บทที่ 166 ไอ้สุนัขชายหญิงได้เยี่ยมจริงๆ
ตลอดทั้งค่ำคืน ไม่ได้ทำอย่างอื่น ใช้นิ้วมือรับใช้ลู่หย่าฉีอย่างสุดกำลัง
เธอฟินเคลิบเคลิ้มไปแล้ว ดูใบหน้าที่พึงพอใจของเธอตอนนี้ ความสุขเบิกบานขณะนอนฝัน ทำให้รู้ว่าเธอนั้นมีความสุขขนาดไหน
แต่ผมนั้นช่างขมขื่นเกินไปแล้ว อดกลั้นเจียนตาย ในหลายชั่วโมงมานี้เธอไม่หยุดที่จะมีความสุข เสียงครางต่อเนื่อง สำหรับผมแล้วนั้นพูดง่ายๆก็คือเจ็บปวดและทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก
“เฮ้อ ช่างมัน……”
ถอนหายใจออกมา ผมปล่อยวางความคิดยุ่งเหยิงทั้งหมด จากนั้นเปิดโทรศัพท์มือถือดูเวลา เวลาตีสอง ผมจึงแก้ไขข้อความแล้วรีบส่งออกไป จากนั้นก็ลบร่องรอยการส่งออกไปแล้วปิดเครื่อง จับหน้าอกที่อวบอิ่มนั้นของลู่หย่าฉีไว้ จากนั้นก็หลับไป
ผมไม่ใช่ว่าไม่อยากเข้าไปถึงด้านในร่างกายเธอ ใช้แรงบีบบังคับให้นอนกับเธอ แต่ว่าผมนั้นกลัวจริงๆว่ายางหม่องfengyoujingนี้อาจจะทำให้ตรงนั้นของผมโดนพิษจนหดก็เป็นได้ เพื่อความสุขในอนาคต ผมจึงทำได้เพียงอดทนอดกลั้นเอาไว้……
เช้าของวันที่สอง รู้สึกด้านข้างบนเตียงมีการโยกไปมา ผมเลยลืมตาขึ้นมาดูอย่างสะลึมสะลือ ก็พบใบหน้าที่งดงามละเอียดอ่อนของลู่หย่าฉีเข้า
ตอนนี้ เธอกำลังถลึงตาจ้องมองผมอยู่ เหมือนกับถูกแม่นางเสือจับกินแบบนั้นเลย
“เช้าตรู่ขนาดนี้ คุณทำอะไรของคุณกัน ผมไม่นอนกับคุณ!”
“คุณไม่ได้นอนกับฉัน แต่คุณทรมานฉันทั้งคืน คุณหลอกฉันสองครั้งติดต่อกัน ก่อนหน้านี้หลอกฉันบอกว่ากุน……เชียงจะทำให้ฉันผ่อนคลาย แต่สรุปแล้ว นอนจากปวดร้าวแล้วฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ครั้งที่สองยิ่งหนักกว่า เอายาหม่องFengyoujingมาหลอกฉันอีก เกือบจะทำฉันเจ็บเจียนตายอยู่แล้ว คุณจงใจใช่มั้ย คุณจงใจหลอกฉันทรมานฉันไปเรื่อยๆใช่มั้ย! ”
“ซื่อตรงบริสุทธิ์ ความรักที่ผมมีต่อคุณฟ้าดินเป็นพยานได้ คุณก็ขมขื่นอยู่แล้ว ผมจะไปกลิ้งกลอกหลอกคุณอีกได้ยังไงกัน ผมรักคุณจนไม่ทัน……”
หลังจากคำพูดหวาๆอาบน้ำผึ้งกับคำร้องทุกข์จากคำใส่ร้ายจบลง สีหน้าของลู่หย่าฉีกลับมาน่ามองขึ้นมากทีเดียว
