ชีวิตบัดซบเพราะถูกส่งมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้สุดโหดไปตบเกรียน - ตอนที่ 26 รังสรรค์ความหวังจากพลังของเราสอง〖ด้วยจิตใจที่ผสานเป็นหนึ่งเดียว〗 - cat2auto

มืดสนิท…..

โดดเดี่ยว….. เพียงลำพัง…..

ว่างเปล่าจริงๆแฮะ…..

นี่เรา….. ตายอีกแล้ว… งั้นเหรอ?

หลังจากที่กรหมดสติไปได้พอสมควร กรก็รู้สึกตัวขึ้นมาได้เล็กน้อย แต่สิ่งที่พบกลับมีแต่ความมืดมิดในทัศนวิสัยของเขา และเพราะความรู้สึกที่กรกำลังเผชิญอยู่นี้มันเหมือนกับที่กรเคยสัมผัสมาแล้วเมื่อครั้งที่กรตายไปสองครั้งก่อนหน้าไม่มีผิด กรจึงคิดเป็นอย่างแรกเลยว่าตัวเองได้ตายไปแล้ว

〝——อย่า….〞

!!!!

แล้วหลังจากนั้น กรก็ได้ยินเสียงของใครบางคน ดังแว่วเข้ามาในสติอันเรือนราง

เสียง? ผู้หญิงงั้นเหรอ?

….เสียงนี่ ….เป็นของ ….ใครกัน?

แต่ถึงแม้กรจะได้ยินเสียงนั้นราวกับถูกกระซิบอยู่ข้างหู ความคิดของกรก็ยังคงเลือนลางและอ่อนล้าเต็มทีเช่นเดิม

〝——คนเดียว….〞

ไม่… เข้าใจ แต่ว่า…

เป็นเสียงที่คุ้นเคยจริงๆ…..

ทั้งยัง ให้ความรู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาดอีก…..

〝….ทิ้งฉัน——〞

ทิ้ง… งั้นเหรอ?

ก็บอกแล้วไง…. ว่าไม่เข้าใจ….

〝——อย่าทิ้งฉัน…. ไว้คนเดียว…〞

!!!!

เสียง… นี่มัน…

〝อย่าตายนะกร!!! ได้โปรด! อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียว!!!!!!〞

!!!!!!!!!!

แล้วสติของกรที่เลือนรางมาตลอด ก็โลดแล่นขึ้นมา ราวกับสวิตซ์ไฟถูกเปิดขึ้นมาอย่างรุนแรงต่อเสียงตะโกนเรียกของเด็กสาว ที่เรียกเขามาตั้งแต่แรก และเพราะแบบนั้นเลยทำให้สติของกรเด่นชัดขึ้นจนถึงขีดสุดพร้อมกับรู้ที่มาของเสียงนั้นได้ในที่สุด

มี…. อา….

❖❖❖❖❖

〝อย่าตายนะกร!!! ได้โปรด! อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียว!!!!!!〞

〝……………〞

หลังจากที่กรใช้ตัวเองเป็นโล่บังการโจมตีของมังกรห้าหัวให้มีอาจนตัวกรในตอนนี้อยู่ในสภาพเป็นตายเท่ากัน

มีอานั่งพับเพียบอยู่ข้างๆกรที่นอนหงายด้วยแววตาไร้แวว เลื่อนลอย และทั่วร่างเต็มไปด้วยแผลเหวอะหวะพลางใช้มือทั้งสองกุมมือซ้ายของกรที่ไร้การตอบสนองไว้แน่น แต่ก็ยังคงตะโกนเรียกกรที่สติหลุดลอยไปแล้วอย่างเห็นได้ชัดนั่นอยู่อย่างต่อเนื่องด้วยเสียงแหบแห้งเต็มที ใบหน้าของเธอเองก็เต็มไปด้วยน้ำตา ที่ไหลหลากออกมาไม่หยุดราวกับน้ำตกยังไงอย่างงั้น

ตู้ม!!!

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

และแน่นอนว่ามังกรห้าหัวที่ตามหาทั้งคู่มาตลอด ไม่มีทางปล่อยให้มีอาและกรได้อยู่อย่างสงบ เพราะทันทีที่มันใช้สกิลสร้างแท่งเหล็กในครั้งก่อนเสร็จ มันก็เดินเข้ามาทางทั้งสองคนทันทีโดยไม่แม้แต่จะให้พักหายใจ จากนั้นก็คำรามสั่งลาทั้งสองคนเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะยกเท้าข้างหนึ่งขึ้นมาเหนือศีรษะของกรและมีอา

〖คุณหนู!!! รีบหนีไปก่อน!!!!!!〗

〝กร! ขอร้องหล่ะ!!! กร! ตอบฉันสิ!!!〞

เคลเบรอสที่เห็นว่าทั้งสองคนกำลังจะแย่ จึงได้ตะโกนบอกมีอาที่มีสติอยู่ให้หลบไปก่อน แต่เคลเบรอสก็คาดการณ์ผิดไปหน่อย นั่นเพราะมีอาไม่ได้สนใจเลยว่าตัวเองกำลังจะถูกโจมตีแม้แต่น้อย ทั้งยังไม่ยอมเลิกตะโกนเรียกตัวกรที่นอนอยู่อีกต่างหาก

แล้วพอมีอาที่เห็นว่าบอสกำลังจะใช้เท้าเหยียบลงมาที่ตัวเธอและกร เธอก็พุ่งตัวเข้ามาซบกับอกและราบไปกับตัวกรที่นอนหงายอยู่บนพื้นในทันทีเพื่อหวังจะป้องกัน จนเหมือนว่าทั้งสองคนกำลังนอนกอดกันอยู่ แต่แน่นอนว่าเธอไม่ได้คิดว่าการทำแบบนี้จะช่วยป้องกันกรได้อยู่แล้ว เธอจึงคิดเพียงแค่ว่าอย่างน้อยก็ขอตายในอ้อมอกของกรก็ยังดีจึงทำแบบนั้นไปโดยที่ไม่ต้องคิดให้เสียเวลาเลยแม้แต่น้อย

ตู้ม!!!

〖ทั้งสองคน!!!!!!!!!!!!!!〗

และไม่ทันได้พักหายใจอีกครั้ง มังกรห้าหัวที่ยกเท้าขึ้นมาก่อนหน้าก็ฟาดเท้านั่นลงมาตรงจุดที่ทั้งสองคนอยู่ในทันทีจนเกิดเสียงดังลั่นและเกิดควันโขมงบดบังทัศนวิสัยไปทั่ว เคลเบรอสเองก็คิดว่ากรและมีอาที่อยู่ตรงจุดศูนย์กลางของการปะทะแบบนั้น คงไม่มีทางรอดแน่นอน จึงได้ตะโกนเรียกทั้งสองคนด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เพียงแต่ว่า….

ซู่ม!!!

〖นะ…นั่นมัน!!!〗

หลังจากนั้นเพียงเสี้ยววินาทีที่เกิดการปะทะจนฝุ่นตลบขึ้น กลุ่มควันที่บดบังทัศนวิสัยไปทั่วเมื่อครู่ถูกสิ่งที่คล้ายกับสายลมขนาดใหญ่พัดให้หายไปราวกับไม่เคยมีอยู่ตั้งแต่แรก

จากนั้น สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าเคลเบรอส ณ จุดที่กรและมีอาอยู่นั่นก็คือ ภาพของกรที่ยังคงนอนหงายอยู่ แต่ทั่วทั้งร่างตั้งแต่หัวจรดเท้าถูกปกคลุมไปด้วยออร่าสีทองอร่ามงดงาม ใช้มือข้างขวาที่ว่างจากการกุมมือของมีอา ยกขึ้นมาตั้งฉากกับพื้นแล้วรับการโจมตีด้วยการฟาดเท้าของมังกรห้าหัวนั่น จนดูเหมือนว่าเท้าของมันหยุดนิ่งติดกับมือของกรยังไงอย่างงั้น

แล้วจากนั้นกรก็งอแขนของตนลงเล็กน้อยเพื่อทำการดีดมันออก ก่อนที่จะทำการผลักเท้าของมังกรห้าหัวขึ้นไปในทิศทางเดิมอย่างง่ายดาย และนั่นก็ทำให้มังกรห้าหัวที่ถูกกรผลักเท้าข้างหนึ่งออกไปเสียสมดุลจนเซออกไป และล้มลงหงายท้องไปด้านข้างในที่สุด

〝กร!!!!〞

〝มีอา…. อึดอัด〞

〝ขะขะขะ…. ขอโทษ!!!〞

และพอสถานการณ์คลี่คลายลงเล็กน้อย มีอาที่เห็นว่ากรได้สติกลับคืนมาแล้วก็เรียกกรอีกครั้งด้วยรอยยิ้มที่ฉีกจนกว้างในทันที แต่พอกรพูดแบบนั้นออกมา เธอจึงรู้สึกตัวอีกครั้งว่าตัวเองกำลังนอนทับตัวเขาอยู่นั่นเอง ก่อนที่จะผละตัวออกมานั่งในท่าพับเพียบอีกครั้ง และเขินอายจนหน้าแดงแบบนั้นอยู่คนเดียวเหมือนทุกที

〝ยืนขึ้นซะมีอา!〞

〝อะ… อื้ม!〞

〝】รีไวฟ์ออล【!!!〞

แล้วจากนั้นก็ลุกขึ้นยืนในทันทีและบอกมีอาที่ผละออกไปนั่งเขินคนเดียวก่อนหน้าให้ลุกขึ้นยืนไปพร้อมกัน ก่อนที่จะใช้เวทย์รักษาทุกส่วนของร่างกายของตัวเอง รวมถึงมีอาที่ไม่น่าจะมีแผลเองก็รักษาไว้ก่อนเช่นกัน เพื่อให้ทั้งสองอยู่ในสภาพที่ดีที่สุด

〝กร… นี่มัน…〞

〝หืม? อ๋อ! …นี่หน่ะ ประมาณว่าท่าไม้ตายก้นหีบละมั้งนะ〞

ใช่แล้ว! นี่คือ…. ผลที่เกิดจากการใช้คุณสมบัติพิเศษของฉายา『จิตวิญญานเหล็กกล้า』….

