〖 มีแค่แกคนเดียวงั้นเรอะ ไอ้หนู!!! 〗
〝พะ พูดได้ด้วยเหรอ!!!!〞
ตัวฉัน…. อุษณกร วัชรวิรุฬห์
ไอ้หนุ่มที่มีหน้าตาสุดแสนจะธรรมดา แถมเป็นโอตาคุขั้นโคม่า แล้วยังบ้าหนังสงครามหน่อยๆ….
ตอนนี้กำลังยืนประจันหน้าอยู่กับสิ่งมีชีวิตที่เคยได้ยินมาว่า เป็นสัตว์ประหลาดในตำนานกรีกหรือโรมันที่เรียกว่า สุนัขเฝ้านรก…. 『เคลเบรอส』อยู่ ด้วยอาการตกตะลึงกึ่งสงสัยกับสถานการณ์แปลกๆทั้งหมดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน!
เนื่องจากอยู่ในสถานการณ์อันตราย กรจึงต้องระวังตัวอย่างที่สุด แต่เพราะเห็นว่าสุนัขหมาป่า 3 หัวขนสีดำขลับ ซึ่งเป็นบอสมอนสเตอร์อันน่าเกรงขาม นั้นยืนอยู่ข้างหน้าของกรกลับพูดคุยด้วยท่าทางที่เป็นมิตรกว่าที่คิด กรเลยคิดที่จะลองหยั่งเชิงมันดู
〖นี่ๆ อย่าเมินคำถามของข้าสิ! 〗
〝อ่อ…..โทษทีๆ พอดีทางนี้กำลังตกใจอยู่หน่ะ!!!〞
〖ตกใจงั้นเหรอ? นั่นก็เป็นปฏิกิริยาปกติเวลามีคนเห็นรูปลักษณ์อันน่าหวาดหวั่นของข้าอยู่แล้วนี่นา!!!?〗
〝เปล่าๆ… ที่ทางนี้ตกใจหน่ะเป็นเพราะไม่รู้ว่าแกพูดได้ยังไงอยู่ต่างหากหล่ะ….〞
〖………………………………〗
〖ตกใจเรื่องนั้นเองหรอกเรอะ!!!!!!!!〗
〝อึ๊ย!!!!〞
ยะ แย่หล่ะสิ ไปทำให้โกรธเข้าซะแล้วรึเปล่าหว่า….
แหม ก็มันน่าสงสัยจริงๆนี่ ….แล้วมีตั้งสามหัวแท้ๆ แต่ดันไม่มีตัวไหนขยับปากตอนพูดเลยด้วยซ้ำ… แล้วจะว่าไป เสียงมันออกมาจากทางไหนหว่า…..
ตอนแรกก็คิดลองหยั่งเชิงดูนิสัยของมันหรอก… แต่จริงๆแล้วก็สงสัยอยู่จริงๆด้วยนั่นแหละ…
ว่าแต่เจ้านี่ก็มีอารมณ์ขันอยู่เหมือนกันนี่นา…แถมยังอุตส่าห์ตบมุกให้เราด้วย น่าชื่นชมซะจริงเชียว…
〝ถ้าทำให้โมโหก็ขอโทษด้วยละกัน….พอดีไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนหน่ะ!!!〞
〖………………………………〗
〝จะว่าไงดีหล่ะ พูดไปอาจจะน่าเหลือเชื่ออยู่ แต่วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันลงดันเจี้ยนเลยนะ〞
〖โฮ้! งั้นเองหรอกเหรอ! เข้าใจหล่ะ อื้มๆ!!!〗
ไอ้หมานี่!!! อย่าเข้าใจอะไรไปเองคนเดียวซิฟ่ะ
เคลเบรอสที่ตอบสนองคำพูดของกรโดยการทำหน้าเหมือนกับจะบอกว่า〝อย่างงี้นี่เอง〞ออกมานั้น ทำให้กรหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อยที่ไม่เข้าใจความหมายของการกระทำนั้น
〖น่าชื่นชมยิ่งนักหากนั่นมิใช่คำโป้ปด บุคคลที่เคยย่างกรายมายังที่แห่งนี้ได้ตามปกติมีนับคนได้เลยหล่ะ!!!!〗
〝ขะ ขนาดนั้นเลยเหรอ!!!〞
〖แม่นแล้ว…. ภูมิใจได้เลย! อย่าว่าแต่ห้องของตูข้าเลย ส่วนใหญ่แล้วพวกมนุษย์ก็มักจะหมอบกระแตแต้แว้ดกันหมดก่อนจะถึงชั้นที่ 15 แล้วด้วยซ้ำละเด้อ〗
〝เฮ้ยๆ คาแรคเตอร์มั่วไปหมดแล้วเฟ้ย! จะพูดแบบโบราณหรือสำเนียงท้องถิ่นก็เอาซักอย่างสิฟ่ะ!!!
