หลังจากที่ Ellie กินคุกกี้เสร็จแล้ว เธอก็เริ่มทานเค้กต่อและปฏิกิริยาการตอบสนองของเธอนั้นก็ทำให้ Flora ตกใจจนใจหาย
เพราะเมื่อ Ellie ลองชิมเค้กคำแรก เธอช็อคจนถึงขั้นล้มตัวลงนอนกับพื้นเลยทีเดียวก่อนที่เธอจะโอดครวญว่าทำไมเธอถึงพึ่งจะเคยได้ลิ้มลองอะไรที่มันอร่อยขนาดนี้เป็นครั้งแรกตลอดชีวิตของเธอ
Flora เมื่อรู้สาเหตุที่เด็กน้อยคนนี้โอดครวญก็ได้แต่หลุดหัวเราะออกมา
หลังจากที่ทั้งสองทานคุกกี้และเค้กเสร็จซึ่งมันใช้เวลาไปชั่วโมงกว่า
Flora ที่สังเกตุไปรอบห้องของเธอที่เปื้อนฝุ่นและรอยเศษดินบนเตียงนอนของเธอ เธอได้แต่ยิ้มแห้ง
“ถ้างั้นพวกเราไปอาบน้ำล้างตัวหน่อยไหม?”
ตอนนี้สภาพของ Ellie นั้นมอมแมมมากและชุดของเธอก็เก่ามากๆ
อีกอย่างหนึ่ง คือ บนร่างกายของเธอสวมแค่เสื้อหลวมโคร่งอยู่ตัวเดียวเท่านั้นไม่มีแม้แต่ชุดชั้นใน
นั่นทำให้เธอรู้สึกลำบากใจทุกครั้งที่เด็กน้อยกระโดดไปมา
“อะ..อือ..”
Ellie ที่ได้ยินว่า Flora ชักชวนให้เธอไปอาบน้ำนั้นเธอก็พูดตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและก้มหน้าลง นิ้วของเธออยู่ไม่สุข
Flora ที่เห็นดังนั้นก็ได้แต่สงสัยก่อนที่จะเอ่ยถาม
“ไม่อยากอาบน้ำหรอ?”
Ellie ไม่ตอบกลับทว่าเธอเลือกที่จะพยักหน้าขึ้นลงช้าๆ แทน
Flora ที่เห็นดังนั้นก็ชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่เธอจะนึกขึ้นได้
‘Ellie เป็นแมวนี่นะ.. ถึงเธอจะดูเหมือนมนุษย์แต่สุดท้ายเธอก็น่าจะมีลักษณะนิสัยของแมวอยู่ด้วย..’
“อ่าา.. ถ้างั้นเช็ดตัวสักหน่อยนะ”
ด้วยความลำบากใจเธอเลยเสนอวิธีอีกวิธีหนึ่งในการทำความสะอาดร่างกายไป
อย่างน้อยใช้ผ้าชุ่มน้ำเช็ดตามร่างกายก็ช่วยให้ร่างกายสะอาดขึ้น
หลังจากที่ Ellie เริ่มปรับตัวกับการถูกน้ำสัมผัส เธออาจจะยอมอาบน้ำก็ได้
“ค่ะ..ค่ะ..”
