ตอนที่ 492 แผนซ้อนแผน
สวมเสื้อผ้าเสร็จแล้ว เฉินปี้ก็ลุกขึ้นจากเตียง นั่งบนเก้าอี้ สองมือกำหมัดแน่น บนมือขาวผ่องมองเห็นเส้นเลือด
ความพลิกผันนี้ให้นางคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง เดิมทีทุกอย่างราบรื่นดี ไม่นานนางก็จะได้แต่งเข้าจวนอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แล้ว ใครจะคิดว่าจู่ๆ อู๋อ๋องจะเข้ามาร่วมวงในเรื่องนี้ด้วย
จนบัดนี้นางก็ยังไม่เข้าใจว่าอู๋อ๋องมีเจตนาอะไร หากบอกว่าอู๋อ๋องหลงรักนางตั้งนานแล้ว นางก็ไม่เชื่อ
เมื่อก่อนนางกับอู๋อ๋องมีโอกาสได้พบกันไม่กี่ครั้ง ไม่เคยเป็นฝ่ายพูดสนทนาด้วย หากอู๋อ๋องมีใจให้นางก็ต้องมาทาบทามตั้งนานแล้ว เหตุใดถึงมาทำลายพรหมจรรย์ของนางในเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้
ซูฮว่าสติกระเจิดกระเจิงไปโดยสิ้นเชิง ร้อนใจจนร้องไห้ออกมา
“คุณหนู ต่อไปจะทำอย่างไรดีเจ้าคะ ดูเหมือนพวกเรายังอยู่ที่จวนของท่านอู๋อ๋อง หากท่านอู๋อ๋องยินดีสู่ขอคุณหนู เรื่องนี้ก็จะผ่านไป หากท่านอู๋อ๋องไม่ยินดี ต่อไปคุณหนูจะแต่งงานได้อย่างไร ไปจวนท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ไม่ได้อีกแล้วแน่ๆ”
เห็นซูฮว่าลนลานเช่นนี้ เฉินปี้ก็พูดตำหนิ
“จะร้องไห้ทำไม ข้ายังไม่ตาย ไม่ง่ายเลยกว่าจะมีโอกาสได้แต่งเข้าจวนอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ข้าจะพลาดไม่ได้เด็ดขาด”
“แต่พรหมจรรย์ของคุณหนู…”
“พรหมจรรย์ของข้าถูกทำลายแล้ว แต่ถูกทำลายขณะที่ข้าอยู่ในมือของอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เช่นนี้จะมีเรื่องอะไรให้คนอื่นพูดได้ อย่างมากก็แค่ซุบซิบนินทากันไม่กี่คำ แต่กลับทำให้ท่านอ๋องกับหลิงอวี้จื้อแตกคอกันโดยสิ้นเชิง นี่ก็ยังเป็นโอกาสหนึ่ง”
ซูฮว่าตกใจจนเบิกตาโต คิดไม่ถึงว่าเฉินปี้จะกล้าถึงขนาดนี้ นานกว่าจะมีปฏิกิริยาตอบโต้
“แต่ทางท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์…”
“ไม่ได้ก็ต้องได้ ตอนนี้ทำได้เพียงเดิมพันสักตั้งแล้ว”
น้ำเสียงของเฉินปี้แฝงความเกลียดชัง เฉินเซี่ยวหรูอยากใช้พรหมจรรย์ของนางหยุดยั้งไม่ให้นางแต่งเข้าจวนท่านอ๋อง เช่นนั้นนางจะต้องใช้แผนซ้อนแผน ทำให้ผู้ชายที่พรากพรหมจรรย์นางไปคืออ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ถึงแม้ว่าจะเสียชื่อเสียงด้วยเรื่องนี้ อีกฝ่ายก็คือผู้ชายของนางในอนาคต คนอื่นก็ทำอะไรนางไม่ได้ อย่างมากก็ได้ยินเสียงซุบซิบนินทา
ซูฮว่ารู้สึกแค่ว่าเฉินปี้ช่างกล้าจริงๆ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก ได้แต่เก็บความลับไว้ให้ดี
เฉินปี้นำซูฮว่าออกจากห้อง สาวใช้ข้างนอกก้มหน้าพูดว่า
“คุณหนูเฉิน ท่านอ๋องสั่งไว้ว่า หากท่านตื่นแล้ว ให้บ่าวพาท่านไปพบท่านอ๋องที่ห้องทำงานเจ้าค่ะ”
เฉินปี้ก็อยากพบเฉินเซี่ยวหรู อยากรู้ว่าเขาจะทำอะไรกันแน่ ด้วยเหตุนี้จึงตามสาวใช้ไปที่ห้องทำงานของเฉินเซี่ยวหรู เฉินเซี่ยวหรูกำลังอ่านหนังสืออยู่ เห็นเฉินปี้เข้ามา ก็วางหนังสือลงอย่างเป็นธรรมชาติ