แถมยังพูดด้วยท่าทางภูมิใจอีก!〞
〖ห่ะห่ะ….เรื่องนั้นก็ไม่ผิดหรอก …ข้าต้องก็ภูมิใจในเรื่องนั้นอยู่แล้ว……..อีกอย่างนึง ทีนี้ก็เจ๊ากันแล้วนะเจ้าหนู…..
.
.
.
…… เรื่อง ตบมุก หน่ะ!!!〗
〝…………………………..〞
ปึ๊ด!!!!
แล้วเสียงเส้นเลือดบนศีรษะของกรที่โปดปูนขึ้นมาเพราะการบันดาลโทสะ ก็ดังขึ้นมาเพราะการพูดเชิงยั่วโมโหของเคลเบรอสนั่นเอง ถึงที่จริงแล้วที่เคลเบรอสทำจะเพื่อลดความประหม่าของกรลงก็ตามที
〝เจ๊ากันบ้านป้าแกสิไอ้เจ้าหมาบ้า!!!!! นี่แกคิดว่าตัวเองเป็นตลกคาเฟ่รึไงกันห๊ะ!!!!!!!!!〞
แฮ่กๆๆๆๆ!!!!!
แล้วกรที่ตะโกนตบมุขเคลเบรอสอีกครั้ง เสียงดังลั่นจนกึกก้องไปทั่วทั้งห้องโถง ก็ต้องหายใจหอบออกมาเพราะตะโกนออกมาอย่างกะทันหันโดยที่ไม่ได้หายใจ
ไอ้หมาบ้านี่มันยังไงกันวะ ชักหมดความอดทนแล้วนะเนี่ย!!!!!!!
บรรยากาศไม่เหมือนกับจะเข้ามาต่อสู้เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายซักนิด นี่หรือว่าเราจะถูกไอ้หมานี่หยั่งเชิงเอาโดยไม่รู้ตัวกัน!
