ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!! - บทที่ 2 ตอนที่ 59 คอนดอร์

 

 

 

หลังจากที่การต่อสู้ในอาณาเขตได้เริ่มไปพักหนึ่ง ความได้เปรียบดูจะอยู่ที่เจ้าของอาณาเขตอย่างไอ้หน้าแร้งคอนดอร์

 

 

มันสามารถใช้เวทมนตร์ได้สารพัด เก่งไปหมดรอบด้านสมที่ได้ชื่อว่าหัวหน้าหน่วยเก็บกวาดของลัทธิมอนเทียส

 

 

อีกอย่างที่ทำให้มันแข็งแกร่งอย่างท่วมท้นก็คือความเร็วและทักษะในการบินของมัน และยังไม่รวมถึงเรื่องที่มันเป็นจอมเวทมนตร์ดำระดับ 9 อีก 

 

 

มันยิ่งทำให้การสู้กับมันโดนที่พึ่งแต่ทักษะการต่อสู้ระยะประชิดเป็นเรื่องโง่ไปเลย

 

 

แต่นั่นไม่ใช่กับจือหนาน

 

 

เพราะเธอคือผู้หญิงที่อึด ถึก ทน ของอย่างพวกเวทมนตร์ที่ถาโถมมาใส่เธอนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

 

 

ที่ทำให้เธอหัวเสียคือ.. ชุดของเธอนั้นได้ถูกทำให้พังยับตั้งแต่ที่ได้เริ่มสู้มา มันไม่ใช่ชุดธรรมดาๆ

 

 

แต่มันคือชุดที่เจ้านายของเธอโปรดปรานมากที่สุด

 

 

นับว่าเป็นสมบัติทางใจของเธออย่างหนึ่งเลยล่ะ แม้ว่าเธอจะมีเจ้าชุดนี่อยู่เต็มตู้เสื้อผ้าเลยก็เถอะ..

 

 

คลืดด-

 

 

ชิ- ไอ้พายุบ้านั่น น่ารำคาญชะมัด

 

 

จือหนานกระเด็นออกมาจากมันด้วยสกิลสักอย่างของไอ้แร้งนั่น เธอไถลมากับพื้นไม่ต่ำกว่า 20 เมตร

 

 

ตอนนี้รอบตัวของมันมีทั้งวงเวทระดับ 4 ไปจนถึงระดับ 8 เลย แถมมันยังสร้างพายุธาตุขึ้นมาห้อมล้อมตัวมันเพื่อไม่ให้จือหนานที่เป็นสายประชิดตัวเข้าถึงจัวมันได้อีก

 

 

นับว่าเป็นสิ่งที่น่ารำคาญสุดๆอย่างนึงของเธอเลย

 

 

ในสภาพการณ์ที่เลวร้ายแบบนี้ สิ่งที่เธอคิดได้คือการทำลายล้างมันให้หมดๆไป เพราะเธอมีทักษะที่ทรงพลังพอจะทำลายทุกอย่างได้ยังไงล่ะ

 

 

ฟิ้ว-

 

 

ฉึก!!

 

 

อึก- ..ขนนก? 

 

 

คมชะมัด

 

 

ขนนกสีดำอันหนึ่งได้หลุดมาจากวังวนของพายุธาตุที่คอนดอร์ได้สร้างขึ้น แล้วพุ่งตรงมาให้จือหนานทั้งยังสร้างควาทเสียหายให้เธอได้รับบาดเจ็บจนเลือดตกยางออก

 

 

แสดงให้เห็นว่าไอ้ขนนกบ้านี่มันคมเหนือกว่าดาบของอัศวินซะอีก เพราะแม้แต่ดาบก็ไม่อาจจะฟันผิวของเธอเข้าได้ด้วยซ้ำ

 

 