“คุณหนูเฉินหลับดีหรือไม่”
“ขอบพระคุณสำหรับความห่วงใยของท่านอ๋อง หม่อมฉันสบายดีมาก
เฉินเซี่ยวหรูยิ้มเรียบๆ
“ข้าหลงรักคุณหนูเฉินมานานแล้ว จึงอดใจไม่ไหวทำเรื่องล่วงเกินเจ้า ตอนนี้คุณหนูเฉินเป็นคนของข้าแล้ว ข้าต้องรับผิดชอบคุณหนูเฉินแน่นอน ตอนบ่ายข้ากับคุณหนูเฉินเข้าวังด้วยกัน ทูลขอไทเฮาให้พระราชทานงานสมรสให้พวกเรา ข้าจะให้คุณหนูเฉินเป็นพระชายาเอกของข้า”
“ความรักของท่านอ๋องถือเป็นวาสนาของหม่อมฉัน แต่ท่านอ๋องเสียมารยาทเช่นนี้ ตอนนี้หม่อมฉันยากที่จะรับไหว
วอนท่านอ๋องให้หม่อมฉันกลับไปพักผ่อนสักหน่อย เกรงว่าจะพูดผิดต่อพระพักตร์ไทเฮา ตอนนี้หม่อมฉันเป็นคนของท่านอ๋องแล้ว นอกจากแต่งงานกับท่านอ๋องก็ไม่มีทางอื่น พรุ่งนี้เช้า หม่อมฉันกับท่านอ๋องเข้าวังไปทูลเรื่องนี้แก่ไทเฮาให้กระจ่าง”
เฉินปี้ฝืนข่มความคับข้องใจในสายตา น้ำตาคลอเบ้า มองปราดเดียวก็รู้ว่านางได้รับความอยุติธรรมอย่างใหญ่หลวง เพียงแต่รักษาอาการนิ่งสงบต่อไป ไม่สติแตก พูดจายังมีมารยาทเช่นเดิม สะกดกลั้นอารมณ์ของตนเอง
เฉินเซี่ยวหรูกลับเริ่มชื่นชมเฉินปี้ เช่นนี้ก็ดี ต่อไปจะต้องเป็นพระชายาที่มีคุณสมบัติ
“พรุ่งนี้เช้าตรู่ ข้าจะมารับคุณหนูเฉินเข้าวังเอง วันนี้คุณหนูเฉินกลับไปพักผ่อนให้ดีเถิด”
“เพคะ หม่อมฉันทูลลา”
เฉินปี้โค้งตัว แล้วจับมือซูฮว่าถอยออกไป
ตอนที่ 493 ลงมือที่ตัวเฉินเยี่ยน
ขณะนี้เองหลิงอวี้จื้อกำลังอยู่ในห้องทานอาหารส่วนตัวที่ไท่ไป๋โหลว คนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเธอคือเฉินเยี่ยน พี่ชายแท้ๆ ของเฉินปี้
เฉินเยี่ยนแต่งงานมีลูกนานแล้ว นิสัยวู่วามอย่างยิ่ง มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นทั้งคนที่เถรตรง และเป็นที่รักหรือเกลียดชัดเจน
“เหตุใดจู่ๆ คุณหนูหลิงถึงเชิญข้าออกมาดื่มเหล้าหรือ”
หลิงอวี้จื้อยิ้มตาหยี ยกไหเหล้ารินให้เฉินเยี่ยน
“พวกเรามิใช่จะได้ดองญาติกันเร็วๆ นี้หรือเจ้าคะ ข้าเชิญท่านดื่มเหล้ามิได้มีเจตนาอื่น เพียงอยากจะรู้จักคุณหนูเฉินมากขึ้นสักหน่อย ต่อไปจะได้เข้ากันได้ดี เพื่อจะได้ไม่ละเลยคุณหนูเฉินเสีย”
เมื่อพูดถึงน้องสาวตนเองขึ้นมา เฉินเยี่ยนก็ภาคภูมิใจมาก
“น้องสาวคนนี้เป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของเมืองหลวง พิณ หมากรุก เขียนอักษร วาดภาพแต่ละอย่างล้วนเชี่ยวชาญ นิสัยก็ยังอ่อนโยนจิตใจดี ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมแม้แต่น้อย ต่อไปแต่งเข้าจวนท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จะต้องเข้ากับคุณหนูหลิงได้ดีแน่”
ได้ยินคำพูดนี้หลิงอวี้จื้อก็อยากหัวเราะ หากเฉินปี้ไม่เล่ห์เหลี่ยม เธอก็ไม่รู้แล้วว่าใครจะถูกนับว่ามีเล่ห์เหลี่ยมอีก ดูออกว่าเฉินเยี่ยนมองเฉินปี้เป็นความภาคภูมิใจของครอบครัว
