หลังจากที่พวกเร็กซ์ออกไปข้างนอกกันแล้ว ที่นี่ก็จะเหลือเพียงแค่ฉัน แล้วก็คุณเฉิน กับตัวของมาสเตอร์ที่นอนหลับอย่างไร้สติอยู่เท่านั้น
จะว่าไปแล้ว.. แม้จะเป็นเพียงแค่คฤหาสถ์รองก็เถอะ แต่ที่นี่มันจะใหญ่เกินไปแล้วนะ แค่ออกจากห้องไปไม่นานกว่าจะกลับมาหามาสเตอร์ได้ก็ใช้เวลาอยู่พอตัวเลยถ้าไม่ชินกับทางน่ะ
” … กำลังทำอะไรกับมาสเตอร์อยู่หรอคะ? “วี
” ป้อนข้าวค่ะ “จือหนาน
ทว่า หลังจากที่ข้าได้ไปสำรวจโดยรอบคฤหาสถ์อยู่พักนึกแล้วค่อยกลับเข้ามา ก็พบว่าคุณเฉินได้พยุงมาสเตอร์ขึ้นมานั่ง ก่อนจะป้อนอาหารให้เขา
แน่นอนว่าต้องเป็นพวกอาหารที่ย่อยง่าย อย่างข้าวต้มอะไรพวกนี้ แต่ว่า.. ทำไมถึงต้องอ่อนช้อยขนาดนั้นด้วยล่ะ
…ก็ สมกับที่เป็นเมดมืออาชีพจริงๆ
” ป่านนี้แล้วพวกคุณหนูยังไม่ได้ข่าวคราวอะไรอีกหรือ? “จือหนาน
จริงด้วยสินะ นี่ก็อาทิตย์ผ่านไปแล้วหลังจากที่เมได้ตั้งทีมสืบสวนขึ้นมา เห็นว่าตามรอยคนร้ายจนเกือบจะจับได้อยู่แล้ว แต่ก็ถูกสับขาหลอก ทำให้ต้องกลับไปเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่เริ่ม
ฟังๆไปแล้วมันก็ดูลำบากดีนะ
ไม่รู้ว่าเร็กซ์จะเอาพวกเธออยู่รึเปล่า เพราะพวกหล่อนมีแต่สายใช้กำลังทั้งนั้นเลย โดยเฉพาะเมที่เป็นหัวตี้ล่ะ เธอหัวร้อนง่ายกว่าพวกเลย
ยิ่งไปกว่านั้น นับวันจำนวนคนหายก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆเลยล่ะ ตอนนี้น่าจะเกือบร้อยคนแล้วล่ะมั้งที่ตกเป็นเหยื่อ
ประชาชนก็กลัว ทหารองครักษ์กับกองอัศวินและพวกเร็กซ์ก็พยายามกันเต็มที่
แต่ก็ไม่ได้อะไรกลับมาเลย ราวกับว่าในหมู่กองทหารรักษาการณ์มีหนอนอยู่เลย รู้สึกพวกนั้นไว้ใจไม่ได้ยังไงก็ไม่รู้แฮะ
“เห็นว่าพวกเธอกำลังพยายามเต็มที่กันอยู่ล่ะค่ะตอนนี้ “วี
” อืม “จือหนาน
…อืม ทั้งท่วงท่าในการทางานอย่างประณีต มันทำเอาฉันเคารพในตัวคุณเฉินเลย เป็นคนใช้ที่ยอดเยี่ยมแถมยังเป็นพี่สาวที่ดีอีกต่างหาก
แต่ยังไงก็คงปฏิเสธไม่ได้ล่ะนะว่าเธอเป็นศัตรูตัวฉกาจของฉันในการเข้าหามาสเตอร์
ก็ถ้าไม่นับเมเดียร์แล้ว.. มีเธอนี่แหละที่ใกล้ชิดกับเขามากที่สุด แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่ยอมแพ้หรอกนะ อื้อ
” เราทำอะไรกันต่อดีคะ “วี
” เฝ้าเขา- “จือหนาน
ตู้ม!!