และในขณะที่กรกำลังบ่นให้กับสภาพทั้งหมดที่เกิดขึ้นอยู่ในใจอยู่นั้น ก็มีเสียงประกาศแบบเดียวกับที่บอกว่าห้องโถงนี้เป็นห็องบอสประจำชั้นในตอนแรก พูดออกมาอีกครั้งด้วยเสียงที่ดูเหนื่อยหน่ายกว่าตอนแรกนิดหน่อย
【นี่ๆ…..เลิกพูดเรื่องไม่เป็นเรื่องซักทีได้แล้วม้างงงงงง
……..แล้วอีกอย่างอย่ามาขัดจังหวะตอนกำลังประกาศจะได้ไหมเนี่ย….】
〖โอ๊ะโอ๋!!! แหมๆ โทษทีนะคุณนาย ก็มันไม่ได้มีคนลงมาถึงที่นี่ได้ตั้งนานแล้วนี่นา!!!〗
【เลิกเบี่ยงประเด็นได้แล้ว… ไปทำหน้าที่ของตัวเองซะทีเถอะ!】
〖เชอะ!!! เข้าใจแล้วน่า〗
ต่อหน้าคำพูดอันเด็ดขาดของเสียงที่ฟังดูเหนื่อยหน่ายนั่น แม้เคลเบรอสจะเดาะลิ้นออกมาเบาๆแต่ท่าทางก็ถึงกับหงอยลงไปเลยทีเดียว
【เฮ้อ!!!〜〜 โทษทีนะที่ทำให้เสียเวลา 】
〝เฮ้อ!!! เอาเถอะ….ฉันจะพยายามไม่คิดมากก็แล้วกัน 〞
【อืม ขอบใจมาก …….งั้นก็มาอธิบายกฎกันต่อเถอะ!】
พอผู้ประกาศกล่าวขอโทษกร กรก็ตอบกลับไปเป็นเชิงให้อภัย นั่นเพราะเขาเองก็ไม่อยากเสียเวลามากไปกว่านี้แล้วเหมือนกันนั่นเอง
เอ๋!? คุณผู้ประกาศนี่ก็มีตัวตนอยู่ด้วยสินะ
ตอนแรกนึกว่าเป็นแค่บันทึกเสียงหรืออะไรทำนองนั้นซะอีก ….แต่โทนเสียงเนี่ยออกจะแหลมนิดหน่อย หรือว่าจะเป็นผู้หญิงกันนะ แล้วที่เห็นไอ้หมานั่นเรียกว่าคุณนายอีก…
【เงื่อนไขในการลงไปสู่ชั้นถัดไปมีเพียง 2 ข้อเท่านั้น……】
และในขณะที่กรกำลังคิดอะไรไปเรื่อยเหมือนทุกที เสียงของผู้ประกาศก็ดังขึ้นอีกครั้ง นั่นทำให้เขากลับมาเตรียมตัวในสถานะเตรียมพร้อมรบอีกครั้งหนึ่ง
【 หนึ่ง คือ โค่นเคลเบรอสให้หมดสภาพ
สอง คือ มีชีวิตรอดจนกว่าครบตามเวลาที่กำหนด….. 】
กริ๊ง!!!
วูม!!!
หลังจากผู้ประกาศได้บอกออกมาแบบนั้น ในทัศนวิสัยของกรก็มีหน้าต่างๆเล็กๆ ขึ้นมา และที่แสดงอยู่บนหน้าต่างนั่นก็มีตัวเลขเขียนอยู่ว่า【 เวลาที่เหลือ คือ 1:30:00:00 】ใช่แล้ว นั่นคือหน้าต่างกำหนดเวลานั่นเอง
【 หากสามารถบรรลุเงื่อนไขดังกล่าวได้ แม้เพียงข้อใดข้อหนึ่ง การทดสอบจะถือเป็นอันสิ้นสุด และทางลงไปยังชั้นที่ 26 ซึ่งเป็นชั้นถัดไปจะถูกเปิดออกในทันที…… 】
หืม… มีเงื่อนไขด้วยแฮะ แต่เรื่องนั้นไม่ค่อยสนอยู่แล้ว เพราะยังไง ฉันก็จะโค่นมันให้ได้อยู่ดี!
แต่กำหนดเวลาหน่ะมันเยอะไปแล้ว! นี่กะจะให้สู้ตั้งแต่แรกเลยนี่หว่า… แล้วแบบนี้จะกำหนดเวลาไปทำไมเนี่ย!!!
