ดวงตาของเทพเจ้า God’s eyes - ตอนที่ 145
อุณหภูมิของเจสันลดลงอีก ในขณะที่สกอร์พิโอกระโดดหนีจากเขาเนื่องจากความหนาวเย็นที่คาดไม่ถึง
เจสันเข้าสู่โลกวิญญาณของเขา เขาจ้องไปที่สีของอาร์เทมิสซึ่งดูคล้ายกับรูปลักษณ์ก่อนหน้านี้
ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวที่เขาสังเกตเห็นในทันทีคือการเติบโต
อย่างไรก็ตาม เขาไม่แน่ใจว่าขนาดเท่าไหร่ในโลกแห่งวิญญาณ
ขณะที่อุณหภูมิรอบๆ เจสันลดต่ำลง เขาก็ห่อหุ้มตัวเองด้วยเปลวไฟจางๆ เพื่อให้ร่างกายอบอุ่น
เจสันคิดว่าเขาควรเพิ่มความร้อนจากเปลวไฟสีดำของเขาและรออย่างอดทนเพื่อให้เกล็ดหิมะรอบๆ อาร์เทมิสหายไปอย่างช้าๆ
ในขณะเดียวกัน สกอร์พิโอไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน เพราะมันไม่ชอบอากาศหนาว ทำให้มันเกลียดการเข้าสู่โลกแห่งวิญญาณ เนื่องจากวิวัฒนาการของอาร์เทมิสทำให้อุณหภูมิภายในลดลง
ตอนนี้อาร์เทมิสได้ลดอุณหภูมิรอบตัวลง วงกลมเวทมนตร์ก็ปรากฏขึ้นใต้สกอร์พิโอในขณะที่มันปรากฏตัวในโลกวิญญาณ
เจสันสังเกตเห็นและยิ้มจาง ๆ โดยไม่หันเหความสนใจของเขาจากอาร์เทมิสในโลกวิญญาณ ขณะที่วงกลมเวทมนตร์สีขาวบริสุทธิ์ปรากฏขึ้นต่อหน้าเจสันด้วยขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 80 เซนติเมตร
ออกจากโลกวิญญาณอย่างสมบูรณ์ เจสันจ้องไปที่วงกลมเวทมนตร์ด้วยความประหลาดใจด้วยการขมวดคิ้ว
`อย่าบอกฉัน…
*กรีกกกกกก*
เป็นสิ่งเดียวที่เจสันได้ยินเมื่อคลื่นอารมณ์เข้าครอบงำเขาในขณะที่ขนนกสีขาวบริสุทธิ์โจมตีเขา
เจสันรู้ว่าเป็นอาร์เทมิส แต่เขาก็ยังตกใจที่เห็นว่าไม่เพียงแต่ขนาดของอาร์เทมิสเพิ่มขึ้นเป็นความยาว 1 เมตรจากขนหางถึงศีรษะและปีกกว้าง 3 เมตรเท่านั้น แต่ดวงตายังเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเหมือนน้ำแข็งในขณะที่มีเขาสีดำปรากฏขึ้นเหนือดวงตาของเธอจนทำให้เขาตกใจถึงแก่น
ตอนนี้น้ำหนักของอาร์เทมิสน่าจะอยู่ที่ประมาณ 10 กก. แต่แทนที่จะเห็นว่าเป็นปัญหา ขนของมันนั่นฟูมากๆ จนเจสันหายใจไม่ออก
หัวเราะออกมาด้วยรอยยิ้มที่สดใส เขามีความสุขอย่างยิ่งที่มีอาร์เทมิสอยู่ข้างๆ อีกครั้ง หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนเต็ม
เป็นเวลานานและเขาคิดถึงมันมาก
อย่างไรก็ตาม เจสันรู้สึกผิดหวังเพราะวิวัฒนาการของอาร์เทมิสดูไม่สวยงามกว่าที่เขาคิดไว้ก่อนหน้านี้ แต่ก่อนที่ความผิดหวังจะแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา เขาถูกโจมตีด้วยความเจ็บปวดที่แผดเผาซึ่งจู่ ๆ ก็ปรากฏขึ้นภายในร่างกายทั้งหมดของเขา แกนมานา และแม้แต่แกนโลกวิญญาณ .
