระทืบ) เพียงแค่โดยรอบจะประดับไปด้วยสายระยางที่เขาเอาไว้ประดับกันในงานเทศกาลเท่านั้น
” ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่งานกีฬาประจำปีของสถาบันเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด อ็อคตาเซีย! ” พิธีกร
” กระผมเอิร์น พิธีกรผู้ที่จะนำพาทุกท่านไปสู่ความยิ่งใหญ่ขอรับ! “พิธีกร
” ขณะนี้พวกเราอยู่กันที่ลานประลองอันดับหนึ่งในอาณาจัดนอาร์คาร์เรียม กราเซียร์ครับผม!! “พิธีกร
“และบนยอดของอัฒจันทร์ที่นั่งขแงเหล่าผู้ชมทั้งแปดมุมก็คือผู้ที่กุมสุดยอดอำนาจของอาณาจักรนี้เอาไว้ครับ! “พิธีกร
โดยที่นี่จะเป็นรูปทรงแปดเหลี่ยม ซึ่งรอบข้างจะทำไว้สำหรับตระกูลดยุคทั้งหกตระกูล มุมบนเป็นกษัตริย์และพระราชวงศานุวงศ์ มุมล่างเป็นแขกผู้มีเกียรติในแต่ละปี
” และแขกผู้มีเกียรติ์ของเราตลอดสามวันนี้ก็คือ… องค์มหาจักรพรรดิเฉินเซียน กับจักรพรรดินีอิงหลิน จากมหาทวีปทางตะวันออกนั่นเองครับ!!! “พิธีกร
พอพิธีกรว่าจบ เสียงเฮของผู้ชมที่ล้นหลามก็ดังลั่นในทันใด มันดังเสียยิ่งกว่าเสียงของมังกรคำรามซะอีก
” น่าตื่นเต้นดีนะคะท่านพ่อ “วิเวียน
” อ้า “กอร์
” ปีนี้น่าจะไม่เหมือนกับปีอื่นๆเลยนะที่รัก และผมว่าท่านพ่อก็น่าจะพอใจกับมันนะครับ”นัวร์
” (ยิ้ม) ข้าจะรอดูก็แล้วกัน “กอร์
อ้อ จริงสิ ตอนนี้ผมอยู่กับตระกูลเจเนซิสล่ะ ก็นะผมเองก็นับว่าเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเหมือนกันนี่นา ถึงจะไม่ค่อยอยู่บ้านสักเท่าไหร่ก็เถอะ
” พี่คะๆ! พี่ว่าพี่เมเดียร์จะชนะไหมอ่ะ! “โรเซ่
…อ้าวเฮ้ย!? อยู่นี่ได้ไงเนี่ย
อยู่ๆโรเซ่ก็ถามผมด้วยความตื่นเต้น ซึ่งบอกตรงๆผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ถ้าเป็นยัยนั่นล่ะก็..
” ชนะแน่นอน!! “
” ใช่ม้าา! หนูก็ว่างั้นแหละ! “โรเซ่
” เอ่อ.. แล้วเอ็งมาอยู่นี่ได้ไงอ่ะสาว? ไม่ใช่ว่าต้องไปร่วมพิธีเปิดด้วยหรอ?.. “
ผมจ้องโรเซ่ตาเขม็ง และดูเหมือนคุณเธอจะแสดงไม่เนียนเอาซะเลย
” ราซเองก็ไม่อยู่.. “
” น- หนูหนีมาอ่ะค่ะ.. เฮะๆ “โรเซ่
ก็นะ ไม่ผิดจากที่คาดเท่าไหร่ ผมก็อยู่บ้านนี้มานานพอดู เลยพอจะรู้นิสัยของยัยน้องสาวตัวแสบคนนี้อยู่บ้าง.. ก็พอเข้าใจล่ะนะ ว่าทำไมเมดี้ถึงบ่นโรเซ่บ่อยๆ
” ท่านพ่อ.. ท่านแม่.. “จือหนาน
อย่ามาหลบหลังตูทั้งๆที่รู้ว่าหลบไม่พ้นซิ่หนาน
จือหนานที่กลัวจะถูกพ่อและแม่ของเธอมองเห็น เธอเลยเข้ามากลบอยู่ในเงาของผม.. แม้ตัวจะไม่ได้ลงไปในเงาโดยตรง แต่ก็ถือว่าเธอกลายเป็นร่างเงาแล้วล่ะนะ และหลังจากที่ไม่มีใครมองเห็นตังของหนานแล้ว เธอก็เอาแต่จับแขนเสื้อผมไม่ปล่อย..
” บอส… “จือหนาน
อื้ม น่ารักจริงๆ
” เอาล่ะ!!! จากนี้อีกห้าวินาทีนีกกีฬาทึกคนจะเดินขบวนเข้ามาสู่สนามแล้วครับ!! “พิธีกร
โอ้ จะเริ่มแล้วนี่
” มานับไปพร้อมกัน! “พิธีกร
” 5!!! “พิธีกร
..เดี๋ยวก่อน
ผมรู้สึกไม่ชอบมาพากลยังไงไม่รู้ รู้สึกเหมือนมันจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นยังไงก็ไม่รู้
” คุณกอร์ “
” อืม กลิ่นเลือด “กอร์
เหมือนเขาเองก็จะรู้สึกได้เหมือนกัน
” 4!!! “พิธีกร
ถ้าจำไม่ผิดถนนสายที่สามารถมาถึงกราซาร์นี่ได้มีตั้งยี่สิบกว่าสาย พวกนักเรียนคงจะเดินมาทางสายหลักที่มีเพียง 6 สายใช่ไหม?!
