ดาเรียสผู้ยิ่งใหญ่ Darius Supreme - ตอนที่ 81
ด้านนอกโรงเตี๊ยม แชงค์กำลังรอดาเรียสพร้อมกับเดเร็ก กลุ่มแลกเปลี่ยนคำทักทายกันก่อนที่แชงค์จะนำทางไปยังเขตของขุนนาง
คราวนี้ พวกเขาใช้รถม้าคุณภาพสูงที่ ลอร์ด สเปนเซลี เตรียมไว้ให้ดาเรียสใช้ในระหว่างวัน มันถูกตกแต่งอย่างดีและค่อนข้างกว้างขวาง ดังนั้นปาร์ตี้ของคนสี่คนจึงไม่คับแคบภายใน
เนื่องจากรถม้ามีตราสัญลักษณ์ของเจ้าเมือง คนอื่นๆ ทั้งหมดบนท้องถนนจึงต้องจอดรถและหลีกทาง เช่นเดียวกับ รถพยาบาลหรือขบวนรถของรัฐบาลที่แล่นผ่านบนโลก
‘หึ ดูเหมือนว่าไม่ว่าโลกหรือยุคไหน ข้าราชการย่อมชอบใช้สิทธิ์ของตนอย่างแน่นอน’
ดาเรียสมีแผนที่ของลิสโตอยู่ในหัวอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องให้ความสนใจมากเกินไปกับที่ ที่พวกเขากำลังจะไป แต่มุ่งไปยังจุดหมายของพวกเขา
ไม่สามารถพูดได้เช่นเดียวกันสำหรับเดเร็กและกันเนอร์ที่กำลังมองเห็นภาพพร่ามัวขณะที่รถเคลื่อนตัวไปตามถนนอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดพวกเขาก็เข้าไปในเขตของขุนนางซึ่งถูกปิดจากส่วนอื่น ๆ ของเมืองและป้องกันอย่างแน่นหนา เมื่อยามเห็นเครื่องหมายบนรถม้า พวกเขาจึงอนุญาตให้รถเข้าไปได้โดยไม่ต้องมีคำถามใดๆ
เมื่อเข้ามาในภายที่ดูเหมือนจะตัดขาดกับภายนอก ภายในก็เงียบสงบกว่ามากเมื่อเทียบกับพื้นที่ที่พลุกพล่าน และที่อยู่อาศัยของทุกคนก็ใหญ่พอๆ กับวิลล่าสุดหรูจากโลก
อันที่จริง ยิ่งพวกเขาเข้าไปลึกเท่าไหร่ วิลล่ายิ่งเริ่มดูเหมือนที่ดินขนาดใหญ่ จนกระทั่งดาเรียสได้เห็นปราสาทเล็กๆ สองสามหลังใกล้จะสิ้นสุด!
สิ่งที่ทำให้ดาเรียส ตกใจก็คือแผนการของเขาอยู่ใกล้กับปราสาทเหล่านั้นพอดี ซึ่งแสดงให้เห็นว่า นิโคลัส สเปเซลี กำลังทำสิ่งที่เขาโปรดปรานอย่างมาก! ด้วยพื้นที่ขนาดใหญ่เช่นนี้ เขาสามารถสร้างปราสาทขนาดเล็กสำหรับตัวเขาเองเพื่อสร้างชื่อเสียงและเป็นที่พำนักของลูกศิษย์ ทั้งที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ
ดูเหมือนว่าฝ่ายความเท่าเทียมกำลังจะหมดหนทางที่จะรั้งเขาไว้ ไม่เพียงเพราะความสามารถและพลังของเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะการมีอยู่และประโยชน์ใช้สอยของเขาอีกด้วย!
นักเวทย์ทุกคนเปรียบเสมือนอาวุธลับของแต่ละฝ่าย ในขณะที่ผู้นำของพวกเขาจะเป็นผู้ผจญภัยชนชั้นสูงและเหล่าเจ้าหน้าที่ของพวกเขาคือ มือสมัครเล่นและทหารราบซึ่งเป็นคนธรรมดาที่ยังไม่ถูกปลุกพลัง
เมื่อดาเรียสอยู่เคียงข้าง พวกเขาจะได้รับการยับยั้งอย่างรุนแรงต่อฝ่ายที่เหนือกว่า ซึ่งเพียงพอแล้วที่จะซื้อเวลาให้พวกเขาเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง
ดาเรียสยังพนันด้วยว่าขุนนางเหล่านี้กำลังวางแผนที่จะส่งลูกๆ ไปหาเขาเพื่อฝึกเป็นนักเวทย์ ถ้าพวกเขาโชคดีและ ดาเรียสเต็มใจที่จะเข้าร่วม เขาอาจจะรับพวกเขาไปเป็น Official Apprentices ด้วยซ้ำ
ดาเรียสและผู้ร่วมลงจากรถเมื่อไปถึงที่หมาย ดาเรียสได้ตรวจสอบที่ดินอย่างระมัดระวัง ขณะที่แชงค์สนำโฉนดที่ดินและส่งมอบให้กับเจ้าของใหม่เพื่อตรวจสอบ
เมื่อเขาอ่านเงื่อนไขนี้ เขาค่อนข้างพอใจกับความคลุมเครือและหละหลวม เห็นได้ชัดว่าเจ้าเมืองลิสโตต้องการโน้มน้าวให้ ดาเรียสลือกเมืองนี้เป็นฐานหลักของเขา และเกรงว่าเขาจะออกจากเมืองและไปที่เมืองที่พัฒนาแล้วในอนาคต
นั่นคือสิ่งที่ ดาเรียสจะทำอย่างแน่นอนเพราะเขาต้องการฐานเพิ่มเติมในอาณาจักรอันดาโตรแต่การเริ่มต้นใน เมืองลิสโตดูเหมือนจะไม่เลวร้ายเกินไปสำหรับแผนการของเขา สำหรับตอนนี้ เขาเก็บโฉนดและให้รถม้าเคลื่อนตัวไปที่ลานตลาด