อะไรน่ะ!? ระเบิดหรอ?! จากทางหน้าคฤหาสถ์นี่นา!
” !! ” วี
” … “จือหนาน
อยู่ๆก็ได้เกิดระเบิดขึ้นหน้าคฤหาสถ์
” ขอไปตรวจสอบก่อนนะคะ!! “วี
” อืม ระวังตัวด้วย “จือหนาน
แม้แต่ในเวลาแบบนี้ เธอก็ยังใจเย็นอยู่ได้ สมกับที่เป็นเมดของมาสเตอร์จริงๆ
แต่ตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะมามัวเอ้อระเหย เพราะหากปล่อยไว้โดยที่ไม่จัดการ มันจะต้องเป็นเรื่องที่น่ารำคาญมากแน่ๆ!
…
หลังจากที่วิคตอเรียออกไปจัดการเรื่องนิดๆหน่อยๆด้านนอกตัวคฤหาสถ์ ภายในนี้ก็จะเป็นข้าที่ทำหน้าที่ดูแลมัน
ข้านั่งข้างๆเตียงของบอส ข้าไม่ปล่อยให้เขาหายไปจากสายตาข้าเด็ดขาด
เพราะข้าก็พอรู้ว่าพวกมันมาที่นี่เพื่อจัดการกับบอสของข้า พอพวกมันได้รู้ว่าบอสของข้าในตอนนี้อยู่ในสถานะที่อ่อนแอเพียงใด ก็จ้องจะฉวยโอกาสในการฆ่าเขา
เจ้าพวกนี้มันน่าจะมีสายตาสอดส่องอยู่ทั่วสารทิศเลย ไม่แปลกที่มันจะรู้เรื่องของนายของข้า
” … “จือหนาน
ข้านั่งรอผู้บุกรุกอย่างใจจดใจจ่อ
รอไม่ไหวแล้วที่จะได้กระทืบคนที่หมายชีวิตนายของข้า…
ฝุบ-
อะไรกัน…
ที่นี่.. ที่ไหน?
ระหว่างที่กำลังใช้สมาธิอยู่ ข้าก็ถูกย้ายให้มาอยู่ในพื้นที่ที่มีแต่ทราย และดินที่แห้งกรอบ กับต้นไม้ทั่วดินแดนที่เหลือเพียงแค่ต้นแห้งๆกับกิ่ง ทั้งท้องฟ้ายามกลางวันก็ยังเป็นสีแดง นี่คงจะเป็น.. โลกในอุดมคติของใครสักคนไม่ผิดแน่
” ยินดีต้อนรับสู่ดินแดนแห่งความอดอยาก ” ?
ตรงหน้าของข้าเป็นชายสวมผ้าคลุมสีดำที่มีท่อนบนเป็นแร้งและท่อมล่างเป็นมนุษย์ แถมยังพูดภาษาคนได้อีก ไอ้นี่มันเป็นตัวแบบใด๋กัน?
” แกเป็นใคร? ” จือหนาน
“ผู้กัดกินซากศพ คอนดอร์”คอนดอร์
” เป็นหัวหน้าหน่วยเก็บกวา- “คอนดอร์
!!!
ฝุบ-
ปั๊ก!!
ตู้ม!!!!!~~~~~~
ข้าปล่อยหมัดตรง พุ่งเข้าไปซัดหน้าเจ้าแร้งนั่นในทันที โดยที่ไม่ปล่อยให้มันพูดให้จบ และแรงสะเทือนจากการต่อยนั้ยทำให้เกิดฝุ่นตบลอบอวลไปทั่ว
นี่เป็นหมัดตรงธรรมดาๆที่แรงที่สุดของข้าเลย ข้ามั่นใจมากเลยว่าจะต้องจัดการเจ้านี่ได้แน่ๆ
แต่..
” อะไรกัน? ไร้มารยาทชะมัด “คอนดอร์
มันรับหมัดสุดแรงของข้าได้ โดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย..
