ตัวของผมในต่างโลก…. แม่งบ้า!!! - บทที่ 1 ตอนที่ 18 ทะเลมรสุม (4)

 

 

วันที่ 12 ของการเดินทาง

 

 

“ เริ่มจะมองเห็นทวีปอัฟฟาแล้วล่ะ! ”ครูว์

 

 

หลังจากคืนนั้นที่คุณเลเวียธานมาส่งที่ปลายทางของทะเลมรสุมตอนกลาง เราก็ใช้เวลาเดินทางกันมาอีกครึ่งค่อนวัน จนได้พบกับทวีปอัฟฟาที่เป็นเป้าหมาย และดูเหมือนว่าเราจะถึงที่นั่นในอีกไม่กี่ชั่วโมง แล้วยิ่งเพิ่มความเร็วของเรือด้วยเวทลมของครูว์ด้วยแล้ว ก็น่าจะถึงอัฟฟาภายในครึ่งชั่วโมง

 

 

ก็นะ.. ลมกรรโชกของยัยนั่นน่ะมันรุนแรงขนาดนั้นแหละ

 

 

แต่ก็ถือว่าการเดินทางในรอบนี้มีความโชคดีอยู่ ตรงที่เราถูกโจมตีบนเรือแค่รอบเดียวเท่านั้นและยังสามารถหนีออกมาจากวงล้อมได้ทันเวลา อีกทั้งเมื่อเข้ามายังส่วนที่อันตรายที่สุดก็มีคุณป้อเลเวียธานแรงก์ S คอยนำทางให้อีก แบบนี้มันลาภลอยชัดๆ

 

 

เรียกได้ว่าการโดยสารทางทะเลในครั้งนี้เป็นไปได้อย่างราบรื่นเลยล่ะ

 

 

“ เห็นต้นไม้ใหญ่ๆตรงนั้นไหม ”เร็กซ์

 

 

เธอชี้ไปที่ต้นไม้ขนาดยักษ์ ที่ถึงแม้เราจะอยู่ไกลจากมันมาก เราก็ยังเห็นมันได้อย่างชัดเจน

 

 

“ นั่นคือยูดราล่ะ ”เร็กซ์

 

 

“ ต้นไม้โลกงั้นหรอ.. ใหญ่โคตร ”

 

 

มันเป็นต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่ผมเคยพบเคยเห็นมาเลย อีกทั้งรากไม้ของมันยังปกคลุมไปทั่วทุกพื้นที่ในทวีปนั้นอีก ทำให้มันดูเป็นต้นไม้ที่ยิ่งใหญ่มากเลยล่ะ

 

 

“ มันยังไม่ใช่ต้นไม้โลกหรอก มันก็แค่ต้นไม้ที่ใหญ่มากๆและมี 1 เดียวในโลกไง ”เร็กซ์

 

 

“ ต้นไม้โลกของจริงน่ะ เราเห็นได้เพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของลำต้นมันจากโลกเราเท่านั้นแหละ ”เร็กซ์

 

 

เศษเสี้ยวหนึ่งงั้นรึ? มันเป็นยังไงกันล่ะนั่นผมล่ะสงสัยจริงๆ

 

 

“ หมายความว่าไงน่ะ? ”

 

 

“ ก็หมายความว่ามันโคตรใหญ่ยักษ์เลยยังไงล่ะ ”เร็กซ์

 

 

ถ้าหากว่ามันใหญ่ขนาดนั้น มันก็คงจะเป็นสถานที่ที่น่าดึงดูดและสวยงามสำหรับเหล่านักผจญภัยน่าดู ซึ่งผมเองที่ฟังเรื่องนี้จากปากเร็กซ์แล้วก็ได้เกิดความสนใจขึ้นมาและคิดว่าสักวันหนึ่งจะต้องไปที่ต้นไม้โลกนั่นให้ได้เลยล่ะ

 

 

สำหรับวันนี้คงต้องมุ่งหน้าไปที่เป้าหมายหลักก่อน ซึ่งเป็นการตามหาอาวุธของกอร์ อย่างศาสตราโลหิตเหล็กเทวะ

 

 

แม้จะมองเห็นทวีปอัฟฟาแล้ว แต่เราก็ยังอยู่ในทะเลมรสุมที่ขึ้นชื่อเรื่องอันตรายและพายุกลางทะเล