ไม่เพียงแต่เวทมนตร์เท่านั้นที่มันสามารถร่ายได้อย่างต่อเนื่อง มันยังใช้ขนจากปีกของตัวเองมาประกอบการโจมตีให้เป็นเหมือนกับห่าฝนใบมีดที่คมกริบได้อีก

 

 

เรียกได้ว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ใช้เวทได้หลากหลาย มากๆเลย แถมยังน่ารำคาญสุดๆอีกต่างหาก นั่นเลยทำให้จือหนานไม่ค่อยจะชอบหน้ามันสักเท่าไหร่น่ะนะ

 

 

” เป็นอะไรไปยัยหนู? โจมตีมาอีกเซ่!! “คอนดอร์

 

 

มันเริ่มออกลวดลายทางฝีปาก ด้วยวาทศิลป์อันเป็นเลิศของคอนดอร์ ได้ทำให้จือหนานเริ่มรู้สึกตะหงิดๆขึ้นมาบ้างแล้ว

 

 

แต่นั่นยังไม่เท่ากับการที่มันมาเหยียดหยามเจ้านายของเธอหรอก

 

 

” ฮ่าฮ่าฮ่า!! ถ้าแกเก่งขนาดนี้ งั้นก็แสดงว่าบอสของแกขี้ขลาด บวกขี้แพ้อ่ะดิถึงได้ให้คนใช้คอยตามเก็บกวาดให้เนี่ย! น่าสมเพชชิบหาย!! ก๊ากฮ่ะฮ่าฮ่าฮ่า!! “คอนดอร์

 

 

..มันจงใจยั่วโมโหข้าแหง ถึงได้เอาเรื่องบอสมาพูด

 

 

ก็ใช่ว่าจะไม่ได้ผลอะไรหรอกนะ.. แต่กลับกันเลย-

 

 

ข้าล่ะอยากจะเอาตีนอุดปากมันซะตั้งแต่ตรงนี้เลยจริงๆ

 

 

 และใช่

 

 

การที่มันพูดแบบนั้นทำให้จือหนานเลือดขึ้นหน้าสุดๆ จนทำให้จือหนานเริ่มออกสู้อย่างบ้าคลั่งโดยที่ไม่ใช้แม้แต่แผนการและกลยุทธ์ง่ายๆ

 

 

ถึงแม้เธอจะโดนยั่วยุง่ายไปหน่อย แต่การที่เธอพุ่งเข้าไปโจมตีเต็มแรงซึ่งๆหน้าแบบนั้นมันโคตรจะบ้าเลย ม้เธอจะโดนโถมเวทใส่ก็ดูจะไม่ค่อยเป็นอะไรอีกด้วย

 

 

นี่สิ หญิงถึกของแท้

 

 

บัญญัติเซียน – มหามังกรดำแห่งการทำลาย

 

 

เธอเปิดใช้งานบัญญัติเซียนวิชาประจำตระกูล ชุดพ่อบ้านที่สวมใส่อยู่ได้แปรเปลี่ยนไปเป็นอาภรณ์เซียนซึ่งเป็นชุดคลุมสีดำประดับไว้ด้วยลวดลายมังกรทองอันทรงสง่า

 

 

รูปแบบชุดเป็นเหมือนกับชุดคลุมและกางเกงขายาวที่หลุดมาจากยุคโบราณ เป็นเสื้อผ้าที่ดูเก่าแต่ให้ความคล่องตัวสูงมากเลยทีเดียว

 

 

อีกทั้งออร่าความน่าเกรงขามที่ส่งออกมา มันยังเทียบได้กับจอมเวทระดับ 9 ที่เป็นระดับเดียวกับคอนดอร์เลยด้วยซ้ำ

 

 

ด้วยความที่บัญญัตินี้นั้นมีข้อดีหลายอย่าง ถึงแม้จะกินพลังไปบ้างก็ตาม เธอก็ยินดีใช้งานมันเพื่อให้คนที่ดูถูกนายของเธอต้องยอมศิโรราบแทบเท้าเธอ