และแน่นอนว่าถ้าใช้ไปแล้ว หลังการต่อสู้ครั้งนี้จบลง หรือออร่าหมดลง ตัวเราก็จะตาย เหมือนกับตอนของเคลเบรอส….

..แต่เรื่องพรรค์นั้นมันไม่จำเป็นต้องคิดอีกแล้วหล่ะ ก็เมื่อกี้เราเกือบจะม่องไปแล้วนี่นะ… ไม่สิ ปล่อยไปเราก็ตายอยู่ดี

เพราะงั้นแทนที่จะปล่อยให้เราตายอย่างไร้ค่า อย่างน้อยก็ขออัดไอ้มังกรนั่นให้หมอบก่อนเถอะ

แล้วพอไอ้มังกรนั่นตาย มีอาจะได้รอดพ้นเงื้อมมือมันซักที

ถึงไม่รู้ว่าทางข้างหน้าเธอจะมีชีวิตอยู่ยังไงก็เถอะ… แต่หวังว่าเคลเบรอสมันจะยอมช่วยเธอนะ

หวังแค่นี้คงได้สินะ———

หลังจากที่กรใช้เวทย์รักษาให้ทั้งตัวเองและมีอาเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินจ้ำอ้าวไปหยิบเคลเบรอสซอร์ดที่อยู่ห่างออกไปเล็กน้อยมาเก็บไว้ในฝักด้านหลังเช่นเคย ก่อนที่จะพูดกระซิบกับเคลเบรอสเบาๆว่า【เจ้าหมา ขอฝากที่เหลือ… ฝากมีอาด้วย】แต่ถึงแบบนั้น เคลเบรอสก็ไม่ได้ตอบกรกลับแต่อย่างใด

〝กร โอเคแล้วใช่ไหม?〞

〝อ๊ะ! อา… ฟิตปั๋งสุดๆ〞

〝งะ… งั้นเหรอ ดีจัง…〞

จากนั้นมีอาที่วิ่งตามกรมา ก็มายืนอยู่ข้างๆและตั้งท่าเตรียมพร้อมไว้พลางถามอาการของกร และพอเห็นว่าอาการของกรดีขึ้นแล้วตามที่บอก เธอก็ทำสีหน้าโล่งอกและดีใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด นั่นเพราะเธอยังไม่รู้ว่าหลังจากที่การต่อสู้จบลงแล้วกรจะตายนั่นแหล่ะ กรที่ได้ยินแบบนั้นก็ทำสีหน้าลำบากใจนิดหน่อย ก่อนที่จะส่ายหัวไปมาเพื่อดึงสติกลับมาสู่สนามรบตรงหน้าอีกครั้ง

เอาหล่ะ… หลังจากนี้คงจะเป็นการต่อสู้ของจริงแล้ว!

แต่เราก็ยังหาวิธีล้มมันแบบเป็นรูปธรรมไม่ได้

แล้วจากที่อ่านคำอธิบายของฉายา『จิตวิญญานเหล็กกล้า』 ผลพิเศษของมันจะเพิ่มขึ้นตามเจตจำนงของผู้ใช้ ก็หมายความว่า ยิ่งเรามีความแน่วแน่และมุ่งมั่นมาก พลังของเราก็จะเพิ่มขึ้นตามสินะ….

งั้นศึกสุดท้ายเห็นที คงจะใช้การตัดความรู้สึกไปไม่ได้แล้ว เพียงแต่…ถ้ามีแค่เราคนเดียว ก็คงดับเครื่องชนลุยไปแบบไม่คิดเหมือนกับตอนเคลเบรอสไปแล้ว

เพียงแต่ครั้งนี้… มีอาก็อยู่ด้วย การตัดสินใจผิดพลาดเพียงครั้งเดียวก็สามารถจบลงที่ความตายได้แล้ว ถ้ามีอามีพลังคล้ายๆกับเราก็ดีสิ———

ดะ… เดี๋ยวสิ! นี่ไงหล่ะ!!

ไม่สิ… เราอาจจะแค่คิดเข้าข้างตัวเองเกินไป!

ก็รู้ว่ามันคงไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด แต่ถ้ามันเป็นไปอย่างที่คิดจริงๆละก็… ตัวแปรสำคัญในศึกครั้งนี้ อาจจะเปลี่ยนจากเราไปเป็น มีอา แทนเลยก็ได้!

〝มีอา เธอหน่ะรู้รึเปล่า ว่าผลพิเศษของฉายาเธอ มันทำอะไรได้บ้าง?〞

〝เอ๋! กะ…ก็ไม่ค่อยรู้รายละเอียดหรอกนะ เพราะฉายานั้น…ฉันเองก็อ่านมันไม่ออกเหมือนกัน แต่เหมือนท่านแม่จะเคยบอกว่า มันจะแสดงพลังออกมาได้เต็มที่ในตอนที่ได้รับพลังเวทย์ปริมาณมหาศาลหน่ะ〞

〝นั่นแหล่ะๆ!〞

เป็นอย่างที่คิด ผลพิเศษจากฉายาของมีอา ต้องมีความสามารถอะไรซ่อนอยู่แน่ๆ…

นั่นเพราะตัวเธอสามารถจัดการมอนสเตอร์ที่มีสเตตัสมากกว่าตัวเองได้เลยนี่นา แถมความเร็วของเธอยังมากกว่าพวกนั้นเลยด้วยซ้ำ

แล้วจากที่เธอบอกมา มีอาเองก็อ่านรายละเอียดของฉายาไม่ได้เหมือนกัน

ใช่แล้ว! เรื่องที่ว่ามานี้… มันเหมือนกับฉายา『จิตวิญญานเหล็กกล้า』 ของเราในตอนแรกๆเลยนี่หว่า

แสดงว่าพลังของฉายานั้นก็คงมีระดับสูงกว่าตัวเธอเหมือนกับของเรา สเตตัสเริ่มแรกของเธอก็ไม่ใช่กระจอกๆซะด้วย คงพอหวังผลได้ในระดับนึง

แน่นอนว่าต้องคิดเผื่อในสถานการณ์ที่เลวร้ายไว้ก่อน แต่ตอนนี้ก็คงต้องลองเสี่ยงกับเธอดูก่อน…..

ถ้างั้นก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องลังเล เวลาเองก็ไม่ค่อยจะเหลือแล้วด้วย… มีแต่ต้องลองดูแล้วหล่ะ!!!

〝งั้นเดี๋ยวฉันจะรีบถ่ายพลังเวทย์ให้!〞

〝อ๋า!!!!? เอ๋ๆๆ!!!!!〞

แล้วกรก็ยื่นมือซ้ายที่ว่างอยู่ของตัวเองไปทางมีอาเพื่อถ่ายโอนพลังเวทย์ให้เธอ เพียงแต่พอกรยื่นมือไป มีอากลับไหล่กระตุกด้วยความตกใจและแสดงท่าทางเก้อเขินออกมาเกินความจำเป็น ทั้งยังหน้าแดงแจ๋ในสถานการณ์แบบนี้อีก นั่นก็เพราะก่อนหน้านี้ กรถ่ายพลังเวทย์ให้เธอโดยการจุมพิตอย่างดูดดื่มนั่นแหละ มีอาจะเข้าใจผิดไปแบบนั้นก็ไม่แปลกเลย

〝กะ… ก็ไม่ได้รังเกียจหรอกนะกร แต่ว่าตอนนี้——〞

〝ไม่ใช่เฟ้ย! ฉันหมายถึงยื่นมือมาทางนี้ต่างหาก!〞

〝อ๊ะ! งะ… งั้นเองหรอกเหรอ〞

แล้วมีอาก็ยื่นมือของตัวเองไปให้กรจับ แต่กลับทำหน้าเหมือนกับเสียดายพลางถอนหายใจออกมาเบาๆพร้อมกัน กรเองก็สงสัยอยู่เหมือนกัน แต่เขาก็รีบถ่ายโอนพลังเวทย์ผ่านมือของเธอที่ตัวเองจับอยู่ในทันที เพราะถึงมังกรห้าหัวจะยังนอนตะแคงข้างเพราะยังตั้งตัวไม่ติดอยู่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะนอนอยู่แบบนั้นตลอด กรจึงต้องรีบแข่งกับเวลาที่เหลืออันน้อยนิดนั่น

〝อ๊ะ! มีคำร่ายเข้ามาในหัวด้วย〞

แล้วพอกรใช้ออร่าสีทองที่โอบล้อมตัวเองอยู่ ถ่ายโอนมันไปยังมีอามากกว่าครั้งที่แล้ว ผลลัพธ์ก็คือออร่าสีทองนั่นก็เข้าคลุมร่างของเธอด้วยเช่นกัน เพราะครั้งนี้เกิดจากความยินยอมของเจ้าตัว ความต้านทานพลังเวทย์ของมีอาจึงไม่มีผลมากนัก รวมกับพลังเวทย์มากกว่า 6 ล้านจุดที่กรถ่ายโอนให้ก่อนหน้า การถ่ายโอนพลังเวทย์จึงราบลื่นอย่างที่กรคิดเอาไว้ไม่มีผิด

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

〝ไม่มีเวลาแล้ว ร่ายมันออกมาเลย!!!〞

〝ขะ… เข้าใจแล้ว! …ข้าคือเจ้าผู้ครองนภา ท้องฟ้าและผืนพิภพจงสยบตรงหน้าปีกแห่งเรา และมอบแสงแห่งความหวังที่จะปัดเป่าศัตรูเราให้สิ้นไปเสีย…〞

และพอมังกรห้าหัวนั่นคำรามออกมาทั้งที่กำลังนอนตะแคงข้างอยู่ เลยทำให้กรร้อนรนขึ้นมา มีอาที่ได้ยินกรพูดแบบนั้น ก็ตอบสนองด้วยการร่ายผลพิเศษของฉายาตัวเองในทันที แล้วจากนั้น…

〝【แองเจิ้ลโหมด เบิร์สท !!!!!!!!!! 】〞

ซู่ม!!!