 

 

“ เตรียมรับมือกับพายุ!! ”โรมิโอ

 

 

ไม่นานนักหมู่เมฆทั้งหลายก็ไปรวมกันอยู่ที่ตรงหน้าเรา และก่อตัวขึ้นเป็นพายุลูกใหญ่ขึ้นมา มันคงจะดีถ้ามันมีแค่ลูกเดียว แต่นี่.. กลับมีมากกว่า 20 ลูกอยู่ข้างหน้าเรา

 

 

สมกับที่มีชื่อว่าทะเลมรสุมจริงๆเลย 

 

 

และผลจากการที่เกิดพายุงวงช้างตรงหน้านั้น ทำให้ฝนกระหน่ำตกลงมาอีกครั้ง เนื่องจากการที่มีพายุงวงช้างปรากฏขึ้นมากมาย นั่นจึงทำให้เป็นเรื่องยากในการที่จะผ่านมันไปได้อย่างรวดเร็ว

 

 

เพราะฉะนั้น ในการกำจัดพายุทั้งหลายนั่นจึงเป็นหน้าที่ของวิกตอเรีย..

 

 

“ วิกตอเรีย?! ”

 

 

“ ใช่ เธอจะเป็นคนจัดการเอง ”มาน็อค

 

 

ทำไมถึงเป็นวิกตอเรียน่ะหรอ?

 

 

“ พลังของเธอมากที่สุดในหมู่พวกเราแล้วค่ะ! ”เรีย

 

 

แล้วดาบจะไปสู้กับพายุได้ยังไงกัน?

 

 

“ เพราะว่าดาบที่เธอใช้น่ะ สร้างมาเพื่อตัดโดยเฉพาะเลยยังไงล่ะ ”ครูว์

 

 

“ อีกอย่าง.. เป็นเพราะว่าเธอคือออร่ามาสเตอร์ เธอจึงสามารถตัดได้แม้กระทั่งพายุเลยยังไงล่ะ!”ครูว์

 

 

แบบนั้นเองสินะ… ตัดได้แม้กระทั่ง.. เอ่อ พายุ? อะไรนะ!? พายุ!!?

 

 

วิกตอเรียชักดาบของเธอออกมา และตั้งดาบไว้กลางอกก่อนจะตั้งท่าเตรียมฟันแนวนอน

 

 

ออร่าสีขาวปรากฏขึ้นบนร่างของเธอ และยิ่งมากขึ้นเมื่อเธอเพิ่มออร่าไปที่ใบดาบ ก่อนจะปล่อยท่าฟันออกไป

 

 

“ ผ่าสามพันโลก ”วิกตอเรีย

 

 

ทันทีที่เธอปล่อยท่าฟันออกไป คลื่นดาบสีขาวขนาดยักษ์ได้พุ่งออกไปใส่พายุนั่น และพวกมันถูกผ่าครึ่งด้วยการฟันเพียงครั้งเดียวของวี

 

 

ผมแทบจะไม่เชื่อสายตาเลยล่ะ เรื่องคราวที่แล้วว่าเก่งแล้วนะ แต่คราวนี้นี่.. ยกให้เลย นักดาบ NO.1 ในใจเลยตอนนี้ แข็งแกร่งสมชื่อแรงก์ S สุดๆ

 

 

คือทันทีที่วีวาดดาบออกไปอ่ะ รัศมีของพลังมันกวาดพายุทั้งหมดให้หายไปเลย รวมถึงท้องฟ้าที่มืดครึ้มด้วย มันกลับกลายเป็นท้องฟ้าอันแสนสดใสเลยล่ะ 

 

 

แต่ทว่าเธอก็ยังไม่ได้วางดาบของเธอลง พร้อมกับตั้งท่าอีกครั้ง

 

 

“ มาแล้ว- ”วี

 

 

ทันใดนั้น งูทะเลขนาดยักษ์หลายสิบ หลายร้อยตัวก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำล้อมรอบเรือของเรา ผมที่เห็นดังนั้นจึงคว้าขวานทลายเหล็กกล้าเอาไว้แน่น และคอยดูท่าทีของพวกมัน

 

 

“ ซีเซอร์เพนท์!? ”โรมิโอ

 

 

“ มอนสเตอร์ C แรงก์! ”เรีย

 

 

“ ทุกคนประจำตำแหน่ง!! ”เร็กซ์

 

 

ขณะที่สาวๆกำลังเข้าประจำที่ของตนตามแต่ละบทบาทที่ได้รับ ผมก็ได้แต่ยืนนิ่ง งุนงงในสถานการณ์นี้ อันเนื่องมาจากว่า.. ผมไม่เคยใช้ฟอร์เมชั่นอะไรกับพวกเธอเลยนี่สิ.. 