” 3!!! “พิธีกร
ส่วนเหตุผลว่าทำไมผมถึงพูดเรื่องนี้ตอนนี้ คงเป็นเพราะว่าผมไม่ไว้ใจสถานการณ์ในตอนนี้เท่าไหร่ ผมมั่นใจว่าพวกผู้นำตระกูลขุนนางที่แข็งแกร่งหลายๆคนคงจะรู้สึกถึงมันได้แน่ๆ
ถึงความหนักหน่วงอันแปลกประหลาดในอากาศ
” 2!!! “พิธีกร
จะมาแล้ว..
1-
” 1!!!!! “พิธีกร
ฝุบ-
ตู้มมม!!!!!!
ทันทีที่การนับเวลาได้สิ้นสุดลง เสียงระเบิดรุนแรงปริศนาก็ได้ดังขึ้นมาทั้งหมด.. หกครั้ง
” คุณกอร์!!! “
” อา!! ไอ้พวกลัทธิโง่!!! “กอร์
คุณกอร์รู้ตัวได้ในทันทีว่านี่เป็นฝีมือของพวกมอนเทียส เหมือนว่ามันจะใช้โอกาสที่ดีแบบนี้แบบนี้ในการฆ่าล้างอาณาจักรนี้
ผมและคุณกอร์รีบเตรียมตัวที่จะออกไปดูทันที
แต่ทว่า..-
!!!!!
คลืดดด!!
วงแหวนเวทสีแดง.. ปรากฏขึ้นกลางสนามประลอง มันเป็นรูปแบบเวทที่ผมคุ้ยเคยเป็นอย่างดี
” … ดาวห้าแฉกกลับหัว!? “ราชุระ(ราชา)
ความรู้สึกหนักอึ้งกดทับไหล่ทั้งสองข้าง และร่างของพวกเรา ทำให้ไม่สามารถขยับไปไหนได้ แม้แต่คุณกอร์เอง.. ก็ไม่มีข้อยกเว้น
กลิ่นอายน่าสะอิดสะเอียนเข้าปกคลุมพื้นที่นี้.. มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสิ่งชั่วร้ายบางอย่างที่ผมไม่ควรจะเอ่ยถึงมัน
มันเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย แต่ก็ไม่น่าไว้ใจในเวลาเดียวกัน บอกตามตรง.. ตอนนี้พวกคนที่มีพลังไม่ถึงระดับ 8 นั้นสลบไปทั่งหมดแล้วล่ะ
” แหม แหม แหม~ ต้อนรับกันดีจริงจริ๊ง~ อ่าฮ่ะฮ่ะฮ่า~ ” เจ้าเก่าเจ้าเดิมที่คุณก็รู้ว่าใคร
ผู้หญิงคนหนึ่งแหวกรอยแยกมิติสีแดงออกมา ก่อนที่จะค่อยๆเดินออกมาจากห้วงมิตินั่นอย่างสง่างาม..
ท้องฟ้าถูกเปลี่ยนเป็นสีแดง ดวงอาทิตย์กบายเป็นสีดำทมิฬ.. นี่มันปรากฏการณ์สุริยคราสโลหิตหรอ?
..อะไรก็ไม่รู้แหละ ที่รู้ๆคือมันให้ความรู้สึกที่ไม่ดีสุดๆ
” ที่รัก~ รู้ไหมว่านี่มันเวลาอะไรเอ่ย~ ” !
หญิงสาวผมแดงสุดสวยในชุดเดรสราตรีสีดำ พร้อมเขาสองอันข้างซ้ายบนหัว.. ที่ดูๆไปแล้วยังไงมันก็เป็นเขาของมังกร เธอจงใจมองหน้าผมแล้วเอ่ยขึ้นมาอย่างยียวน
” ซา.. ตาน (อึ้ง)”
” ผิดค่า~ นี่คือเวลาของปีศาจต่างหาก~!!! “ซาตาน
ซาตานกางแขนทั้งสองข้างของเธอออก ก่อนที่บนพื้นโลกของเรา จะมีต้นไม้และหินหน้าตาแปลกประหลาดงอกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว.. พวกมันล้วนแลดูเหมือนเลือดเนื้อที่น่าขยะแขยง (//ให้นึกถึง DMC)
ให้ความรู้สึกน่าหวาดกลัวราวกับหลุดมาจากขุมนรก..
” ฮืม~ “ซาตาน
” HELL’S COM’IN WITH ME~ “SATAN
จากนี้.. ที่นี่จะกลายเป็นนรกงั้นหรอ…
ตัดจบตอน
ฉากบวกยับๆจะมาแล้วว