ทันใดนั้น ทั่วทั้งร่างของมีอาก็ถูกปกคลุมด้วยออร่าสีชมพูอ่อนส่องประกายงดงามเช่นเดียวกับสีผมของตัวเอง ซึ่งจะว่าไปแล้ว ก็เหมือนกับตัวกรที่มีออร่าสีทองคลุมอยู่นั่นจะแตกต่างกันก็แค่สีของมันเท่านั้นเอง เพียงแต่เรื่องน่าตกใจยิ่งกว่าก็คือ….

〝มีอา ข้างหลังเธอ!〞

〝โกหก… น่า!〞

เพราะที่น่าตกใจกว่าก็คือ ด้านหลังของเธอ ออร่าสีชมพูแบบเดียวกันประกอบขึ้นเป็นรูปร่างของปีกขึ้นมา 2 อันและทั้งสองก็เชื่อมต่อกับกระดูกสะบักของเธอด้วย พอกรตะโกนออกไปแบบนั้น มีอาจึงขยับปีกด้วยความคิด และลอยตัวขึ้นมาเหนือพื้นกว่า 10 เมตรโดยการสะบัดปีกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น นั่นจึงทำให้ทั้งคู่ตกใจมากยิ่งกว่าเดิม

แจ็คพ็อตแตกแล้วไหมหล่ะ!

เป็นอย่างที่คิดเลย…. มีอาต้องมีพลังอะไรซ่อนอยู่แน่นอน.. ก็นะ ถ้าถามว่าทำไมคิดงั้น คงต้องตอบว่ามันเป็นสัญชาติญาณของเกมเมอร์ละมั้ง

ก็แหม… ฉายามันใบ้มาซะขนาดนั้นนี่น๊ะ

แต่ผลลัพธ์จริงๆนี่ ยังไงก็ต้องดูด้วยตาของตัวเอง…..

และในขณะเดียวกับที่กรกำลังดีใจที่ข้อสันนิษฐานของตัวเองถูกต้อง กรก็ได้ใช้สกิลตรวจสอบสเตตัสของเธอในทันทีเพื่อยืนยันกำลังรบของมีอา แล้วก็ต้องพบกับผลลัพธ์ที่น่าตกใจและน่าดีใจไปพร้อมๆกัน

ข้อมูลสเตตัส

『มีอาน่า กาบริเอล』เพศ หญิง อายุ 17 เผ่าพันธุ์ แองเจิ้ล(ชั่วคราว)

อาชีพ นักดาบ เลเวล 145

ฉายา 〘พลังแฝงเทพเจ้า〙, 〘พรสวรรค์เทพเจ้าแห่งดาบ〙

《พลังโจมตี》 110,220 + 1,102,200 + 14,064,710

《พลังป้องกัน》 73,720 + 737,200 + 16,390,230

《พลังเวทย์》 146,720 + 1,467,200 + 14,491,636

《ความต้านทานเวทย์》183,220 + 1,832,200 + 12,579,091

《ความว่องไว》 183,220 + 18,322,000 + 20,895,123

《พละกำลัง》 73,720 + 737,200 + 12,190,825

นะ… นี่มัน ให้ผลลัพธ์เกินคาดสุดๆไปเลยแฮะ

ความว่องไวเพิ่มขึ้นเป็น 100 เท่าเลย!

ไม่สิ รวมกับความสามารถในการบิน… ถึงจะไม่ยังไม่ได้ลองบินดูจริงๆจังๆก็เถอะ แต่เท่าที่ดูก็ไม่มีปัญหานี่นา ถ้ารวมความสามารถทั้งหมดบวกกับสเตตัสและฝีมือดาบของมีอาแล้วหล่ะก็….

….เธอคงจะกลายเป็น ….แนวหน้าสุดแข็งแกร่งพอๆ หรือไม่ก็เหนือกว่าเรา อย่างแน่นอน——

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ตึง!!

แล้วในขณะที่กรกำลังดีใจกับผลลัพธ์ตรงหน้าอย่างที่สุดอยู่นั้น มังกรห้าหัวก็ได้พลิกตัวและกลับมายืน 4 ขาเช่นเดิมได้แล้ว นั่นเลยทำให้กรที่พยายามผ่อนคลายความคิดเพื่อให้ปรับตัวกับสถานการณ์ตรงหน้าอย่างลื่นไหลกลับมาอยู่ในสภาวะตรึงเครียดอีกครั้ง

〝ชิ! มีอา ถอยไปตั้งหลักก่อน ตามฉันมา!!!〞

〝อะ อื้ม! รับทราบ!〞

แล้วพอกรสั่งมีอาไปแบบนั้น ก็พลิกตัวด้วยข้อเท้าขวาไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว และใช้สกิล】เคลื่อนไหวความเร็วแสง【ถีบตัวเองไป จนห่างจากตัวมังกรเกือบ 300 เมตรเลยทีเดียว และต้องขอบคุณเจ้ามังกรห้าหัวนี้ที่ไม่ได้เป็นประเภทมีสติปัญญาสูงแบบเคลเบรอส เพราะมันเคลื่อนไหวด้วยสัญชาตญาณสัตว์ป่าล้วนๆ เลยทำให้กรทิ้งห่างจากตัวมันไม่ยาก ส่วนมีอาที่อยู่ด้วยกัน ก็ใช้ความสามารถในการบินที่เพิ่งได้มากระพือปีกแห่งแสงซึ่งมีสีชมพูสดใสทั้ง 2 ข้างที่อยู่กลางหลังเพียงครั้งเดียว ก็สามารถตามกรมาติดๆได้แล้ว พอกรเห็นว่า เธอบินได้อย่างไม่มีปัญหาก็โล่งใจออกมา ก่อนที่จะเริ่มคิดแผนการล้มมังกรตรงหน้าอย่างจริงจังอีกครั้ง

〝ก่อนอื่น โจมตีหัวที่เป็นปัญหาที่สุดก่อน… จัดการหัวขวาเป็นทางเลือกที่ควรทำหล่ะนะ เดี๋ยวฉันจะเป็นตัวล่อดึงดูดความสนใจทั้ง 5 หัวให้ ส่วนเธอก็หาช่องว่างปิดบัญชีหัวขวาสุดไปเลย〞

〝ขะ… เข้าใจแล้ว〞

แล้วมีอาก็ตอบกรกลับไปด้วยเสียงสั่นๆเล็กน้อย นั่นเป็นเพราะอยู่ดีๆ กรก็ให้เธอขึ้นเป็นแนวหน้า ทั้งยังให้เธอรับหน้าที่สำคัญด้วยนั่นแหล่ะ

〝ไม่ต้องกังวล… สเตตัสของเธอตอนนี้ มากกว่าฉันซะอีก ไม่ใช่พวกอ่อนแออีกแล้ว!!! เธอไม่แพ้ง่ายๆแน่นอน! แล้วถึงเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะปกป้องเธอเอง! 〞

〝อื้ม! เข้าใจแล้ว ตะ แต่ขอร้องหล่ะ อย่าใช้ตัวเอง———〞

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

แต่มีอายังพูดไม่ทันจบประโยคดี เจ้ามังกรห้าหัวก็คำรามออกมาอีกครั้งนึงเสียแล้ว และแม้จะได้ยินไม่ครบประโยคแต่กรก็เข้าใจดีวามีอาจะพูดว่าอะไร นยั่นเลยทำให้ตัวเขาที่กำลังจะตายหลังจากนี้สลดนิดหน่อย แต่ในตอนนี้ทั้งคู่ต้องให้ความสนใจกับมังกรตรงหน้าก่อน กรจึงส่ายหน้าไปมาอีกครั้งหนึ่งก่อนที่จะหันเหความสนใจไปทางนั้นอย่างรวดเร็วและทำการลับประสาทสัมผัสทั้งหมดให้แหลมคมขึ้นพร้อมๆกับมีอา เพื่อตอบสนองการคำรามของมัน

〝ตอนนี้แหล่ะ! ไปกันเลย!!!〞

〝รับทราบ!!!〞

ตู้ม!!!

