คำถามของJasonจบลง จากนั้นก็ไม่รอให้ผมตอบกลับ เขาก็มองตรงไปที่รถHummerที่ผมขับมาคันนั้น
“what the fuck นี่ของใครเหรอ พี่ชายครับ นี่รถใคร เป็นของพี่เหรอ? สุดยอดมาก……”
Jasonเดินวนรอบๆ รถ สุดท้ายก็ต้องรบกวนขอผมขับรถให้เขานั่ง
เปิดประตูขึ้นรถแล้ว เขาก็เอามือถือออกมาเซลฟี สุดท้ายยังให้ผมที่นั่งข้างคนขับช่วยถ่ายรูปให้เขา อวดดีจริงๆ จากนั้นก็เปลี่ยนกระทั่งภาพโปรไฟล์ในโมเมนต์ เป็นรูปเขาขับรถHummer
ผมเติมเต็มความไร้สาระของเขาจนพอใจ
แต่ความหยิ่งยโสของเขาดูเหมือนว่าจะไม่หยุดอยู่แค่นี้ ยังให้ผมขับรถพาเขาไปรับเฉินหลินแฟนสาวของเขาอีก
ผมคิดว่าเขาสมองไม่ดี และไม่น้อยเลย ดังนั้นเลยไม่สนใจเขานัก
แล้วJasonจางซานตั้นก็พูดถึงอาหารมื้อนั้นขึ้นมา
“พอแล้ว พอแล้ว ครั้งหน้า ครั้งหน้าจะชวนนายไปอาบอบนวด ไปตี้หวัง เคยได้ยินตี้หวังมาก่อนไหม ผู้หญิงในนั้นทุกคนสวยมาก เกรดต่ำสุดก็คล้ายกับเฉินหลินของนายอยู่นะ เงินหนึ่งพันที่ออกไป ก็ต้องได้หุบเขาของจริงที่คุณภาพดีแน่ หญิงขายบริการของจีน!”
ผมโม้ออกไปรอบหนึ่ง ทำเอากระบอกตาทั้งสองของJasonถูกเป่าจนแดงไปหมด พยักหน้ายอมรับ
สุดท้าย เขาถามผม “ตี้หวังอยู่ที่ไหน ทำไมผมไม่เคยได้ยินมาก่อน เหมือนผมจะเคยได้ยินแค่ศูนย์อาบน้ำตี้หวัง และก็ทำงานเหมือนกับพวกเรา ให้บริการแขกผู้หญิงโดยเฉพาะ”
เขาได้ยินมาไม่ผิด แต่ผมไม่บอกเรื่องจริงกับเขาแน่
“นายนี่มันโลกแคบ รู้แค่เส้นขนไม่กี่เส้น นั่นเป็นโลกที่แท้จริงของผู้ชาย!”
หลังจากสะบัดJasonจนหลุดแล้ว ก็ล้วงเงินเขามาซื้อเครื่องดื่มอีกสองขวด แล้วแก้ปัญหาการคอแห้งของผม สำหรับคนขี้เหนียวแบบนี้ เครื่องดื่มสองขวดก็ถือว่าตัดเส้นเลือดของเขาแล้ว มันไม่ง่ายเลย
ทีนี้ เขายังงัดซองบุหรี่ของผมไปอย่างไร้ยางอาย เพื่อความยุติธรรมในจิตใจ
ผมนับถือเฉินหลินนิดหน่อย สุดท้ายต้องแหกขาอย่างไรถึงทำให้Jasonเต็มใจที่จะให้รีดไถเงินตลอดไร้การติดขัด……
เข้าข้างในบาร์ ผมนั่งพักรอพวกพระเจ้าย่างกรายเข้ามา
ผมคิดดีแล้ว วันนี้มีแค่หน้าตากับแท่งทองคำเป็นของคู่กัน ผมรับมา จัดการตามคำขอร้องของคนก่อนค่อยว่ากัน
แต่มันแปลกเกินไป ปกติตอนคนเราต้องการอย่างหนัก ไม่สนว่าจะสวยหรือไม่ ก็ต้องมีสักคนที่เลือกผม แต่วันนี้ลูกค้าก็ไม่น้อย สุดท้ายแม้แต่ผู้หญิงที่อยู่ในโถงรับแขกใหญ่ยังไม่เหลือบมองผมสักคน ในห้องส่วนตัวเหล่านั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง ไม่รู้สึกถึงตัวตนของผมแม้แต่น้อย
ตั้งแต่บ่ายจนถึงเย็น และจากเย็นจนถึงรุ่งสาง เวลาทั้งวัน ผมเป็นแค่นคนวิ่งส่ง กระทั่งคนอย่างJasonจางซานตั้นยังรับตั้งสองงาน แต่ผมกลับไม่มีใครถามสักอย่าง นี่หรือจริงๆ แล้ว……
หลังจากเลิกงานกลับถึงบ้านแล้ว Jasonไม่ขี่รถจักรยานยนต์แล้ว ต้องการให้ผมส่งเขา
อย่างไรเรื่องนี้ หลังจากพาเขามาถึงที่พัก คิดไม่ถึงว่าเฉินหลินจะลงมารออยู่ชั้นล่าง
ได้ยินที่พวกเขาคุยกันผมถึงได้รู้ พวกเขาอยากไปขับรถเล่น เป็นJasonที่คุยไว้แล้ว
“ผิดปกตินะ ครึ่งค่อนคืนจะไปขับรถเล่นอะไร อีกอย่าง ไม่ใช่รถสปอร์ต ขับรถเล่นอะไร นายเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?”
