“ได้โปรด… เข้ามา… เข้ามาเถอะเพคะ… หม่อมฉันใจจะขาดแล้ว… อา… อ๊า…”
เขาอยากจะกระแทกเข้าไปใจจะขาด แต่ก็อยากจะให้หล่อนระเบิดความสุขคาลิ้นเสียก่อน
“อีกนิด… อดทนอีกนิดทูนหัว… ฉันสัญญาว่าเธอจะได้กินฉันจนอิ่มแปล้… อืมมมม หวาน… น้ำเธอหวานที่สุด อืมมมม”
นิ้วยาวดันเข้าไปจนสุดและดึงออก เคลื่อนไหวเลียนแบบกิริยาร่วมรักชายหญิงได้อย่างแนบเนียน ในขณะที่ลิ้นสากก็ยังคงตวัดไล้เลียไปทุกซอกมุมอย่างต่อเนื่อง ไรหนวดแข็งๆ ครูดไปกับความเป็นหญิงแนบแน่น จนมะลิทั้งแสบทั้งเสียวกระสันเกินจะบรรยาย
“อ๊า… ไม่ไหวแล้วเพคะ…”
มะลิที่กำลังถูกลิ้นสากตวัดเลียไม่หยุด ดิ้นเร่าๆ ด้วยความเสียวซ่านทรมาน มือเล็กจิกทึ้งเส้นผมหนาดกเอาไว้แน่นอย่างลืมตัว พร้อมกับแอ่นร่อนความเป็นหญิงลอยขึ้นรับลิ้นสากด้วยจังหวะร้อนแรง
หล่อนกำลังจะตายใช่ไหม… ทำไมรู้สึกเสียวกระสันรุนแรงแบบนี้ ลิ้นของเจ้าชายเซรีมยังคงมีอานุภาพร้ายกาจเหมือนเดิม นิ้วของเขาก็เช่นกัน มันดำผุดดำว่ายอยู่ในร่องสาวถี่ระรัว หล่อนเสียวกระสันจนแทบจะขาดใจ ร่างสาวดิ้นพราดๆ ไปกับโซฟา และก็รู้สึกว่าร่างกายกำลังลอยสูงขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊า… อา… อา…”
ใช่ หล่อนลอยสูงขึ้นทุกขณะ ลอยสูงขึ้นไม่หยุดในทุกครั้งที่ลิ้นสากของเจ้าชายทะเลทรายตวัดโลมเลีย หล่อนรู้สึกดีเหลือเกิน รู้สึกราวกับกำลังจะแตกระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ ท่ามกลางไอแห่งความสุขสม และเพียงแค่ลิ้นสากตวัดละเลงกับเกสรสวาทอีกไม่กี่ครั้ง ร่างของหล่อนก็แตกกระจายออกมาเป็นละอองแห่งความสุข
“อ๊ายยยย อา…”
หล่อนจดจำความรู้สึกนี้ได้เป็นอย่างดี และก็ลุ่มหลงในรสชาติของมันยิ่งนัก เซรีมเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้หล่อนพบเจอกับความสุขสมแบบนี้
หล่อนหอบหายใจระรัวด้วยความเสียวกระสันที่สุดในชีวิต หยัดกายเกร็งกระตุกอยู่ใต้ปากใต้ลิ้นของเจ้าชายเซรีมอยู่นานหลายอึดใจ หยาดสวาททะลักไหลออกมามากล้น และเขาก็ตวัดลิ้นเลียกลืนกินเข้าไปในลำคออย่างเอร็ดอร่อย จากนั้นก็โลมเลียหล่อนอีกครั้งและอีกครั้งจนหล่อนแตกระเบิดคาปากของเขาอีกสองรอบ เจ้าชายผู้แสนทะนงจึงเลื่อนตัวขึ้นมาบดขยี้ปากอิ่ม ฝ่ามือใหญ่บีบเค้นเต้านมอวบอัดหนักหน่วง ก่อนที่หญิงสาวจะวิงวอนให้เขาเดินหน้าสู่ความสัมพันธ์สุดท้ายของเพศรส