 

 

” หึ- “คอนดอร์

 

 

แต่หารู้ไม่ว่า ทุกสิ่งที่เธอทำคือวิ่งที่เจ้าแร้งจอมเจ้าเล่ห์ได้เตรีบมเอาไว้อยู่แล้ว

 

 

เนื่องจากเหตุการณ์อันอล่างฉ่างที่เกิดขึ้นนอกเมืองเมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่แล้วจือหนานได้แสดงบัญญัตินี้ออกมา

 

 

พวกมอนเทียสก็ได้เตรียมแผนรับมือกับสิ่งนี้ไว้แล้ว โดยจะใช้แผนการเดียวกันกับที่เตรียมมาเพื่อเฉินเซียนที่พวกมันกำลังจะเปิดฉากถล่มด้วยในอนาคต

 

 

เรียกได้ว่าพวกมันศึกษาบัญญัติเซียนของพ่อเธอมาเพื่อปราบตระกูลเธอโดยเฉพาะเลย

 

 

บัญญัติของเจ้าพวกนี้มันมักง่าย แพ้การโจมตีระยะไกลและเป็นวงกว้างจับทางได้ยาก

 

 

แม้เจ้าตัวจะกลายเป็นเซียนแล้ว สิ่งที่เพิ่มมาก็มีแค่พลังเวทเล็กน้อย กับทักษะและกำลังกายกับความอึดนิดๆหน่อยๆ

 

 

ยังไงถ้าข้าซัดท่าใหญ่ไปเรื่อยๆ แล้วก็หลบการโจมตีของมัน มันก็ต้องมีเหนื่อยกันบ้างล่ะวะ!!

 

 

” ก๊ากกฮ่ะฮ่าฮ่าฮ่า!!! เข้ามา!!!!! “คอนดอร์

 

 

เธอไม่รีรอที่จะทำตามคำพูดของมัน

 

 

จือหนานระเบิดออร่าพาตัวเองเข้าสู่ใจกลางพายุที่โหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่งโดยที่ไม่มีแม้แต่ความกลัว

 

 

แต่หารู้ไม่ว่านั่นเป็นกับดัก

 

 

ทันทีที่จือหนานได้ต่อยเข้าไปที่คอนดอร์ ร่างของมันก็พลันหายไปจากสายตา ปรากฏตัวอีกทีมันก็อยู่นอกรัศมีของพายุเวทที่มันสร้างขึ้นมาแล้ว

 

 

” ฮ่าฮ่า!! ยัยโง่!!! นั่นมันเป็นกับดักเฟ้ย!! “คอนดอร์

 

 

วงเวทที่เจ้าแร้งได้วางเอาไว้ก่อนหน้าได้ปรากฏขึ้น

 

 

ไม่ใช่วงเวทธรรมดาๆแค่สามสี่วง แต่มันคือวงเวทคำสาปนับร้อยๆวงที่ซ้อนทับกันต่างหาก ประกอบไปด้วยคำสาประดับต่ำ ระดับกลาง และระดับสูง 

 

 

ซึ่งระดับของพวกมันจะบ่งบอกได้จากขนาดและความละเอียดของวงเวท ..และใช่ จือหนานได้โดนสาปแช่งโดยเวทมนตร์ระดับ 9

 

 

MAGIC IX – ปิดกั้นพลังสัมบูรณ์

 

 

เป็นคำสาปที่ทำให้เธอหลุดพ้นจากสภาวะเซียนในทันทีถึลมันจะเป็นร่างที่พิเศษแต่มันก็ไม่ได้ต้านคำสาปได้ทั้งหมด ร่างเซียนจึงไร้ประโยชน์เมื่ออยู่ต่อหน้าสุดยอดการสาปแช่ง

 

 

คำสาป!!?? เรี่ยวแรงของข้า!!

