ดาเรียสผู้ยิ่งใหญ่ Darius Supreme - ตอนที่ 82 - cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

ดาเรียสและเพื่อนร่วมงานย้ายไปที่บ้านหลังถัดไปซึ่งอยู่ใกล้กับทางเข้าเมือง นี่เป็นอีกแปลงที่ดี เนื่องจากผู้มาเยือนจากระยะไกลมักจะไปที่ร้านค้าที่ใกล้ที่สุดโดยตรง มองหาสิ่งที่ต้องการ

ดาเรียสขยายโครงเรื่องและตระหนักว่ามันใหญ่พอที่จะสร้างโรงแรมเล็กๆ ได้ ซึ่งเป็นเรื่องปกติในบริเวณนี้ ร้านค้ารอบๆ นี้ส่วนใหญ่เป็นโรงแรมขนาดเล็ก และมีเพียงไม่กี่ร้านเท่านั้นที่เป็นสถานบริการ

อย่างไรก็ตาม เขามีแผนอื่นสำหรับทรัพย์สินหลังจากที่ได้ตรวจสอบอย่างละเอียดและได้รับโฉนด ด้วยวิธีนี้ ในที่สุดกลุ่มก็ออกจากเมืองผ่านประตูหลักภายใต้สายตาที่อยากรู้อยากเห็นของทหารรักษาการณ์

มีฟาร์มและกังหันลมอยู่ไม่กี่แห่งรอบๆ ลิสโต รวมถึงโกดังขนาดใหญ่ที่กระจายตัวอยู่โดยรอบ เห็นได้ชัดว่าดาเรียส สงสัยในภูมิปัญญาของสิ่งนี้ ถ้ากองทัพโจมตี พวกเขาจะทำลายแหล่งการค้าและแหล่งอาหาทั้งหมดภายในที่แห่งนี้

อย่างไรก็ตาม เขายังเข้าใจด้วยว่าลิสโตเป็นเมืองการค้า ไม่ใช่เมืองทหาร มันถูกสร้างขึ้นโดยคำนึงถึงการค้าและการพาณิชย์ไม่ใช่การป้องกันจากการโจมตี

นอกจากนี้ ที่นี่ยังเป็นโลกแห่งเวทมนตร์และมังกรอีกด้วย พวกเขาควรมีวิธีการมากมายในการปกป้องสินค้าและเตือนถึงอันตรายก่อนที่มันจะมาถึงจริง ๆ ดังนั้นจึงเป็นการปลอบใจ

อีกกลุ่มต้องออกไปเล็กน้อยไปทางฝั่งตะวันตกของกำแพงเมือง ในที่สุดพวกเขาก็พบที่แปลงของโกดัง กังหันลม หรือฟาร์มของดาเรียส ไม่ว่าเขาจะเลือกอะไร

มันใหญ่พอๆ กับที่เขาคาดไว้ เกือบ 50 เอเคอร์ ด้วยสิ่งนี้ เขาสามารถไปที่ฟาร์มเพาะปลูกขนาดใหญ่มาก ฟาร์มเลี้ยงสัตว์ โรงกลั่น หรือโรงเก็บของ สำหรับตอนนี้ดาเรียสยังไม่ตัดสินใจ ดังนั้นเขาจึงยอมรับโฉนดและเก็บไว้

“เอาล่ะ สำหรับการหยุดครั้งสุดท้ายของเรา เรากำลังมุ่งหน้าไปยังคณะกรรมการที่ดินที่นั่นคุณสามารถรับการตรวจสอบและบันทึกโฉนดที่ดินของคุณได้ และพวกเขาจะช่วยคุณจ้างสถาปนิกและผู้สร้างบางคนให้ทำงานเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ของคุณ”

แชงค์สแจ้งดาเรียสด้วยรอยยิ้ม

ดาเรียสพยักหน้าและรถม้าก็วิ่งกลับเข้าไปในเมือง พวกเขาเดินเตร่ไปตามถนนที่พลุกพล่าน ใช้สิทธิพิเศษของเจ้านายเมืองในทางที่ผิดเพื่อไปยังจุดหมายปลายทางของพวกเขา นั่นคือคณะกรรมการที่ดิน

เป็นอาคารราชการขนาดเล็กใกล้กับทางตอนเหนือสุดของเมือง ซึ่งเป็นสถานที่ก่อสร้างอาคารอื่นๆ มากมาย แม้แต่ศาลากลางจังหวัด ดาเรียสสังเกตว่ามันค่อนข้างเก่าแต่ได้รับการบำรุงรักษาอย่างดี

กลุ่มคนลงจากรถและเข้าไปในอาคาร มีฝูงชนที่โดดเด่นอยู่ข้างใน ต่างคนต่างมาเพื่อยุติข้อพิพาทเกี่ยวกับโฉนดที่ดินหรือมาเพื่อตรวจสอบการกระทำของพวกเขา

เมื่อสังเกตถึงคิวของระบบราชการที่มีอยู่ในปัจจุบัน ดาเรียสก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม แชงค์สเพียงแค่ยิ้มและนำงานปาร์ตี้ผ่านสายงานทั้งหมดไปยังสำนักงานใหญ่ของกรรมาธิการแผ่นดิน

หลังจากเคาะประตูอย่างเงียบ ๆ เลขานุการ ก็เปิดออกและจ้องมองที่กลุ่มของดาเรียสด้วยความสับสน เมื่อเธอเห็น ดาเรียสและแชงค์ส เธอจึงระงับการตั้งคำถามและยิ้มอย่างสุภาพ

“มีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ?”

