ดวงตาของเทพเจ้า God’s eyes - ตอนที่ 201

ตอนที่ 201 การทํางานเป็นทีม

มีสัตว์ร้ายอยู่ข้างหน้าทั้งหมดแปดตัว โดยในจํานวนนี้มีสี่ตัวเป็นหมีภูเขาหุ้มเกราะหนา และที่เหลือเป็นหมีกรีนวินด์วอล์ค หมีทุกตัวที่อยู่ข้างหน้าพวกมันอยู่ในระดับต่ํา/ปานกลางและหมีกรีนวินด์วอล์คสีมีพลังธาตุพายุ

มันทําให้ร่างกายของพวกมันดูเพรียวขึ้น ทําให้พวกมันเร็วและว่องไว ในขณะที่หมีภูเขาหุ้มเกราะหนักไม่มีพลังธาตุตัวของพวกมันหนักราวกับรถถัง

ขณะที่เจสันตัดสินใจถอยกลับโดยให้อาร์เทมิสอยู่บนไหล่ ลักซ์เรียกหน่วยโครงกระดูกเล็กๆ ของเขาออกมาเพื่อเลี่ยงความสนใจของพวกหมี

ออร่าแห่งความตายที่เหล่าโครงกระดูกของลักว์สร้างขึ้นมา เพราะมันรุนแรงและได้ดึงดูดหมีทุกตัวให้พุ่งเข้าหาพวกมัน ราวกับว่าพวกมันกําลังเยาะเย้ยเหล่าหมี ทําให้เจสันพยักหน้าด้วยความชื่นชมก่อนที่จะก้าวถอยหลังไปอีกสองสามก้าว

นั่นคือกลยุทธ์ของพวกเขาเหรอ

เขาสงสัยเมื่อเห็นไนท์แมร์และมาเลียโจมตีหมีด้วยเวทมนตร์ธาตุระยะยาว ขณะที่เจนนิเฟอร์ทําเช่นเดียวกัน

ในขณะเดียวกัน เสือดําเงาดูเหมือนจะกลมกลืนกับเงารอบๆ ขณะที่ดินและสายวิญญาณทรีตของเธอควบคุมเถาวัลย์และรากที่อยู่รอบๆพวกมัน

พวกเขาทํางานประสานกันเพื่อป้องกันไม่ให้พวกหมีเข้ามาใกล้ได้ ทรีตได้นํารากของพวกมันพุ่งตรงงและพยายามที่จะรัดขาของพวกหมีเอาไว้

อย่างไรก็ตาม ถึงมันจะไม่สามารถตรึงพวกหมีไว้ได้ แต่มันก็ช่วยทําให้พวกมันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในขณะเดียวกันลักซ์ก็เตรียมตัวโดยหมุนเวียนมานาในตัวเขาเพื่อเปิดใช้งานเทคนิคการเคลื่อนไหวของเขาและสังให้สเกเลตันอาชเชอร์โจมตีจุดสําคัญของหมีในขณะที่สเกเลตันวอริเออร์ยังคงนิ่งเงียบ

ลักซ์และสเกเลตันแอซซาซินได้พุ่งตรงไปที่หมี และดูเหมือนว่าพวกเขาจะเร็วกว่าหมีเกราะ ทําให้ทั้งสองสามารถหลบเลี่ยงการโจมตีได้อย่างง่ายดาย

ธีโอตัดสินใจกําจัดหมีวินด์วอล์คด้วยความช่วยเหลือจากเจนนิเฟอร์และเสือดําเงาสองตัวที่ระดับการพัฒนาสูงสุด เนื่องจากความสนใจของหมีมุ่งความสนใจไปที่พวกสเกเลต้นตัวอื่นๆจึงมีเวลาที่จะสามารถจัดการพวกมันได้ในขณะที่มาเลียและไนท์แมร์ของเธอได้ยิงลูกไฟหลายสิบลูกใส่หมีเกราะตัวหนึ่งที่ละลูก

มันหมกมุ่นอยู่กับความรู้สึกที่ต้องต่อสู้กับเหล่าสเกเลตัน ใช้เวลาพอสมควรกว่าพวกมันจะรู้ถึงเปลวเพลิงที่กําลังแผดเผาผิวหนังของพวกมัน ความเจ็บปวดได้แทรกซึมไปทั่วร่างกายของพวกมัน