วงแหวนเวทสีม่วงซ้อนทับกันหลายชั้นได้มารับการโจมตีของข้าแทนใบหน้าของมันในพริบตา
นั่นมันทำให้ข้าสับสน เพราะไม่คิดว่าแค่โจรจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้
แย่ล่ะ นี่มันเลวร้ายกว่าที่คิด ข้าปล่อยมันเอาไว้แบบนี้เฉยๆไม่ได้!!
” วู๊ว~ ขนาดนี้แล้วยังทำหน้าตายได้อีกสินะ “คอนดอร์
” งั้นข้าจะยำใบหน้าสวยๆนั่นให้เละไปเลย!! “คอนดอร์
…
!!?
คฤหาสถ์.. ถูกโดมสีดำเข้าปกคลุมซะแล้ว?! นี่มันเรื่องอะไรเนี่ย!
ทันทีที่ฉันออกห่างมาจากตัวคฤหาสถ์พอประมาณ ที่นั่นก็ได้เกิดเรื่องขึ้นซะแล้ว
ไม่เพียงแต่โดมนี่มันจะทำจากเวทมนตร์ มันยังแข็งแกร่งถึงขนาดที่ดาบประกาศิตของฉันยังสะบั้นไม่ขาดเลยด้วย
คนที่ทำเรื่องแบบนี้จะต้องเป็นจอมเวทไม่ต่ำกว่าระดับ 8 แน่ หรือไม่ก็มากกว่านั้นอีก..
กึก กึก-
… เสียงเท้าเรอะ?
อย่างกับเสียงของเกือกม้าแหน่ะ
ฉันหันไปตามเสียงนั่น และได้พบเข้ากับชายรูปร่างสูงใหญ่ที่มีท่อนล่างเป็นม้าและท่อนบนเป็นกระทิง แถมยังสวมผ้าคลุมสีดำอีกต่างหาก
นั่นคงจะเป็นหนึ่งในพวกของมอนเทียสแน่ๆ แต่.. มันเป็นมิโนทอร์หรือเซนทอร์กันแน่ล่ะเนี่ย?
” อย่างที่ไอ้แร้งนั่นว่า คนที่ควรจัดการให้เสร็จๆไปจะออกมาข้างนอกเอง ” ?
พูดอะไรของมัน?
หรือว่ามันจงใจล่อฉันออกมาหรอ?
จริงๆฉันก็ไม่ได้กังวลอะไรหรอกนะ เพราะข้างในนั้นยังมีคุณเฉินอยู่อีกคน ที่แข็งแกร่งพอๆกับฉัน
ถ้าให้เทียบกับพวกจอมเวท ระดับของพวกเราน่าจะประมาณ 8-9 ได้
” ? “วี
แต่ว่า.. ถ้าไอ้นี่มันเดินมาอย่างมั่นใจแบบนั้น แสดงว่ามันต้องแข็งแกร่งอยู่พอตัวแน่นอน
” ชิลน่าไอ้หนู อีกไม่นานแกก็จะตายแล้วล่ะ ” ?
” แกคือ? “วี
” อ่า.. ลืมไปเลย ” ?
” หัวหน้าหน่วยกวาดล้าง พสุธาคลั่ง ปาซิต้า ” ปาซิต้า
มันถอดเสื้อคลุมของมันออก ขยับเขยื้อนยืดเหยียดร่างกายเล็กน้อย ก่อนจะคว้าขวานขนาดใหญ่ที่เป็นอาวุธของมันขึ้นมัน
ฉันรู้ได้ในทันทีว่า ตอนนี้กำลังจะเข้าสู่การต่อสู้แล้ว
ฉันจับด้ามดาบแน่น รอจังหวะที่มันเปิดฉาก เพื่อที่จะได้ฟันสวนกลับไปในทันที
รอรร์!!!
ออร่าของมันยิ่งรุนแรงมากขึ้นหลังจากที่มันได้คำรามออกมา ราวกับว่ามันกำลังเตรียมที่จะชาร์จเข้าใส่ฉันในทันที
นั่นทำให้ฉันยิ่งระวังมากกว่าเดิม
รารรรร!!!!!