กรบ่นแบบนั้นอยู่ในใจเนื่องจากคับข้องกับเงื่อนไขที่ไม่ค่อยสอดคล้องกันเท่าไหร่นัก เนื่องจากที่กรดูความแข็งแกร่งของบอสจากภายนอกแม้จะยังไม่ได้ตรวจสอบสเตตัสดู แต่ก็รู้ได้ทันทีว่าแข็งแกร่งมากที่สุดตั้งแต่ที่เคยเจอมาแน่นอน นั่นเลยทำให้เขาคิดว่า เวลาแค่ 1 ชั่วโมงกับอีก 30 นาที ไม่มีทางที่จะเอาตัวรอดจากสัตว์ประหลาดแบบนี้ได้อย่างแน่นอน
【 ……เอาหล่ะ! จบเรื่องของฉันซักที งั้นก็พยายามเข้านะ…..อย่ารีบตายนักหล่ะ—————】
พรึ่บ!!!—————————
พอผู้ประกาศพูดจบ ก็รีบตัดบทแล้วจากไปพร้อมกับเสียงที่คล้ายกับปิดโทรทัศน์ทันที
〝เฮ้ยๆ… พูดจบแล้วก็หายแว๊บไปเลยงั้นเหรอเนี่ย! 〞
〖ห๊ะห่ะ… โทษทีหล่ะเจ้าหนู! นายหญิงของเราขี้เบื่อง่ายหน่ะ〗
〝นายหญิงเหรอ? แสดงว่าเป็นคนใหญ่คนโตของที่นี่พอสมควรเลยสิ ว่าแต่คนที่ใหญ่สุดเนี่ย…..
…..ไม่ใช่ 『ฟรังซ์ ออลเดล』 ที่เป็น『ดันเจี้ยนมาสเตอร์』งั้นหรอกเหรอ?〞
〖……………………..〗
กรที่กลับมาเล่นสงครามจิตวิทยากับเคลเบรอสอีกครั้ง เพื่อหยั่งเชิงก่อนที่จะต่อสู้กันก็ได้พูดแบบนั้นออกไปพลางหรี่ตาลงครึ่งนึง แล้วมองเคลเบรอสด้วยสายตาเฉียบคม เคลเบรอสเองก็สัมผัสถึงบรรยากาศรอบตัวของกรที่เปลี่ยนไปได้จึงมองเขากลับมาแบบเดียวกัน แต่จิตสังหารของเคลเบรอสที่มีมากกว่ากันโขนั้น เลยดูเหมือนจะเป็นกรเองที่เป็นฝ่ายถูกหยั่งเชิงทั้งยังถูกกดดันอย่างหนักแทน
〖เจ้าหนู… ข้าขอเตือนอะไรไว้อย่างนึง…
อย่าได้เอ่ยชื่อของท่านผู้นั้นออกมาพล่อยๆเชียว 〗
ซู่มมม!!!!!!!!!
〝เอื๊อก!!!! 〞
แกร๊ก!!!
ฟิ้ว!!!!!!!!!!
หลังจากที่เคลเบรอสพูดแบบนั้นออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักอึ้งและน่าหวาดหวั่นอย่างที่สุด กรก็เห็นภาพของตัวเองที่ศีรษะขาดกระเด็นขึ้นมาในหัวทันที แล้วกรที่ดึงสติขึ้นมาได้ในเวลาอันสั้นก็เอื้อมมือไปคว้าดาบที่อยู่ข้างหลังแล้วดีดตัวไปข้างหลังเกือบ 20 เมตรจากตำแหน่งเดิมเลยทีเดียว แม้ภาพลวงตาที่เกิดจากแรงกดดันทางจิตใจอันมหาศาลนั้น จะทำให้กรมองเห็นได้แค่ชั่วพริบตา แต่นั่นก็ถึงกับทำให้กรกลืนน้ำลายเสียงดังได้เลยทีเดียว
แย่หล่ะสิ… ดูเหมือนจะไปเปิดสวิทซ์เข้าให้แล้วไหมหล่ะ!