แต่ว่าถ้าอยากชักจูงไปในทางที่ผิดแบบเต็มตัวนั้นก็คงเป็นไปไม่ได้ ผู้หญิงเป็นสายพันธุ์ที่พูดทุกสิ่งทุกอย่างแบบหมดเปลือกดูทะลุปรุโปร่ง ความจริงก็เหมือนกับผู้ชาย ตอนอยู่บนเตียงแบบไหนก็ได้หมด แต่พอลงจากเตียงควรจะโกรธหรือต้องโกรธ เหมือนว่าในยุทธจักรข่าวลือของทักษะที่ยอดเยี่ยมไร้คู่แข่ง《เสร็จกิจกลายเป็นคนแปลกหน้า》นั่นเอง แต่ว่าลู่หย่าฉีฝึกมาน่าจะเป็นฉบับ《บ้วนออกกลายเป็นแปลกหน้า》
ตาของเธอทั้งคู่ยังคงเต็มไปด้วยความโมโห พอถอนหายใจออกมานั้นส่วนที่อวบอิ่มแน่นก็ขยายตัวขึ้นมา ก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ทั้งหมดนี้ออกมาได้
ตอนนี้เอง ผมที่เผชิญหน้ากับร่างที่เปลือยเปล่าของเธอ แต่นั่นไม่มีความอบอุ่นแบบเมื่อคืนเลยแม้แต่น้อย
ชั่วพริบตา เธอก็ลุกขึ้นไปที่ด้านหน้าของหน้าตา แอบมองไปด้านนอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ จากนั้นร่างกายที่ยังคงเปลือยเปล่าก็เดินออกนอกประตูออกไป
ไม่ต้องมองผมก็รู้ แน่นอนว่ารถของหยู่ถิงออกไปแล้ว
จากนั้น ผมก็ลุกไปที่หน้าประตู
ขณะที่ประตูห้องนั้นถูกมืองดงามสีขาวของเธอนั้นดึงเปิดออกมานั้น เธอก็ตกตะลึงอยู่ที่ประตู
ผมประหลาดใจเลยเดินขึ้นไปดูด้านหน้า จากนั้นก็พบใบหน้าที่แสนจะเย็นชาของหยู่ถิง ยิ่งน่ากลัวไปกว่านั้นก็คือ ในมือของเธอนั้นยังคงถือเครื่องDVเครื่องหนึ่งอยู่ และยังมีแสดงไฟสีแดงกะพริบอยู่
“ถิงถิง……”
“หยู่ถิง……”
ผมกับลู่หย่าฉีเสียงหายพร้อมกัน ตะโกนชื่อของหยู่ถิงออกมา
จากนั้นหยู่ถิงหมุนตัวลงมาชั้นล่าง “พวกคุณนี่มันสวมบทไอ้สุนัขชายหญิงได้เยี่ยมจริงๆ ไสหัวลงมาเจอฉัน!”
ลู่หย่าฉีอ่อนปวกเปียกร่วงลงพื้น ต้องพึ่งพาขอบประตูพิงไว้ ใบหน้าสีขาวเผือก เทียบกับเมื่อคืนที่พ่นน้ำเสร็จสี่ห้าครั้งยังซีดขาวกว่าอีก
ผมอุ้มตัวเธอขึ้นมา อุ้มบังคับไปที่บนเตียง เธอเหมือนคนที่ไว้ทุกข์ญาติเสีย อกสั่นขวัญหาย ปากเล็กที่แสนเซ็กซี่นั้นเอาแต่บ่นพึมพำ “แย่แล้ว แย่แล้ว แย่แล้ว……”
“ก็ไม่แน่หรอก อย่าเพิ่งมองโลกในแง่ร้ายขนาดนั้น หยู่ถิงกับผมนั้นมีความรู้สึกต่อกันอยู่ ผมใช้ความรู้สึกนั้นทำให้เธออัมพาตได้ เธอน่าจะไม่เอาไปบอกอยู่เสี้ยงเฉียน……”
ขณะที่ผมกำลังพูดอยู่ อยู่ดีๆลู่หย่าฉีใช้มือทั้งคู่มาบีบคอของผม เห็นผีบ้า
“คุณพูดสิ คุณพูด คุณเป็นคนแจ้งหยู่ถิงใช่มั้ย จงใจทำร้ายฉัน!!!”
“คุณบ้าไปแล้ว ผมแจ้งหยู่ถิง อยู่เสี้ยงเฉียนจะไม่ฆ่าผมตายเหรอ? ผมเบื่อหน่ายชีวิตมากจนถึงขนาดอยากร่วมตายไปกับคุณ!”
