ดวงตาของเทพเจ้า God’s eyes - ตอนที่ 176

ตอนที่ 176 ความโปรด

เมื่อเรียกสกอร์พิโอออกมา เจสันก็ถอยออกมา ขณะที่ดาเลียเดินไปหามันอย่างค่อยๆ ก้าวโดยมีเชนช่วยพยุง

เขาไม่สามารถขัดใจเธอในการทําในสิ่งที่เธอต้องการได้ ดังนั้นเชนจึงตัดสินใจในการสนับสนุนเธอในทุกการตัดสินใจของเธอ

ไม่มีอะไรอื่นที่เขาสามารถทําได้

“โอ้!…น่าสนใจ… โครงร่างภายนอกที่ส่องแสงระยิบระยับนี้… “

เชนและเจสันได้ยินเพียงได้ยินดาเลียพึมพํากับตัวเอง ขณะที่เธอตรวจดูสกอร์พิโอต่อไป ในขณะที่ปล่อยมานาเพื่อตรวจหารายละเอียดในนาทีนั้น

เมื่อหันไปหาเจสัน เธอถามว่า

” ขอฉันตรวจดูเลือดของมันออกมาเพื่อทําการทดสอบในเชิงลึกมากขึ้นได้ไหม ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าสายใยวิญญาณเล็กๆของเธอมีสายพันธุ์แบบไหน แต่ฉันก็คิดผิดเหมือนกันที่มันมีรูปแบบที่แตกต่างกันออกไป”

เจสันพยักหน้าและได้ส่งความคิดไปยังสกอร์พิโอ และเข็มฉีดยาขนาดเล็กปรากฏขึ้นในมือของดาเลีย

เมื่อเจาะเลือดของสกอร์พิโอ เจสันเพิ่งถ่ายทอดความเจ็บปวดที่สายใยวิญญาณได้รับมาสู่ตัวเขาเอง

เมื่อดาเลียทําเสร็จแล้ว เธอหันไปหาเจสัน และมองไปที่อาร์เทมิสและมีความปรารถนาและความอยากรู้อยากเห็นส่องประกายในดวงตาของเธอ

“อาร์เทมิสเจ้าหญิงผู้น่ารักของฉัน..ขอเลือดเจ้าด้วยได้ไหม”

ดาเลียถามและพยายามหว่านล้อม แต่ทุกอย่างก็ไร้ประโยชน์ เมื่ออาร์เทมิสร้องเสียงดัง ปฏิเสธข้อเสนอทันทีโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเดียว

มันไม่ต้องการให้ใครมาแตะต้องเธอยกเว้นเจสัน หรือให้ใครสักคนมาเจาะเลือดของมันซึ่งเป็นสิ่งที่มันกลัวที่สุด

เจสันเพียงยิ้มให้กับปฏิกิริยาของอาร์เทมิส และเขารู้ว่ามันไม่ชอบ ถึงแม้ว่าเขาจะอยากรู้เกี่ยวกับผลการทดสอบของอาร์เทมิสเช่นเดียวกับดาเลียก็ตาม

ปริมาณมานาในเลือดของมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก และหากยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป มานาและเลือดของอาร์เทมิสจะถูกหลอมรวมอย่างสมบูรณ์ ซึ่งจะเพิ่มประสิทธิภาพทุกส่วนของร่างกายของมัน

ด้วยสิ่งนี้ มันน่าจะสามารถเอาชนะสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งกว่าได้

แต่ถึงแม้จะเป็นกรณีนั้น เจสันก็ไม่บังคับให้อาร์เทมิสทําการเจาะเลือด หากมันไม่ต้องการ

ดาเลียรู้สึกผิดหวังด้วยใบหน้าที่หดหู ก่อนที่เธอจะหยิบเครื่องทดสอบขนาดเล็กและกะทัดรัดออกมา ซึ่งจะทดสอบเลือดของสกอร์พิโอเพื่อค้นหาความเหมือนหรือความแตกต่างเมื่อเปรียบเทียบกับสัตว์อื่นๆ