 

 

เอาเป็นว่าจะซัพพอร์ตให้เท่าที่จะทำได้ก็แล้วกัน

 

 

“เชื่อมความคิด ”ครูว์

 

 

ทันทีที่ครูว์ใช้สกิลความคิดแรงก์ S ของเธอ ราวกับว่ามีเส้นเชือกบางอย่างที่คอยเชื่อมพวกเราเข้าหากันผ่านความคิด เพียงเท่านี้ทุกคนก็จะสามารถสื่อสารด้วยกันได้ไม่ว่าจะอยู่ไกลขนาดไหน

 

 

“ วีเธอใช้ผ่าสามพันโลกอีกครั้งไม่ได้หรอ ”

 

 

ผมถามกับเธอ เธอส่ายหน้า แล้วตอบกลับผม

 

 

“ มันค่อนข้างจะกินออร่าของฉันมากเลยน่ะค่ะ ดีไม่ดีถ้าใช้อีกสักครั้งฉันอาจจะสลบลงไปเลยก็ได้ ฉันเลยต้องประคองออร่าเอาไว้ให้ได้มากที่สุดน่ะค่ะ ”วี

 

 

อืม ตอนนี้ผมพอจะเข้าใจแล้วล่ะ ยิ่งท่าใหญ่ มันก็ยิ่งกินพลังงานมากขึ้นเท่านั้น แต่ในเมื่อตอนนี้ผมไม่ได้มีท่าใหญ่อะไรพวกนั้น พลังงานส่วนใหญ่ที่หายไปก็จะเป็นพลังกายแทนสินะ

 

 

“ เพิ่มความคล่องตัว เพิ่มพลังโจมตี เพิ่มกำลังกาย  เพิ่มความคุ้นชิน ”ครูว์

 

 

ไอ้บัพอย่างอื่นน่ะ ผมพอจะรู้อยู่หรอกว่าทำอะไรได้บ้าง แต่ไอ้ความคุ้นชินเนี่ย.. มันมีไว้ทำไมหว่าฃ

 

 

“ ใช้อาวุธได้ดีขึ้นไงคะ ”ครูว์

 

 

“ ขอบคุณที่ตอบให้ครับ ”

 

 

แล้วผมก็ได้คำตอบมาอย่างรวดเร็วเลยเชียวล่ะ

 

 

“ เสริมการป้องกัน การคุ้มครองจากเทพธิดา รักษาต่อเนื่อง ”เรีย

 

 

“รักษาต่อเนื่องจะมีผล 15 นาทีนะคะ เพราะฉะนั้นจัดการให้เรียบร้อยตามเวลาด้วยนะคะ ”เรีย

 

 

“ อ่า! ”เร็กซ์

 

 

“ อืม ”วี

 

 

“ รับทราบ ”

 

 

นี่คงจะเป็นการร่วมงานกันครั้งแรกระหว่างผม เร็กซ์ และวีสินะ ตื่นเต้นจัง 

 

 

ผมเองก็ไม่น้อยหน้าพวกคนที่คอยบัพให้อยู่ข้างหลังเหมือนกัน มีจะมีอยู่เพียงสกิลเดียว แต่มันแข็งแกร่งและหลากหลายยิ่งกว่าใครเลยล่ะ

 

 

ยุทธศาสตร์จำลอง-

 

 

“ ศาสตร์ย่อยลำดับที่สอง – บงการวิสัยทัศน์ ”

 

 

“ อึ่ก- อะไรน่ะ! ภาพมุมสูงนี่มัน.. ”เร็กซ์ 

 

 

โชคดีที่แถวนี้มีนกคอยบินอยู่บนฟ้าเต็มไปหมด ผมเลยสามารถใช้ทักษะที่พึ่งเคยใช้ครั้งแรกอย่างบงการวิสัยทัศน์ได้ดีผ่านมุมมองของนกเหล่านั้น

