จ้าวแห่งเกาะ - ตอนที่ 93

“ไม่! ผู้ชายคนนี้รู้หรือไม่ว่าฉันอยู่บนนี้” กู่เสี่ยวเล่อซึ่งนอนหมอบอยู่บนยอดหน้าผา จมดิ่งอยู่ในความคิดของเขา และเขาก็อดไม่ได้ที่จะจับปืนในมืออีกสักสองสามนาที!

โชคดีที่ยอดเขานี้อยู่สูงจากระดับน้ําทะเลอย่างน้อย 100 เมตรจากหาดทราย หากพวกเขากล้าที่จะปีนขึ้นไปด้วยตัวเองจากด้านล่าง เขาสามารถฆ่าโจรสลัดเหล่านี้จากที่สูงได้อย่างง่ายดาย

แต่ถึงแม้ว่าโจรสลัดทั้งสามจะหันหน้าไปยังทิศทางของตัวเองและพูดขณะมองดู แต่พวกเขาก็ไม่ได้ดําเนินการใด ๆ ในท้ายที่สุด พวกเขาเริ่มเดินขึ้นเรือสปีดโบ๊ตสีขาวเงินที่พวกเขาจอดอยู่

กู่เสี่ยวเล่อรู้สึกโล่งใจ : “เป็นไปได้ไหมที่ทั้งสามคนนี้ขี้ขลาด เมื่อเห็นเช่นนี้และรีบหนีไป? มันเยี่ยมมาก!”

เมื่อกู่เสี่ยวเล่อผ่อนคลายลงเล็กน้อยในใจ เขาก็ได้ยินเสียงใครบางคนที่อยู่ข้างหลังเขาเรียกตัวเองเบา ๆ : “กัปตันเสี่ยวเล่อ! กัปตันเสี่ยวเล่อ! ตอนนี้ปลอดภัยแล้วหรือยัง? เราออกมาได้ไหม?”

กู่เสี่ยวเล่อรู้ว่านี่คือเสียงของหลินเจียวที่อายุน้อยที่สุด โดยไม่ต้องหันศีรษะไปมอง “คุณพระช่วย! ฉันกําลังดึงกางเกงของฉันอย่างประหม่า สาวน้อยสามคนนี้ยังคงทําตัวสบาย ๆ คุณคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่อเล่นกับคุณจริงๆเหรอ?” กู่เสี่ยวเล่อพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้และทําท่าทางเงียบ ๆ ไปด้านหลังด้วยมือของเขา

ในไม่ช้า เขาก็ได้ยินเสียงกรอบแกรบข้างหลังเขา และเขามองย้อนกลับไปและเลือดกําเดาแทบพุ่ง! ปรากฏว่าหญิงสาวทั้งสาม ทุกคนกําลังเรียนรู้ที่จะหมอบอยู่บนพื้นคลานทีละก้าวไปที่ด้านข้างของกู่เสี่ยวเล่อ

ดูเหมือนว่าพวกเธอจะลืมสิ่งหนึ่งไปแล้ว นั่นก็คือชุดเครื่องแบบสุดเซ็กซี่ที่ไร้แรงกดดันที่พวกเขาสวมใส่ นอนลงบนพื้นในท่านี้ เผยให้เห็นเมืองหลวงส่วนใหญ่ต่อหน้าเขาโดยตรงต่อกู่เสี่ยวเล่อ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ร่างกายที่ร้อนแรงที่สุด หนิงเล่ย ขณะที่เธอเคลื่อนไหว หัวใจของกู่เสี่ยวเล่อก็กระเพื่อมไปด้วยพระจันทร์เต็มดวง!

อย่างไรก็ตาม หนิงเล่ย ค้นพบปัญหาอย่างรวดเร็ว หลังจากมองเขาอย่างดุร้ายและใช้มือปิดหน้าอกของเธอทันที เป็นที่คาดกันว่าถ้าไม่ใช่เพราะศัตรูในตอนนี้ เขาคงได้ยินเสียงตับบนหัวของเขาไปนานแล้ว!