“ไปบอกไอ้หมีขี้โมโหว่า แชงค์สมาถึงแล้ว”

แชงค์สตอบอย่างเย่อหยิ่ง ซึ่งทำให้ทุกคนรอบตัวเขาตกตะลึง รวมทั้งดีเร็กด้วย

เลขาสาวตกตะลึงอยู่นานและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เธอควรจะผ่านมันไปและบอกเจ้านายของเธอด้วยคำพูดที่อุกอาจเช่นนี้หรือไม่? ถ้าเธอไม่โดนไล่ออก เธอก็คงไม่ไปอยู่ในจุดที่ดีเช่นกัน!

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เธอติดอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเธอ เสียงที่กระด้างและมีชีวิตชีวาก้องกังวานจากภายในสำนักงาน

“ทำไมฉันได้ยินเสียงไอ้บ้านั่น? แชงค์ส หมาแก่ นั่นแกกรีดหน้าประตูฉันเหรอ?”

ใบหน้าของแซงค์สเฉยลงเมื่อริมฝีปากของเขากระตุก แต่เขาตอบทันที

“เจ้าอ้วน แกยังมีชีวิตอยู่อีกหรอ คนแก่อย่างแกควรจากไปอย่างมีความสุขและหาโลงศพดีๆ เจอ!”

แม้จะรรยากาศจะเข้มขรึม แต่คนในสำนักงานก็หัวเราะอย่างมีความสุขและโต้กลับ

“ฮ่าฮ่าฮ่า ตอนที่แกยัมีชีวิตอยู่และกำลังจะโดนเตะ มาดูกันว่าใรจะไปงานศพของแกบ้าง?”

เวร!

แชงค์สพูดไม่ออกและตัดสินใจยอมรับ เมื่อสังเกตเห็นความเงียบของเพื่อนเก่า เสียงจากข้างในพูดอย่างภาคภูมิใจ

“รีบต้อนรับเซอร์แชงค์เข้ามาเร็ว ๆ นี้ พวกนายไม่รู้หรือไงว่ากำลังขวางทางราชองครักษ์?”

เมื่อเลขานุการได้ยินเรื่องนี้ เธอก็ตื่นตระหนกในทันทีและเปิดประตูอย่างรวดเร็วเพื่อให้กลุ่มคนเข้ามาและโค้งคำนับอย่างยอมจำนน แชงค์สเพียงยิ้มเบา ๆ แล้วนำกลุ่มเข้าไป

สำหรับ ดาเรียส เดเร็ก และ กันเนอร์ เด็กทั้งสามคนยังคงแยกแยะการล้อเลียนระหว่างคู่หูดูโอ้ของแชงค์สและเพื่อนเก่าของเขา การดูถูก คำชม และข้อความที่ซ่อนอยู่ซึ่งมีแต่ผู้ชายเท่านั้นที่เข้าใจ

เมื่อเข้าไปในห้องทำงาน พวกเขาเห็นว่าห้องค่อนข้างกว้างขวางและตกแต่งอย่างดี โดยมีโต๊ะขนาดใหญ่ตรงกลางแกะสลักด้วยลวดลายดอกไม้ โดยมีชายวัยกลางคนรูปงามที่มีผมหงอกเล็กน้อยนั่งอยู่ มีชั้นหนังสือหลายชั้นอยู่ด้านหลังโต๊ะของเขาและมีโต๊ะเล็กๆ อีกโต๊ะสำหรับเลขาของเขา

พื้นปูพรมธรรมชาติและมีตู้หลายตู้สำหรับเก็บแฟ้มและเอกสารที่คณะกรรมการรวบรวม นอกจากนี้ยังมีภาพวาดและไม้กระถางที่จัดวางอย่างเป็นระเบียบ

แชงค์สเดินไปรอบๆ โต๊ะหลักและกอดชายที่นั่งอยู่ที่นั่น ซึ่งยืนขึ้นเพื่อทักทายเพื่อนเก่าของเขา

คณะกรรมมาธิการ บริสโตร เป็นผู้ชายที่สูงพอๆ กับแชงค์ส มีรูปร่างหน้าตาดี และดูเหมือนอดีตดารารักบี้มากกว่า ด้วยไหล่ที่กว้าง กรามหนา และขายาวของเขา บริสโตรจึงเป็นอดีตทหารในความเห็นของดาเรียส อย่างแน่นอน

นี่ควรเป็นวิธีที่เขาและแชงค์รู้จักกันดี ดาเรียสยังเต็มใจที่จะเดิมพันด้วยว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายความเสมอภาคและเช่นเดียวกับแชงค์สที่เกษียณจากตำแหน่งที่สูง

บิสโทรสวมเครื่องแต่งกายของขุนนางที่เหมาะสมซึ่งคล้ายกับชุดสูทสมัยใหม่ มีเพียงกระดุมและเข็มกลัดที่น้อยลงเท่านั้น ดาเรียสต้องยอมรับว่าเขาดูค่อนข้างมีสเน่ห์ ซึ่งทำให้เขาเคารพชายคนนี้มากขึ้นไปอีก

บิสโทรก็เป็นแบบนั้น ชายชรามีความน่าเชื่อถือและน่าเชื่อถืออย่างยิ่ง เขาดูเหมือนคนที่อยู่ในสถานการณ์ที่คุณทิ้งลูกไว้ในความดูแลของเขา เขายอมตายอย่างแท้จริงเพื่อให้พวกเขาปลอดภัยเพียงเพราะคำสัญญา