ลู่หย่าฉีเหมือนว่าจะไม่เชื่อ ดังนั้นเธอจึงหยิบมือถือของผมออกมา จากนั้นเปิดเครื่องออกมาดูประวัติการโทรและการบันทึกข้อความ
หลังจากไม่มีข้อสรุปใดๆ เธอมองมาทางผมอย่างตะตะลึงงงงวย “ไม่ใช่คุณจริงๆด้วย ถ้าอย่างงั้นพวกเราจะทำอย่างไรดี พวกเราตอนนี้จะทำยังไงดี เฉินเฟิง คุณบอกฉันที พวกเราจะทำยังไงกันดี?”
ผมจุดบุหรี่หนึ่งมวน ครุ่นคิดอย่างดีที่สุด เธออยู่ด้านข้างอย่างเร่งรีบ ผมสั่งให้เธอเงียบๆ
หลังจากนั้นสักพักใหญ่ ผมก็มีความคิดออกมา
“เอาแบบนี้ พวกเราสวมเสื้อผ้าแล้วลงไปก่อนดีกว่า ดูสถานการณ์ก่อนว่าอะไรเป็นอะไร ถ้าใช้ความรู้สึกที่หยู่ถิงมีกับผมแบบนั้นให้เป็นประโยชน์ได้ อย่างงั้นพวกเราก็ปลอดภัย ถ้าหยู่ถิงไม่ตกลง……”
ลู่หย่าฉีรีบร้อนถามขึ้นมา: “ไม่ตกลงแล้วจะทำยังไง ถ้าหากเธอเอาเรื่องนี้ไปบอกอยู่เสี้ยงเฉียน อยู่เสี้ยงเฉียนจะต้องฆ่าพวกเราให้ตายอย่างแน่นอน!”
ผมดูดบุหรี่เข้าไปเต็มปอดหลายครั้ง จากนั้นดีดก้นบุหรี่ออกไปนอกหน้าต่าง
“ถ้าหยู่ถิงไม่ยอมตกลง พวกเราก็มัดเธอไว้ จากนั้นคุณก็เอาเงินทั้งหมดออกมา ผมนั้นยังมีล้านกว่าหยวน พวกเราหนีตามกันไปต่างประเทศ พวกเราสองคน”
“ตอนนี้ผมกลับเฝ้าปรารถนาที่หยู่ถิงจะไม่ตกลง แบบนั้นผมจากนี้ไปก็สามารถอยู่เคียงข้างคุณ พวกเราก็สามารถอยู่ด้วยกันได้อยากเปิดเผย คุณก็ไม่จำเป็นต้องทนรับความขมขื่นเหมือนผู้หญิงที่เป็นหมันอีกต่อไป และผมเองก็ไม่จำเป็นต้องทนทรมานที่ไม่สามารถอยู่กับคุณทุกวันได้!”
ลู่หย่าฉีจ้องมองมาที่ผม ดวงตากลมโตน้ำตารื้นออกมา
“ขอโทษนะ เฉินเฟิง เมื่อกี้ฉันไม่ควรที่จะสงสัยคุณเลย ฉันไม่รู้จริงๆว่าคุณให้ความสำคัญกับความรู้สึกของฉันมากขนาดนี้ ขอโทษคุณมากเลยจริงๆนะ ฉันขอบคุณคุณ แต่ว่า แต่ว่าพวกเราหนีไปไม่ได้ ยังมีปู้หนาน ฉันยังมีปู้หนานอยู่……”
ลู่หย่าฉีร้องไห้พรั่งพรูออกมา ผมค่อยๆลูบหลังหยกของเธอเพื่อปลอบประโลม จากนั้นตรงไปจูบที่คราบน้ำตาของเธอ
“ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ผมจะช่วยปกป้องปู้หนาน ผมชอบคุณ สิ่งที่คุณให้ความสำคัญหวงแหนทั้งหมดผมจะต้องปกป้องให้ได้ ดังนั้นแม้จะต้องตาย ผมก็ยังจะอ้อนวอนหยู่ถิงดูแลปู้หนานให้ดี ให้จางหงหวู่ดูแลเธออย่างดี จุดจบที่แย่ที่สุด คงเป็นเพื่อนผมตายไปพร้อมกับคุณเท่านั้นเอง อย่างน้อยผมก็ยังได้อยู่เคียงข้างคุณ ไม่ใช่เหรอ?”