 

 

และคำสาปทั้งหลายแหล่ของคอนดอร์ก็จะเป็นการลดทอนกำลังศัตรู ทำให้ชะงัก อัมพาต เลือดไหล ตาบอด ถูกตรึง และจะไม่สามารถใช้พลังใดๆได้

 

 

ซึ่งแน่นอนว่าของพวกนี้นั้นมันอยู่ชั่วคราว

 

 

แน่นอนว่านั่นมันก็มากพอที่จะฆ่าเธอได้เลยหากคอนดอร์มันยังโถมการโจมตีซ้ำๆมาเรื่อยๆ โดยที่มันไม่เปิดโอกาสให้จือหนานได้พักหายใจ บางที.. คราวหายนะของเธออาจจะมาถึงแล้วก็ได้

 

 

…

 

 

แฮ่ก- แฮก.. บ้าเอ๊ย-

 

 

ข้าไม่น่าสติแตกเลย.. ให้ตาย พอมีคนพูดถึงบอสในทางแย่ๆทำไมข้าต้องเป็นแบบนี้ด้วย..

 

 

ตับข้ากำลังพัง.. กล้ามเนื้อฉีกขาด เลือดข้ากำลังไหลไม่หยุด

 

 

ตาข้า.. มองไม่เห็นอะไรเลย

 

 

ข้ากลัว.. บอสข้าคิดถึงท่าน..

 

 

บอส… ข้ากลัวเหลือเกิน 

 

 

ดั่งความมืดได้เข้าครอบงำข้า ความสิ้นหวัง ความท้อใจ ความโหยหา ทุกสิ่งทุกอย่างถาโถมใส่ข้าในคราวเดียว

 

 

ข้ารู้สึกได้เลยว่าข้ากำลังจะเป็นบ้าแล้ว.. นี่คงจะเป็นผลจากความหยิ่งพยองและความประมาทของข้าเองสินะที่ทำให้ข้าเป็นเช่นนี้ ทั้งๆที่ข้ายังไม่ทันได้แต่งกับบอสของข้าเลยแท้ๆ

 

 

“ ก๊ากกฮ่ะฮ่าๆๆๆๆ!!!! เป็นไงเล่า!! ไอ้ความเย่อหยิ่งนั่นของแกหายไปไหนซะล่ะ? ห๊ะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!”คอนดอร์

 

 

“ สีหน้าดูไม่ได้เลยนะลูกสาวของจักรพรรดิ!! ว๊ากกแฮ๊ะแฮ๊ะฮ๊าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!! ”คอนดอร์

 

 

ข้า.. ยัง…

 

 

ไม่ได้แต่ง?

 

 

… ใช่ 

 

 

ใช่แล้ว นี่ยังไม่ใช่ทั้งหมดของข้า ข้าจะมาจบลงที่นี่ไม่ได้ ข้ายังต้องกลับไปหาบอส ปกครองมหานครที่ข้ารัก และทำให้ความฝันของข้าเป็นจริง..

 

 

แม้ว่าข้าจะถูกขนนกที่คมราวกับมีดนับพันนับหมื่นเล่มกรีดเลือดเนื้อจนดูไม่ได้ มันก็ยังไม่ถึงเวลาที่ข้าจะมาจบลงตรงนี้ ชีวิตนี้ข้าได้อุทิศให้นายของข้าไปแล้ว เพราะฉะนั้นตอนที่ข้าจะตายได้ ก็ต้องตายจากคำสั่งของบอสเท่านั้น!!

 

 

[ เห๋~ รักขนาดนั้นเลย? ] ?