แล้วพอกรตัดสินใจได้ว่า การพยายามไปให้ถึงก่อนที่สกิลจะทำงานหรือให้มันแสดงผลน้อยที่สุดเป็นทางที่ดีที่สุดในตอนนี้ จึงรีบตัดสินใจและสั่งการณ์มีอาเหมือนทุกที มีอาก็ตอบสนองกรด้วยการชักดาบเอสต็อคของตัวเองมาถือในมือซ้ายในทันที จากนั้นทั้งคู่ก็ถีบพื้นและดีดตัวออกไปจนพื้นที่อยู่ตรงเท้าแตกกระจายออกมาเป็นวงกว้างมากกว่าทุกครั้ง แล้วพุ่งเข้าหามังกรห้าหัวเป็นเส้นตรง โดยทิ้งไว้เพียงภาพติดตาและเศษเสี้ยวของออร่าที่ติดตัวอยู่ราวกับเปลวเพลิวไว้ข้างหลังเท่านั้น

ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!

แต่ไม่เหมือนกับคราวที่แล้ว นั่นเพราะทันทีที่เสียงคำรามอันเป็นสัญญาณก่อนการโจมตีจะเริ่มขึ้น หรือสกิลจะเริ่มทำงานได้จบลง ดวงตาทั้ง 5 คู่นั่นก็ส่องประกายออกมาพร้อมกัน

แล้วเรื่องที่กรกลัวก็เกิดขึ้นจนได้ ในชั่วพริบตาเดียวกับที่กรพุ่งเข้าไปได้เพียง 50 เมตร สกิลทั้งหมดก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากปากทั้ง 5 ในทันที แล้วนั่นก็รวมถึงสกิลที่ใช้ดูดพลังเวทย์ของมันก็ด้วย และก็เป็นอย่างที่คิด สกิลดูด MP นั่นเคลื่อนที่มาก่อนสกิลลำแสงเสียอีก กรที่คิดว่านั่นอาจจะเป็นการตัดกำลังพวกตนก็ได้ แต่ก็ยังไม่มีวิธีการป้องกันมันเลยนอกจากดาร์คเนสโค้ทที่สวมอยู่ แต่ในขณะที่คิดแบบนั้นสายลมปริศนาแบบเดียวกับครั้งก่อนก็พัดผ่านลำตัวของทั้งตัวเองและมีอาที่กำลังพุ่งเข้าไปหามังกรไปเรียบร้อยแล้ว

วูม!

〝แย่แล้ว มีอา! เป็นอะไรรึเปล่า!!!!!!〞

และสิ่งที่กรทำเป็นอย่างแรกเมื่อมังกรห้าหัวปล่อยสกิลสุดร้ายกาจนั่นออกมาก็คือ การตะโกนถามมีอาที่มีความเสี่ยงจะโดนสกิลนั่นอีกครั้ง เพราะตัวกรสวมดาร์คเนสโค้ทอยู่ ถึงจะขาดไปบางส่วนแต่ผลของมันก็ยังคงทำงานอยู่เช่นเคย เขาจึงรีบหันไปดูมีอาในทันทีที่สายลมนั่นผ่านร่างของมีอาและตัวเองไป แต่ว่า…

〝เอ๋!? มะ…หมายความว่าไงหน่ะกร? ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่นา?〞

〝อะเด๋!?〞

แล้วกรก็ส่งเสียงตกใจแบบแปลกๆออกมา เพราะมีอายังคงบินพุ่งตรงไปข้างหน้ากับตนโดยที่ความเร็วไม่ลดลงหรือมีอาการกระตุกเลยซักนิดเสมือนว่ามันไม่มีผลกับเธอเลยยังไงอย่างงั้น

เดี๋ยวดิ หมายความว่าไงกัน?

ไม่สิ… ไม่ใช่แค่มีอา ขนาดพลังเวทย์ของเรายังไม่ลดลงเลย

นี่หรือว่าจะเป็นเพราะออร่าพวกนี้… มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะมาจากเรื่องนี้

ออร่านั่นอาจจะเป็นตัวเพิ่มความต้านทานเวทย์ให้สูงขึ้นก็ได้มั้ง

กับมีอาที่มีความต้านทานเฉพาะเผ่าสูงอยู่แล้วก็ไม่น่าแปลกหรอกนะ แต่เราไม่มีความต้านทานอะไรแบบนั้นไม่ใช่เหรอ หรือว่าจะขึ้นอยู่กับสเตตัสโกงๆของเรากัน?

ให้ตายสิ งงชะมัด… ไม่เข้าใจเลยซักนิด

แต่ช่างเถอะ! ในเมื่อมันไม่มีผล ก็สามารถตัดความกังวลและเพิ่มโอกาสชนะได้สูงขึ้นได้โข การที่เราและมีอามีออร่าคลุมอยู่ทั้งตัวแบบนี้นี่โชคช่วยจริงๆ

แต่การเกาถูกที่คันพอดีแบบนี้คงไม่มีอีกแล้ว เพราะงั้นหลังจากนี้ก็ต้องเพิ่มความระมัดระวังในการเข้าปะทะให้มากขึ้นอีก———

〝ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว ไปต่อกัน———〞

ฟิ้ว! ——————

ตู้มๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!

แต่กรที่พุ่งตัวไปต่อพร้อมๆกับมีอาก็ต้องถูกขัดจังหวะจากอีกหนึ่งสกิลที่น่ากลัวไม่แพ้สกิลดูดพลังเวทย์ แทบจะทันทีที่สายลมพัดผ่านทั้งคู่ไป สำแสงสีขาวแบบเดียวกับครั้งก่อนก็ถูกปล่อยออกมาแล้วลากยาวออกไปสุดสายตาอีกครั้ง เพียงแต่คราวนี้มังกรหัวหัวมันดันลากเป็นวงกลมโดยมีตัวเองเป็นศูนย์กลางแทนซะงั้น

กรและมีอาทั้งคู่สามารถหลบมันได้อย่างฉิวเฉียด แต่เพราะทั้งคู่ยังให้ความสนใจกับสกิลดูด MP ที่เพิ่งผ่านมาได้มากเกินไป เลยไม่พ้นที่จะโดนแรงระเบิดพัดไปด้วยกันทั้งคู่จนกระเด็นกลับไปทางเดิมอยู่ดี นั่นเลยทำให้ทั้งคู่เสียหลักเล็กน้อย แต่มีอาก็กระพือปีกครั้งนึงแล้วหยุดนิ่งกลางอากาศเพื่อตั้งตัวได้ในทันที ส่วนกรก็ใช้ปลายเท้าขวาจิ้มลงบนพื้นเพื่อยึดเอาไว้ก็กลับมาตั้งหลักได้เช่นกัน

ชึบ!!! ——————

ฟุบๆๆๆๆ!!! ——————

〝เวรเอ้ย! ช้าไปงั้นเหรอ〞

แล้วพอฝุ่นควันที่ตลบอบอวนอยู่เพราะเกิดการระเบิดจางหายไป สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าของกรและมีอาก็คือ ก้อนโลหะทรงกลม และ ลูกบอลสายฟ้าที่ส่งเสียงดังเปรี๊ยะๆจนมาถึงตรงที่กรอยู่ ซึ่งทั้งสองอย่างมีจำนวนมากเสียยิ่งกว่าตอนแรก พอลองนับและค้นหาดูด้วยสุดยอดการประมวลผลดู ก็พบว่ามีอย่างละเกือบ 500 ลูกเลยทีเดียว ซึ่งทั้งหมดครอบคลุมรัศมีเป็นวงกลมอยู่รอบมังกรและอยู่สูงไปจนถึง 200 เมตรเลยทีเดียว ส่วนพื้นบริเวณตั้งแต่เท้าของมังกรกระจายออกมาด้วยรัศมีมากกว่า 500 เมตรเองก็ถูกเปลี่ยนสภาพเป็นทุ่งน้ำแข็งไปเรียบร้อยแล้ว ทั้งยังขยายอาณาเขตมากขึ้นเรื่อยๆอีกต่างหาก จนดูเหมือนตอนนี้ได้เกิดป้อมปราการขนาดใหญ่ที่ไร้ซึ่งทางฝ่า เป็นอาณาเขตทรงกลมรัศมีมากกว่า 200 เมตรโดยมีมังกรห้าหัวเป็นจุดศูนย์กลางเลยทีเดียว

〝กร! น้ำแข็งมัน!〞

〝อา… รู้แล้วหล่ะ〞

แย่แล้วสิ… การโจมตีบนพื้นทำไม่ได้ซะแล้ว บ้าชิบ ยังกับมันเล็งไว้เลยแฮะ…

แบบนี้ก็เหลือแค่การโจมตีทางอากาศ… ไม่ได้ แบบนั้นก็เสี่ยงเหมือนกัน อาณาเขตก็สูง 200 เมตรกว่าๆเลยด้วย แถมคนที่ทำแบบนั้นได้ในตอนนี้ก็มีแค่มีอาซะอีก

จะบอกว่าเป็นไปไม่ได้เลยก็ไม่ได้ นั่นเพราะสเตตัสด้านความว่องไวของเธอสูงมากกว่าเราซะอีก คงหลบพวกลูกบอลนั่นได้อยู่หรอก…. มั้งนะ

เรานี่แหล่ะที่เป็นปัญหา ตัวเราบินไม่ได้… แถมต่อให้บุกทางภาคพื้นดินได้ ก็คงหลบสายฟ้าไม่ได้อยู่ดีนั่นแหล่ะ

แบบนี้คนที่เป็นตัวถ่วงก็คือเราหน่ะสิ…. ไม่สิ… ไม่เห็นจะยากเลยนี่นา….