“ได้โปรด… เถอะเพคะ… เข้ามา… หม่อมฉัน… ต้องการพระองค์… เข้ามาเพคะ…”
เจ้าชายหนุ่มถอนจูบ และชะโงกหน้าอยู่เหนือร่างอวบที่ดิ้นส่ายระริก รอยยิ้มหื่นกระหายเกลื่อนใบหน้า
“ฉันจะ… ให้เธอเดี๋ยวนี้แหละ จัสมิน… จะให้เธอกลืนกินฉันทั้งวันทั้งคืน… จนกว่าเธอจะอิ่ม” เขาบดขยี้ปากอิ่มอีกครั้งอย่างอดใจไม่ไหว นิ้วยาวขยี้ยอดถันหนักหน่วงต้องการปลุกเร้า
“อา… เข้ามา… หม่อมฉัน… รอไม่ไหวแล้วเพคะ… ได้โปรด”
ร่างอวบหยัดยกขึ้นวิงวอน สองเรียวขางามตวัดรัดรอบกายทรงพลังที่ชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ
“เธอร้อนแรงไม่เปลี่ยนเลยทูนหัว… และฉันก็ชอบที่สุด อืมมมม”
เจ้าชายหนุ่มหัวเราะหื่นกระหาย จับความแข็งชันยาวใหญ่ที่กำลังเบ่งบานสุดขีดจดจ่อกับความชุ่มฉ่ำ และถูไถไปมา
“อ๊า… อา… เข้ามา… เข้ามาเพคะ… เจ้าชาย… อา…”
เมื่อแม่สาวคนสวยที่หวานไปทั้งเนื้อทั้งตัวทั้งร่อนทั้งเด้งเชิญชวน เขาก็ไม่อาจจะควบคุมสติใดๆ เอาไว้ได้อีก เนื้อตัวของเจ้าชายทะเลทรายเกร็งเครียด ขณะค่อยๆ สอดแทรกความใหญ่โตเข้าไปทีละนิด เขาตั้งใจจะไปช้าๆ นุ่มนวลที่สุด แค่กลับทำไม่ได้ เพราะเพียงแค่อึดใจเดียวเขาก็กระแทกปักลึกเข้าไปทั้งตัว
“อ๊ะ…”
“ฉันขอโทษ… เจ็บไหม จัสมิน”
“ไม่เพคะ… แต่… อึดอัดแล้วก็…” เสียวซ่าน… ใช่ มันคือความรู้สึกนี้แหละ “ขยับ… ได้โปรดขยับเถอะเพคะ หม่อมฉัน… จะขาดใจตายอยู่แล้ว… อา…”
เซรีมมองแม่ภรรยาสาวด้วยความทึ่งจัด หล่อนร่านร้อนเป็นโสเภณีบนเตียงให้แก่สามีอย่างแท้จริง เขารัก เขาหลง และเขาก็จะไม่มีวันยอมให้อะไรมาพรากหล่อนไปจากเขาได้อีกแล้ว
“โอ้ว… แน่น… อืมมมม”
เจ้าชายหนุ่มครวญครางหน้าตาบิดเบี้ยว และเคลื่อนไหวความเป็นชายที่ทั้งใหญ่และยาวให้มันครูดไปมากับกล้ามเนื้อสาวภายในหนักหน่วง
“อา… อ๊า…”
มะลิแทบขาดใจกับความเสียวกระสันที่เกิดขึ้น ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวแดงก่ำ กายอวบอัดชุ่มเหงื่อหยัดร่อนขึ้นสูงตามติดร่างทรงพลังอย่างโหยหา และวิงวอนให้เขาเดินหน้าเคลื่อนไหวดุดันยิ่งขึ้น
“แรงอีก… แรงอีกเพคะ… อ๊า… อา…”