ตึง!!!!
แกร็ก-
มันเริ่มต้นด้วยการกระทืบพื้นด้วยขาหน้าทั้งสองของมัน
เพียงแค่การกระทืบเท้าก็สามารถทำให้แผ่นดินสะเทือนและสั่นไหวเป็นวงกว้างได้เลย
เนื่องด้วยการสร้างสถานการณ์ของปาซิต้าเมื่อสักครู่ มันได้ทำให้ฉันถึงกับทรงตัวไม่อยู่ไปชั่ววินาทีหนึ่งเลย
ฟูม!!
ขวับ-
และในชั่วอึดใจนั้นเอง เจ้านั่นก็ง้างขวานแล้วพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง พร้อมๆกับเหวี่ยงลงขวานฟาดใส่ฉันเต็มแรง
หมับ-
ฉันจับดาบแน่น
ชิ้ง!-
แล้วชักดาบของตัวเองออกมาป้องกันคมขวานของปาซิต้าเอาไว้ได้ทันท่วงที
แกร็ก-
ด้วยแรงอันมหาศาลของมัน มันยิ่งทำให้ร่างของฉันยิ่งจมลงไปกับพื้นที่ทรุดตัวลงพร้อมๆกับฉันเลย
ฟูม~!
” ออกไป!! “วี
ฉันใช้ออร่าดาบผลักตัวของปาซิต้ากระเด็นไปไกล หลังจากนั้นฉันก็พุ่งเข้าไปกระโดดถีบขาคู่ใส่มันด้วยความเร็วที่มากพอที่จะทำให้เกิดโซนิคบูมได้
หลังจากนั้นฝ่าเท้าของฉันก็ปะทะเข้ากับส่วนลำตัวของมันจังๆ ยิ่งเป็นรองเท้าเกราะเหล็กแบบนี้ด้วยแล้ว มันยิ่งเจ็บเลย!
หมับ-
มัน- ไม่เป็นอะไรเลย!
ปาซิต้าจับขาของฉันข้างหนึ่ง แล้วฟาดร่างของฉันลงกับพื้นอย่างรุนแรงและบ้าคลั่ง
ตอนนี้ฉันสามารถจับจังหวะการทุ่มฉันลงกับพื้นของมันได้แล้วล่ะ
พอถึงจังหวะหนึ่งที่ร่างของฉันอยู่กลางอากาศระหว่างส่วนหัวของมัน ฉันก็ออกแรงในการเหวี่ยงดาบอีกครั้ง
ฉับ!
ออร่าดาบของฉันพาดผ่านร่างของมันไปเพียงเล็กน้อย แต่นั่นก็มากพอที่จะทำมให้ปาซิต้าชะงักได้แล้ว
ฉันตัดมือข้างที่มันจับขาเอาไว้และกระโดดถอยออกมาตั้งหลักก่อน เพราะไม่รู้ว่ามันจะใส่อะไรมาอีกบ้างล่ะนะ
” อา… “ปาซิต้า
” ฮว๊ากกก!!!!! “ปาซิตาร์
อึก- หนวกหูชะมัด!
ตั้งแต่ที่มันเริ่มแหกปาก พื้นที่ก็เริ่มแปลกไปเลยแฮะ
มัน.. เหมือนกับว่าได้เปลี่ยนไปเป็นพื้นที่ที่เจ้าปาซิต้ามันได้เปรียบมากกว่า
แผ่นดินข้างใต้ถูกยกขึ้นมาแทนที่หน้าดินในปัจจุบัน
ตอนนี้.. รอบๆตัวคฤหาสถ์ได้เปลี่ยนไปเป็นพื้นที่ที่แห้งแล้งและแห้งกรอบแล้วล่ะ
” นี่คือถิ่นทุรกันดานที่ข้าเคยอาศัยอยู่ “ปาซิต้า
” มันเป็นสภาพแวดล้อมที่ข้าได้เปรียบในการต่อสู้มากที่สุด ข้าจึงสร้างมันขึ้นมาด้วยเวทมตร์ “ปาซิต้า
MAGIC IX – MY LAND
“รอบนี้ข้าจะไม่อ่อนข้อให้แน่ ยัยหนู “ปาซิต้า
MAGIC VIII – ALL REGENERATION
อะไรน่ะ!- บาดแผลของมันหายไปอย่างกับว่าไม่เคยมีซะอย่างนั้น! รวมถึงมือข้างที่ฉันตัดมันทิ้งไปด้วย!!
