จ้าวแห่งเกาะ - ตอนที่ 94

คําพูดของหนิงเล่ย ทําให้เสี่ยวเล่อและคนอื่น ๆ ประหลาดใจ พวกเขาไม่เคยคิดว่าโจรสลัดเจ้าเล่ห์เหล่านี้จะใช้กลยุทธ์ในการโจมตีพวกเขาจริงๆ โจรสลัดคนหนึ่งถูกทิ้งไว้บนชายหาดเพื่อดึงดูดความสนใจของพวกเขา และอีกสองคนนั่งเรือสปีดโบ็ทจากทะเลไปที่ด้านหลังของหน้าผาที่พวกเขาอยู่อย่างเงียบ ๆ จับทั้งหมดในครั้งเดียว!

ถ้าหนิงเล่ยไม่เข้าใจภาษาฝรั่งเศส เกรงว่าพวกเขาอาจเข้าทางของพวกเขาจริงๆ

หลินเจียวเป็นเด็กที่อายุน้อยที่สุดและมีความคิดที่ไม่มั่นคงมากที่สุด เธอจึงกล่าวพร้อมน้ำตาทันที : “ พี่เสียวเล่อ เราจะทํายังไงต่อดี?”

หลินรุ่ยและหนิงเล่ยไม่ได้มีอาการวู่วามเหมือนเธอ แต่ทั้งคู่มองไปที่เสี่ยวเล่ออย่างประหม่า หวังว่ากัปตันของพวกเธอจะไม่ทําให้ผิดหวังอีก

สมองของเสี่ยวเล่อก็หมุนเร็วเช่นกันในเวลานี้ เขาไม่คาดคิดว่าจะถูกศัตรูโจมตีมาก่อน แต่สถานการณ์ก็ไม่เลวร้ายจนไม่สามารถแก้ไขได้ อย่างน้อยตอนนี้พวกเขาก็ยังมีข้อได้เปรียบทางภูมิศาสตร์บวกกับ AK47 สองกระบอกรุ่นลอกเลียนแบบในมือของเขา แม้ว่าจะมีกระสุนไม่มากนัก แต่ก็เพียงพอที่จะจัดการกับโจรสลัดทั้งสามได้หากใช้อย่างสมเหตุสมผล

ในไม่ช้าเขาก็มีความคิดและรีบบอกหลินเจียวและหลินรุ่ยด้วยเสียงต่ำ ให้จ้องไปที่โจรสลัดในฐานะเหยื่อที่อยู่ใต้หน้าผา พาหนิงเล่ยที่สามารถเข้าใจภาษาของกันและกันทั้งสองฝ่าย ทั้งสองคนต่างก็ถือ AK47 และเคลื่อนตัวจากยอดเขาไปยังทางลาดที่ค่อนข้างราบเรียบจากยอดเขา วางแผนที่จะซุ่มโจมตีโจรสลัดทั้งสองที่ไม่รู้จักตายว่าเป็นอย่างไร

แต่ถึงจะพูดง่าย เป็นครั้งแรกที่เขาพาหญิงสาวไปสู้กับโจรสลัดอย่างหมดหวัง

กู่เสี่ยวเล่อในใจตอนนี้ไม่มีที่สิ้นสุด เขาเหลือบมองไปที่หนึ่งเลยที่ถือปืนไว้ในมือทั้งสองข้างแล้วพูดขึ้น : “ ผมขอบอกนะคุณหนิง ผมจําได้ว่าคุณเคยบอกสาวตระกูลหลินมาก่อนว่า คุณได้รับรางวัลชนะเลิศการยิงปืนในโรงเรียน ทําไมตอนนี้คุณดูประหม่าจัง? “

หนิงเล่ยจ้องมองเขาอย่างดุร้ายด้วยความโกรธและพูดด้วยน้ำเสียงโกรธ : “มันอยู่ในสนามยิงปืนและทั้งหมดที่ฉันมีอยู่ในมือคือปืนพก ซึ่งก็มีเป้าให้ยิงเช่นกัน คราวนี้ฉันจะสู้คนจริงๆ ก็คงไม่แปลกที่ฉันจะประหม่า! “

กู่เสี่ยวเล่อไม่แปลกใจกับสิ่งนี้ แต่พูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย : “ ผมขอบอกนะคุณหนิง ผมเข้าใจคุณได้เมื่อคุณกังวล แต่ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจสักหน่อย ต่อมาหากโจรสลัดทั้งสองแตะไหล่ผม หากคุณยังกังวลอยู่มันอาจทําให้ผมตาย แล้วพี่น้องตระกูลหลิน …. ผมไม่จําเป็นต้องพูดมากกว่านี้ ว่าจุดจบจะน่าเศร้าแค่ไหน! “