เพราะเจ้าชายเซรีมเป็นคนจิตใจดี ทำให้เขาไม่ขัดใจผู้เป็นภรรยาแม้แต่น้อย เขาจัดให้ตามคำขอ สะโพกเพรียวเคลื่อนไหวถี่ระรัวยิ่งกว่าพายุคลั่ง สองร่างสอดประสานดุเดือด อัดกระหน่ำเข้าใส่หนักหน่วงดิบเถื่อน เสียงโซฟาคำรามประท้วงดังลั่น แต่พวกเขาก็ยังสอดใส่เข้าหากันไม่หยุด
“อ๊า… อา… ไม่ไหวแล้ว… อา…”
และเพียงแค่เจ้าชายทะเลทรายเอวดุกระแทกกระทั้นเข้าใส่อีกไม่กี่ครั้ง อา…”
หล่อนกระตุกเกร็งไปทั้งตัว สวรรค์ชั้นฟ้าถล่มลงมาใส่อย่างไร้ความปรานี หล่อนหอบระรัว สั่นเทิ้มไปทั้งร่าง ปลดปล่อยหยาดความสุขออกมามากล้นจนเปื้อนโซฟานุ่ม
“เธอวิเศษมาก… จัสมิน… โอ้ว… โอ้ว… ฉันจะไม่ไหวแล้ว…”
หลังจากที่หล่อนสุขสม ความเป็นหญิงก็บีบรัดรอบความแข็งชันอย่างรุนแรง เขาหน้าตาบิดเบี้ยว กัดฟันแน่นพยายามยื้อฟางเส้นสุดท้ายเอาไว้ให้ได้ แต่มันยากเหลือเกิน เมื่อภายในของมะลิบีบรัดยุบยับจนเขาเสียวซ่านแทบขาดใจ
“โอ้ว… โอว…”
หนุ่มแดนทรายคำรามลั่นและโยกคลึงถี่ระรัว ความเป็นชายพุ่งทะยานเข้าใส่ครั้งแล้วครั้งเล่า รุนแรง ป่าเถื่อน และเต็มไปด้วยความตะกละตะกลาม ชายหนุ่มอัดเข้าใส่ไม่ยั้ง ยิ่งแม่ภรรยาสาวเผยอหยัดร่างขึ้นรับการจ้วงโจนด้วยความกระตือรือร้นมากเท่าไหร่ เขาก็ร้อนฉ่ายากจะยื้อเอาไว้ได้อีก
และแล้วเขาก็ระเบิดความสุขออกมาอย่างรุนแรง หยาดสวาทร้อนจัดฉีดพุ่งเข้าใส่ความคับแน่นของมะลิล้ำลึก เขากระตุกเกร็ง ร้องคำรามอยู่เหนือร่างสาวนานนับนาที ก่อนจะทิ้งตัวลงมากอดหล่อนเอาไว้แนบอก
มันวิเศษแบบนี้เสมอ หากใต้ร่างของเขาคือมะลิ… แม่เมียสาวแสนสวยที่เขารักหมดหัวใจ
“ฉันมีความสุขเหลือเกิน จัสมิน…” เขาเอ่ยขึ้นเสียงอ่อนหวาน กอดรัดร่างชุ่มเหงื่อของมะลิเอาไว้แนบอก และความเป็นชายก็ยังไม่ยอมถอนถอยออกไปไหน
หล่อนเองก็มีความสุขไม่ต่างจากเขาเลยสักนิด แต่…
มือเล็กดันแผงอกกว้างแรงๆ และเริ่มดิ้นรน แต่เจ้าชายหนุ่มไม่ยอมปล่อย
“มีอะไรหรือจัสมิน ทำไมผลักฉันล่ะ”
“ปล่อยหม่อมฉันนะเพคะ”
ความน้อยใจและความเสียใจแล่นเข้ามาแทนที่ความโหยหาอย่างรวดเร็ว มันน่าอับอายนักที่หล่อนโผเข้าหาเขาทันทีที่พบหน้า ทำราวกับตายอดตายอยากเรื่องอย่างว่ามาแรมปี ทั้งๆ ที่เขา… แสนจะใจร้ายกับหล่อน
ข้อความในจดหมายฉบับนั้นยังฝังแน่นอยู่ในหัว และมันก็ทำให้หล่อนไม่อาจจะทนอยู่ในอ้อมแขนของเขาต่อไปได้อีก
“ปล่อยนะเพคะ!”