Ellie เอ่ยตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ดูเหมือนว่าแม้จะใช้ผ้าเช็ดเธอก็ยังดูกังวลอยู่ดี
Flora ได้แต่ถอนหายใจก่อนที่เธอจะสั่นกระดิ่งและเรียกสาวรับใช้ให้เตรียมน้ำอุ่นและผ้ามา
ซึ่งเมื่ออุปกรณ์สำหรับเช็ดร่างกายมาครบแล้วนั้นเธอก็ปิดประตูและล็อคมันด้วยตัวล็อคสั่งทำพิเศษซึ่งไม่มีใครมีกุญแจสำหรับปลดล็อคมันนอกจากเธอ
สาเหตุที่เธอมีมันนั้นก็ไม่ใช่เรื่องอื่นใดเพราะบางครั้งเธอเองก็ต้องการเวลาส่วนตัวบ้างเป็นครั้งคราว
แต่มันการล็อคประตูแบบนี้มันต้องเป็นเวลาที่เธอต้องการใช้เวลาส่วนตัวจริงๆ เท่านั้น
ซึ่งตัวล็อคนี้การจะได้มันมานั้นเธอต้องไปสั่งทำจากช่างมืออาชีพนอกเมืองเลยทีเดียว
เธอชุบผ้าเช็ดตัวกับน้ำและบิดมันให้หมาดๆ ก่อนจะหันไปหา Ellie ซึ่งตอนนี้กำลังแอบอยู่ตรงหัวเตียงโดยใช้หมอนเป็นที่กำบัง
Flora หลุดหัวเราะคิกคักออกมาอีกครั้งเมื่อเห็นท่าทางของ Ellie
หูและหางของเด็กน้อยคนนี้โผล่ออกมาจากด้านหลังหมอนชัดเจนเสียขนาดนั้น เธอคิดในใจอยากจะแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นอยู่หรอกถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าตอนนี้หมอนที่ Ellie ใช้เป็นที่กำบังเองก็เปื้อนโคลนและดินไปด้วยแล้วเนี่ยสิ
“Ellie มานี่แล้วถอดชุดสิ”
Ellie ที่โดนเรียกนั้นเธอสะดุ้งก่อนที่จะค่อยๆ โผล่ออกมาจากด้านหลังของหมอนและเดินบนเตียงมาหาเธอ
Flora เห็นรอยเท้าบนเตียงแล้วได้แต่ถอนหายใจแต่เธอก็ไม่คิดจะดุ Ellie
เธอไม่อยากที่จะดุเด็กน้อยที่กล้าหาญและเอาชีวิตรอดด้วยตัวคนเดียวมาตลอดนับตั้งแต่เกิดด้วยเรื่องเล็กน้อยแบบนี้
อีกอย่างการที่ Ellie อาศัยอยู่แต่ภายในป่า สามัญสำนึกที่พวกเราคิดว่าเป็นเรื่องปกติ มันอาจไม่ใช่เรื่องปกติของเธอและก็อาจมีเรื่องบางอย่างที่เธอไม่รู้ด้วยเช่นกัน
Ellie ค่อยๆ ถอดเสื้อของเธอออกด้วยความลังเลในขณะที่ Flora กำลังชุบผ้ากับน้ำอุ่น
Flora เห็นสบู่ก้อนที่ไว้ใช้สำหรับทำความสะอาดร่างกายแต่เธอก็เลือกที่จะไม่ใช้มันเพราะว่าเธอไม่รู้ว่า Ellie นั้นผิวของเธอจะแพ้หรือเปล่าในเมื่อ Ellie มีรูปร่างคล้ายมนุษย์มากก็จริงแต่เธอไม่ใช่มนุษย์โดยสิ้นเชิง
Flora เขยิบตัวไปหา Ellie ที่ตอนนี้กำลังเปลือยและยืนรอเธออยู่ด้วยความกังวล
เธอค่อยๆ ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดร่างกายของ Ellie
ทุกครั้งที่ผ้าชุบน้ำสัมผัสกับผิวของ Ellie, Ellie จะสะดุ้งทุกครั้ง
นั่นทำให้ Flora แอบรู้สึกผิดเล็กน้อย
แต่ถึงอย่างนั้นมันก็จำเป็นที่จะต้องทำให้ร่างกายของ Ellie ให้สะอาด
ไม่อย่างนั้นร่างกายที่สกปรกจะทำให้ Ellie ติดเชื้อหรือป่วยขึ้นมาได้ซึ่งนั่นมันเป็นเรื่องที่ไม่สมควรปล่อยให้เกิดขึ้น
“น้ำเย็นไปหรือเปล่า?”