 

 

“ สุดยอด- เห็นพวกเราด้วยล่ะ.. ”วี

 

 

โดยจะสามารถสลับกันระหว่างสายตาปกติกับมุมมองของนกได้ แม้จะยังไม่ชินสักเท่าไหร่ แต่ผมคิดว่ามันน่าจะมีประโยชน์ในแง่ของการตะลุมบอนกันแบบนี้แน่นอน

 

 

และอีกอย่างที่เป็นซิกเนอร์เจอร์ของสกิลนี้เลยก็คือ..

 

 

“ ศาสตร์ย่อยลำดับแรก – บงการยุทธศาสตร์ ”

 

 

การประมวลผลพื้นที่ต่อสู้ในหัวเราในรูปแบบสามมิติ ที่จะทำให้มีประสิทธิภาพในการต่อสู้เพิ่มมากขึ้น และจะเพิ่มโอกาสในการชนะขึ้นอย่างมาก

 

 

ถึงแม้จริงๆแล้วในสถานการณ์แบบนี้จะเป็นการพุ่งเข้าไปสู้มากกว่าก็เถอะ

 

 

“ เสริมการโจมตีกำลัง5 เสริมความเร็วกำลัง5 เสริมกำลังกายกำลัง5  เสริมการรับรู้เกินขีดจำกัด ”

 

 

“ ยุทธศาสตร์จำลอง 1เท่า ”

 

 

การใช้สกิลยุทธศาสตร์จำลองในอีกรูปแบบนึงจะเป็นการเพิ่มการรับรู้ของสมองขึ้นมา 40% เมื่อรวมผลกับที่ผมเสริมกำลังของผมไปด้วยทั้งหมดแล้วมันทำให้ผมรู้สึกกระปี้กระเป่าจริงๆที่มีบัฟเยอะขนาดนี้

 

 

จนตอนนี้วงแหวนเวทที่แทนการบัพพวกนี้มีอยู่ล้อมรอบตัวผมไปหมดเลยล่ะ

 

 

“ ยกระดับ ”

 

 

โดยการยกระดับจะเป็ผลจากการที่ผมฝึกเวทจนชำนาญในระดับนึงจนสามารถแทรกแซงบัพได้ และทำให้ผลของพวกมันเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่า แน่นอนว่ามันเกิดผลกับบัพทุกประเภท และข้อเสียมันยังมีผลกับร่างกายของผมโดยตรงเลยล่ะ

 

 

“ บัพเยอะจังนะคะ ไม่กลัวจะตัวระเบิดหรอคะ? ”ครูว์

 

 

“ ไม่หรอกน่า แค่นี้มันยังน้อยไป! ”

 

 

ผมชักจะรู้สึกสนุกไปกับมันแล้วสิ

 

 

…

 

 

ไม่นานหลังจากนั้น ครูว์สร้างแพลตฟอร์มสำหรับการเคลื่อนที่ให้กับเพื่อนๆของเธอ เพื่อที่จะโจมตีพวกมันได้อย่างแม่นยำ ส่วนผมได้บอกเธอไปว่าผมนั้นไม่ต้องการพื้นเวทมนตร์

 

 

เหตุนึงเป็นเพราะว่ามันทำให้ผมช้ากว่าเดิมมากเลยไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ 

 

 

อีกเหตุผลคือ.. วิ่งบนน้ำกับวิ่งบนร่างมอนสเตอร์ตัวใหญ่ขนาดนี้มันสนุกกว่าไง!

 

 

ซ่า~

 

 

ทันทีที่ผมเริ่มออกวิ่ง แม้เท้าผมจะแตะผิวน้ำอยู่ผมก็ไม่จมลงไปในน้ำ เป็นเพราะว่าการขยับขาของผมนั้นเร็วมากซะจนสามารถยืนอยู่บนน้ำได้เลยไงล่ะ ทุกๆการโจมตีของผมหนึ่งครั้งก็จะมีพวกมันตายหนึ่งตัว

 

 

บ้างก็หัวแหลกบ้าง บ้างก็ตัวแตกบ้าง บ้างก็ถูกผ่าครึ่งบ้าง ซึ่งการฆ่าพวกมันแบบนี้ทำให้ผมรู้สึกสนุกไปกับการต่อสู้นี้มากเลยทีเดียว 