เวทฟื้นฟูขั้นสูงหรอ!?
ไม่เพียงแค่พื้นที่ที่ถุรกันดานเท่านั้น มันยังสร้างเมฆฝนฟ้าคะนองและพายุต่างๆขึ้นมาอีกด้วย
สภาพอากาศของที่นี่เรียกได้ว่า.. เลวร้าย
” ตาย!!!!! “ปาซิต้า
…
ขณะเดียวกัน ที่คฤหาสถ์หลักของเจเนซิส
ห้องทำงานของนัวร์
” ที่รักคะ “วิเวียน
” อืม ผมก็รู้สึกได้เหมือนกัน “นัวร์
” ระดับ 9 ของคน แถมยังเป็นศัตรูอีก “วิเวียน
” ต้องเป็นพวกมอนเทียสแน่นอน “นัวร์
ข้ารู้สึกได้ว่าที่คฤหาสถ์รองตระกูลเรามีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น
ดูจากสีหน้าท่าทางของภรรยาของข้าแล้วมันคงจะแย่น่าดู คิดว่าคงจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับลูกชายคนโตของข้าแน่ๆล่ะ
” ที่รัก อัลเลียนมีโอกาสตายสูงแค่ไหนรึ? “นัวร์
” ….อีกครึ่งชั่วโมงค่ะ “วิเวียน
แย่ล่ะ
แถวนั้นไม่ใช่อาณาเขตที่เวทมนตร์ของวิเวียนครอบคลุมเสียด้วย ข้าเลยไม่สามารถไปที่นั่นได้ในทันที
มีทางเดียวคือข้าต้องวิ่งไปแล้วสินะ
จากที่นี่ไปถึงที่นั่น ถ้าข้าวิ่งสุดแรงข้าคงไปถึงใน 15 นาที
จะมัวรีรออยู่ไม่ได้แล้ว
ลูกชายของข้ากำลังตกอยู่ในอันตรายทั้งคน
” นัวร์.. “วิเวียน
” อย่าฆ่ามันนะ “วิเวียน
ข้าลุกขึ้นจากโต๊ะทำงาน คว้าดาบประจำตัวที่วางประดับอยู่บนชั้นวางด้านหลังข้า
และตอบกลับภรรยาด้วยสีหน้าที่จริงจัง จนดูเหมือนกำลังโกรธอยู่
” อ่า.. ข้าจะกระทืบมันโทษฐานที่มายุ่งกับคนในตระกูลเรา “นัวร์
หลังจากนั้น ข้าก็ออกจากห้องทำงานไปด้วยความเร่งรีบ
…
ตัดมาที่พวกเมเดียร์
“ โบสถ์ร้างกลางป่าทึบหรอคะเนี่ย? ”เรีย
“ ทำไงได้ ก็หลักฐานทั้งหลายแหล่ต่างก็ชี้มาที่นี่ทั้งนั้นนี่ ”เร็กซ์
“ งั้นที่นี่ก็เป็นแหล่งกบดานของพวกวิปริตสินะคะ ”แวร์
“ มาน็อค ว่าไง ”เมเดียร์
ตอนนี้พวกเราอยู่กลางป่ารกทึบตรงขอบชายแดนของอาณาจักร ที่นี่ถึงแม้จะเป็นกลางวันแต่แสงก็สาดส่องมาไม่ค่อยจะถึงทำให้ถูกเรียกว่า ป่ากลางคืน ไปโดยปริยายเลยล่ะ
ส่วนเรื่องการค้นหากลุ่มก้อนพลังเวทปริศนาเราคงต้องพึ่งจอมเวทระดับ 7 อย่างมาน็อคที่เชี่ยวชาญในเรื่องนี้อยู่แล้วล่ะนะ