ถึงเราจะตั้งใจยั่วโมโหไปจริงๆก็เถอะนะ…. สงสัยเราจะได้ใจเกินไปหน่อย… แต่หมอนี่มัน… ทั้งที่โกรธอยู่แท้ๆแต่ยังดูใจเย็นอยู่เลยนะเนี่ย นี่สินะความเยือกเย็นของแท้…ฉันนี่เทียบไม่ติดเลยแฮะ———
แล้วกรก็เข้าใจได้ทันทีว่าทางเลือกของตนอาจจะผิดก็ได้ที่ไปท้าทายสิ่งที่มีพลังเหนือกว่าอย่างเคลเบรอส ก็คิดแบบนั้นพลางโทษตัวเองเล็กน้อย แต่คำพูดต่อไปของเคลเบรอสก็ต้องดึงสติของเขากลับมาสู่สภาวะต่อสู้อีกครั้ง
〖ถ้างั้นก็… เรามาหยุดการพูดคุยที่เปล่าประโยชน์นี่กันดีกว่า แล้วก็…………〗
〖มาเข่นฆ่ากันให้สนุกดีกว่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!〗
ฟิ้ว!!!!
หลังจากที่เคลเบรอสร่ำร้องออกมาแบบนั้นราวกับสัตว์ป่าที่กำลังกระหายเลือด มันก็พุ่งเข้ามาประชิดตัวกรที่อยู่หากกันเกือบ 30 เมตรในชั่วพริบตาเดียว พร้อมกับง้างกรงเล็บขนาดใหญ่ที่ยาวกว่า 3 เมตรนั่นเพื่อเตรียมไว้โจมตีกรจากทางขวา แต่แน่นอนว่ากรรู้การโจมตีนั่นล่วงหน้าอยู่ก่อนแล้ว และไม่รอช้าเขาก็รีบใช้สกิลเพื่อหลบหลีกการโจมตีนั่นอย่างรวดเร็ว
〝ฮึ่ย!!! 【เคลื่อนไหวความเร็วแสง】!!!!!!!!!〞
ฟิ้ว!!!!
ฉั๊ว!!!!
แล้วการโจมตีของเคลเบรอสก็ต้องหวดลมไปโดยปริยาย เนื่องจากกรก็ใช้สกิลเสริมพลังเพื่อเพิ่มสเตตตัสความว่องไวให้กับตน แล้วจากนั้นก็ถีบพื้นแล้วพุ่งหลบสไลด์ไปได้ทางซ้ายอย่างรวดเร็ว จึงสามารถหลบการโจมตีของเคลเบรอสที่แฉลบบริเวณสีข้างด้านขวาของกรเล็กน้อยไปได้อย่างฉิวเฉียด? ดูเหมือนว่าส่วนประกอบของห้องโถงนี้จะมีความแข็งมากกว่าดันเจี้ยนข้างนอกมากเลยทีเดียว เนื่องจากบริเวณพื้นที่กรถีบตัวออกมานั้นมีเพียงฝุ่นละอองที่ลอยคละคลุ้งอยู่เท่านั้น แต่ไม่ได้มีรอยแตกร้าวซักนิดเดียว แถมการโจมตีของเคลเบรอสที่ไม่โดนตัวกรแต่ไปโดนพื้นแทนก็ยังสร้างรอยขีดข่วนให้พื้นของห้องโถงไม่ได้เช่นกัน
〖โห้!!! ยอดเยี่ยมยิ่งนักเจ้าหนู ไม่เคยมีผู้ใดหลบการโจมตีแรกของข้าได้มาก่อนเลย ….อายุก็ยังน้อยแต่ทักษะเนี่ยไม่เลวเลย ดูเหมือนว่าที่มาถึงนี่ได้จะไม่ใช่โชคช่วยสินะ….〗
〝ฮึ่ม!!! หลบได้งั้นเหรอ? อย่ามาล้อเล่นหน่อยเลยน่า!!! ที่เฉียดไปเมื่อกี้หน่ะโดนสีข้างจังๆเลยนะเฟ้ย ถ้าไม่มีผลพิเศษจากฉายาโกงๆหล่ะก็ คงเลือดท่วมไปแล้วโว้ย!!!〞