 

 

ทั้งวิ่งบนทะเล ดริฟต์กลางทะเล และซัดคลื่นทะเลยักษ์ใส่พวกมันโดยการตวัดขวานขึ้นอย่างรุนแรง ผมบอกได้เลยว่าไม่มีอะไรจะสนุกไปมากกว่านี้อีกแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ

 

 

หลังจาที่ผมฆ่าพวกมันไปจนหมดแล้ว ผมก็มีนั่งพักให้หายเหนื่อยอยู่บนกองศพพวกมัน

 

 

[ อัลเลียน ฝั่งนั้นหมดรึยัง ] เร็กซ์

 

 

ผมมองไปรอบๆเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าจะไม่มีตัวอะไรหลงเหลืออยู่บนกองศพของซีเซอร์เพนท์พวกนี้ 

 

 

[ ไม่มี วางใจได้- ]

 

 

ซ่า~

 

 

ทว่า- ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดจบก้ได้มีหนวดหมึกขนาดยักษ์เส้นหนึ่งโผล่ขึ้นมาจากน้ำ และตวัดลงบนจุดที่ผมอยู่

 

 

ด้วยแรงที่กระทบกับผิวน้ำอย่างหนักหน่วง ทำให้พื้นน้ำตรงนั้นแตกกระจายเป็นวงกว้าง

 

 

“ อะไรวะเนี่ย!!? ”

 

 

[ เกิดอะไรขึ้น!? ] เร็กซ์

 

 

“ ฉ- ฉันเจอหมึกยักษ์!! ”

 

 

ผมตะลึงในขนาดของมัน ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นหมึกยักษ์ที่ตัวใหญ่ขนาดนี้

 

 

[ มันคือคราเค่น มอนสเตอร์ A แรงก์ค่ะ!! ] เรีย

 

 

“ความสามารถล่ะ!? ”

 

 

[ เอ่อ… มันตระครุบเหยื่อด้วยท่าแฟงก์ได้ และ..เรียกคลื่นยักษ์กับยิงลำแสงจากตุ่มๆบนหนวดมันได้ทุกเส้นเลยล่ะค่ะ.. ] เรีย

 

 

“ คราเค่นบ้านไหนฟะน่ะ!! ”

 

 

ไม่ทันขาดคำ ลำแสงสีฟ้าก้ได้พุ่งมาทางผม ประจวบเหมาะกันกับที่บัพทั้งหมดได้หายไปพอดี และตอนนี้ผมก็เหนื่อยมากเลยด้วย แต่ดูเหมือนว่าดวงของผมจะยังไม่หมด ผมใช้ขวานทลายเหล็กกล้ามาป้องกันได้ทัน 

 

 

แต่ก็แลกมากับการที่.. ต้องเสียเจ้านั่นไปทั้งๆที่ยังไม่ค่อยได้ใช้เลย..

 

 

อ่ะ- แย่ละ มันยิงลำแสงรอบที่สองมาแล้ว…-

 

 

“ ว๊ากกกกกก!!!!! ”

 

 

แต่แล้ว อยู่ๆผมก็ถูกดึงจากตรงนั้นมาที่เรือ ในทันที

 

 

“ เกือบไปแล้วนะคะ… ”ครูว์

 

 

“ ขอบคุณนะ! ”

 

 

ผมไม่รอช้าที่จะขอบคุณเธอทันที

 

 

“ เรีย มีวิธีจัดการมันไหม? ”

 

 

“ … เป่าทีเดียวให้หายไปเลยค่ะ! ”เรีย

 

 

“ เอาจริงดิ้.. ”

 

 

ดูเหมือนว่าคำแนะนำจากผู้หญิงคนนี้จะฟังดูไม่ดีเท่าไหร่ แต่ผมก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าในเมื่อหนังมันอาจจะเหนียว งั้นเราทำลายมันจากข้างในเอาก็ได้นี่ 

 

 

อีกอย่างคือตรงที่ๆปากของมันควรจะอยู่ดันไม่ใช่ข้างใต้หนวดมัน แต่เป็นบนหัวของมันเลย

 

 