“ว้าว! พี่เสียวเล่อ คุณมีปืน? ” หลินเจียวตาคมมองเห็น AK47 สองกระบอกในอ้อมแขนของกู่เสี่ยวเล่อและเกือบจะเรียกได้ว่ามีความสุข

“หึ! เงียบหน่อย! มีโจรสลัดสามคนอยู่ที่นั่น ผมไม่รู้ว่าพวกเขามีแผนจะทําอะไรต่อไป!” กู่เสี่ยวเล่อโบกมือของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า และชี้นิ้วของเขาไปที่ร่างทั้งสามด้านล่างหน้าผา

“ว้าว! มีโจรสลัดจริงๆ! ดูแข็งแรงมาก!” หลินเจียวอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

“ใช่! แม้กระทั่งการเดินก็ดร้ายและโหดเหี้ยมมาก แต่ก็เหมือนกับคนคลั่งไคล์เลือดในภาพยนตร์และทีวีจริงๆ!” หนิงเล่ยที่อยู่ด้านหนึ่งก็กล่าวออกมาเช่นกัน

จมูกของกู่เสี่ยวเล่อเกือบจะคดและเขารู้สึกประหม่ามากที่มีหญิงสาวสองคนนี้อยู่ที่นี่ยังคงถอนหายใจว่าโจรสลัดพวกนี้กําลังมา!

“ ผมขอบอกคุณสองคน มีอะไรมากกว่านั้น? ตอนนี้เราตกอยู่ในสถานการณ์ของการถูกไล่ล่าโดยโจรสลัด แต่ไม่ใช่เพื่อให้คุณดูการยิงต่อต้านผู้ก่อการร้ายของสหรัฐฯ ในที่เกิดเหตุ! “ 

หลินรุ่ยยังคงเข้าใจ เห็นว่าสีหน้าบนใบหน้าของกู่เสี่ยวเล่อไม่ถูกต้องและกระซิบบอกให้สองสาวหยุดพูด ทั้งสองคนก็เชื่อฟังเช่นกันและแลบลิ้นออกมาทันที ไม่กล้าพูดอะไรอีก

อย่างไรก็ตาม หญิงสาวตัวน้อยน่ารักหลินเจียวเป็นปรมาจารย์ที่สามารถทําให้คนหายใจไม่ออกโดยไม่ต้องพูด แม้ว่าเธอจะไม่เสียใจกับร่างของโจรสลัดทั้งสามอีกต่อไป คราวนี้เธอยื่นมือเรียวออกไปเพื่อลาก AK47 ที่ห้อยอยู่รอบคอของกู่เสี่ยวเล่อ

“อืม เจ้าของเดิมของปืนสองกระบอกนี้อยู่ที่ไหน กัปตันเสี่ยวเล่อ?” เมื่อดูหลินเจียวสัมผัสเป็นเวลานาน จู่ๆ หนึ่งเลยก็ถามคําถามดังกล่าวในใจ

กู่เสี่ยวเล่อไม่ได้เงยหน้าขึ้น แต่พูดเบา ๆ : “ผมเจาะหลอดเลือดแดงที่คอด้วยหอกแล้วโยนลงทะเล! ผมเดาว่าตอนนี้น่าจะถูกฉลามแย่งไปใช่มั้ย? ”

คําตอบของเขาทําให้สามสาวที่อยู่บนยอดผาต้องต่อสู้กับสงครามเย็นเกือบจะในเวลาเดียวกัน แม้ว่าเราทุกคนจะรู้ว่ากู่เสี่ยวเล่อมีความสามารถที่แข็งแกร่งมากในการเอาชีวิตรอดในป่า แต่ไม่มีใครคิดว่าเขาจะฆ่าคนได้อย่างชํานาญ แม้ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นโจรสลัด แต่ก็เป็นสองชีวิต! แต่จากการกระทําของเสียวเล่อดูเหมือนจะไม่ต่างจากสุนัขป่าสองตัวที่เพิ่งถูกฆ่า

ทันใดนั้นเด็กสาวทั้งสามก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีว่า กัปตันกู่เสี่ยวเล่อที่พวกเธอคุ้นเคยไม่อาจเป็นพนักงานออฟฟิศโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ ในเมืองที่เขาพูดด้วยปากของเขาเอง แต่ในความเป็นจริงเป็นพวกจิตผิดปกติคลั่งไคล้การฆ่าอย่างบ้าคลั่งและชั่วร้ายมาก?