แม้กรจะกำลังพูดแบบนั้น แต่ท่าทางก็รู้สึกล้าจากแรงกดดันอยู่พอสมควร ถึงอย่างงั้นก็ยังคงไม่ลดการป้องกันลงแม้แต่น้อยและยังใช้สุดยอดการประมวลในการสังเกตการเคลื่อนไหวของเคลเบรอสให้มากขึ้นอีกต่างหาก
〖แต่ดูเหมือนเจ้าจะรับรู้การโจมตีของข้าก่อนได้ทั้งที่ไม่ใช้สกิลซักนิดเลยนี่…..〗
〝สงสัยต่อไปเหอะไอ้หมาบ้า… ฉันไม่บอกแกหรอก!!!〞
และดูเหมือนเคลเบรอสเองก็สังเกตเรื่องนั้นได้เหมือนกัน เลยพูดเชิงถามออกไปแบบนั้น แต่กรก็ไม่ได้บอกไพ่ตายของตัวเองออกไปแต่อย่างใด และท่าทางที่พูดคุยกับกรอย่างสบายๆนั่นยิ่งทำให้กรไม่สบอารมณ์เข้าไปใหญ่ กรจึงได้ตอบกลับไปเหมือนกับจะตะคอกแบบนั้นกลับไป
〖น่าเสียดายยิ่งนัก… เพราะแม้จะเป็นแค่ไอ้หนูไร้มารยาทก็ตาม แต่ข้าก็อยากจะจำเรื่องของนักรบผู้หาญกล้าที่มาเผชิญกับข้าในตอนที่ตายไปแล้วอยู่ซักหน่อยนะ…〗
〝ฉันยังไม่ตายซักหน่อย!!! อย่ามาแช่งกันซิฟ่ะ!!!〞
ชึบ!!!
ฟิ้ว!!!
และขณะที่กำลังพูดแบบนั้นกรก็ชักดาบมือเดียวออกมาจากฝักที่แขวนไว้อยู่ข้างหลัง แล้วจากนั้นก็ถีบพื้นอย่างแรงอีกครั้งแต่คราวนี้ไม่ได้เพื่อหลบการโจมตี แต่เพื่อเข้าไปโจมตีเคลเบรอสที่กำลังพูดคุยอย่างไม่ทุกข์ร้อนอยู่ต่างหาก และเมื่อกรเข้าไปประชิดตัวเคลเบรอสได้ก็เตรียมที่จะใช้สกิลกับมันโดยกระโดดสูงขึ้นไปบริเวณลำตัวของมัน แต่ก็สังเกตเห็นท่าทางสบายๆที่ไม่คิดจะป้องกันเลยซักนิดนั่น เลยทำให้กรยิ่งเดือดเข้าไปใหญ่
ไอ้หมาเวรนี่ไม่คิดจะป้องกันหรือว่าหลบเลยซักนิดนี่หว่า จะแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของตัวเองหล่ะสินะ….
งั้นก็ได้…..ถ้าแกจะเอาแบบนี้หล่ะก็ ฉันก็จะทุ่มสุดตัวเหมือนกัน!!!
〝อย่ามาหยามกันน่าเจ้าหมา!!! เอานี่ไปกินก่อนค่อยคิดดูอีกทีเป็นไง…〞
【มัลติไพล์แอตซอลต์】!!!!!
ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว! ฉั๊ว!——————————————
แล้วพอกรตะโกนออกไปแบบนั้น ก็ใช้ดาบที่อยู่ในมือขวากระหน่ำฟันเข้าไปอย่างต่อเนื่องที่บริเวณด้านข้างของลำตัวเคลเบรอสอย่างต่อเนื่องจนแม้แต่ตัวเองก็ไม่ได้พักหายใจเลยแม้แต่น้อย การโจมตีนั่นช่างบ้าคลั่งและรุนแรง ราวกับพายุไต้ฝุ่นโหมกระหน่ำยังไงอย่างงั้น แต่ทว่า….