เอาล่ะ ผมคิดออกแล้วว่าจะต้องทำอะไรต่อไปดี 

 

 

“ ครูว์ ส่งฉันไปเหนือหัวมันให้หน่อย ”

 

 

โดยผมจะใช้หอกเพลิงที่รุนแรงมากๆเผาอวัยวะของมันจากภายใน และปล่อยให้มันตายไปทั้งแบบนั้น

 

 

“ จากที่คุณคิดแล้ว.. ก็เข้าท่าดีนี่คะ งั้นก็จัดไปโลด! ”ครูว์

 

 

แล้วครูว์ก็จัดการส่งผมไปในทันที ทว่าระหว่างที่ผมกำลังจะได้เข้าใกล้จุดอ่อนมันอยู่แล้ว มันกลับใช้หนวดของมันตบผมทิ้งซะอย่างนั้น

 

 

อั่ก-

 

 

เจ็บชิบ!

 

 

“ ไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ คุณอัลเลียน ”วิกตอเรีย

 

 

“ วี! ”

 

 

วีเข้ามารับร่างของผมได้ทันก่อนที่จะจมลงไปในน้ำทะเล.. แต่เดี๋ยวนะ เรายืนอยู่บนทะเลกันได้ยังไงนิ?

 

 

ผมลองสังเกตดูดีๆก็เห็นมานาที่จับตัวกันอยู่รอบๆเท้าของวี นี่เธอใช้มานาเป็นรองเท้าเดินบนน้ำหรอเนี่ย.. แต่ดูเหมือนมันจะใช้ได้ดีเลยนะนั่น

 

 

ทันใดนั้น เจ้าหมึกเวรนั่นมันก็ปล่อยลำแสงของมันออกมาอีกครั้ง คราวนี้รัศมีทำลายล้างมันมุ่งเน้นมาตรงนี้โดยเฉพาะ อีกอย่าง ดูเหมือนว่าพวกเราจะหลบไม่ทันแล้วล่ะ

 

 

“ ช่วยลุกขึ้นมาช่วยกันสู้หน่อย! ”เร็กซ์

 

 

“ ถ้าเราไม่สู้ มันก็ยังไม่จบหรอกนะ ”เร็กซ์

 

 

เร็กซ์ใช้เทคนิคเดียวกับวี เพื่อวิ่งบนน้ำมาให้ถึงที่ที่ผมอยู่ ก่อนที่จะมายืนอยู่ตรงหน้าผมเพื่อที่จะป้องกันรัศมีการทำลายล้างนั่นไว้ให้

 

 

ออร่าสีทองของเธอเด่นชัดขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะโยกโล่ห์อันใหญ่ของเธอกระแทกลงบนพื้นท้องทะเล และปล่อยคลื่นออร่าสีทองออกไป ก่อรูปขึ้นเป็นป้อมปราการที่ยิ่งใหญ่

 

 

“ ปราการทองคำ!!! ”เร็กซ์

 

 

ลำแสงสีฟ้าปะทะเข้ากับปราการจังๆ เร็กซ์พยายามยื้อเอาไว้สุดแรงจนสามารถเบี่ยงทิศทางของลำแสงนั้นไปทางอื่นได้ ซึ่งเป็นการเปิดโอกาสให้ผมและวีเข้าไปโจมตีพร้อมกัน

 

 

“ ไปเลย!!!!! ”เร็กซ์

 

 

ผมออกวิ่งไปพร้อมๆกับวี ก่อนที่จะเคลือบเท้าตัวเองด้วยมานาอย่างที่ทั้งสองคนนั้นทำ เพื่อให้สะดวกต่อการเคลื่อนไหวบนผิวน้ำมากขึ้น

 

 

“ กระโดด!! ”

 

 

หนวดของมันตวัดมาทางนี้อยู่สองถึงสามครั้ง แต่ผมและวีก็ยังสามารถหลบพวกมันได้อยู่

 

 

แต่แล้ว มันก็เตรียมจะปล่อยลำแสงพิฆาตนั่นมาอีกครั้ง 

 

 

“ คันศรแห่งลม!! ”ครูว์

 

 

“ มหายุคเยือกแข็ง ”มาน็อค

 

 