เธอหลับตาลง รู้สึกได้เลยว่ามาน็อคนั้นได้กระจายพลังเวทออกไปเป็นวงกว้างเพื่อใช้เวทค้นหา
“ อืม ”มาน็อค
“ พลังเวทในป่าปะปนมนตร์ดำไปทั่ว แถมยังเยอะมากจนจับตำแหน่งไม่ได้อีก ที่นี่แหละน่าจะเป็นหนึ่งในฐานของพวกลัทธิ ”มาน็อค
ไม่นานนัก มิกะมือธนูของกลุ่มเราก็หยิบอาวุธของเธอเตรียมขึ้นมา
นอกจากเธอจะเป็นมือธนูแล้ว มิกะยังจะอยู่ในตำแหน่งเรนเจอร์อีกด้วยเนื่องจากประสาทสัมผัสของเธอสูงที่สุดในวาคิวเรีย ทั้งการได้ยินและความรู้สึก และถ้าเราคอมโบมาน็อคกับมิกะแล้วเราจะสามารถจับตำแหน่งของศัตรูได้อย่างง่ายดายเลยล่ะ
“ ทุกคน หยิบอาวุธขึ้นมา ”มิกะ
“ เราโดนล้อมแล้ว ”มิกะ
“ เป็นพวกอมุษยย์ล่ะ ดูแล้วพวกมันน่าจะก๊องแก๊งกันน่าดู ”ครูว์
“ พวกลูกกระจ๊อกหรอ? ”เมเดียร์
“ เดี๋ยวจะบัพให้นะคะ! ”เรีย
“ หวังว่าจะได้สนุกนะ! ”แวร์
“ หยุดคุยกันได้แล้ว! เตรียมรับแรงปะทะ! ”เร็กซ์
เร็กซ์ตั้งโล่ของเธอขึ้นมาอย่างมั่นคงและหนักแน่น
ออร่าเวทมนตร์สีทองหลอมรวมเข้ากับร่างของเธอ ก่อนที่เร็กซ์จะใช้งานสกิลของเธอในทันที
“ ใช้งาน- ”เร็กซ์
SKILL – ปราการทองคำ A+
ตัดจบตอน
ช- ช่วงง ไรต์อยากถามม!!
Q&A#1 แม่วิเวียน
“ สวัสดีค่ะ ”วิเวียน
“ หวัดดีฮับ ”ไรต์
“ อยากรู้เรื่องอะไรหรอคะ? ”วิเวียน
“ จะเริ่มจากคำถามแรกเลยนะคับแม่ ”ไรต์
คำถาม #1 เมเดียร์เก่งขนาดไหนหรอ?
“ อ่า ครับ แม่คิดว่าลูกแม่เนี่ยเก่งขนาดไหนหรอครับ? ”ไรต์
“ ลูกแม่หรอ? อืม~? ก็เก่งกันหมดนะ แค่คนละแบบเอง ”วิเวียน
“ เมเดียร์อ่ะคับแม่ ในความคิดแม่เป็นยังไงหรอคับ? ”ไรต์
“ หนูเมหรอจ๊ะ? ก็เป็นเด็กวัยรุ่นกำลังโตนี่แหละจ้ะ แต่จะไม่ค่อยดื้อกับแม่สักเท่าไหร่ ”วิเวียน
“ ด้านความแข็งแกร่งล่ะครับ? ”ไรต์
“ แม่คิดว่าหนูเมน่าจะเก่งกว่าผอ.ของอ็อคตาเซียอีกนะ ก็เก่งทั้งบู้ทั้งบุ๋นนี่นา ภาษาโบราณก็ใช้ได้ ลุกแม่นี่เป็นเด็กอัจฉริยะดีจัง ”วิเวียน
“ ถ้าให้เทียบ ก็ราวๆระดับ 9 ใกล้ๆ 10 ล่ะมั้งตอนที่ยังไม่ได้ใช้สกิลที่สามน่ะ ”วิเวียน
“ ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ อะแฮ่ม คำถามต่อไป ”ไรต์
คำถาม #2 คิดยังไงกับบี๋?