ทุกอย่างดูเหมือนจะลุกเป็นไฟ เจสันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ทำให้อาร์เทมิสมองมาที่เขาอย่างกังวล
วิวัฒนาการของเธอใช้เวลานานมากเพราะเธอต้องการใช้วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเธอเพื่อช่วยให้เจสันแข็งแกร่งขึ้น ทำให้เธอย่อยแกนมานาระดับเวทย์มนตร์อย่างช้าๆ นำกลุ่มพันธุกรรมของเธอเปลี่ยนไป แต่เห็นได้ชัดว่า ไม่ได้คิดดีออก
อาร์เทมิสไม่เพียงแต่พัฒนาและขยายความแข็งแกร่งของเธอเท่านั้น แต่เธอยังสร้างแกนมานาที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น นอกเหนือไปจากเมล็ดความสัมพันธ์น้ำแข็งภายในแกนมานาของเธอ
เจสันต้องต่อสู้กับความเชื่อมโยงอย่างกะทันหันของความสัมพันธ์ ซึ่งตรงกันข้ามกับออริจินเฟลมที่มีอยู่แล้วโดยสิ้นเชิง แต่ร่างกายและแกนมานาของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นและขยายใหญ่ขึ้นด้วยการขยายโลกแห่งวิญญาณของเขา
หากนั่นคือทั้งหมด เขาสามารถทนต่อมันได้อย่างง่ายดาย แต่พลังวิญญาณของอาร์เทมิสมีมากกว่าที่เขาคาดไว้มาก
ตอนนี้เจสันถูกบังคับให้เข้าสู่โลกวิญญาณของเขาเพราะแกนโลกวิญญาณของเขาสั่นอย่างรุนแรงเพราะการเพิ่มพลังของอาร์เทมิสหนึ่งในสามของเธอทำให้แกนโลกวิญญาณถูกครอบงำ
เมื่อถือมันไว้ด้วยพลังทั้งหมดของเขา จิตใจของเจสันเริ่มลุกไหม้เมื่อแกนโลกวิญญาณของเขาใหญ่ขึ้นอย่างแข็งแกร่ง
โดยไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน เขายังคงนั่งอยู่ในโลกวิญญาณของเขา ในขณะที่อาร์เทมิสต้องการติดตามเขาเนื่องจากความกังวล
แต่มันเป็นไปไม่ได้เพราะพลังวิญญาณของเจสันต่ำเกินไปที่จะเก็บอาร์เทมิสไว้ในโลกแห่งวิญญาณของเขา ทำให้มันรู้สึกหงุดหงิด
มันไม่สามารถทำอะไรเพื่อช่วยเจสันได้ ซึ่งแย่กว่านั้นเมื่อเห็นเหงื่อหยดจากขมับของเขา
การเช็ดพวกมันด้วยปีกขนนกสีขาวบริสุทธิ์เป็นสิ่งเดียวที่อาร์เทมิสสามารถทำได้ในตอนนี้ขณะที่มันรออย่างอดทน
หลายชั่วโมงผ่านไป ความกังวลในดวงตาสีฟ้าเหมือนธารน้ำแข็งของอาร์เทมิสกลับกลายเป็นชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อมันสังเกตเห็นใบหน้าซีดของเจสัน
ดูเหมือนว่าเขาจะเจ็บปวดและมันก็ช่วยอะไรไม่ได้ มากกว่าที่มันเป็นต้นเหตุของความเจ็บปวดที่ทำให้มันรู้สึกบอบช้ำทางใดทางหนึ่ง
ตอนนี้ เจสันแทบจะจับแกนโลกวิญญาณไว้ด้วยกันไม่ได้เพื่อไม่ให้แตกสลาย และหลังจากนั้นก็เกิดขึ้น แกนโลกวิญญาณก็ค่อยๆ เสถียร ทำให้เจสันถอนหายใจด้วยความโล่งอก
พลังวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างไม่คาดคิดถึง 46.7 ยูนิต ซึ่งเพิ่มขึ้น 2.5 เท่า
น่าทึ่งมาก อาร์เทมิสพัฒนาเป็นสัตว์อสูรที่ปลุกพลังด้วยความต้องการพลังงานวิญญาณ 90 ยูนิต
เจสันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นสัตว์ร้ายชนิดไหน ยกเว้นเผ่าพันธุ์ที่เป็นนกฮูก
ทันใดนั้นเธอก็มีดวงตาสีฟ้าเป็นประกาย มีเขาสองเขาบนหัวของเธอปรากฏขึ้น และขนาดของเธอก็เพิ่มขึ้นสามเท่า
นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าอาร์เทมิสจะได้รับมานาจำนวนมากในเลือด ทำให้มันแข็งแกร่งขึ้น
แม้ว่าแกนมานาที่เกือบจะสมบูรณ์ของอาร์เทมิสจะมีความแข็งแกร่งเทียบเท่าสัตว์อสูรที่ถูกปลุกให้ตื่น แต่เจสันก็มองเห็นและรู้สึกว่าอาจจะสามารถต่อสู้กับสัตว์ที่วิวัฒนาการได้โดยตรงด้วยธาตุน้ำแข็งของอาร์เทมิส
‘รอ!’
เจสันตะโกนในหัวซึ่งรู้สึกเหมือนถูกบดขยี้
‘เธอกำลังจะสร้างแกนมานาเกือบสมบูรณ์? ยังไง?’ เจสันโจมตีตัวเองด้วยคำถาม และดูเหมือนว่าอาร์เทมิสไม่เพียงแต่ย่อยแกนกลางเท่านั้น แต่ยังใช้มานาเหลวภายในแกนเพื่อสร้างแกนมานาของเธอเองอย่างช้าๆ และปรับปรุงมัน
‘หมายความว่าการป้อนแกนมานาที่เป็นของเหลวให้อาร์เทมิสมากขึ้นจะทำให้มีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดในฐานะสัตว์วิเศษหรือเปล่านะ! หลังจากวิวัฒนาการเพียงครั้งเดียว?!’
เขาไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่วิวัฒนาการของอาร์เทมิสนั้นวุ่นวายเกินไป และเจสันไม่แน่ใจว่าจะคิดอย่างไรกับมัน…เขาโชคดีมากที่ได้พบมัน และการกลายพันธุ์ของมันคืออะไรกันแน่?
เจสันไม่รู้และหัวของเขายังคงรู้สึกถึงการเผาไหม้จากความเจ็บปวดอันรุนแรงเนื่องจากแกนโลกวิญญาณเกือบจะแตกเป็นเสี่ยง
การคิดถึงความเป็นไปได้ในการเติมแกนมานาของอาร์เทมิสด้วยแกนมานาสัตว์เวทย์บางตัวดูเหมือนง่ายเกินไป และเขาบอกตัวเองว่าให้ซื้อแกนมานาระดับเวทย์มนตร์สองสามอันเพื่อจุดประสงค์ในการเลี้ยงอาร์เทมิสเท่านั้น
โลกวิญญาณของเขายังคงสั่นไหว และเมื่อมันจบลง เจสันก็ออกจากโลกวิญญาณ ที่ซึ่งเขาสามารถสังเกตเห็นได้ทันทีว่าอาร์เทมิสมองมาที่เขาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
เจสันรู้สึกถึงอารมณ์ของเธอ แต่แทนที่จะโกรธ เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่อาร์เทมิสได้พัฒนาเป็นสิ่งมีชีวิตที่งดงาม
การขยายผลที่เขาได้รับจากอาร์เทมิสยังไม่สมบูรณ์ เพราะพลังวิญญาณของเขาไม่เพียงพอ แต่ก็ยังมากกว่าที่เขาคิดไว้มาก
ด้วยความแข็งแกร่งร่วมกัน ขนาดแกนกลางและร่างกายของเจสันถึงระดับผู้ชำนาญที่ 5 โดยมีส่วนเกินอยู่เล็กน้อย
อาร์ทิมิสกระโดดเข้าหาเจสัน โจมตีเขาด้วยขนนก ขณะที่เจสันลูบตัวมัน
เมื่อมองดูเวลา เจสันสังเกตเห็นว่าเหลือเวลาไม่มากสำหรับเขาในขณะที่เขายืนขึ้นด้วยความยากลำบากเล็กน้อย
น่าเสียดายที่เขาต้องเข้าร่วมคลาสการต่อสู้พิเศษ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้รับอนุญาตให้สายเกินไป!!
มันอาจจะไม่ได้รับอนุญาต แต่เจสันก็ไม่สนใจน้อยลงในตอนนี้
เขาพบว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่หลายคนจะกล้าท้าทายเขาในสัปดาห์นี้ เนื่องจากมีเพียงคนในคลาสการต่อสู้พิเศษเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้นได้ในตอนนี้
เพียงสามวันต่อมาเมื่อสัปดาห์ใหม่เริ่มต้นขึ้น นักเรียนนอกชั้นเรียนการต่อสู้พิเศษได้รับอนุญาตให้ท้าทายนักเรียนในชั้นเรียนพิเศษ ตราบใดที่พวกเขามีคะแนนเลชเพียงพอ
นอกจากนี้ ความท้าทายยังได้รับการยอมรับในชั้นเรียนการต่อสู้พิเศษเท่านั้น ดังนั้นนักเรียนทุกคนจึงต้องเข้าร่วมในช่วงบ่ายตั้งแต่วันจันทร์ของสัปดาห์หน้าเป็นต้นไป
อาร์เทมิสได้เสร็จสิ้นวิวัฒนาการแล้ว และเจสันก็ไม่ได้สนใจคนอื่นๆ มากนัก
เขานั่งบนพื้นดินลูบตัวขณะที่อาร์เทมิสนอนบนตักของเขา
‘ฉันหวังว่าจะไม่เพิ่มขนาดมากเกินไป มิฉะนั้น ฉันจะไม่สามารถพาไปด้วยตลอดเวลา’
เจสันคิดกังวลและอาร์เทมิสได้ยินเขาก่อนที่เธอจะส่งความคิดที่ทำให้เขาสงบลง
เห็นได้ชัดว่าอาร์เทมิสจะโตขึ้น แต่มันสามารถปรับขนาดของมันให้เป็นขนาดปัจจุบันซึ่งเป็นรูปแบบที่เล็กที่สุดที่มันสามารถปรับได้
ณ ตอนนี้ มันเป็นขนาดที่ใหญ่ที่สุดของเธอด้วย เนื่องจากมันยังเด็กในวิวัฒนาการใหม่ ซึ่งทำให้เจสันตกตะลึง
`สามารถเข้าถึงระดับเวทย์มนตร์ได้จริง ๆ โดยไม่ต้องพัฒนาอีกครั้งหรือไม่’
เจสันคิดในใจด้วยรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเขา
เขาคิดถึงมันมากและพบว่ามันจะไม่ทิ้งเขาไปในอนาคตอันใกล้นี้เพื่อวิวัฒนาการใหม่ ทำให้เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง
YOU MAY ALSO LIKE