แต่สุดท้าย Flora ที่เห็น Ellie สะดุ้งทุกครั้งนั้นก็ทำให้เธออดถามขึ้นมาไม่ได้
“อะ..อื้อ, มันเกินไปสำหรับหนูนิดหน่อย”
“ทนสักหน่อยนะ, เดี๋ยวหลังจากนี้พี่จะเตรียมน้ำอุ่นกว่านี้มาแทน”
Flora เอ่ยจบก่อนที่เธอจะเร่งมือเช็ดร่างกายของ Ellie
เมื่อเช็ดตัวให้กับ Ellie เสร็จแล้วผ้าที่เคยเป็นสีขาวตอนนี้กับกลายเป็นสีดำน้ำตาลทำให้ Flora รู้สึกหัวเราะไม่ออกได้แต่ยิ้มแห้งๆ ออกมาก่อนที่เธอก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าและหยิบกล่องเล็กๆ ซึ่งภายในมีชุดสมัยเด็กของเธออยู่ออกมา
ถึงชุดพวกนี้จะเก่าแล้วแต่มันก็ยังคงสภาพดีอยู่เพราะมันเป็นชุดที่เธอหวงแหนและดูแลมันเป็นอย่างดีมาตลอด
เธอคิดในใจว่าไว้ในวันพรุ่งนี้เธอจะพา Ellie ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่แล้วก็ชุดชั้นในด้วย
‘การเป็นผู้หญิงและไม่สวมชุดชั้นในป้องกันพื้นที่ส่วนตัวแบบนี้มันไม่ได้จริงๆ’
“Ellie อยากใส่สีไหนงั้นหรอ?”
Flora เอ่ยถามขึ้นมา ชุดที่เธอนำออกมาจากตู้นั้นมีทั้งหมด 5 ชุด
“สี… ขาวค่ะ”
Ellie เธอเลือกอยู่ครู่หนึ่งก่อนเอ่ยตอบ
ชุดที่ Ellie เลือกนั้นเป็นชุดกระโปรงที่ปลายกระโปรงจะเป็นจีบเล็กๆ หลายๆ จีบและมีลวดลายดอกไม้ลิลลี่ประดับอยู่ตรงขอบชุด ตัวชุดนั้นยาวจนถึงข้อเท้าของ Ellie เลยหากเธอใส่มัน
Flora ที่เห็นว่า Ellie เลือกชุดได้แล้วเธอก็ช่วย Ellie สวมมัน
“Ellie น่ารักมากเลย”
Flora เอ่ยชมหลังจากที่เห็น Ellie สวมชุดสีขาวที่เป็นชุดสมัยเด็กของเธอ
Ellie ด้วยสีผมของเธอที่เป็นสีเขียวคล้ายๆ กับลูกแพร์ มันทำให้สีผิวของเธอที่เป็นสีขาวส่องประกายมากขึ้นไปอีก
และด้วยลวดลายดอกไม้ลีลี่เองก็ยิ่งช่วยขับเน้นความรู้สึกให้ดูความเยาว์วัยของเด็กน้อยที่ไร้เดียงสาเอาไปอีก
“จะ..จริงหรอ?”