〖………..อะไรกันเนี่ยเจ้าหนู ไม่เห็นรู้สึกเจ็บหรือคันซักนิดเลยนี่〗
〝!!!!!!!!!!!!!!!!!!〞
การโจมตีอย่างต่อเนื่องของกรทั้งหมดนั้น สร้างบาดแผลให้กับเคลเบรอสที่ยืนนิ่งอยู่เหมือนกับปล่อยให้กรโจมตีฝ่ายเดียวนั่นไม่ได้เลยแม้แต่รอยขีดข่วนเล็กๆด้วยซ้ำ
บะ…บ้าน่า โจมตีไม่เข้าซักนิดเลยเหรอ บ้าชัดๆ เมื่อกี้ฉันโจมตีไปตั้งหลายครั้ง ดาเมจรวมมันต้องเกิน สองล้านหรือสามล้านไปแล้วด้วยซ้ำ
แล้วนี่มันอะไรกันว่ะเนี่ย รอยขีดข่วนเล็กๆยังไม่มีเลย….เป็นเพราะสกิลงั้นเหรอ หรือว่า………
ในขณะที่กำลังคิดทบทวนถึงสิ่งที่ตนมองข้ามไป กรก็นึกขึ้นมาได้ว่าตนได้ลืมทำสิ่งที่สำคัญที่สุดก่อนสู้ไป นั่นก็คือ การตรวจสอบความแข็งแกร่งของศัตรูนั่นเอง เพราะมีเรื่องให้ตกใจบวกกับถูกโจมตีอย่างกระทันเลยทำให้ลืมตรรกะง่ายๆไปเสียสนิท กรที่นึกขึ้นมาได้แบบนั้นก็แทบจะเอากำปั้นเขกหัวตัวเองหลายๆทีในความอ่อนหัดของเขาเองเลยทีเดียว เมื่อคิดได้แบบนั้นเขาจึงได้ผละออกมาจากเคลเบรอสเป็นระยะห่างมากพอสมควรเพื่อให้มีเวลาตรวจสอบสเตตัส และเมื่อใช้สกิลตรวจสอบดูก็พบกับผลลัพธ์ที่น่าหวาดหวั่นเป็นที่สุดเข้า….
『อัลติเมทเคลเบรอส』 เลเวล 3,500
《พลังโจมตี》 10,323,551 《พลังป้องกัน》 11,951,154
《พลังเวทย์》 12,458,184 《ความต้านทานเวทย์》 12,895,458
《ความว่องไว》 10,895,123 《พละกำลัง》 10,954,125
〝ห๋า!!!!!!!!!?〞
สะ สิบล้านงั้นเรอะ ถึงจะเยอะก็ให้มันมีขอบเขตหน่อยสิฟ่ะ นี่หน่ะมันมากเกินไปแล้วโว้ยย!!!!!
ให้ตายสิฟะ….งั้นที่โจมตีไม่เข้าเลยเนี่ยเป็นเพราะเจาะพลังป้องกันนั่นไม่ได้เลยงั้นสินะ
บ้าชิบ!!! …..พลังของมันมากกว่าที่คิดไว้ซะอีก แต่จะบ้ารึไง!….ใครมันจะไปคิดหล่ะว่าจะเยอะขนาดนี้ ถึงจะเป็นบอสก็เถอะแต่นี่มันเกินไปแล้วว้อยยย!!!!!!!!
แล้วกรที่บ่นแบบนั้นอยู่ในใจ ก็ไม่ได้รับรู้เลยว่าความแข็งแกร่งที่แท้จริงของบอสมอนสเตอร์นั้น มีมากกว่าที่กรคาดการณ์ไว้มากโข ก็ต้องมาเสียใจในภายหลังอีกครั้งหนึ่ง
❖❖❖❖❖