เมื่อมันมองไปตามบาดแผลของร่างกายของมัน ซึ่งทําให้หมีที่บาดเจ็บกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดดวงตาของมันเบิกกว้างและเมื่อพลังของมันค่อยๆ หายไป มันสูดลมหายใจขาดๆหายๆ ขณะที่มันพ่นไอน้ําออกมาเพื่อระงับความเจ็บปวดจากบาดแผล

อาการบาดเจ็บทําให้พวกมันช้าลงอย่างเห็นได้ชัด ขณะที่หมีอีกเจ็ดตัวยังคงพุ่งเข้าใส่วพวกของเจสันในขณะที่มีหมีที่บาดเจ็บเพียงตัวเดียว พวกมันได้มองดูเพื่อนที่ยังมีชีวิตอยู่ด้วยความปรารถนาดี…

“ใช้มานากันเยอะไปไหม ?

เจสันสงสัยในขณะที่เขายังคงสังเกตการต่อสู้ทั้งหมด ซึ่งดูเหมือนจะดําเนินไปอย่างแปลกประหลาดอย่างยิ่ง

ดูเหมือนว่าลักซ์จะไม่สนใจแม้แต่น้อยเกี่ยวกับสายใยวิญญาณของเขา เพราะสเกเลตันวอร์ริเออร์และอาชเชอร์นั้นได้ถูกหมีขย้ํา ซึ่งฉีกแขนขาของพวกมันออกจากกัน ในขณะที่เขาจดจ่ออยู่กับคู่ต่อสู้และที่มีสเกเลตันแอซซาซินอยู่ข้างๆ

อย่างไรก็ตาม เจสันสังเกตเห็นสิ่งใหม่ และดูเหมือนว่าสเกเลเต้นวอร์ริเออร์และอาชเชอร์ ถึงแม้จะถูกจัดการแต่แกนกลางของพวกมันยังคงส่องสว่าง ทําให้เจสันเบิกตากว้างด้วยความตะลึง

“พวกมันเป็นอมตะงั้นหรอ

เขาสงสัยและแกนมานาภายในวิญญาณที่ถูกผนึกต้องเป็นเหตุผล เพราะความผันผวนของมานาอันกว้าง

กอย่างเข้าด้วยกันอย่างแข็งแกร่ง

ขณะที่หมีสามตัวทําลายสเกเลตันทั้งสอง เจนนิเฟอร์ก็ยิงธนูหลายลูก ทําให้เข่าของหมีบาดเจ็บซึ่งทําให้พวกมันเชื่องช้าลง ในทางกลับกัน ลินยังคงใช้ความสัมพันธ์ของเขาร่วมกับทรีตเพื่อลดความเร็วของพวกมันต่อไปโดยการใช้รากเพื่อรัดแขนรัดขาของพวกหมี

ในเวลาเดียวกัน ก็โอลื่นไถลไปข้างหลังหมีวินด์วอล์ค ตัวหนึ่งพร้อมกับดึงดาบยาวของเขากลับแล้วแทงเข้าไปในหมีและโจมตีไปที่แขนขาของพวกมัน

เสือดําเงาแอบเข้ามาใกล้หมี ก่อนที่จะกระโจนใส่พวกมันเพื่อโจมตีพวกมัน

เนื่องจากขาของพวกมันถูกโจมตีจนพวกมันได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส หมีเกราะหนักจึงแทบไม่สามารถทําอะไรกับทีมสํารวจได้เลย หมีวินด์วอล์คเรียกกระแสลมแรง เนื่องจากมีหอกลมหลายสิบเล่มปรากฏอยู่รอบตัวพวกมันซึ่งพวกมันก็พุ่งออกไปโจมตี

เจสันแทบจะไม่สามารถหลบหอกลมที่พุ่งเข้ามาหาเขา และโชคดีที่เขาสามารถรับรู้ความผันผวนของมานาได้ก่อนใครด้วยดวงตามานาของเขา