“อื้อ! ตอนนี้ Ellie ราวกับเจ้าหญิงตัวน้อยที่โผล่ออกมาจากนิทานเลยล่ะ”
Flora เอ่ยชม Ellie ออกมา, ทำให้ Ellie ที่ได้รับคำชมนั้นหน้าของเธอแดงแจ๋จากความเขินอายและก้มหน้าลง นิ้วมือของเธออยู่ไม่สุขจากความกระอักกระอ่วนที่จู่ๆ ก็ถูกพูดชมขึ้นมา
Flora ที่เห็นท่าทางน่ารักของ Ellie, เธอรู้สึกเจ็บที่หน้าอกข้างซ้ายก่อนที่เธอจะตะครุบ Ellie ไว้และกอดเธอแน่น
Ellie ที่โดนกอดกระทันหัน, เธอพยายามดัน Flora ออกสุดท้ายเธอก็ยอมรับชะตากรรมของเธอ
Flora ใช้เวลาหยอกล้อ กอดและเล่นกับ Ellie อยู่นานจนกระทั่งฟ้าเริ่มมืด
เธอถึงรู้สึกว่าถึงเวลาสำหรับมื้อค่ำแล้วและเมื่อเธอกำลังจะสั่นกระดิ่งเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
“คุณหนูคะ นายท่านฝากมาบอกว่า ‘ให้มาทานอาหารเย็นร่วมกับครอบครัว’ ค่ะ”
“เข้าใจแล้ว”
Flora ตอบรับก่อนที่เธอจะถอนหายใจออกมา
วันนี้เธอลืมไปว่าเป็นวันที่ครอบครัวของเธอจะทานอาหารร่วมกัน ซึ่งจะมีวันแบบนี้ทุกๆ สัปดาห์
“Ellie พี่สาวขอโทษนะ, วันนี้พี่คงไม่ได้อยู่กินมื้อค่ำด้วย”
“อะ..อื้อ.. เรื่องสำคัญหรอ?”
“ใช่.. สำคัญมาก”
Flora ตอบกลับพร้อมคิ้วที่ขมวดกันเป็นปม
‘ท่านพ่อเรียกให้ไปทานอาหารร่วมกันวันนี้’
‘มีเรื่องสำคัญอะไรจะพูดกันนะ..’
‘ไม่สิ.. คงเป็นเรื่องคู่หมั้นของเราเหมือนเดิมสินะ’
ระหว่างที่ Flora ครุ่นคิดอยู่, Ellie ที่เห็นว่า Flora ดูเครียดมากๆ อยู่เธอก็ขยับตัวไปอยู่ใกล้ๆ และคล้องหางของเธอกับแขนของ Flora
เธอทำแบบนี้เพราะว่าเธออยากปลอบ Flora แต่ว่าเธอก็ไม่รู้จะปลอบยังไงดี เธอเลยเลือกที่จะเข้าไปอยู่ใกล้ๆ เธอ
การอยู่ด้วยกันและมีคนใกล้ชิดกันอย่างที่ Flora เข้ามาในชีวิตของเธอและคอยอยู่ด้วย พูดคุยกัน.. มันทำให้เธอรู้สึกดีมากๆ
เธอเลยคิดว่า.. หากเธออยู่ใกล้ๆ Flora มันคงจะทำให้ Flora รู้สึกดีขึ้น
อีกอย่างเธอไม่เคยมีเพื่อนมาก่อนดังนั้นการเข้าไปใกล้ชิดกับใครสักคนมันก็ทำให้เธอเขินอายไม่น้อยเลย
เธอใช้หัวคลอเคลียกับแขนของ Flora เบาๆ
“ขอบคุณนะ Ellie”
Flora เอ่ยกลับพร้อมกับลูบหัวของ Ellie
“พี่สาวคนนี้ไม่เป็นไรหรอก”
Flora พูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่เธอปั้นแต่งขึ้นมา
Ellie ที่ไร้เดียงสาเห็นรอยยิ้มก็รู้สึกเบาใจขึ้นมาเล็กน้อย
“เดี๋ยวพี่เรียกให้สาวใช้เอาอาหารมาให้นะ, ส่วนพี่จะไปทานอาหารร่วมกันกับครอบครัวก่อน”
“เข้าใจแล้วค่ะ”
Ellie ตอบรับก่อนที่เธอจะเดินไปนั่งที่โซฟาเพราะว่าเธอพึ่งสังเกตุเห็นว่าที่เตียงของ Flora, ตอนนี้เปื้อนรอยเท้าของเธอเต็มไปหมด
Flora ที่ตกลงกับ Ellie ได้แล้วเธอก็สั่นกระดิ่งเรียกสาวใช้ให้นำอาหารมาให้ Ellie และสั่งให้สาวใช้นั้นเปลี่ยนเครื่องนอนเป็นชิ้นใหม่
“ถ้างั้นพี่ไปแล้วนะ”