 

 

ภายในจิตใจของข้าได้ลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิงสีขาว อยู่ๆข้าก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองนั้นได้ถูกพาไปยังห้องสีขาวโล่งๆในจิตใจของข้า ความรู้สึกนั้นเป็นเหมือนกับของจริง

 

 

ทั้งเปลวเพลิงสีขาวอันศักดิ์สิทธิ์ที่บอสเคยใช้ และความรู้สึกอันคุ้นเคยที่ส่งออกมาจากบอสได้มาอยู่ตรงหน้าข้า

 

 

และที่ตรงนั้นคือผู้หญิง เป็นสตรีที่มีรูปร่างเลอโฉม ตัวสูงโปร่ง ผิวเรียบเนียนดั่งถูกเลี้ยงดูมาด้วยความอุดมสมบูรณ์ สวมใส่ชุดราตรีสีดำที่ถักทอด้วยลูกไม้ที่สวยสด ใบหน้าเรียวคม ดวงตาสีทองเปล่งประกายเจิดจรัส ผมของนางเป็นสีบลอนด์ทองยาวเป็นลอนลงมาจนถึงพื้น และเส้นผมแต่ละเส้นของผู้หญิงคนนั้นต่างก็เปล่งประกายอย่างเจิดจ้า

 

 

ราวกับว่านางนั้นคือตัวแทนของแสงสว่าง ปีกสีขาวบริสุทธิ์ของนางนั้นยิ่งใหญ่จนข้าที่มองดูจากตรงนี้ก็สามารถรู้สึกได้เลยว่าปีกสวรรค์คู่นั้นของนางสามารถปกคลุมแสงสว่างได้ทั่วหล้าเลย ตัวของนาง.. เหมือนกับทวยเทพมิมีผิด

 

 

แต่ว่า.. นางกำลังยิ้มอยู่รึ?

 

 

“ ท่าน.. ”จือหนาน

 

 

“ ลูซิเฟอร์ ”ลูซี่

 

 

“ ทำไมท่านถึง.. ”จือหนาน

 

 

“ ข้าจะช่วยเจ้าเอง ในฐานะที่เรามีสามี(โม้)คนเดียวกัน ”ลูซี่

 

 

สามีรึ.. บอส?

 

 

นางเป็นภรรยาของบอสหรอ!? ทำไมข้าถึงไม่เคยรู้จักนางมาก่อนเลย!? 

 

 

แต่ช่างประไร ถ้าหากว่าการช่วยเหลือจากนางสามารถทำให้ข้าได้กลับไปหาบอสล่ะก็ ข้าก็จะยอมทำตามที่นางบอกโดยที่ไม่คิดจะตั้งข้อสงสัยใดๆเลย เพราะข้ารู้ถึงความคิดของนางได้จากดวงตาคู่นั้นเลย มันเป็นดวงตาที่กำลัง.. เอ็นดูข้าอยู่? 

 

 

เหมือนกับบอสไม่มีผิด..

 

 

“ ข้าจะให้เปลวไฟนี้แก่เจ้า ”ลูซี่

 

 

นางยื่นมือมาให้ข้า บนมือนั้นคือเปลวไฟสีขาวบริสุทธิ์ มันบริสุทธิ์ซะยิ่งกว่าสิ่งใดที่ข้าเคยพบเคยเจอมาเลย

 

 

“ เพลิงศักดิ์สิทธิ์!? ”จือหนาน

 

 

“ หุหุ เพลิงแห่งการชำระล้าง ไงล่ะ ”ลูซี่

 

 

ข้ารับเพลิงนั้นมาตามคำของท่านลูซิเฟอร์ ก่อนที่ข้าจะเงยหน้ามองไปที่ท่านลูซิเฟอร์

 

 

“ แต่แค่ชั่วคราวนะ เพราะถ้าสามีข้ารู้ ข้าคงจะโดนดุแย่เลย ”ลูซี่

 

 

“ ไว้พบกัน เด็กสาวที่เป็นที่โปรดปรานของเรา หุหุ ”ลูซี่

 

 

ก่อนที่นางจะไป นางได้โอบกอดข้าอย่างอบอุ่นพร้อมให้ทั้งคำอวยพรแก่ชัยชนะของข้า แล้วภาพในตอนนั้น.. ก็ได้ขาดช่วงไป

 

 

!!???!!?