ครูว์ใช้เวทลมของเธอยิงลูกศรแห่งลมที่รุนแรงมาเพื่อสกัดการโจมตีของเจ้าหมึกนั่นเอาไว้ ก่อนที่มาน็อคจะร่ายสุดยอดเวทระดับ 5 ที่แทบจะเปลี่ยนพื้นที่นี้ให้กลายเป็นน้ำแข็ง รวมถึงตัวคราเค่นก็ด้วย

 

 

และในขณะที่มันกำลังชะงักอยู่นั้นผมและวีก็รีบพากันกระโจนเข้าหามันทันที พวกผมทั้งคู่กระโจนเข้าใส่มันพร้อมกัน วีเตรียมชักดาบ แต่ไม่ได้จะใช้ท่าใหญ่แบบครั้งที่ทำลายพายุ แต่เป็นเพียงแค่ท่าธรรมดาที่มีประสิทธิภาพสูงเท่านั้นเอง

 

 

“ ผ่ามหาสมุทร ”วิกตอเรีย

 

 

แม้จะไม่สามารถผ่ามันให้ขาดครึ่งได้ แต่ก็สร้างความเสียหายให้มันได้พอสมควร อีกทั้งพลังจากการฟันยังทำให้ทะเลมรสุมแห่งนี้แยกเป็นสองส่วนในระยะทาง 2 กิโลเมตรอีกด้วย 

 

 

“ เสาน้ำแข็ง ”มาน็อค

 

 

ขณะเดียวกันนั้นมาน็อคสร้างเสาน้ำแข็งขนาดยักษ์ขึ้นมามากกว่า 25 เล่ม 

 

 

 “ ตรึง ”มาน็อค

 

 

ก่อนจะใช้มันเพื่อตรึงหนวดทั้งหมดของคราเค่นเอาไว้ไม่ให้มันขยับไปไหน

 

 

สุดท้ายแล้วก็ถึงตาของผม ผมที่อยู่เหนือปากของมันบนหัวมันบิดตัวเองแล้วง้างแขนออกทำท่าคล้ายกับการขว้างหอก แล้วนึกภาพถึงหอกเพลิง ที่มีพลานุภาพมากกว่าหอกเพลิงทั่วๆไป ที่สามารถระเบิดท้องคราเค้นแตกตายได้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียว

 

 

“ หอกเพลิง ”

 

 

แล้วก็ไม่ใช่หอกเพลิงธรรมดาๆ แต่เป็นหอกเพลิงที่ถูกสร้างด้วยเปลวไฟสีขาวทีมีความร้อนมากที่สุดในหมู่เปลวไฟทั้งหมด อีกทั้งความร้อนระอุที่แผ่ออกมาจากตัวหอกยังทำให้มือของผมถูกเผาไหม้ราวกับโดนลาวา และพื้นที่ที่ถูกทำให้กลายเป็นน้ำแข็งรอบๆกลับเริ่มละลายไป พร้อมๆกับน้ำที่เริ่มละเหยไปเรื่อยๆ

 

 

ตอนนี้ผมไม่มีเวลาแล้ว จะต้องขว้างมันออกไปก่อนที่ที่นี่จะถูกทำให้กลายเป็นทะเลทราย 

 

 

“ เอาไปแดกซร้ะะ!! หอกเพลิงงง!!!! ”

 

 

 

โอเวอร์-แรงก์

 

 

ทันทีที่ผมขว้างหอกเพลิงสีขาวใส่ปากของมัน ก็ได้เกิดระเบิดไอน้ำขนาดใหญ่ขึ้น กินรัศมีไปจนถึงก้นมหาสมุทร และซัดผมกระเด็นออกจากที่ตรงนั้นไปไกล ที่ผมไม่รู้ว่าที่ไหน แต่ที่แน่ๆคือไม่น่าห่างจากเรือขนาดนั้นแน่นอน

 

 

“ ทำได้ดีมาก.. แต่ตัวนายร้อนนะเนี่ย ”เร็กซ์

 

 

เป็นเร็กที่มารับร่างของผมเอาไว้หลังจากที่กระเด็นออกมาจากกลุ่มไอน้ำนั่น

 

 

“ กลับเรือกันเถอะ ”เร็กซ์

 

 

“ เห็นด้วยเลยล่ะ.. ”

 

 