เจ้าชายเซรีมจำต้องถอนตัวออกจากความคับแน่นของมะลิชั่วคราว แต่เขาไม่ยอมปล่อยหล่อนให้ห่างไปไหน
“เมื่อกี้เธอไม่ได้เป็นแบบนี้นี่จัสมิน เกิดอะไรขึ้น”
มะลิรีบคว้าหมอนบนโซฟามาปิดบังเนื้อตัวเปลือยเปล่าเอาไว้อย่างแสนอับอาย ในขณะที่เขานั่งแก้ผ้าล่อนจ้อนอย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไรเลย
“เสด็จกลับไปซะเถอะเพคะ ที่นี่ไม่ต้อนรับพระองค์”
เซรีมมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ และก็อดรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาไม่ได้ เขาแสนคิดถึงหล่อน ไม่ทันได้พักผ่อนก็รีบตรงดิ่งมาหา แต่หล่อนกลับขับไล่ไสส่งเขาอย่างไม่ไว้หน้าเลยสักนิด
“เธอไม่ต้องการฉันหรือ จัสมิน”
มะลิเชิดหน้าสูง น้ำตาไหลริน “หม่อมฉันไม่ต้องการเห็นพระพักตร์ของเจ้าชายอีกเพคะ”
“เพราะอะไร”
“เพราะว่าหม่อมฉัน… มีคนอื่นแล้วเพคะ”
หล่อนโกหกออกไป เพื่อให้เซรีมจากไปโดยง่าย ซึ่งก็เป็นอย่างที่หล่อนต้องการทันที เพราะร่างเปลือยกำยำผุดลุกขึ้นยืน เขาหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่เงียบๆ สีหน้าของเขาเคร่งขรึมจนอ่านความรู้สึกไม่ออก และเมื่อแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เขาก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงห่างเหิน
“งั้นก็ขอให้เธอ… โชคดี”
ความเจ็บปวดที่ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้ลิ้มลองกำลังเข่นฆ่าเขาอย่างบ้าคลั่ง กรามแกร่งขบกันแน่นขณะก้าวเดินลงไปจากเรือนไม้ทรงไทยโบราณ
เขาเจ็บปวดเหลือเกิน หัวใจราวกับจะแตกสลาย แต่เจ้าชายอย่างเขาจะไม่วิงวอนใดๆ ทั้งนั้น แม้ว่าเขาจะรักผู้หญิงใจร้ายคนนี้มากมายแค่ไหนก็ตาม
ระยะเวลาแค่เพียงไม่นาน เขาเฝ้ารอการได้พบกับหล่อน แต่หล่อนกลับมีชายอื่นได้อย่างหน้าตาเฉย เซ็กซ์เมื่อครู่นี้มันก็คงเป็นแค่เพียงความหิวกระหายตามธรรมชาติของมะลิเท่านั้น
‘ลาก่อน…’
มะลิมองเจ้าชายเซรีมเดินลงไปจากบ้านทั้งน้ำตา กลีบปากอิ่มสั่นระริก หล่อนอยากจะวิ่งไปกอดเขาเอาไว้ อยากจะกอดเขา และวิงวอนให้เขาเลือกหล่อนแทนนัสริน แต่ก็รู้ดีว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ ในเมื่อเขาไม่ได้รักหล่อน มีแค่หล่อนคนเดียวเท่านั้นที่รักและภักดี
น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม ร่างอรชรทรุดฮวบลงกองกับพื้น เสียงเครื่องยนต์รถดังกระหึ่ม ก่อนจะจางหายไปกับสายลม หัวใจของหล่อนปลิดปลิวหลุดจากขั้ว มันกระแทกลงบนพื้นจนแตกสลาย
“ขอให้พระองค์… ทรงพระเกษมสำราญนะเพคะ…”
มือเล็กยกขึ้นปิดหน้าร้องไห้ ความสุขเสียวซ่านที่ได้รับจากเซ็กซ์หิวกระหายเมื่อครู่นี้ค่อยๆ จางหายไป โดยมีความทุกข์ทรมานปวดร้าวแทรกเข้ามาแทนที่ทุกอณู