ถ้าอย่างนั้น พวกเธอไม่กี่คนและชายคนนี้คนที่มาพร้อมกับอํานาจอธิปไตยของคน ๆ หนึ่งจะเข้ากันได้ดีเหรอ? จู่ๆ วันหนึ่งโชคร้ายเขาเกิดอารณ์ก็จัดการกับพวกเธอ… อย่าพูดถึงเรื่องเล็กน้อย เช่นอนาจารและการข่มขืน มันเป็นไปได้ใช่ไหมที่จะฆ่าพวกเธอสองสามคนและกินเนื้อ?

หลินเจียวน้องคนสุดท้องที่นี่ ทําอะไรไม่ถูกได้แต่หน้าซีดและถามด้วยเสียงสั่น : “ พี่เสี่ยวเล่อ คุณไม่เคยทําแบบนี้มาก่อนใช่ไหม”

ความสนใจของกู่เสี่ยวเล่อในเวลานี้อยู่ที่โจรสลัดทั้งสามที่ชายหาดด้านล่างหน้าผาจะมีเวลาพิจารณาความคิดของสาวน้อยทั้งสามได้อย่างไร?

เขาตอบโดยไม่ถือเป็นจริงเป็นจัง : “ผมเคยทํามาก่อนแล้ว แต่เวลานานเกินไปและทักษะก็ค่อนข้างเป็นสนิม! ”

คําตอบของเขาทําให้หลินเจียวรู้สึกสยดสยองยิ่งขึ้นและเธอก็อดไม่ได้ที่จะถามอีกครั้ง : “ คุณไม่น่าจะเป็นไปได้ที่สามารถฆ่าเราทั้งหมดได้ในคราวเดียว กับพวกเราสองสามคนต้องฆ่าด้วยเหรอ ที่จริงฉันยังมีประโยชน์มาก นอกจากจะช่วยคุณซักผ้า จัดเตียงและทําความสะอาดแล้ว นอกจากนี้ยังช่วยให้คุณมีภาพลักษณ์ของสาวใช้ที่คุณชื่นชอบอย่างโอตาคุอีกด้วย! พี่เสี่ยวเล่อ ถึงแม้ว่าคุณจะฆ่าพี่สาวเสี่ยวเล่ยและพี่สาวของฉัน แต่อย่างน้อยคุณก็ควรทิ้งสาวใช้ไว้ข้างๆ เพื่อช่วยดูแลชีวิตประจําวันของคุณใช่มั้ย? “

ทันทีที่หลินเจียวพูดจบ หนิงเล่ยและหลินรุ่ยพี่สาวของเธอที่อยู่ข้างๆ ก็เสียชีวิตไปครึ่งหนึ่ง

หนิงเล่ยและหลินรุ่ยกล่าวว่า : “เจ้าเด็กหน้าตายนี้ไม่สามารถยอมแพ้พี่สาวคนนี้ได้เพื่อความอยู่รอด!”

แต่หลังจากนั้นเธออายุมากขึ้นเล็กน้อย จิตใจของเธอก็สงบลง เพียงถามกู่เสี่ยวเล่อเบา ๆ อีกครั้ง : “ กัปตันเสี่ยวเล่อ คุณบอกว่าเคยทํามาแล้ว ตอนนี้สิ่งที่ไม่คุ้นเคยตอนนี้คืออะไร?”