การทดสอบจะใช้เวลาพอสมควร และจู่ๆเจสันก็จําสถานการณ์ของเกร็กได้ ในขณะที่เขาแสดงความกังวล

และเขารู้สึกอึดอัดอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเริ่ม

“ท่านอาจารย์…ผมไม่อยากปิดบังความจริงที่ว่าสกอร์พิโอวิวัฒนาการได้ กับพวกเฟลอร์เพราะมันคงจะยุ่งยาก เกร็กเป็นเพื่อนที่ดีของผมที่ช่วยผมให้มาที่เมืองไซโรและเขาก็มีทอร์รัส สัตว์สายพันธุ์ไมโนทอร์แคระ

เมื่อพบว่าผมได้พบกับผู้สร้างสัตว์อสูร พวกเขาถามผมว่า ถ้าผมสามารถถามอาจารย์ได้ อาจารย์จะสามารถช่วยให้สายใยวิญญาณของเกร็กในเปิดผนึกพลังของมันได้ไหม

ฉันก็อยากช่วยเขาเหมือนกัน แต่ฉันไม่แน่ใจว่าอาจารย์สนใจจะช่วยได้ไหม…”

ดาเลียมองมาที่เขาโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆเลย ซึ่งทําให้เจสันรู้สึกอึดอัดมากขึ้น ขณะที่เธอตอบว่า

“ก็..การช่วยเพื่อนของเธอไม่น่าจะมีปัญหา ถ้าทอร์รัสนั้นเป็นสายพันธุ์ไมโนทอร์แคระที่ถูกผนึกพลังเอาไว้ การเปิดผนึกมันก็ไม่เป็นปัญหามากนัก ตราบใดที่มีความมุ่งมั่น ความทนทานต่อความเจ็บปวดและการจัดหารสิ่งจําเป็นในการเปิดผนึก

หากเธอมีข้อมูลของทอร์รัส เธอก็สามารถแสดงให้ฉันเห็น และฉันจะบอกเธอว่าต้องใช้ส่วนผสมใดบ้างในการที่จะเปิดผนึกพลังหรือช่วยในการวิวัฒนาการของมันได้

ตราบใดที่มีสิ่งจําเป็น ก็จะสามารถปรุงยาหรือยาเม็ดเพื่อเปิดผนึกพลังได้

ด้วยเหตุนี้ เจ้าทอร์รัสนั้นจะต้องทนต่อความเจ็บปวดไม่รู้จบเหมือนสกอร์พิโอ เนื่องจากมันจะได้รับการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย

ข้อเท็จจริงที่สําคัญที่สุดสําหรับการเปลี่ยนแปลงนี้คือปริมาณมานาในบริเวณโดยรอบ

ด้วยมานาที่เพียงพอ จะสามารถช่วยมันในการวิวัฒนาการได้ แต่อย่างที่เธอเห็นว่าต้องใช้มานาในปริมาณที่มากมาย

ดังนั้นเกร็กเพื่อนของเธอควรเริ่มรวบรวมหินมานานอกเหนือจากสมบัติวิเศษ ฉันจะบอกในภายหลัง จะใช้เวลาค่อนข้างนาน

ในท้ายที่สุด กระบวนการเปิดผนึกอย่างช้าๆน่าจะง่ายกว่า แต่เจ็บปวดมากกว่าสําหรับทั้งเกร็กและสายใยวิญญาณของเขาที่จะสามารถอดทนได้

ถึงกระนั้น มันเป็นกระบวนการที่เร็วกว่า เนื่องจากทอร์รัสจะรับการเปลี่ยนแปลงและเข้าสู่กระบวนการเติบโตเต็มที่อีกครั้ง เหมือนกับสายใยววิญญาณทั้งสองของเธอ”