….แค่บินให้ได้เหมือนกับมีอา แค่นั้นก็พอแล้ว!!!

ถึงจะไม่มีปีก… แต่ฉันก็จะไม่ยอมแพ้หรอกเฟ้ยยย!!!!!!!!!!

〝คิดอะไรออกแล้ว ช่วยรอซัก 2 วินาทีนะ〞

〝อะ… อื้ม! เข้าใจแล้ว!〞

แล้วพอกรคิดอะไรได้ขึ้นมาก็สั่งให้มีอาเตรียมพร้อมรอไปก่อน มีอาก็รับคำสั่งแล้วก็ตั้งท่าป้องกันอยู่เหนือศีรษะของกรทันที ส่วนกรที่เป็นคนสั่งมีอาก็หลับตาลงและผ่อนคลายร่างกาย จากนั้นก็เริ่มทำการจินตนาการเพื่อเพิ่มพลังเวทย์ และขยายขนาดออร่าสีทองที่คลุมร่างกายตัวเองอยู่นี้ให้มากขึ้น

พลังของออร่าขึ้นอยู่กับความมุ่งมั่นสินะ…. ก็สวยสิแบบนี้!!!!

ซู่ม!!!

แล้วพอกรทำการจำกัดสติและความคิดของตัวเองให้อยู่เพียงแค่เรื่องการทำให้ตัวเองบินได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้นแล้ว ออร่าสีทองที่ครอบคลุมเขาอยู่ ก็ขยายตัวออกมาหนาแน่นยิ่งกว่าเดิมรวมถึงสีของมันเองก็มีความเข้มข้นขึ้นมากด้วยเช่นกัน ราวกับมันกำลังตอบสนองจิตใจอันแรงกล้าของกรอยู่ยังไงอย่างงั้นเลย

จินตนาการสิ!!! ถึงแรงขับเคลื่อนโดยใช้ความร้อนและแรงดัน!!!!!

ใช้พลังเวทย์และออร่ามหาศาลส่วนเกินพวกนี้เป็นแรงขับเคลื่อนแทนแรงปฏิกิริยาที่จำเป็น!

สร้างมันขึ้นมาด้วยพลังเวทย์…. อยู่ที่กลางหลังของเรานี่!!!!

พลังเวทย์… หนาแน่นกว่านี้!!!!! เพิ่มความดันมากกว่านี้อีก!!!!!!

จงปรากฏรูปลักษณ์ออกมา! ถึงจะจับต้องไม่ได้ แค่ใช้งานได้เป็นพอ!!!!

อุปกรณ์ที่สามารถทำให้เกิดแรงขับเคลื่อน ในยานพาหนะมีปีกทั้งสองข้างในโลกเดิมจนเกิดความเร็วเหนือเสียงได้

สร้างมันขึ้นมา แบบเดียวกับเครื่องบินเจ็ท!!!!!!!!

นั่นคือ『เครื่องยนตร์ไอพ่น』ยังไงหล่ะ!!!!!!

ลอยขึ้นมาซ้าาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!

ซู่ม!!!

แล้วทันทีที่กรทำการจินตนาการและอัดพลังเวทย์ไว้ที่กลางหลังเป็นที่เรียบร้อย กรก็ทำการเพิ่มความดันให้มันมากขึ้นแล้วปล่อยมันลงไปปะทะกับพื้นเหมือนกับการเขย่าขวดน้ำอัดลมแล้วเปิดฝาออกมาเหมือนกับจรวดขวดน้ำ และด้วยแรงปฏิกิริยานี้เอง ทำให้ตัวกรลอยขึ้นมาเหนือพื้นดิน แม้จะไม่นุ่มนวลและสงบนิ่งเหมือนกับมีอา แต่โดยผลลัพธ์และการใช้งานจริงแล้ว ก็ถือว่าประสบความสำเร็จในการสร้างไอพ่นชั่วคราวจากพลังเวทย์สำหรับการโบยบินบนท้องฟ้านี้

〝กร… นี่มันสุดยอดไปเลย!〞

〝อึ๊ก! น่าจะโอเคแล้ว มีอา… เธอหลบไอ้พวกนั้นได้ใช่ไหม!?〞

หลังจากที่ลอยตัวขึ้นมาได้ กรก็เกิดเสียหลักนิดหน่อยเพราะไอพ่นข้างนึงผิดพลาด แต่ก็ปรับแก้ได้ในทันที หลังจากนั้นกรจึงยืนยันกับมีอาก่อนครั้งนึงเหมือนกับครั้งแรกไม่มีผิด

〝อะ… อื้ม! ถ้าเป็นตอนนี้หล่ะก็…〞

〝ดีมาก ตามหลังฉันมาติดๆ เราจะฝ่ามันไปด้วยกันทีเดียวเลย!〞

〝รับทราบ!!!〞

แล้วพอกรได้ยินมีอาตอบกลับก็พยักให้มีอาหนึ่งครั้ง มีอาเองก็พยักหน้ากลับมาเช่นกัน จากนั้นกรก็ทำการเปลี่ยนทิศทางของไอพ่นที่เกิดจากออร่าสีทอง ก่อตัวจนหนาแน่นเป็นรูปทรงกระบอกสองอันที่อยู่ด้านหลังของตัวเองนั่นไปด้านหลังแล้วก็พุ่งออกไปเป็นเส้นตรงอีกครั้ง ส่วนมีอาเองก็กระพือปีกตามหลังกรมา แล้วก็พุ่งไปเพื่อประจันหน้ากับมังกรห้าหัวอีกครั้งด้วยความเร็วที่สุดยอดไม่แพ้กัน จนทั้งคู่เข้ามาถึงทุ่งน้ำแข็ง อันเป็นเขตโจมตีของบอสเพียงไม่ถึง 5 วินาทีด้วยซ้ำ เพียงแต่ตอนที่ทั้งคู่บินเข้ามาจนถึงเขตที่มีบอลสายฟ้าและก้อนโลหะทรงกลมอยู่นั่นเอง…

แกร็ก!!!

เหมือนกับครั้งก่อน ก้อนโลหะทรงกลมที่ลอยอยู่โดยทั่วบริเวณนี้ มีแท่งเหล็กแหลมและเล็กจำนวนมากออกมาจากมัน และแน่นอนว่าครั้งนี้ไม่ได้มีแค่ก้อนเดียว นั่นเพราะตอนที่กรบินเข้ามาเป็นเคลื่อนไหวแบบ 3 มิติอยู่นี้ ทั้งบน ล่าง ซ้าย ขวา หน้า หรือแม้กระทั่งด้านหลัง ก็เต็มไปด้วยก้อนโลหะทรงกลมที่เตรียมยิงแท่งเหล็กที่คร่าชีวิตตนเองไปอีกครั้งออกมา

ฮ่า-ฟู่!!!

แต่กรที่อยู่ในสถานการณ์คับขันดังกล่าวก็ไม่ได้ตื่นตกใจแต่อย่างใด ทั้งยังถอนหายใจหนักๆออกมาเพื่อตั้งสมาธิและทำการรวมประสาทสัมผัสทั้ง 5 อย่าง ให้มาอยู่ที่โสตประสาทหรือหูเพียงอย่างเดียวแทนด้วยสุดยอดการประมวลผล นั่นเพราะตอนนี้ มีจุดที่กรมองไม่เห็นซึ่งสามารถถูกโจมตีจากมุมอับได้มากเกินไป การใช้สายตามองไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียวต้องไม่เพียงพอเป็นแน่ หากใช้หูแทนตาก็จะสามารถสังเกตการณ์เสียดสีของอากาศและเรียงลำดับแท่งเหล็กที่ควรกำจัดตามลำดับได้โดยง่าย

แน่นอนว่าตามทฤษฎีแล้วมันแทบเป็นไปไม่ได้ แต่นั่นไม่ใช่กับตัวกรในตอนนี้ที่แต่เดิมก็ก้าวข้ามขีดจำกัดของมนุษย์ปกติไปแล้ว พอกรทำการใช้สุดยอดการประมวลผลเพื่อเร่งการตอบสนองด้วยโสตประสาทให้มากที่สุดแล้ว ก็ทำการเรียก『Uzi』มาถือในมือซ้ายและ『AK-47』มาอยู่ในมือขวาก่อนที่จะเปลี่ยนกระสุนเป็นแบบหัวรูเพื่อเน้นการทำลายเฉพาะจุดกลางอากาศโดยไม่ใช้มือช่วยเช่นเคย

ฟิ้วๆๆๆๆ!!!!!!

ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!!