หลังจากเหน็บแนมJasonแล้ว ผมก็ขั้นบน สองสามีภรรยาตบตีกันไปรอบหนึ่ง ผิดปกติจริงๆ
หลังจากมาถึงห้องนอน ผมนอนคิดอยู่บนเตียง หลังจากนี้ต้องออกห่างJasonมากหน่อย เจ้าหมอนี่เป็นคนน่ารำคาญมาก จนถึงวันนี้ยังไม่เจอข้อดี แต่ข้อเสียมีเป็นกอง ที่จริงตอนแรกที่ยอมแบ่งเช่าด้วยเพราะเขามีแฟนสาวที่รูปร่างไม่เลว แล้วยังขอยืมใช้ได้เป็นครั้งคราว
แต่ดูแล้วตอนนี้ สีม่วงด้านบนเป็นเครื่องพิสูจน์ได้ คิดได้ไม่ยากว่ารังไหมสีดำตอนนี้จะหนาขนาดไหนแล้ว
สิ่งอัปมงคลแบบนี้ ผมเองก็กินไม่ลง ก็ปล่อยให้จางซานตั้นค่อยๆ ซาบซึ้งไปแล้วกัน!
คืนหนึ่งหลังจากนั้น ตอนที่ผมตื่นนอน พบว่าประตูห้องนอนเปิดอยู่ และเฉินหลินก็วางแขนสองข้างไว้ด้านนอก หน้าอกนุ่มที่ปิดไว้ครึ่งหนึ่ง กำลังนอนนิ่ง
ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น ไม่ต้องรอให้ในร่างกายของผมร้อนรุ่มก็คงเอาเธอมาจัดการแล้ว แต่เฉินหลิน……
จะพูดอย่างไรดี ผมบอกได้แค่ว่า ผมกลัวเปื้อนกลิ่นซานตั้น
ผมไปหยิบเสื้อผ้าที่ซักไว้หน้าระเบียง จากนั้นก็ห้องน้ำไปล้างหน้าบ้วนปาก
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปข้างนอก จู่ๆ ก็มีแขนคู่หนึ่งที่สักลายผีเสื้อมากอดผมจากด้านหลัง
ครู่ต่อมา ด้านหลังก็ถูกนวดและบดเบียดด้วยบางสิ่งที่อ่อนนุ่มอย่างเต็มที่ ข้างหูมีเสียงใสดังขึ้นมา
“พี่เฉินเฟิง พี่ดูพี่แซ่เฉิน ฉันเองก็แซ่เฉิน พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ถ้าอย่างนั้น……”
ผมจุดบุหรี่มวนหนึ่ง จากนั้นก็ถามเฉินหลินโดยไม่หันหน้ากลับไป “ถ้าอย่างนั้นจะทำไม?”
“ไอ๊หยา พี่เฉินเฟิงพี่ก็ตรงเกินไปแล้ว มาถามคนอื่นว่าจะทำไหม ชอบจริงๆ ”
……ฟ้าดินเมตตา ผมแค่ถามเธอว่าทำอะไร ไม่ใช่ทำไหม
ผมปัดมือเธอออก ก้าวออกไป แล้วก็ถูกเธอดึงไว้ บังคับผมให้หันกลับไป
จากนั้น ผมก็เห็นเธอเปลือยทั้งตัว โป๊เปลือยอยู่หน้าผม
ที่จริงแล้วเป็นโสเภณีที่ไม่เลวเลย และมีเสน่ห์พอตัว ที่สำคัญคือยั่วยวนมาก
ดังนั้นผมเลยนั่งลงบนโซฟา “ค่าตัวเธอเท่าไร?”