หลังจากนั้น ผมก็ได้รับการรักษาจากเรีย จากตอนแรกที่เป็นแผลผุพอง พอได้รับการรักษาปุ๊บก็หายดีทันทีเลยล่ะ ต้องขอบคุณเรียเลยจริงๆที่รักษาให้ผม ไม่งั้นแย่แน่ๆเลย

 

 

หลังจากนั้นเราก็เร่งความเร็วของเรือกัน จนมาถึงที่อัฟฟาจนได้

 

 

สุดท้ายแล้วพวกผมก็ได้ตัดสินใจที่จะแยกย้ายกัน

 

 

“ พวกฉันจะไปที่อูรุก ไปทำภารกิจน่ะ ”เร็กซ์

 

 

“ ส่วนขากลับเราว่าจะใช้วาร์ปพอร์ตกันน่ะ ”ครูว์

 

 

“ วาร์ปพอร์ตหรอน่าสนใจจัง แต่ฉันคงจะไม่ใช้มันล่ะนะหากไม่มีเรื่องด่วนอะไรจริงๆ ”

 

 

ผมกับพวกวาคิวเรียมายืนคุยกันอยู่หน้าทางออกจากท่าเรือ 

 

 

ส่วนคุณโรมิโอ ขากลับเขามักจะมีนักผจญภัยที่จะไปด้วยอยู่แล้วล่ะ ไม่ต้องห่วง

 

 

“ แล้วนายล่ะจะไปไหน ”เร็กซ์

 

 

“  อารุฟานน่ะ อาณาจักรของเอล์ฟ ”

 

 

ก็นะ นั่นเป็นที่ที่ผมจะไปแต่แรกแล้วนี่นา

 

 

ก่อนที่จะแยกกันอย่างเป็นทางการ ผมลาพวกเธอเล็กน้อยด้วยตุ๊กตาที่ถักทอขึ้นมาจากเวทมนตร์ เป็นรูปทั้ง 5 คน

 

 

“ น่ารักจัง! ”เรีย

 

 

“ ขอบคุณนะ ”เร็กซ์

 

 

“ ตั้งใจทำมากเลยสินะคะเนี่ย ”ครูว์

 

 

“ น่ารัก.. ”วี

 

 

“ ขอบคุณ ”มาน็อค

 

 

ก็นะ มันเป็นช่วงที่ผมกำลังตั้งใจฝึกเวทมนตร์มาตลอด 9 วันนี่นา อีกอย่างการทอตุ๊กตาขึ้นมาจากเส้นใยก็เป็นเรื่องยาก นั่นจึงทำให้การฝึกนี้นั้นเป็นการฝึกการควบคุมได้ดี 

 

 

พอจบขั้นตอน แค่แปลงคุณสมบัติธาตุสักเล็กน้อยก็ได้ตุ๊กตามาแล้วล่ะ

 

 

“ นี่คือ? ”

 

 

“ ตราประจำแคลนวาคิวเรีย นายสามารถพบเราได้ทุกเมื่อที่กิลด์ และมันจะเป็นสัญลักษณ์ว่านายเคยร่วมเดินทางกับพวกเรา แล้วก็นะ.. สนุกมากเลยล่ะ! ”เร็กซ์

 

 

“ อื้อ! ”ครูว์

 

 

นั่นสินะ มันก็.. สนุกจริงๆนั่นแหละ

 

 

..

 

 

“ไว้พบกันใหม่ะคะ~ ”เรีย

 

 

“ ไว้เจอกัน ”เร็กซ์

 

 

“ แล้วเจอกันน้าาา ”ครูว์

 

 

“ เจอกัน ”มาน็อค

 

 

“ ว- วันหลัง พ- พบกันใหม่นะ ”วี

 

 

“ อื้ม แล้วพบกันใหม่ ”

 

 

เมื่อร่ำลาอะไรกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาที่ผมจะได้ออกเดินทางต่อสักที… ตลอด 10 วันที่ผ่านมานี้ ค่อนข้างจะสนุกมากเลยทีเดียว ต้องขอบคุณพวกเธอเลยล่ะนะที่ทำให้ผมได้พบกับประสบการณ์ดีๆแบบนี้

 

 

ฮ้าาาาา~ อากาศบนดินแดนนี้นี่.. สดชื่นดีจริงๆเลยยยย!!

 

 

 

 

 

 

ตัดจบตอน