เธอตั้งใจนัดเฉินเยี่ยนตามลำพังเพราะสงสัยว่าพิษในตัวเฉินเยี่ยนนั้นเฉินปี้เป็นคนวางยา นางอยากแต่งงานกับเซียวเหยี่ยนขนาดนั้น มู่หรงกวานเย่ว์ไม่จำเป็นต้องขู่นางด้วยซ้ำ
มิหนำซ้ำหากพิษนี้เฉินปี้เป็นคนวางยา เช่นนั้นเป็นไปได้มากว่าเฉินเยี่ยนยังไม่รู้เรื่อง นางแค่อยากทดสอบเฉินเยี่ยนสักหน่อย หากเขาโดนยาพิษจริง ดูสิว่ามั่วชิงจะช่วยเขาถอนพิษได้หรือไม่ เผื่อว่าเฉินปี้จะเอาเรื่องนี้เป็นข้ออ้าง
“ถึงแม้ข้าจะเคยเจอคุณหนูเฉินเพียงสองครั้ง แต่คุณหนูเฉินเป็นคนดีจริงๆ เข้าอกเข้าใจผู้อื่นดีมาก ครั้งที่แล้วคุณหนูเฉินทำขนมโก๋สี่เหลี่ยมหยกขาวรสชาติดีมาก จนถึงบัดนี้ข้ายังนึกถึงมิลืมเลือน”
หลิงอวี้จื้อเอ่ยชมให้สอดคล้องกับคำพูดของเฉินเยี่ยน เพิ่งจะรู้จักกัน เธอก็ดูออกแล้วว่าเฉินเยี่ยนไม่ใช่คนมีเล่ห์เหลี่ยม จุดนี้ตรงกันข้ามกับน้องรองเหลี่ยมจัดของเขาพอดี
เฉินเยี่ยนหัวเราะลั่น
“นี่เป็นขนมที่นางถนัด น้องสาวคนนี้จิตใจดีจริงๆ ต่อไปคุณหนูหลิงได้มีลาภปากแล้ว”
“ข้ามีลาภปากจริงๆ เพียงแต่น่าเสียดายนะเจ้าคะคุณชายเฉิน”
เฉินเยี่ยนไม่เข้าใจว่าหลิงอวี้จื้อหมายความว่าอะไร ถามกลับ
“ข้ามีอะไรน่าเสียดายหรือ”
“ได้ยินว่าฤดูหนาวปลายปีที่แล้วคุณชายเฉินเพิ่งได้บุตรชาย ยินดีด้วยเจ้าค่ะ นี่เป็นเรื่องน่ายินดี เพียงแต่พอนึกถึงคุณหนูเฉิน ยิ่งรู้สึกเสียดายเป็นพิเศษ”
เฉินเยี่ยนสีหน้าเปลี่ยน รีบถามต่อทันที
“คุณหนูหลิงหมายความว่าอย่างไร ปี้เอ๋อร์เกิดเรื่องอะไรขึ้น”
“คุณชายเฉินยังไม่ทราบหรือเจ้าคะ ข้านึกว่าคุณหนูเฉินบอกท่านแล้วเสียอีก มิน่าเล่า นางคงเกรงว่าท่านจะกังวล ถึงได้ยังไม่บอกท่าน
คุณหนูเฉินเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีมีคุณธรรม ซ้ำยังต้องอดทนแบกรักภาระหนัก
คุณหนูเฉินเพียบพร้อมทั้งรูปโฉมและความสามารถ ซ้ำยังเป็นลูกสาวภรรยาหลวง อย่างไรก็ไม่ควรแต่งงานเป็นพระชายารอง เพื่อให้เฉินปี้ตอบรับการแต่งงานครั้งนี้ ไทเฮาจึงขู่เฉินปี้โดยการวางยาพิษแก่ท่าน
คุณหนูเฉินถูกบีบบังคับจนทำอะไรมิได้ ทำได้เพียงแต่ตอบรับข้อเรียกร้องของไทเฮา เพื่อช่วยชีวิตพี่ชาย จึงยอมเสียสละความสุขของตน ข้าเห็นแล้วก็สงสารแทนนางเจ้าค่ะ
ถึงแม้จวนท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จะดีมาก แต่นางก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว เพื่อไม่ให้พวกท่านเห็นพิรุธ ก็ต้องแสร้งทำเป็นดีใจต่อหน้าท่าน”
เฉินเยี่ยนนิ่งอึ้ง ราวกับยังไม่มีสติกลับมา จากสีหน้าของเขา หลิงอวี้จื้อก็มั่นใจแล้วว่าเฉินเยี่ยนยังไม่รู้ว่าตนเองโดนยาพิษ ดูท่าแล้วตนเองน่าจะเดาถูก เป็นไปได้ว่าเฉินปี้วางยาพิษแก่เฉินเยี่ยนจริง ๆ
“ปี้เอ๋อร์บอกข้าชัดเจนว่าหลงรักท่านอ๋อง ได้แต่งงานเข้าจวนท่านอ๋องจึงรู้สึกดีใจอย่างยิ่ง จะเป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร คุณหนูหลิง เจ้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร”
เฉินเยี่ยนจ้องมองหลิงอวี้จื้ออย่างสงสัย