 

 

“ บ้าอะไรวะน่ะ!!!! ”คอนดอร์

 

 

กลับมาแล้วหรือ?

 

 

ข้าหมดสติไปแค่ครู่เดียวเอง? แต่ทำไมข้ารู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายมันโล่งสบายแปลกๆยังไงก็ไม่รู้แฮะ..

 

 

พรึบ-

 

 

พรึบ- พรึบ-

 

 

ข้ามองลงมาดูที่ตนเอง ก็ได้พบว่าที่ร่างของข้านั้นปกคลุมไปด้วยเพลิงชำระล้างที่ท่านลูซิเฟอร์ได้ให้มาไปเสียแล้ว มันอบอุ่น แถมยังช่วยรักษาและสมานบาดแผล กับทำลายคำสาปทั้งหมดของข้าได้อีก.. มันน่าเหลือเชื่อไปเลย

 

 

และหลังจากที่ร่างกายของข้ากลับมาสมบูรณ์เต็มร้อย ข้าก็พร้อมที่จะใส่ทั้งหมดที่มี เพื่อฆ่ามันให้ได้

 

 

เฮ้อ.. ไม่นึกว่าข้าจะถูกแร้งหน้าโง่กดดันได้ขนาดนี้

 

 

น่าขายหน้าจริงๆ

 

 

บัญญัติเซียน X ความศักดิ์สิทธิ์สู่ก้นบึ้งแห่งห้วงทมิฬ

 

 

มหามังกรดำแห่งการทำลาย X ทลายพิสุทธิ์

 

 

พลังหยินแห่งการทำลาย หลอมรวมเข้ากับพลังหยางอันศักดิ์สิทธิ์ของบอสที่ท่านลูซิเฟอร์เป็นคนให้มา

 

 

เป็นผลลัพธ์ของความภักดีที่ข้ามีให้เขา ข้าจะกำจัดศัตรูของเขาให้สิ้น

 

 

ชุดของข้าแปรเปลี่ยนเป็นไปชุดของเซียนที่มีลวดลายของมังกรทองอันศักดิ์สิทธิ์ ผนวกเข้ากับเพลิงสีขาวที่บอสเคยใช้ นี่จะเป็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของข้า

 

 

ข้าค่อยๆก้าวเดินลงมาจากใจกลางพายุ 

 

 

ร่างของข้านั้นมีพลังเต็มเปี่ยม และร้อนรุ่มไปด้วยความปราถนาอันแรงกล้า ทั้งออร่าและแรงกดดันของข้านั้นได้กลบรัศมีแห่งความเวทนาของดินแดนนี้จนสิ้น

 

 

พายุที่โหมกระหน่ำได้พลันหายไปในพริบตาทันทีที่ปลายนิ้วเท้าของข้าได้สัมผัสกับพื้นดิน

 

 

ปราณของข้าจักกดเจ้าให้ต่ำลงใต้แทบเท้าของข้า

 

 

และข้าผู้อยู่ใต้ฝ่าเท้าของท่าน จักขอมอบขุมพลังอันเกรียงไกรนี้ให้แก่ท่านเพียงผู้เดียว

 

 

“ หมดเวลาสนุกแล้ว ”จือหนาน

 

 

บัญญัติสวรรค์ – มหามังกรทลายพิสุทธิ์

 

 

ฟู่ว- 

 

 

แก- ตาย

 

 

ออร่าสีทองปนขาวของข้าได้เข้าปกคลุมไปทั่วดินแดนแห่งนี้ มันสร้างแรงกดดันอันหนักหน่วงให้กับไอ้แร้งคอนดอร์อย่างมาก

 

 

“ อ- อะไรของแกกัน!!! ”คอนดอร์

 

 