และในเสี้ยววินาทีที่แท่งเหล็กจำนวนมหาศาลพุ่งเข้ามายังตัวกรและมีอาจากรอบทิศทาง กรก็ทำการยิงกระสุนทั้งหมดที่มีด้วย『Uzi』และ『AK-47』 ตามลำดับที่มันพุ่งออกมาอย่างละเอียดจนถึงระดับเสี้ยวของเสี้ยววินาที ทั้งยังสามารถคำนวณวิถีการพุ่งของแท่งเหล็กทั้งหมดอย่างแม่นยำได้ล่วงหน้าเกือบ 3 วินาทีอีกต่างหาก ส่วนแท่งเหล็กที่กรยิงใส่ไม่ทัน ก็ได้มีอาที่ตามมาอยู่ข้างหลังติดๆช่วยปัดป้องออกไปได้ทั้งหมด

แล้วจากนั้นมีอากับกรก็เอาหลังมาพึงกันกลางอากาศขณะที่พุ่งตัวเข้าไปเป็นแนวขนานกับพื้น พร้อมกับหมุนควงสว่านไปด้วย ในขณะเดียวกันกรก็ทำการทำลายแท่งเหล็กที่พุ่งเข้ามาอย่างต่อเนื่อง พอกระสุนหมด มีอาก็จะต้านไว้ให้พร้อมกับหลบหลีกไปด้วยกันด้วยการเคลื่อนไหวที่น้อยที่สุดราวกับสอดด้ายเข้ารูเข็ม พอกรเปลี่ยนกระสุนเสร็จก็จะร่วมกันทำลายแท่งเหล็กที่พุ่งเข้า จนการเคลื่อนไหวของทั้งคู่เข้ากันได้พอดีเป๊ะ ราวกับฟันเฟืองของทั้งสองคนสอดประสานกันอย่างลงตัว จนในที่สุดทั้งคู่ก็ฝ่าพายุแท่งเหล็กมาได้อย่างหวุดหวิด จนทั้งคู่กำลังลอยตัวอยู่บนอากาศและเผชิญหน้ากับมังกรห้าหัวอีกครั้งหนึ่ง

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

แล้วจากนั้นมังกรห้าหัวนั่นก็คำรามออกมา ราวกับจะสบถความไม่สบอารมณ์ของตัวเองที่ทำอะไรทั้งคู่ไม่ได้ออกมา จากนั้นหัวที่ 1 2 และ 4 ก็พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วที่มากกว่าที่กรและมีอาพุ่งเข้ามาทีแรกเสียอีกเพื่อหวังจะงับตัวกรจากทั้งด้านหน้า ซ้ายและขวา ส่วนหัวที่ 3 และ 5 ก็พุ่งเข้ามางับมีอาเช่นเดียวกัน

กรที่เห็นแบบนั้น ก็เก็บปืนกลทั้งสองกระบอกลงมิติ แล้วชักเคลเบรอสซอร์ดออกมาถือในมือขวาจากนั้นก็เอาดาบระดับ S อีกเล่มมาถือในมือซ้ายอีกครั้ง แล้วจากนั้น…

〝【Ogre Armor Form…จงสวมใส่เกราะอกกับปลอกแขนทั้งสองข้างที่ตัวเราซะ!!!】〞

พริบตาที่กรประกาศใช้สกิล เกราะอกลวดลายวิจิตรงดงามก็เข้าสวมใส่บริเวณอกของกรจนถึงเอว ราวถึงปลอกแขนที่สวมยาวไปถึงไหล่ทั้งสองข้างก็เข้าสวมร่างของกรพร้อมๆกัน

ตู้ม!!!

แล้วจากนั้นกรก็ดีดตัวออกมาจากจัดปะทะราวๆ 30 เมตร จนหัวที่ 1 และ 4 เกิดชนกันเอง แต่หัวที่ 2 นั้นยังคงพุ่งตรงมาข้างหน้าของกรอยู่เช่นเคย แล้วพอมันเข้ามาใกล้กรและคิดว่ากรคงหลบไม่พ้นแล้ว มันก็อ้าปากออกมาเสียจนกว้าง แล้วก็จัดการเขมือบกรที่ลอยอยู่กลางอากาศเข้าไปในปากของตัวเองทั้งอย่างงั้นเลย

〝กร!!!!〞

แตกต่างจากตัวกร มีอานั้นสามารถโบยบินบนท้องฟ้าได้อย่างอิสระบวกกับความคล่องตัวที่มีอยู่แต่เดิมช่วยเสริมในเรื่องความว่องไวเข้าไปอีก มีอาเพียงแค่เอี้ยวตัวและกระพือปีกเล็กน้อยก็สามารถหลบทั้งสองหัวที่พุ่งเข้ามาได้อย่างง่ายดาย เธอเองก็รู้ว่ากรบินไม่ได้ง่ายๆเหมือนตน แม้จะเชื่อว่ากรจะไม่เป็นไรก็ตาม แต่ความเป็นห่วงของมีอาต่อตัวกรนั้นมีมากกว่า พอเห็นว่ากรถูกกินเข้าไปต่อหน้าต่อตาแบบนั้นจะตกใจและรีบเข้าไปหาก็ไม่แปลกเลยซักนิด และในขณะที่เธอกำลังพุ่งเข้าไปเพื่อหวังจะช่วยกรอยู่นั่นเอง

〝【ตัดสายลม… คลั่ง】!!!〞

แผล่ะ!!!

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

แล้วชั่วพริบตาที่เกิดเสียงประกาศใช้สกิลของกร หัวที่ 2 ซึ่งกรถูกกินเข้าไปก็ระเบิดออกจากภายในและกลายเป็นเศษเนื้อในพริบตา ทั้งยังเกิดพายุและลมแรงตามออกมาด้วยอีกต่างหาก

เพราะแน่นอนว่านั่นเป็นสิ่งที่กรหวังไว้แต่แรก กรนั้นคิดว่าแม้ความต้านทานภายนอก จากเกล็ดหนาๆของมังกรจะมีสูง แต่หากทำลายจากภายในก็คงไม่มีทางเลี่ยงซึ่งคล้ายกับกรณีการถ่ายโอนเวทย์โดยตรงแก่มีอานั่นเอง กรจึงใช้เกราะยักษาเพื่อเพิ่มพลังป้องกันก่อนเพื่อป้องกันลูกหลงจากตัวเองแล้วค่อยสร้างตัดสายลมเพื่อทำลายมันจากภายในนั่นเอง แล้วช่วงคอที่ยาวของมันที่ตอนนี้ไร้ซึ่งศีรษะก็อ่อนแรงลงและตกลงพื้นตามแรงโน้มถ่วง

〝ไม่เป็นไรใช่ไหม!〞

〝มีอา! การโจมตีทาง 2 นาฬิกามาแล้ว!!!〞

〝อึก!〞

แล้วพอมีอาเห็นว่ากรปลอดภัยจึงถามอาการของกรก่อนสิ่งอื่นใดเหมือนทุกที นั่นเลยทำให้เธอไม่ได้สังเกตเลยว่าหัวที่ 3 มันพุ่งเข้ามาทางตัวเอง แต่มีอาก็แสดงปฏิกิริยาโต้ตอบขั้นสุดยอดให้ได้ชมอีกครั้ง โดยการเอี้ยวตัวไปทางซ้าย แล้วใช้ดาบเอสต็อคในมือซ้ายของเธอรับและเบี่ยงวิถีการโจมตี ที่หัวของมันพุ่งออกมาได้อย่างฉิวเฉียด แต่ถึงแบบนั้นก็ยังแทบจะทำให้เธอเสียหลักจนหมุนคว้างอยู่บนท้องฟ้าหลายรอบเลยทีเดียว

ฉั๊ว!!!

〝มีอา! เซนด์ทู!〞

〝ระ รับทราบ!!!!〞

และพอตั้งตัวได้หัวที่ 5 ก็พุ่งเข้ามาหามีอาอีก แต่คราวนี้กรเป็นคนพุ่งเข้ามาเบี่ยงหัวนั่นออกไปแทน จากนั้นก็ส่งต่อให้มีอาที่มีความคล่องตัวมากกว่าเข้าไปปะทะ มีอาที่รับคำสั่งแล้วก็ตอบสนองคำพูดของกรอีกครั้ง ด้วยการพุ่งเข้าไปบริเวณดวงตาของหัวที่ 5 ที่กำลังเสียหลักแล้วจัดการเฉือนตาทั้งสองของมันลง จนมังกรห้าหัวร้องออกมาอีกครั้ง

〝ทะลวงเข้าไปปิดบัญชีมันซะ!〞

〝รับทราบ!!!!〞

แล้วอีกครั้งที่เธอรับคำสั่งจากกร มีอาก็พุ่งตัวออกห่างจากตัวมังกรราวๆ 100 เมตร และจากนั้นก็พุ่งเข้ามายังหัวที่ 5 ที่กำลังดิ้นไปดิ้นมาเพราะสูญเสียการมองเห็นไป ด้วยความเร็วที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วจากนั้นก็พุ่งเข้าไปยังบริเวณลำคอที่เปิดว่างของหัวที่ 5 ราวกับศรของลูกธนู ผลลัพธ์ก็คือลำคอนั้นเกิดรูขนาดใหญ่ จนขาดออกจากกัน แล้วหัวที่ 5 ก็ตกลงสู่พื้นดินพร้อมๆกับลำคอที่เหลือของมัน ก่อนที่จะถอยมาอยู่ใกล้ๆกรที่รออยู่ห่างไปข้างหลังเล็กน้อย

〝ตรงนี้ไม่ปลอดภัย ต้องไล่มันไปที่อื่น!〞

〝หมายความว่าไงกันหน่ะ!?〞

〝คอยดูเอาก็แล้วกัน!〞

จากบริเวณโดยรอบที่มีทั้งก้อนโลหะที่พร้อมจะปล่อยแท่งเหล็กได้ทุกเมื่อกับบอลสายฟ้าที่กรไม่มีทางหลบได้อยู่ทั่วไปหมด แม้กรจะสามารถปิดบัญชีมันได้ที่นี่ แต่หากเกิดเหตุไม่คาดฝันเช่นระเบิดขึ้นมา กรและมีอาคงหนีไม่ทันเป็นแน่ เพราะมันมีความเสี่ยงมากกว่าที่คิดไว้มากกรจึงคิดที่จะย้ายตำแหน่ง แล้วหลังจากพูดจบ กรก็เก็บเคลเบรอสเข้าฝักและเก็บดาบในมือซ้ายเข้ามิติอีกครั้ง จากนั้นก็พุ่งตัวไปข้างหลังราวๆ 100 เมตรเช่นเดียวกับมีอา