ลู่หย่าฉีซาบซึ้งใจเป็นอย่างมาก ไม่หยุดเรียกชื่อของผมออกมา ครั้งแล้วครั้งเล่า……
สวมเสื้อผ้าเรียบร้อย ใช้น้ำสะอาดล้างหน้า จากนั้นผมก็ลงไปข้างล่างพร้อมกับเธอ
ภายในห้องรับแขก หยู่ถิงในชุดสูทตัวเล็กสีดำ แม้แต่ถุงน้องในรองเท้าส้นสูงทั้งหมดก็เป็นสีดำ ดูเซ็กซี่มาก ทำผมใจเต้นไม่เป็นจังหวะ อยากจะเปลื้องผ้าเธอให้เปลือยเปล่าแล้วเอาอกเอาใจให้เธอสักหน่อย
แน่นอนว่า ความคิดหลงใหลในกามแบบนี้ ผมไม่มีทางที่จะแสดงออกมาทางสีหน้าได้อย่างแน่นอน
ลู่หย่าฉีนั่งฝั่งตรงข้ามของหยู่ถิง ผมถอยออกไปไม่กี่ก้าว ยืนระหว่างเธอทั้งสองตรงกลาง ไม่กีดขวางสายตาของพวกเธอ
“หยู่ถิง ฉันรู้ว่าทำผิดต่อพ่อของเธอ แต่ว่ามีเรื่องที่ฉันอยากจะบอกเธอ พ่อของเธอไม่ใช่ผู้ชายเต็มตัว เขาทำอย่างว่าไม่ได้ ส่วนนั้นของเขาใช้การไม่ได้มาโดยตลอด……”
การเปิดปากออกมาของลู่หย่าฉี ทำให้หยู่ถิงตะลึงงงไป เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้คิดเลยว่าจะเริ่มการสนทนาด้วยเรื่องนี้
ทันทีที่ลู่หย่าฉีบอกเรื่องโรคของอยู่เสี้ยงเฉียนให้หยู่ถิงฟัง และพูดออกมาหมดเปลือกว่าผมปกป้องจางหงหวู่ได้อย่างไร ถึงได้จัดการผังเจี้ยนจวินเรื่องนั้นได้
หยู่ถิงจ้องมองมาทางผม “เรื่องนี้คุณรู้มาตั้งนานแล้ว วันนั้นโสมเลือดที่ฉันถือ เอามาเพื่อให้พ่อฉันใช้รักษาโรค?!”
“ใช่แล้ว”
ผมพยักหน้ายืนยัน นั่นหมายความว่าไม่ใช่เพียงยืนยันเรื่องนี้เท่านั้น ยังเป็นพยานยืนยันคำพูดของลู่หย่าฉีก่อนหน้านี้ทั้งหมด
“ถิงถิง ฉันเองก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง คุณเองก็น่าจะเข้าใจ สิบกว่าปีมานี้ ตั้งแต่ฉันอายุได้ยี่สิบกว่าอยู่ด้วยกันกับพ่อคุณมา จนถึงตอนนี้อายุสามสิบกว่าปีแล้ว ฉันไม่เคยทรยศพ่อของคุณเลย ครั้งนี้ ครั้งนี้ถึงแม้ว่าฉันจะนอนในห้องนอนเดียวกับเฉินเฟิงทั้งคืน แต่นั่นก็เป็นแค่เรื่องสุดวิสัย คุณอยู่ดีๆก็กลับมา เธอไม่มีหนทางที่จะออกไปได้!”
“อีกอย่างฉันไม่ได้มีอะไรกับเขา ถ้าไม่เชื่อฉันสามารถไปโรงพยาบาลกับคุณตอนนี้เพื่อไปตรวจเลยก็ได้ ตรวจว่าภายในร่างกายของฉันมีคราบอสุจิอยู่หรือเปล่า…..