กู่เสี่ยวเล่อกล่าวโดยไม่เงยหน้าขึ้น : “ จะเป็นอะไรไปได้อีกเล่า ก็คือการใช้อาวุธปืนเมื่อผมใช้ปืนลูกซองเก่าของลุงคนที่สามจัดการกระต่ายและไก่ฟ้าในภูเขา มันถูกเรียกว่าเป็นมาตรฐาน! ตอนนี้ผมไม่ได้ใช้มันมานานแล้ว และผมก็ไม่เคยใช้ AK47 ในมือเลย ดังนั้นทั้งสามคนจึงเข้ามาในระยะของผมในตอนนี้ ผมยังไม่กล้าที่จะทําผลีผลาม เพียงเพราะกลัวว่าจะทําให้งตกใจหลังจากตีพลาด! ”

มันกลายเป็นปืน! คําตอบของเขาถือได้ว่าเป็นการปล่อยให้สาวๆ ทั้งสามคนถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก เพียงแค่หนิงเล่ยและหลินรุ่ยทั้งคู่จ้องมองด้วยสายตาแปลก ๆ ที่หลินเจียวที่เพิ่งขายพวกเธอทั้งคู่โดยไม่พูดอะไร

แน่นอนว่ากู่เสี่ยวเล่อไม่มีเวลาดูแลพวกเธอในเวลานี้ โจรสลัดด้านล่างได้เดินกลับไปที่เรือเร็วสีขาวเงินแล้ว ทั้งสามคนกระซิบและพูดคุยกันสักพัก ทันใดนั้นหนึ่งเลยก็มีอารมณ์ที่แสดงออกทางสายตา

เธอตบไหล่กู่เสี่ยวเล่อแล้วพูดว่า “ฉันดูเหมือนจะได้ยินทั้งสามคนพูดถึงการขับเรือเร็วออกทะเล?”

คําพูดของเธอทําให้เสี่ยวเล่อและสาวๆ อีกสองคนตื่นเต้น กู่เสี่ยวเล่อถามอย่างรวดเร็ว : ทําไมคุณหนิง คุณถึงเข้าใจภาษาของพวกเขาได้หละ?”

หนิงเล่ยยิ้มอย่างขมขื่นและพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า : “ฉันเข้าใจได้นิดหน่อย โจรสลัดพวกนี้ดูเหมือนจะพูดภาษาฝรั่งเศส แต่พวกมันผสมกับภาษาท้องถิ่นของพวกเขามากมาย ฟังดูน่าอึดอัดมาก แต่โชคดีที่คุณยังได้ยินเสียงหนึ่งหรือสองคําโดยทั่วไป? “

หลินเจียวถามอย่างสงสัยทันที : “หึ โจรสลัดเอเชีย – แอฟริกันพวกนี้ยังพูดฝรั่งเศสได้ยังไง? มาจากยุโรปหรือไง?”

“ไม่เลย ฝรั่งเศสมีอาณานิคมจํานวนมากในแอฟริกาในช่วงยุคเดินเรือที่ยิ่งใหญ่จนถึงทุกวันนี้ หลายประเทศในแอฟริกายังคงใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาราชการ โจรสลัดเหล่านี้น่าจะมาจากประเทศเหล่านี้ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะพูดภาษาฝรั่งเศส! “กู่เสี่ยวเล่อส่ายหัวและอธิบาย

แต่ในขณะที่พวกเขากําลังพูดคุยกัน โจรสลัดทั้งสามได้แยกออกเป็นสองกลุ่มหนึ่งในนั้นอยู่บนชายหาด อีกสองคนนั่งอยู่บนเรือสปีดโบ็ทและออกทะเล ดูเหมือนว่าพวกเขาจะต้องกลับไปขอกําลังเสริมก่อน

ทันใดนั้น โจรสลัดที่นั่งอยู่บนชายหาดก็ตะโกนคําสองสามคํากับเพื่อนทั้งสองบนเรือ

หัวหน้าโจรสลัดตัวสูงดูไม่พอใจกับเรื่องนี้มาก และโบกมืออย่างแรงและไม่พูดอะไร

แต่คําไม่กี่คําเหล่านี้ยังทําให้หนิงเล่ยประหลาดใจบนหน้าผา : “ไม่! พวกเขาวางแผนที่จะอ้อมจากทะเลไปด้านหลังหน้าผาของเราเพื่อลอยลําเรือสปีดโบ็ท! เพราะโจรสลัดบนชายหาดเพิ่งพูดว่า ถ้าเช่นนั้นจะเป็นอย่างไรที่พวกเขาจะโจมตีโดยไม่รอให้คุณไปด้านหลังเนินเขาล่ะ? ”