〝【สัญลักษณ์แห่งความยิ่งยโสที่สลักอยู่บนร่างของข้าเอ๋ย จงกลืนกินเลือดเนื้อของข้า แล้วจงมอบพลังที่จักทำลายล้างศัตรูของข้าให้สิ้นเสีย】!!!!!!〞

ทันทีที่กรร่ายสกิลเสร็จ กรก็ถ่ายพลังเวทย์มหาศาลมากกว่า 10 ล้านจุดที่เกิดจากออร่าสีทอง จากนั้นแสงสีแดงโลหิตก็ส่องสว่างขึ้นมาจากแขนขวาของกรในทันที อันเป็นสัญญาณว่าสกิล『แขนยักษาแห่งการทำลายล้าง』 ได้ทำงานแล้ว แม้สกิลนี้จะมีความเสี่ยงตรงที่ถ้าไม่ควบคุมพลังเวทย์ให้ดีแล้วถูกปลดลง กรจะขยับตัวไม่ได้ไปถึง 10 วินาที แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามากลัวเรื่องที่เสี่ยงน้อยกว่าแบบนั้น กรจึงใช้มันออกมาแล้วยังไม่รอเวลาให้พลังเพิ่มขึ้นด้วยซ้ำ จากนั้นกรก็พุ่งเข้าไปบริเวณกลางลำตัวของมันด้วยอย่างรวดเร็ว แล้วจากนั้น

ฟิ้ว!!!

〝ปลิวไปซะ ไอ้มังกรเวร【วันพ้านนนนช์】!!!!!!!!!!!!!〞

ตู้ม!!!

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

แล้วจากนั้นกรที่พุ่งเข้าไปบริเวณลำตัวของมังกรก็ทำการประเคนหมัดเข้าไปด้วยสกิลที่ทั้งถูกเสริมด้วยแขนยักษาและถูกเพิ่มพลังทำลายด้วยสเตตัส 3 อย่างอีกด้วย แล้วมังกรห้าหัวที่ถูกอภิมหาการโจมตีที่หนักหน่วงที่สุดของกรเข้าไป ก็กระเด็นออกจากจุดปะทะและออกนอกป้อมปราการสุดแกร่งของมันไปเป็นกิโลเลยทีเดียว

〝ขึ้นไปข้างบนกัน ตามฉันมา!〞

〝เข้าใจแล้ว!〞

แล้วไม่ปล่อยให้เสียเวลา กรและมีอาก็ทะยานผ่านสายลมขึ้นไปเหนือเมฆพร้อมๆกับหลบลูกบอลสายฟ้าและก้อนโลหะทรงกลมไปพร้อมๆกันได้อย่างฉิวเฉียดเหมือนที่ผ่านมาครั้งก่อน จนขึ้นมาเหนือเมฆและพบกับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ได้ในที่สุด

〝การโจมตีต่อไปจะเป็นการปิดบัญชีแล้ว! มีอา เธอต้องร่วมมือด้วย!〞

〝แน่นอนอยู่แล้ว! ว่าแต่… ฉันต้องทำอะไรบ้างหล่ะ?〞

แล้วกรก็บอกจุดประสงค์ที่ตัวเองขึ้นมาสูงขนาดนี้ให้มีอาฟัง ก่อนที่จะชักเคลเบรอสซอร์ดออกมาจากฝักมาถือในมือขวา ขณะเดียวกับที่ลอยตัวไปอยู่เหนือจุดที่มังกรห้าหัวอยู่

〖โห้! เข้าใจหล่ะ แบบนี้นี่เอง!!!〗

〝คนที่ฉันอยากให้เข้าใจคือมีอาเฟ้ยไม่ใช่แก!〞

แล้วเคลเบรอสที่เวงียบมาตลอดก็เปิดปากพูดขึ้นมา แต่สำหรับกรก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไรมากนัก เพราะเขาคิดแค่ว่ามันเป็นการหยอกล้อเช่นเคยของเคลเบรอสนั่นเอง

〝ช่างเถอะ! นี่มีอา… เธอเห็นแล้วใช่ไหม ออร่าของฉันสร้างอุปกรณ์ที่ทำให้บินได้จากจินตนาการนี่หน่ะ〞

〝อะ… อื้ม เท่าที่เห็นก็พอเข้าใจอยู่หรอก…〞

〝แล้วฉันเองก็คิดว่าเธอเองก็ทำแบบเดียวกันได้〞

〝เอ๋!?〞

〝ขอพูดสั้นๆ เลยนะ…. ฉันจะสร้างดาบจากออร่าของเราสองคน โดยใช้ไอ้เคลเบรอสเป็นตัวกลาง…. ออร่าสีทองที่เพิ่มสเตตัสทั้งหมดหลายเท่าของฉัน กับของเธอที่เพิ่มความเร็วได้เป็นร้อยเท่านั่น รวมกับแขนยักษาก็ด้วย จากนั้นก็จะเจาะทะลุร่างของมัน แล้วก็ถ่ายพลังของเราสองคนระเบิดมันออกจากภายใน…〞

〝บะ… แบบนั้นมัน〞

และในขณะที่กรอธิบายสิ่งที่จะทำให้มีอาฟัง ทั้งคู่ก็มาถึงจุดที่เหนือกว่ามังกรห้าหัวมากกว่า 5 กิโลเมตรไปแล้ว

〝ถ้าคราวนี้ยังจัดการไม่ได้ พวกเราจบเห่แหงๆ〞

〝หมายความว่าไงงั้นเหรอ?〞

ก็เพราะว่าพลังชีวิตของฉันมันถึงขีดจำกัดแล้วหน่ะสิ… ออร่าเองก็เริ่มร่อยหรอลงแล้ว เพราะงั้นถึงต้องใช้ออร่าของเธอทดแทนส่วนที่เหลือด้วยยังไงหล่ะ

…เจ็บสุดๆ ทรมาน… น่าจะเป็นเพราะไม่ได้ตัดความรู้สึกนั่นแหล่ะ แต่ยังไงก็บอกเรื่องนี้กับเธอไม่ได้

เพราะงั้น… แค่ตอนนี้เท่านั้น… ทนอีกหน่อยนะร่างกายของฉัน….

〝ไม่มีเวลาแล้ว! ยื่นมือมาจับด้ามเคลเบรอสก่อน แล้วก็ถ่ายออร่าลงมา〞

〝แบบนี้เหรอ?〞

แล้วจากนั้นมีอาก็ยื่นมือซ้ายมาจับด้ามดาบเคลเบรอส แล้วก็เริ่มการถ่ายออร่าซึ่งก็สามารถทำได้อย่างราบลื่นดีทีเดียว กรเองก็ถ่ายออร่าสีทองของตัวเองลงไปเช่นเดียวกันจนผสมเข้ากับออร่าสีชมพูของมีอาแทบจะเป็นเนื้อเดียว

〝จินตนาการถึงดาบที่ทะลวงได้ทุกสิ่ง มีขนาดใหญ่ยิ่งกว่าตัวของมังกรนั่น———〞

〝มะ ไม่ไหวหรอก!!〞

〝ทำตามที่บอกซะ บอกแล้วไงว่าไม่มีเวลาเหลือแล้ว!〞

〝อึก! ….ฮึ่ม!〞

〝อื้ม! ดีมาก!〞

และแม้มีอาจะคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่พอกรบอกให้ทำด้วยน้ำเสียงจริงจัง เธอก็กระตุกเล็กน้อย แต่ก็ยังคงหลับตาลงและเพ่งสมาธิไปกับการจินตนาการตามคำพูดของกรอยู่ดี

ซู่ม!!!

แล้วจากนั้นออร่าของทั้งสองคนที่คลอบคลุมเคลเบรอสซอร์ดอยู่ก็ขยายใหญ่ขึ้นมา เป็นรูปร่างของดาบสองคมโอบล้อมเคลเบรอสอีกชั้นหนึ่ง มีสีชมพูอ่อนส่องประกายเป็นสีทอง ซึ่งมีความยาวประมาณ 10 เมตร

〝อึก! ยังไม่พอ…. มากกว่านี้อีก!!!!〞

〝เข้าใจแล้ว!!!!!〞

แล้วพอกรกระตุ้นมีอาและตัวเองเรียบร้อย พร้อมกับเพิ่มพลังจินตนาการและปริมาณออร่าให้มากขึ้น พร้อมกับเพิ่มสเตตัสของตัวเองด้วยแขนยักษาตามเวลาที่ผ่านไปพร้อมกันในตัว หลังจากนั้นก็….

ซู่ม!!!