ต่อไป กลุ่มตรวจสอบคุณสมบัติเชิงพาณิชย์ของเขา ดาริอัสเห็นว่าร้านหนึ่งในตลาดนั้นค่อนข้างเล็กตามที่โฆษณาไว้
อย่างไรก็ตาม เขารู้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะบ่นเมื่อเห็นการอุปถัมภ์ของร้านค้าทั้งหมดในพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากร้านค้าส่วนใหญ่เป็นเจ้าของโดยเคานต์ที่เต็มเปี่ยม
เขาเป็นเพียงแค่บารอนที่ได้รับมากเพียงเพราะความลำเอียง แปลงของเขาค่อนข้างเล็กและมีอาคารอยู่แล้ว เป็นร้านขายสุรามือสองซึ่งตอนนี้ปิดตัวลงและดูเหมือนทรุดโทรมมาก ซึ่งบ่งชี้ว่าสถานที่นี้ไม่ได้รับมอบหมายใหม่มาระยะหนึ่งแล้ว
ดาเรียสเห็นจากการกระทำของร้านนี้ว่าเจ้าของคนก่อนถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานลักลอบขนของเถื่อนผ่านร้านนี้เป็นแนวหน้า และทรัพย์สินของเขาถูกยึดโดยเจ้าเมือง
เมื่อดาเรียสถามแชงค์ส อดีตทหารรักษาพระองค์ก็หัวเราะเยาะเขา
“คุณจะต้องมีปัญหากับสิ่งนี้อย่างแน่นอน”
ดาเรียสรู้สึกสงสัยกับคำพูดนี้
“ทำไมล่ะ”
แชงค์สตบไหล่เดเร็คและอธิบาย
“เห็นได้ชัดว่าทุกแปลงในจตุรัสนี้เป็นพื้นที่ทีทำมาค้าขายดีมาก นี่คือที่ที่การจราจรส่วนใหญ่ในเมืองผ่านไปและแม้แต่ร้านค้าที่แย่ที่สุดก็ต้องพยายามขายให้ต่ำกว่าเส้นสีแดง”
“ด้วยความคิดนั้น พ่อค้าและขุนนางทุกคนต่างก็ต้องการที่ดินที่นี่ ไม่ว่าจะเล็กน้อยเพียงใด รายได้เป็นหลักประกัน ดังนั้น อย่างที่คุณจินตนาการได้ สงครามประมูลและราคาสำหรับที่ดินที่นี่จึงเลวร้ายมาก”
แชงค์สเกาคางอย่างเกียจคร้าน
“คุณต้องเข้าใจ เจ้าของร้านส่วนใหญ่ที่นี่ไม่ได้เป็นเจ้าของที่ดินจริงๆ ไม่มีใครโง่พอที่จะขายของแบบนี้ พวกเขาแค่เช่าที่ดินจากเจ้าของด้วยราคาที่สูงชัน แต่ยังมีรายได้ สามารถจ่ายได้อย่างง่ายดายและมากขึ้น ”
จากนั้นแชงค์สก็จ้องมองที่ดาเรียสด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง
“ถึงกระนั้น ที่ดินผืนนี้ที่ ลอร์ด สเปนเซลี เป็นเจ้าของจนถึงเมื่อวาน ได้มอบให้แก่คุณโดยไม่มีค่าใช้จ่าย ไม่มีใครจะเชื่อแม้ว่าพวกเขาจะถูกบอกต่อหน้า แต่ฉันได้มอบโฉนดที่ดินให้คุณแล้วเมื่อวินาทีที่แล้ว ดังนั้น…”
ดาเรียสเข้าใจดีว่าแชงค์สกำลังทำอะไรอยู่ หาก ‘ของขวัญ’ แห่งที่ดินในเขตขุนนางคือการอำนวยความสะดวกให้ดาเรียสเต็มใจที่จะอยู่และตั้งฐานทัพ ก็ต้องให้ดาเรียสสะสมความมั่งคั่งอย่างรวดเร็วเพื่อเริ่มต้นอาชีพการงานของเขา
นี่เป็นความโปรดปรานที่ยิ่งใหญ่กว่าเมื่อก่อน ดังนั้นแชงค์สจึงต้องการให้ดาเรียสรับทราบและชื่นชมมัน ในฐานะนักธุรกิจ ดาเรียสรู้ว่าเมื่อใดควรแสดงความกรุณาและเมื่อใดควรแสดงความโหดร้าย และในขณะที่เขาไม่รู้สึกเป็นหนี้อย่างที่พวกเขาชอบ แต่เขาก็ไม่สามารถแสดงความไม่สนใจได้อย่างแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตั้งข้อสังเกตว่าฝ่ายความเท่าเทียมเป็นกลุ่มที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่แชงค์ส และยกย่องวิธีการของพวกเขาในการเชิญชวนชาวต่างชาติอย่างเขาอย่างแท้จริง เขายังบอกใบ้ถึงการตอบแทนความมีน้ำใจของพวกเขา โดยไม่ได้สัญญาอะไรเป็นรูปธรรม
เมื่อแชงค์ได้ยินเรื่องนี้ เขาก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แม้แต่เขาก็ยังรู้สึกเจ็บปวดกับความเอื้อเฟื้อของเจ้าเมืองและฝ่ายของเขา ดังนั้นเขาจะยอมให้ดาริอัสกลืนกินทั้งหมดนี้โดยไม่กล่าวคำขอบคุณได้อย่างไร?
YOU MAY ALSO LIKE