คําพูดของกู่เสี่ยวเล่อใช้งานได้จริง และหนิงเล่ยก็หยุดโกรธเขาเช่นกัน แต่กลับจ้องมองไปที่ถนนบนไหล่เขาอย่างเคร่งขรึม โดยไม่พูดอะไรสักคํา กู่เสี่ยวเล่อเห็นว่าเธอสงบลงแล้ว เธอจึงหยุดพูดเรื่องไร้สาระและมองไปที่ชายหาดใต้ภูเขาด้วยความกังวลใจเล็กน้อย

ในเวลานี้ พวกเขาสองคนกําลังเฝ้าหน้าผาและโขดหินไม่ถึง 30 เมตรจากด้านล่างข องความลาดชัน นี่คือภูมิประเทศที่เอื้อต่อการป้องกัน และมีก้อนหินทุกชนิดในบริเวณใกล้เคียงที่สามารถใช้เป็นที่กําบังสําหรับสงครามซุ่มยิง กล่าวได้ว่าข้อดีนั้นค่อนข้างชัดเจน

อย่างไรก็ตาม กู่เสี่ยวเล่อรู้ดีในใจของเขาว่า ความแม่นยําของ AK47 สองกระบอก รุ่นที่ลอกเลียนแบบในมือของเขาและในมือของหนิงเลยนั้นไม่ค่อยดีนัก ยิ่งไปกว่านั้น มีกระสุนมากกว่าสิบนัดในปืนของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงบอกหนึ่งเลยซ้ำ ๆ ว่ารอให้โจรสลัดทั้งสองเข้าสู่ระยะสังหารที่มีประสิทธิภาพมากก่อนที่จะยิง อย่าลืมว่าต้องสังหารด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว!!

แต่พูดง่ายมากเมื่อได้รับการปะทะแล้ว ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในสถานการณ์ของการสู้รบ มันไม่มีประโยชน์ที่จะคิดมาก กู่เสี่ยวเล่อจ้องมองการเคลื่อนไหวด้านล่างอย่างใจเย็น

เวลาผ่านไปและแสงแดดยามบ่ายทําให้กู่เสี่ยวเล่อและหนิงเล่ยเหงื่อแตกพลั่ก เมื่อ กู่เสี่ยวเล่อเริ่มสงสัยว่าหนิงเล่ยฟังมันออกหรือไม่ โจรสลัดทั้งสองเพิ่งหมุนรอบยานแม่ของพวกเขาทันใดนั้นก็มีเสียงน้ําไหลเบา ๆ …

วิ่ง …

ในไม่ช้าเรือสปีดโบ็ทสีขาวเงินก็เข้าสู่ทัศนวิสัยของพวกเขา แต่เรือยนต์ความเร็วสูงยังไม่เริ่มใน เวลานี้โจรสลัดสองคนข้างบนกําลังพายเรือเล่นบนผิวน้ําอย่างแผ่วเบาด้วยไม้พาย ….

“โจรสลัดหมาระยํา! รู้ดีจริงๆ ดับเครื่องเพื่อไม่ให้เราค้นพบ!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ กู่เสี่ยวเล่อก็อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งในใจของเขา เห็นได้ชัดว่าความเจ้าเล่ห์ของโจรสลัดเกินกว่าที่เขาคาดการณ์ก่อนหน้านี้

“โชคดีที่เหลาจื้อเตรียมไว้ด้วย!” เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ กู่เสี่ยวเล่อก็คว้า AK47 ไว้ในมือและยิ้มเล็กน้อย …

ในเวลานี้โจรสลัดทั้งสองได้พายเรือเร็วเข้าฝั่งแล้วและลดสมอลงหลังจากยึดเรือได้แล้วพวกเขาก็กระซิบกระซาบกันสักพัก พวกเขาถือปืนกลมือเดินไปที่ชายหาดช้าๆ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเหมือนกับที่หนิงเลยได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ วางแผนที่จะเอาชนะกู่เสี่ยวเล่อและคนอื่น ๆ จากทางลาดที่ค่อนข้างราบเรียบด้านนี้

เสียงฝีเท้าของโจรสลัดทั้งสองนั้นเบามากและผิวสีเข้มของพวกเขาแสดงให้เห็นผลของการหักเหของกระจกภายใต้แสงตะวันยามบ่าย เมื่อมองไปที่หัวหน้าโจรสลัดบนเนินเขาที่เงียบสงบ มุมปากของเขาก็เพิ่มขึ้นเล็กน้อย

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามาที่เกาะนี้ ดังนั้นเขายังคงรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเดาได้จากฉากที่สหายผู้เคราะห์ร้ายทั้งสองถูกสังหาร ผู้โจมตีจะต้องซ่อนตัวอยู่บนหน้าผานี้ และแม้ว่าคน ๆ นี้จะฆ่าคนสองคนของเขาพร้อมกัน