ในขณะเดียวกัน ทรีตของลินก็ถูกหอกแทงเข้าไป ในขณะที่คนอื่นๆ หลบหลีกหรือหักหลบหอกได้สําเร็จทรีตสามารถเอาชีวิตรอดได้เนื่องจากความสามารถในการฟื้นฟูที่ยอดเยี่ยม และการต่อสู้ก็ได้จบลงเมื่อธิโอได้ตัดหัวของหมีลงได้

ในขณะที่สเกลเลตันที่ถูกทําลายไป พวกมันได้รวบรวมอีกครั้ง และกําลังคืนชีพอีกครั้ง

ทันใดนั้น เขาสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ และกระดูกที่บินตรงบริเวณที่ฟันและกรงเล็บของหมีจมก็เริ่มงอกใหม่อย่างช้าๆ ซึ่งทําให้เขามองดูรอยกัดอย่างตั้งใจมากขึ้น

“น่าสนใจ!”

ขณะที่คนอื่นๆ เก็บศพหมีไว้ในวงแหวน เจสันยังคงสังเกตกระบวนการบําบัดของโครงกระดูกต่อไปก่อนที่เขาจะสังเกตเห็นมาเลียยืนอยู่ข้างเขา

“มันน่าขนลุกใช่มั้ย”

เธอถามด้วยน้ําเสียงรังเกียจเล็กน้อยก่อนจะสังเกตเห็นเจสันส่ายหัว

“น่าสนใจจริงๆ!! รักษาตัวได้เร็วขนาดนี้ได้ยังไง!?”

เขาถามด้วยน้ําเสียงงุนงงสงสัยเกี่ยวกับกระบวนการรักษาอย่างรวดเร็วที่โครงกระดูกเหล่านี้ทําได้โดยใช้แกนมานาเท่านั้น

ลักซ์ยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเขาและได้ยินเจสัน ซึ่งคําพูดของเจสันทําให้เขาเลิกคิ้วเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดแบบนี้เมื่อพวกเขาเห็นกระบวนการรักษาของโครงกระดูกของเขา

นักเรียนส่วนใหญ่และแม้แต่ครูในโรงเรียนของเขารู้สึกขยะแขยงและหวาดกลัวอย่างยิ่งกับความสามารถนี้

อย่างไรก็ตาม ไม่มีวิธีอื่นใดที่เหมาะสมกับการใช้สเกเลตันวอร์ริเออร์มากไปกว่าที่ลักซ์ใช้แบบเดียวสติปัญญาโดยธรรมชาติของมันถูกจํากัดให้เหลือน้อยที่สุดในขณะที่การควบคุมพวกมันอย่างสมบูรณ์แบบเพื่อให้พวกเขาใช้เทคนิคศิลปะการต่อสู้นั้นต้องเสียภาษีมากเกินไป

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงใช้กลวิธีเสียสละเกือบทุกครั้งที่ต่อสู้ นักธนูของเขาเป็นวิธีในการชะลอความเร็วของคู่ต่อสู้ในขณะที่เขาและสเกเลเต้นแอซซาซินจะจัดการที่เหลือ

นอกจากนี้ มานาแห่งความตายที่แผ่ออกมาอย่างต่อเนื่องมักจะดึงดูดสัตว์ร้าย ทําให้กลวิธีอื่นๆไร้ประโยชน์ตราบใดที่เขามีสายใยวิญญาณไม่เพียงพอที่จะจัดการกับกลุ่มของสัตว์ร้ายขนาดใหญ่

เจสันพบกลวิธีที่ลักซ์ใช้ มันหยาบแต่มีประสิทธิภาพ และตราบใดที่สายใยวิญญาณของเขารอดตายเพราะพวกอันเดดไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด เขาก็ไม่เป็นไร

แต่เขารู้สึกทึ่งกับการทํางานเป็นทีมของสมาชิกคนอื่นๆ มากขึ้น เนื่องจากทุกคนมุ่งโจมตีไปที่จุดสําคัญเพื่อชะลอการจู่โจมของหมี

ทรีตได้ใช้รากของมันจับหมีไว้แน่น ทําให้พวกมันไม่สามารถทําไรได้ ทําให้พวกมันเหมือนหุ่นฝึกทําให้เจสันรู้สึกสงสารพวกมัน