เมื่อดาเลียพูดจบ เธอมองไปที่เจสันซึ่งแสดงอารมณ์ได้หลากหลายพร้อมๆกัน

ด้านหนึ่ง เขามีความสุขอย่างยิ่งที่เกร็กสามารถพัฒนาหรือเปิดผนึกพลังของสายใยวิญญาณได้ แต่ถ้าเพื่อนของเขาต้องทนต่อความเจ็บปวดเช่นเดียวกับที่เขาทํา มันก็เป็นสิ่งที่ลําบากใจ

ในท้ายที่สุด มันอาจจะส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตของเกร็ก แต่เจสันก็มั่นใจในความอดทนของเพื่อน

ดังนั้น ทุกอย่างจึงเรียบร้อยดี ในขณะที่เขาส่งข้อมูลล่าสุดเกี่ยวกับทอร์รัสให้ดาเลียได้ดู

เมื่ออ่านข้อมูลแล้วดาเลียก็เผลอหลุดปาก “โอ้” ขณะที่เธออ่านข้อมูลอย่างช้าๆ เพื่อจดจําทุกอย่าง

สองนาทีต่อมา สายตาของเธอกลับมาที่เจสัน ขณะที่เธอพูดว่า

“ก็… มันน่าจะง่ายกว่าที่ฉันคิด… สายใยวิญญาณของเพื่อนเธอได้เริ่มที่จะเปิดผนึกพลังของมันแล้ว อาจจะไม่ได้สังเกตด้วยซ้ํา ดังนั้น สิ่งที่จําเป็นจะลดลงในการที่จะเปิดผนึกพลังอย่างสมบูรณ์และจะเจ็บปวดน้อยลง แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงจะยังคงเหมือนเดิม”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจสันก็ประหลาดใจและทันใดนั้นเขาก็จําวันที่มีคลาสการต่อสู้พิเศษได้เริ่มต้น

“แล้วอย่างนั้น

เขาถามตัวเองในขณะที่เขาจําได้ว่าเกร็กได้รับที่นั่งคลาสการต่อสู้พิเศษภายในโรงเรียนแนวหน้าหลัก แม้ว่าเขาจะเพิ่งเข้าสู่ระดับผู้ชํานาญ 4 ในเวลานั้นก็ตาม

นี่ต้องเป็นคําตอบ และเจสันรู้สึกกระปรี้กระเปร่าหลังจากที่เข้าใจเหตุผลเบื้องหลังการจัดลําดับที่นั่งคลาสการต่อสู้พิเศษของเกร็ก ที่เขาทําได้ในตอนเริ่มต้น

เกร็กน่าจะยังไม่รู้เรื่องนี้ เจสันคิดอย่างครุ่นคิดและไม่ได้ยินเดือน ที่ออกโดยเครื่องตรวจเลือดขนาดเล็กกะทัดรัด

เมื่อเขาได้ยินดาเลียร้องอย่างร่าเริง เจสันก็เงยหน้าขึ้นมอง เพียงเห็นหน้าจอโฮโลแกรมของอาจารย์

เชนก็ประหลาดใจเช่นกันที่เห็นดาเลียร่าเริง แม้ว่าเธอจะอ่อนแอมาก ขณะที่เธอตอบกลับไป

“เจสัน เธอโชคดีจริงๆ ฉันไม่รู้จริงๆว่าสกอร์พิโอทําได้อย่างไร แต่การวิวัฒนาการของมันนั้นยอดเยี่ยมมาก

หากฉันจําไม่ผิด สกอร์พิโอจะวิวัฒนาการเป็นแมงปองไพลิน เรเดียนซึ่งเป็นสัตว์ร้ายระดับเวทมนตร์ หากได้รับศักยภาพและทรัพยากรเพียงพอ…เธอโชคดีจริงๆ!”

“ฮะ?” เชนและเจสันอุทานพร้อมกันเพราะทั้งคู่แทบไม่เชื่อหูของตัวเอง