เฉินหลินแลบลิ้นออกมาครึ่งหนึ่ง เสน่ห์ที่ยั่วยวนผม เต็มไปด้วยกลิ่นอายปีศาจ
น่าเสียดาย รสชาติของปีศาจแบบเธอ ในโลกปีศาจใบนั้นของจางหงหวู่ กระทั่งมดยังไม่อาจเทียบเท่า
“พี่อยากให้เท่าไร พี่ก็ให้เท่านั้น?”
ด้วยเหตุนี้ผมเลยล้วงเหรียญเหล็กออกมาหนึ่งเหรียญ สีหน้าของเธอเปลี่ยนทันที
ผมคิดว่าตอนนั้นเธอจะโกรธแล้ว แต่ความจริงคือผมคิดผิด เธอไม่โกรธ แถมยังหัวเราะออกมา
“หนึ่งเหรียญก็ได้ ฉันชอบผู้ชายหล่อเหลาแบบพี่ คนอย่างพี่ต้องใหญ่มากแน่ แข็งแกร่งกว่าJason เธอทำให้ฉันพอใจไม่ได้ ฉันยังไม่ทันเสร็จ เขาก็ล่วงไปก่อนทุกครั้ง ถ้าไม่ใช่ว่าเขาจ่ายเงินให้ฉันได้ เชื่อฟังฉันอย่างดี ฉันก็คร้านจะสนใจเขาแล้ว”
ในหูผมได้ยินคำพูดของเฉินหลิน ในใจเข้าใจชัดเจน เธอพูดความจริงครึ่งโกหกครึ่งเพื่อให้ผมหลงกล เห็นผมขับHummer ก็อยากปีนขึ้นที่สูง จากนั้นได้ถือกระเป๋าของLV ของชาเนล ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
เพียงแต่ พวกนี้ล้วนไม่ใช่ปัญหา เธอต้องมีความสามารถนั้นถึงจะได้
เอาเหรียญหนึ่งหยวนที่อยู่ในมือมาเล่น ปล่อยให้กลิ้งระหว่างนิ้วทั้งห้า ผมสังเกตเฉินหลินตรงๆ
เนิ่นนาน สายตาของเธอเต็มไปด้วยความสุขคิดว่าเวลานั้นผมตกอยู่ในบ่วง ผมรับเหรียญมา
ชั่วขณะนั้นผมตัดสินใจว่าจะอยู่ที่นี่ ใช้ชีวิตเป็นเพื่อนบ้านของเธอกับJasonเหมือนเดิม
“Louis Vuittonก็มี ชาเนลก็มี แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ตอนนี้ ที่เธอจะได้รับโอกาส”
ลูบไล้หน้าอกที่แน่นขนัดของเธอ จากนั้นผมก็พลิกตัวจากไป
ส่วนสีหน้าของเธอเป็นอย่างไรนั้น ผมไม่ได้ใส่ใจ ผมสนแค่ว่าคนอย่างเธอกับJason จะเอาอะไรมาให้ผมได้ เปล่าประโยชน์ ในเมื่อเป็นเพื่อนไม่ได้ งั้นผมก็อยากให้พวกเขาทำประโยชน์ให้คุ้มค่าหน่อย
เบียร์หนึ่งขวดยังขายได้ตั้งแปดเฟิน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนเป็นๆ สองคน ผมมั่นใจว่าพวกเขาจะต้องมีประโยชน์
เพิ่งจะลงมาถึงชั้นล่าง จากนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น มีเบอร์แปลกโทรมา
ผมคิดว่าเป็นเฉินหลินที่เอาเบอร์โทรศัพท์ผมมาจากJason คิดว่าเธอไม่ยอมแพ้
แต่ในความจริงหลังจากรับสายโทรศัพท์ เสียงด้านในพิสูจน์แล้วว่าการคาดเดาของผมมันผิด
“พี่เฟิง ฉันจะถึงสถานีรถไปแล้ว พี่มารับฉันได้ไหม?”
การเรียกชื่อที่คุ้นเคย เป็นน้ำเสียงของลู่ปู้หนานชัดๆ แต่ก็มี……น้ำเสียงบางส่วนที่ไม่คุ้นหู คงไม่ใช่ลู่ปู้หนาน
“ขอโทษด้วย คุณโทรผิดแล้ว”
จากนั้นผมก็วางสายอย่างไม่อ้อมค้อม ผมคิดว่าผมรู้ว่าใคร ดังนั้นผมจึงรีบขับรถไปที่สถานีรถไฟ……