มันเริ่มตื่นตระหนก ดูสภาพของมันสิหลังจากที่คำสาปไร้ผลกับข้าทุกสิ่งที่มันทำมา ก็ไร้ความหมาย

 

 

“ นี่คือบัญญัติพิเศษ ที่แม้แต่ท่านพ่อเองก็ไม่เคยไปถึง ”จือหนาน

 

 

บัญญัติสวรรค์

 

 

“ ทุกแห่งหนที่ข้าเดินไป จะกลายเป็นหย่อมหญ้าเขียวขจี ”จือหนาน

 

 

ข้าเริ่มก้าวเดินทีละก้าว มันก็ยิ่งเริ่มกดดันจนทำอะไรไม่เป็น เพราะมันไม่เคยรู้ว่าตระกูลเรามีทักษะนี้มาก่อน

 

 

ทุกๆที่ที่ข้าเหยียบจากสภาพดินที่หยาบกร้าน แห้งแล้งและน่าเวทนาบัดนี้ได้แปรเปลี่ยนไปเป็นทุ่งหญ้าสีเขียวขจีที่มีดอกไม้หลากสีขึ้นอยู่เป็นหย่อมๆ มันช่าง.. งดงาม

 

 

“ ม- ไม่!! เขตแดนของข้า!!! ความแห้งแล้งอันเป็นเอกลักษณ์ของข้า!!!! ”คอนดอร์

 

 

“ ช่างน่าสังเวช ” จือหนาน

 

 

“ ข้าจักแสดงความเมตตาให้ได้เห็น ”จือหนาน

 

 

หอกและทวนนับสิบๆเล่มปรากฏขึ้นมาด้านหลังของข้า วนกันเป็นวงกลม แม้พวกมันจะดูคล้ายคลึงกับทักษะของท่านพ่อ แต่มันแตกต่าง หอกและทวนของข้าทุกๆเล่มล้วนปกคลุมไปด้วยเพลิงของเทพ ข้าเกรงว่าแม้แต่เขตแดนที่อ่อนแอของมันก็ไม่อาจจะทนบัญญัตินี้ของข้าได้นานนัก 

 

 

ฟุ้ม!!!

 

 

เพียงแค่การพุ่งโจมตีของหอกหนึ่งเล่ม ก็ได้ทำให้ส่วนลำตัวของคอนดอร์เป็นรูโหว่ขนาดใหญ่ในพริบตา

 

 

!!!!!!!!!!?!?!??!?!??!!?!?!?!??!?

 

 

“ อ- อ- อ- อ๊ากกกกกกกกกกก!!!!!!!!! หว๊ากกกกก!!!!!!!!!!!!!! ”คอนดอร์

 

 

“ แกว๊กกกกกกกก!!!!!!! ”คอนดอร์

 

 

เพียงแค่ตัวเป็นรูมันถึงกับร้องซะเสียหมาเลยรึ น่าสมเพชจริงๆ

 

 

“ ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าตายได้ง่ายๆเสียหรอก ”จือหนาน

 

 

บัญญัติสวรรค์ของข้าหากให้เทียบกับจอมเวท มันแข็งแกร่งกว่าระดับที่ 10 ของเหล่าจอมเวทเสียอีก

 

 

จะบอกว่าข้าอยู่ในระดับ 11 ก็ไม่ผิดนัก เพราะฉะนั้นการชุบชีวิตหรือการสร้างชีวิตมันก็ไม่ได้ยากอะไรสำหรับข้าเลย ข้าจึงฟื้นฟูร่างของมันขึ้นมาอีกครั้ง

 

 

ก่อนที่จะกระทืบมันจนจมดินในทันทีใบหน้าของมันแหลกเละไม่เหลือเค้าความเป็นนก และไม่มีชีวิตเลย

 

 

แต่มันยังไม่จบ

 

 

ข้าชุบมันขึ้นมาอีกครั้ง ฆ่ามันด้วยการแทงมันให้พรุน

 

 

ข้าชุบมันขึ้นมาอีกที ฉีกเล็บของมันออก ตัดแขนตัดขาและกระทืบมันซ้ำๆ

 

 

ข้าชุบ… 

 

กระทืบ…

 

ฆ่า….