เขาหยิบปืนมาด้วย แต่เขาก็ยังไม่ตื่นตระหนก! อีกฝ่ายและคนที่พวกเขาพบก่อนหน้านี้น่าจะเป็นผู้รอดชีวิตจากเรืออับปาง คนเหล่านี้ที่ออกมาจากเมืองใหญ่เพื่อเที่ยวทะเลเพื่อปรนเปรอตัวเอง จะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาที่ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางคมมีดที่อาบเลือดท่ามกลางฝนโลหิตได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่เคยใช้ AK47 รุ่นลอกเลียนแบบมาก่อน แม้ว่าสิ่งนี้จะร้ายแรงมาก แต่หากใช้อย่างไม่เหมาะสม นับประสาอะไรกับการฆ่า มันก็ไม่เลวที่จะสามารถรับประกันได้ว่าคุณจะไม่ได้รับบาดเจ็บโดยบังเอิญ!

หัวหน้าโจรสลัดอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นเล็กน้อยเมื่อคิดว่าหลังจากนั้นไม่นาน เขาอาจจับผู้หญิงที่มีผิวบอบบางและเนื้อนุ่มได้ ผู้หญิงตัวอวบ ๆ ขาว ๆ ที่เพิ่งพาตัวกลับไปรู้สึกโกรธหัวหน้ากัปตันมาก ทันทีที่เธอขึ้นเรือใหญ่ กัปตันเรือก็พาเธอตรงไปที่ห้องกัปตันของเขาทันที

มันอธิบายตัวเองได้ว่าต้องทําอย่างไร ..

แน่นอนว่าการมีหน้ามีตามากพอที่จะทําให้เจ้านายของเขาพอใจนั้นเป็นเรื่องรอง ถ้า ผู้หญิงร่างท้วมคนนี้ถูกส่งตัวกลับไปที่แอฟริกาจะเป็นที่นิยมมากในหลาย ๆ ที่ หัวหน้าส่วนใหญ่ ชอบผู้หญิงแบบนี้ที่ดูเหมือนจะทํางานและมีลูกได้ อาจเป็นไปได้ที่จะขายได้แกะ 100 ตัวในราคาที่สูงลิ่ว! ถ้าอย่างนั้นก็ถือว่าเป็นลาภมิควรได้! เขาอดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นมากขึ้นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ พริบตาที่ลูกน้องของตัวเองทั้งสองคนเขย่งเท้าเริ่มปีนขึ้นไปบนเนินเขา

ในเวลานี้ กู่เสี่ยวเล่อและหนิงเล่ยที่ซุ่มอยู่บนไหล่เขาทั้งสองข้างก็กังวลมากเช่นกันแม้ว่าจะเฝ้าดูโจรสลัดเดินเข้าไปในตําแหน่งของพวกเขาที่ละก้าวๆ แต่ไม่เคยต่อสู้กับคนจริงๆ ในระยะใกล้ๆ ไม่จําเป็นต้องพูดถึงหนิงเล่ย แม้แต่กู่เสี่ยวเล่อที่เพิ่งฆ่าโจรสลัดสองคนก็เหงื่อท่วมมือ ..

“ใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา …”

กู่เสี่ยวเล่อซึ่งถือด้ามปืนด้วยมือทั้งสองข้าง คิดในใจว่าเขาต้องลงมือให้สําเร็จในครั้งเดียว! เขาหมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้จนลืมไปว่าข้างๆ ยังมีคุณหนูหนิงผู้เป็นศัตรูที่แสนหวานของเขาซุ่มโจมตี อยู่! เมื่อโจรสลัดทั้งสองอยู่ห่างจากพวกเขาไม่ถึง 20 เมตร มีเสียงปุปุปุที่คมชัด… ดังขึ้น!

“อย่าเล่นให้เสร็จในครั้งเดียว!” กู่เสี่ยวเล่อตะโกนอย่างกระวนกระวายจากด้านข้าง แต่เขาก็ตะโกนช้าไปหน่อย

เพราะมาพร้อมกับเสียงปืนและเสียงร้องอุทานของผู้หญิง จึงเห็นว่าคุณหนิงตกใจทันทีกับแรงอันทรงพลังของ AK47 และกระแทกจนต้องนอนราบลงบนเนินเขา แน่นอนว่าเอฟเฟกต์การยิงของเธอในครั้งนี้ ยกเว้นกระสุนสองนัดแรกที่ยังคงอยู่ในพื้นที่ที่มีโจรสลัด กระสุนที่เหลืออีกโหลก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าทั้งหมด!

กู่เสี่ยวเล่อโกรธมากในฉากที่เขาตะโกน : “ผู้หญิงอัจฉริยะคนนี้ ทําอะไรไม่ได้เลยจริงๆ!” 

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เขาจะบ่น เขารีบกลั้นหายใจและยิงใส่โจรสลัดใต้เนินเขา …