〝!!!〞

〝!!!!!!!!!〞

〝สุดยอดเลยแฮะ สมแล้วหล่ะมีอา!〞

〝ขะ ขอบคุณนะกร〞

แล้วในที่สุดความพยายามของทั้งสองก็สัมฤทธิ์ผล ใบดาบที่คลุมเคลเบรอสอยู่ชั้นนึงขยายใหญ่ขึ้นจนเทียบไม่ติดกับครั้งที่แล้วเลยซักนิด ความยาวด้านข้างมากกว่า 10 เมตร แต่ความยาวนั้นมากกว่า 100 เมตรซึ่งสูงกว่าตัวมังกรห้าหัวที่เป็นศัตรูเสียอีก

〝งั้นก็… มาจบการต่อสู้นี้กันเถอะ〞

〝!!!!!!?〞

แล้วกรก็พูดแบบนั้นออกมาพลางยิ้มออกมาจากใจ โดยมีแสงอาทิตย์เป็นฉากหลัง มีอาจึงตกใจมากกับรอยยิ้มนั้นของกร เพราะนี่คงจะเป็นครั้งแรกอย่างแน่นอนที่กรยิ้มให้เธอเห็น

แม้เธอจะติดใจ แต่ก็รู้สึกดีใจจนแก้มแดงก่ำเช่นเดียวกัน แล้วจากนั้น ทั้งคู่ก็พยักหน้าให้กัน และเงี่ยหูฟังเสียงเพื่อจับตำแหน่งของมังกรห้าหัวที่อยู่ต่ำลงไปกว่า 5 กิโล แล้วทั้งคู่ก็หายใจเข้าออกเบาๆ ก่อนที่จะหันปลายดาบไปยังทิศทางที่มังกรอยู่ทั้งที่มองไม่เห็นจากนั้นก็…

〝〝โอ้วววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!〞〞

ฟิ้ว!!!

ทั้งคู่ก็ตะโกนออกมาเสียจนดังลั่น แล้วก็เพิ่มความเร็วในการพุ่งตัวลงไปยังจุดที่มังกรอยู่อย่างรวดเร็วราวกับอุกกาบาตขนาดยักษ์ตกลงสู่พื้นโลกเลยทีเดียว

นอกจากนั้นความเร็วก็ยังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจากความเร่งเนื่องจากแรงโน้มถ่วง 9.8 m/s2 แล้วพอผ่านพ้นเมฆสีดำทมิฬมาแล้ว ทั้งคู่ก็ข้ามพ้นกำแพงเสียงได้ในที่สุด มวลอากาศบริเวณที่ทั้งคู่ผ่านมาก็เกิดการไหลกลับอย่างรวดเร็วจนเกิดการปะทะกันของมวลอากาศ เกิดเป็นโซนิคบูมและเกิดเสียงดังสนั่นลั่นทุ่งตามมา ก่อนที่จะเข้าปะทะตรงกลางลำตัวของมังกรห้าหัวจากด้านบนตรงๆ ในแนวตั้งฉากกับพื้นดินพอดี

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

แล้วจากนั้นใบดาบที่พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วเหนือเสียงก็แทงทะลุร่างของมังกรห้าหัว(ที่เหลือ 3 หัว) จากกลางลำตัวทะลุลงไปจนถึงพื้นเลยทีเดียว ซ้ำยังทำให้พื้นดินโดยรอบแตกแขนงเป็นวงกว้างมากกว่า 3 กิโลเมตรจากจุดที่ดาบเข้าปะทะกับพื้นเลยทีเดียว

〝〝ย้ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!〞〞

แล้วไม่รอช้า กรและมีอาไม่ปล่อยให้มังกรห้าหัวได้ร้องโอดครวญอย่างสบายใจ ในทันทีที่ใบดาบทะลุผ่านตัวมังกร ทั้งคู่ก็ถ่ายออร่าของตัวเองลงไปในปริมาณมหาศาล ส่วนกรก็เพิ่มมันก่อนที่เข้าไปด้วยแขนยักษา มากเสียจนเกินขอบเขตที่กรรับได้ไปแล้ว แต่ก็ยังคงถ่ายเข้าไปไม่หยุดอย่างต่อเนื่องพร้อมๆกับตะโกนออกมาในช่วงสุดท้ายเพื่อเพิ่มแรงฮึดให้ตัวเอง

ก๊าซซซซซซซซซ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

มังกรส่งเสียงร้องออกมาเพราะความเจ็บปวดซึ่งดังมากที่สุดเท่าที่กรเคยได้ยิน อันเป็นสัญญานว่าพลังเวทย์ที่ถ่ายเข้าไปมากถึงจุดที่มังกรจะต้านทานไหวแล้ว ก่อนที่ทั่วทั้งร่างขนาดมหึมากว่า 60 เมตรของมันจะเกิดรูขนาดใหญ่ออกมาจำนวนมากทั่วร่าง แล้วจากนั้นออร่าทั้งสองคนก็ทะลุออกมาจากข้างในตัวของมังกร โดยมีลักษณะเหมือนกับแท่งเหล็กแหลมขนาดยักษ์ใหญ่กว่าตัวของมังกรพุ่งทะลุออกมา จนมังกรตัวนี้แทบจะกลายเป็นเม่นไปแล้ว

แล้วพอออร่าของทั้งสองคนที่มีลักษณะเป็นหนามนั่นจางหายไป พร้อมๆกับเสียงร้องที่จางลงของมังกรห้าหัว ร่างของมันก็กลายเป็นละอองสีเหลืองเล็ก แล้วก็แตกสลายไปในเวลาไม่นาน พอเห็นว่าการต่อสู้จบลงแล้ว ทั้งคู่ก็บินร่อนลงมาบนพื้น ชั่วพริบตานั้นออร่าทั้งหมดของทั้งคู่ก็ปลิวหายไปกับสายลมพอดิบพอดี พอกรลงมาถึงพื้นก็เซไปเซมาเล็กน้อย มีอาจึงเข้าไปประคองเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะกล่าวยินดีในชัยชนะที่ร่วมกันได้รับกันสองคน เพียงแต่…

〝กร! สำเร็จจริงๆด้วย!!! สุดยอดไปเลย———〞

กรที่ถูกประคองอยู่ไม่ได้ตอบกลับ และมีปฏิกิริยาแต่อย่างใดต่อคำพูดของเธอ มีอาจึงเพิ่งมาสังเกตกรที่ตัวเองประคองด้วยการโอบไหล่อยู่ก็เพิ่งรู้ว่าเขาหยุดหายใจไปแล้ว และแน่นอนว่าเธอไม่รู้ว่านั่นเป็นผลมาจากออร่าสีทองจากฉายา『จิตวิญญานเหล็กกล้า』 หมดไป เธอจึงทำได้แค่โบกตาโพลง และตะโกนเรียกกรที่ตาลอยเพราะวิญญาณออกจากร่างไปแล้วเพียงเท่านั้น ก่อนที่จะวางตัวเขาลงนอนราบกับพื้น ทั้งผายปอด ปั้มหัวใจ หรือถามเหตุผลจากเคลเบรอส แต่กรก็ไม่มีปฏิกิริยาเหมือนเคย เธอจึงทำได้เพียงร้องไห้โฮออกมาชุดใหญ่ข้างๆศพของกรทั้งที่เพิ่งได้รับชัยชนะมาแล้วเท่านั้น โดยที่ไม่รู้เลยว่ากรกำลังจะได้เกิดใหม่ เป็นตัวตนที่เหนือกว่าเดิมยิ่งกว่าที่ผ่านๆมาเสียอีก และไม่ได้รู้เลยว่านี่ยังเป็นแค่จุดเริ่มต้นเล็กๆของทั้งคู่ที่จะได้ต่อสู้ร่วมกันเท่านั้นเอง….

❖❖❖❖❖

【 ———————เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว! เลเวลได้อัพแล้ว!】

เสียงประกาศที่คุ้นเคยดังเช่นที่ผ่านมาได้ดังขึ้นในสติของกรอีกครั้ง แต่ก็เป็นเช่นเคย… กรที่เสียชีวิตไปแล้วไม่มีทางได้ยินเสียงนี้

【เริ่มการตรวจสอบเงื่อนไขเพื่อยืนยันระบบพิเศษ…..】

แล้วประโยคอันคุ้นเคยก็ดังต่อเนื่องเข้ามาอีก คล้ายกันกับ 2 ครั้งที่แล้วไม่มีผิด…

【ร่างกายเข้าสู่สภาวะการสลายตัวเรียบร้อย…….เข้าเงื่อนไขปกติ】

【ยืนยันเลเวลที่มีอยู่ในปัจจุบันอยู่ที่ 700 ซึ่งเป็นขีดจำกัดของเผ่าอมนุษย์ยักษา…….เงื่อนไขเสร็จสิ้นพร้อมกับเป็นแบบพิเศษ】

【ได้รับการถ่ายโอนพลังเทพมาจากภายนอกร่างกายโดยตรง…….เข้าเงื่อนไขพิเศษ】

【ใช้ออร่าเป็นตัวแปรหลักในการต่อสู้ศึกสุดท้าย…….เข้าเงื่อนไขพิเศษ】

【หลบเลี่ยงการโจมตีทั้งหมดโดยการคาดคะเนล่วงหน้าได้แม่นยำ 100% ในการต่อสู้สุดท้าย…….เข้าเงื่อนไขพิเศษ】

【ตรวจสอบเงื่อนไขทุกข้อเสร็จสมบูรณ์ ….ตรงกับเงื่อนไขแบบพิเศษที่หาได้ยากยิ่ง】

【มีการพัฒนาเกิดขึ้นอยู่ก่อนแล้ว จึงจะดำเนินการต่อยอดพลังที่มีอยู่ก่อนโดยอัตโนมัติ】

【การพัฒนาซ้อนเป็นครั้งที่ 3 เสร็จสิ้น!】

【เริ่มทำการ 『จุติแบบพิเศษที่หาได้ยากยิ่ง ครั้งที่ 3』ได้!】