 

ทรมาณ…

 

แล้วก็ชุบ…

 

ชุบ..

 

ชุบ..

 

ชุบ.. ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ ชุบ

 

ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า

 

ทรมาณ ทรมาณ ทรมาณ ทรมาณ ทรมาณ ทรมาณ ทรมาณ ทรมาณ

 

ชุบ ฆ่า ทรมาณ ชุบ ฆ่า ทรมาณ ชุบ ฆ่า ทรมาณ ชุบ ฆ่า ทรมาณ

 

 

ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนในท้ายที่สุดแล้วข้าก็ได้หยุดลง และผลลัพธ์จากการที่ข้าได้เล่นสนุกกับมันคือข้าฆ่าและชุบมันไปมากกว่า 1,998 ครั้ง ก่อนที่เวลาในการให้ยืมเพลิงชำระล้างจะหมดลง และข้ากลับมาเป็นตัวของข้าในบัญญัติเซียนอีกครั้ง

 

 

หลังจากที่ข้าได้จัดการเจ้าแร้งนี่ไป เขตแดนก็ได้ปิดตัวลง พร้อมๆกับเตียงของบอสที่เปื้อนเลือดของศัตรูอยู่ ซึ่งเกิดจากออร่า และ.. นายท่าน? ที่ช่วยกันฆ่าพวกลัทธิที่บุกมาอย่างไร้ความปราณี

 

 

“ จือหนานเรอะ ”นัวร์

 

 

“ ฝากอัลเลียนทีสิ ”นัวร์

 

 

“ ค่ะ ”จือหนาน

 

 

เรื่องที่ให้ฝาก.. คงจะเป็นเรื่องที่จะให้ข้าทำความสะอาดร่างของบอสให้นั่นแหละนะ ซึ่งข้าก็ไม่ได้ติดอะไร..

 

 

 

…

 

 

 

อีเดน

 

 

“ ท่ า น พี่ ค ะ ”มิคาเอล

 

 

“ อะไร๊ ? ”ลูซี่

 

 

ลูซี่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หลังจากที่เธอโดนมิคาเอลสอบปากคำ มิเอลนั่งจ้องพี่หญิงของเธออย่างไม่ไว้ใจเท่าไหร่

 

 

“ ท่านออกไปได้ยังไงกันคะ! ”มิคาเอล

 

 

“ ออกไปข้างนอกไม่ได้.. ก็ใช่ว่าจะเข้าไปในจิตคนอื่นไม่ได้นี่! ”ลูซี่

 

 

“ เอาน่าลูซี่ นี่ก็เพื่อที่รักของเราไง! ”ลูซี่

 

 

“ … งั้นข้าจะไม่เอาเรื่องก็ได้ค่ะ ”มิคาเอล

 

 

“ อื้ม! ”ลูซี่

 

 

“ เพียง แต่ ว่า ”มิคาเอล

 

 

“ ห๊ะ? ”ลูซี่

 

 

“ หากเขาออกมาเมื่อไหร่ ข้าห้ามท่านยุ่งกับเขาสองวัน!! ”มิคาเอล

 

 

“ … ไม่นะ ไม่นะมิเอล!!! ข้าได้เฉาตายแน่!!!!! ”ลูซี่

 

 

“ ฮึ นี่เป็นการลงโทษค่ะ ”มิคาเอล

 

 

“ อะไรกันอ่าาา!!! ”ลูซี่

 

 

 

 

ตัดจบตอน

 

 

 

 

จือหนานร่างใหม่โคตรเก่ง บวกกับโคตรยันเลยด้วย ฆ่าไม่ยั้งจริงๆ