“ บี๋หรอจ๊ะ?.. ก็ ตั้งแต่ที่เข้ามาบ้านเราก็มีสีสันขึ้นมาเลยล่ะจ้ะ ถึงแม้ว่าเขาจะเจ็บตัวบ่อยๆและไม่ค่อยได้อยู่บ้านก็เถอะ แต่ทั้งแม่และพ่อก็รักเขานะ เขาค่อนข้างเป็นเด็กดีเลย ไม่เหมือนเมลูกแม่ที่มีปัญหาเยอะะน่ะ ”วิเวียน
“ งั้นหรอครับ มาคำถามสุดท้ายกัน! ”ไรต์
คำถาม #3 แม่วิเวียนแกร่งขนาดไหน?
“ เอาระดับปัจจุบันของแม่หรอ? ”วิเวียน
“ ครับ เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าแม่อยู่ระดับ 8 น่ะ ”ไรต์
“ หุหุ ”วิเวียน
“ หัวเราะนี่คือ? ”ไรต์
“ ระดับ 10 จ้ะ ”วิเวียน
“ … ร- ระดับ 10!? เท่ากับคุณโกรุมเลยหรอ!? ”ไรต์
“ โนโนโน ท่านทวดเขารเกือบจะถึงระดับ 11 แล้วน่ะ ”วิเวียน
ครอบครัวนี้นี่.. น่ากลัวกันจังแฮะ
“ ก็.. ขอขอบคุณที่มาร่วมตอบคำถามกับผมครับแม่ ”ไรต์
“ ยินดีจ้ะ ”วิเวียน
“ แล้วพบกันครั้งหน้านะ~ ตัดจบตอน ”ไรต์
ตัวอย่างตอนหน้า
บทที่ 2 ตอนที่ 59 คอนดอร์
เฮ้อ.. ไม่นึกว่าข้าจะถูกแร้งหน้าโง่กดดันได้ขนาดนี้
น่าขายหน้าจริงๆ
บัญญัติเซียน X ความศักดิ์สิทธิ์สู่ก้นบึ้งแห่งห้วงทมิฬ
มหามังกรดำแห่งการทำลาย X ทลายพิสุทธิ์
พลังหยินแห่งการทำลาย หลอมรวมเข้ากับพลังหยางอันศักดิ์สิทธิ์ของบอส
เป็นผลลัพธ์ของความภักดีที่ข้ามีให้เขา ข้าจะกำจัดศัตรูของเขาให้สิ้น
ชุดของข้าแปรเปลี่ยนเป็นไปชุดของเซียนที่มีลวดลายของมังกรทองอันศักดิ์สิทธิ์ ผนวกเข้ากับเพลิงสีขาวที่บอสเคยใช้ นี่จะเป็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของข้า
ร่างของข้านั้นมีพลังเต็มเปี่ยม และร้อนรุ่มไปด้วยความปราถนาอันแรงกล้า ทั้งออร่าและแรงกดดันของข้านั้นได้กลบรัศมีแห่งความเวทนาของดินแดนนี้จนสิ้น
ปราณของข้าจักกดเจ้าให้ต่ำลงใต้แทบเท้าของข้า
และข้าผู้อยู่ใต้ฝ่าเท้าของท่าน จักขอมอบขุมพลังอันเกรียงไกรนี้ให้แก่ท่านเพียงผู้เดียว
“ หมดเวลาสนุกแล้ว ”
บัญญัติสวรรค์ – มหามังกรทลายพิสุทธิ์
ฟู่ว-
แก- ตาย
